KEISHAMaganda ang sikat ng araw pagkamulat ko ng mga mata ko, nakahawi ang kurtina sa bintana kung kaya't nasinagan ako nito. Mas lalong lumawak ang ngiti ko ng makita ko ang anak ko sa crib tahimik pa rin itong natutulog. "Good Morning baby" lumabas ako ng kwarto at sa kusina ay nakita ko roon ang dalawa kong kuya na tahimik na sumisimsim sa kape habang nagbabasa ng magazine napangiti ako mukha sasabay sila sa amin ni mama sa pag aalmusal ah. Bihira lang kasi makasabay ang mga ito dahil kailangan nilang makapasok ng maaga sa trabaho."Good Morning mga kuya sasabay kayo?""Of Course nagalit na si mudra eh, baka mabatukan na kami eh" nag toast ako ng tinapay at nagtimpla ng kape bumalik rin ako sa kwarto baka kasi gising na si noah and its a mother instinct dahil pagdating ko ng kwarto gising na ang munting anghel ko. Isa ito sa ikinakatuwa nya ang hindi pagiging iyakin ng anak tila nakakaintindi na ito."Good Morning baby!" Dinampihan ko ito ng halik sa noo at tsaka binuhat dagli n
KEISHA"Can i stay here even just for this night" at nagawa pang magsalita nito habang magkadikit ang labi nila! Itinukod nya ang mga kamay sa matipuno nitong dibdib naramdaman na rin nya ang pagkabasa ng damit nya dahil basa ang lalaki dahil sa ulan. I don't know what to say until i felt the movement of his seductive lips my eyes widened for a bit but i just found myself responding to his gentle kiss.I followed the movement of his lips, the way his lips moves it seems so familliar, did we met before and kiss? But i don't remember anything how our path met the only thing i know is were enemy after he judge my business for being unlucky although he is the one who's bringing unluckiness on my coffee shop!He devour my lips like his hunger and thirsty for something, he ravished me completely the way his lips moves it gives thousands of different heat going through my body, his hand landed on my neck to deepen the kiss. His tongue made a way on my lower lips and slowly sucking eat, his s
KEISHA"Papa!" Paulit ulit iyong binabanggit ng anak ko, hindi ko mapigilang umarko ang kilay. Dios ko ano ba itong anak nya nakakita lang ng taong may green na mata sasabihan na nitong papa. Yes he always act like that but after a minute hihinto rin ito. Pero sa ngayon tila walang balak huminto ang anak nya maging ang mga kuya nya ay nagtataka. Bakit kasi sumunod pa sila kuya tsaka coat lang naman iyon ah bakit ngayon pa man din nito naisipang balikan!Pinagmasdan ng lalaki ang anak ko at may sumilay na ngiti sa labi nito ng abutin nito ang maliit na kamay ni Noah napahagulgol si noah nagpupumilit itong kumawala mula sa hawak ni kuya kevin. Makisama ka naman anak wag kang ganyan hindi mo yan papa dios mio! At hindi nya rin maiaakila that his son has same feautures with this man, mapagkakamalan mo talaga silang mag ama dahil may hawig ang mga ito pero ang totoo wala naman talaga itong kaugnayan sa anak nya. No wonder her son father was definitly handsome man."I'll carry him" may pag
KEISHA"Is that true Sis you are going to continue your unfinished operation. Hashtag Finding The Father of my son Noah Arkanghel Valdez" napairap ako sa sobrang haba ng sinabi ni kuya keifer kahit kailan talaga."Yes kuya para rin ito kay Noah, ayoko na maranasan nya yung mga naranasan ko noon. Do you think it will be good?" "That's a great decision sis as long as its for my nephew we just want what is good for him. Don't you mind if i ask something?" Bigla naman akong na curios sa itatanong ni kuya, ano namang gusto nitong malaman?"About that Man yesterday do you have a unfinished business you know what i mean" tinignan ko ng matalim si kuya, ano namang palagay nya sa akin!"Of Course not, tsaka its not what you think kuya, we didn't do a-anything!""Anything? Kiss? Hug? Se----" mabilis kong binato ng unan si kuya dahil sa inis naalala ko nanaman tuloy yung gabing maulan, the day when i felt his lips on my lips it seems so familliar pero wala akong matandaan that we already kiss si
KEISHASa mahinang pagpapahalik ng mga maliit na daliri ni Noah sa pisngi ko, ako'y paunti-unting ginising mula sa aking paghimbing. Pinunasan ko ang antok mula sa aking mga mata at biglang napa-tingin ako sa orasan, nagulat ako nang makita kong lagpas na ng alas-nwebe ng umaga. Napanginig ang puso ko nang kaunti sapagkat alam kong gutom na si Noah sa puntong ito, dapat sana'y naka-breakfast na siya.Napahinga ako ng malalim at itinaas ang aking katawan, nagyawning habang ini-stretch ang katawan ko. Ang pagkukuskos ni Noah sa tabi ko ay nagpabalik sa aking atensyon, kaya't lumapit ako at nilingon siya, nag-aalok ng pagod na ngunit mapagmahal na ngiti. "Magandang umaga, sa pinakamamahal kong anak. Nakatulog ka ba nang mahimbing?" tanong ko, ang aking tinig ay may pagkaantok pa rin.Napangiti si Noah sa excitement habang pumapayag siya nang malakas, ang kanyang mga mata'y nagliliwanag ng enerhiya. "Opo, Mama! I had a great sleep last night I pray before going to sleep!" sigaw niya, ang k
KEISHANagawi ang tingin ko kay Kuya Kevin habang kumakain kami malakas kasi nitong ibinaba ang kubyertos na hawak nagsalubong ang kilay ko ano nanaman kayang problema ng isang ito. Maging si mama at Noah ay napahinto sa pagkain."What's wrong tito?""Your mama is my problem look at her grabe kung makangiti mapupunit na ang labi nya. Ano bang nangyari at pati iyang pagkain nginingitian mo para kang tanga" napairap ako dahil sa sinabi ni kuya, pati ba naman pagngiti ko papakialaman nila."Bakit kuya masama bang maging masaya" hindi ko mapigilan ang ngiti ko at kusa itong sumisilay sa labi ko pakiramdam ko ay buong buo na ang araw ko."Mama tito was right you look creepy" maging si mama ay bahagyang natawa, para ba akong baliw habang ngumingiti ano bang problema. Sa hindi ko mapigilan ang ngiti ko."Hayaan nyo na lang sya masaya lang ang mama mo. Sige na ipagpatuloy mo na ang pagkain mo""Lola sasama ka po sa amin ni mama mamasyal po kasi kami" napahinto ako sa pagkain dahil sa tanong n
KEISHAKahit sino siguro ay mapapatingin sa amin dahil sa lakas ng tawanan ng dalawa tila walang pakialam ang mga ito at naghaharutan."C'mon daddy your so weak!" Napapangiti ako habang pinagmamasdan sila nakakatuwa lang na kahit hindi nya kadugo ang anak ko ay napakalapit nito kay Noah masaya ako dahil nakikita ko na sa tuwing kasama ng anak ko si Colten ay alam ko na tunay ang sayang nakikita ko sa mga mata nya. Nasa tabi lang ako nila pinapanood silang maglaro ng basketball nasa time zone kasi kami kanina pa kami naririto pero walang kapaguran ang anak nya sa kakalaro."Noah baby tama na yan kanina ka pa naglalaro hindi ka pa ba nagugutom?" Lumapit ako sa gawi nila at pinunasan ang pawis ni Noah sa likod hinihingal na ito dahil sunod sunod ang pagpasok nito sa bola para lamang matalo si Colten."Mama i'm alright, but if your hungry we can eat na po" napangiti ako sa sinabi ni Noah he was really sweet to me and to my mama he is our little angel."Ako hindi mo pa pupunasan ang pawis
KEISHA"K-keisha" ng marinig ko ang boses na iyon nabitawan ko bigla ang cellphone ko. Hindi ako pwedeng magkamali! Kilalang kilala ko ang boses na iyon at hindi ko makakalimutan!Isa sya sa mga nurse na nakausap ko noon ng na confine ako sa hospital at kilala nya si Doktora Danice Perez. Alam nya ba na hinahanap ko ang ama ng anak ko? Hindi imposible iyon, tila nakaramdama ko ng kaba, paano na lang kapag hinahanap rin ng lalaking iyon ang anak ko? Paano pag ilalayo nya sa akin ang anak ko? Hindi, hindi ko kaya si Noah na lang ang tanging dahilan kung bakit ako patuloy na lumalaban.Maling mali na hinanap ko pa sya! Ngayon nagbago na ang isip ko, hindi ko na nais makilala pa sya, masaya na ang anak ko masaya na kami kay Colten na tumatayo bilang ama sa anak ko. Mabilis kong pinatay ang cellphone ko at itinago sa drawer."Mama!" Nagawi ang tingin ko na pumasok sa kwarto ko umiiyak ito habang hawak hawak ang unan mabilis ko itong kinuha at inuupo sa hita ko, i ran my fingers through his
Nagulantang ang magkakapatid na sina Kevin, Keifer, at Kairon nang biglang dumating ang hindi inaasahang bisita sa kanilang pintuan. Hindi nila inakalang dadating ang asawa at mga anak ng kanilang kapatid na si Keisha. Sa kanilang mga mukha, makikita ang labis na pagkagulat at panggigilid ng kanilang mga mata, nagpapahayag ng kanilang di-paniniwala sa kaganapan. Bilib talaga sila sa taong pinili ng kanilang kapatid na maging katuwang sa buhay. Kitang-kita nila ang dedikasyon at pagmamalasakit ng taong ito sa kanilang kapatid. Bawat kilos ay naglalantad ng responsableng pag-aalaga at pagmamahal na ibinibigay nito kay Keisha. Sa tuwing nakikita nila ang magkasama silang dalawa, tila'y nagiging malinaw ang patibong ng pagmamahal na bumabalot sa kanilang kapatid. Ang pagiging responsable at pag-aalaga ng asawa ni Keisha ay isang bagay na hindi nila maitatanggi. Sa bawat kilos at salita, makikita ng magkakapatid kung gaano ito kaalaga at kaibig-ibig. Talagang humahanga sila sa napangasaw
KEISHA Sa Edad na disiotso ng unang mabuntis si Mama. Nagawa siyang gahasain ng manliligaw nya. Ang madilim na nakaraan ni mama ay ang siyang nagpalakas sa kanya. Kinakailangan raw nitong huminto sa pag-aaral dahil sensitibo ang pagbubuntis nito. Hanga ako kay mama dahil sobrang lakas nya sa edad na disiotso hindi talaga sya sumuko. Nagjkatuluyan sila ng taong iyon pero pagkatapos akong ipanganak ni mama ay sumakabilang bahay na ito. Sa tahimik na silong ng aming tahanan, sa dilim na bumabalot sa paligid, ako'y nakatayo sa tabi ng kama ni Mama, nagmamasid sa kanya habang siya'y mahimbing na natutulog. Ang mga galaw ng kanyang paghinga ay nagpapahiwatig ng kanyang pagod at pagsiklab ng katandaan. Nang malaman ko na may dimentia si Mama, isang biglang kaba at lungkot ang sumalubong sa aking puso.Hindi ko matanggap ang balitang iyon. Hindi ko maunawaan kung paano nangyari. Hindi ko akalain na magiging biktima kami ng ganitong karamdaman, lalo na't sa isang napakalaking posibilidad na
KEISHAAs I started waking up, I felt a bit fuzzy, maybe from all the excitement we had last night. It had been a whole month since we last made love, and remembering how passionate it was made me feel happy and a little wistful.But with those memories came a slight discomfort down there, a reminder of just how intense our love-making had been. Trying to get out of bed, I still felt tired from sleeping, but then I felt my husband's warm hug around me. It made me feel safe and cozy.His hug was like a soothing touch, easing away any lingering discomfort. In his arms, I found peace amidst my tiredness and the thoughts swirling in my head. His steady breathing calmed me down, like a gentle lullaby.Snuggled up to him, I couldn't help but think about how strong our bond was, how much we loved each other. And as I drifted back to sleep, I felt grateful to have him by my side, my heart at ease knowing I was home.Looking at the clock, I saw it was already 5:00 AM, and I knew I had to get u
KEISHAPasado alas dos ng madaling araw ng maalimpungatan ako. Ng kapain ko ang kama ay napansin ko na wala ang asawa ko sa tabi ko. Saan naman ito nagpunta? Nakaramdam rin ako ng uhaw at gutom, tila may hindi sinasabi sa akin ang asawa ko. Hindi ko magawang makampante dahil hindi ito nagsabi pero may kutob talaga ako. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga ng marinig ang boses ng asawa ko sa bar counter paniguradong umiinom nanaman ito may problema nga at hindi nya sinasabi sa akin."Julius update me from time to time hindi pwedeng mapunta lang sa wala ang pinaghirapan ko. If you need to play dirty do it tutal doon naman magaling ang mayor na iyan!" Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa narinig ko. Pinagsabihan ko na ito na hanggat maaari ay huwag makialam sa mga gobyerno dahil iba sila kung maglaro ayoko na mapahamak sya at ang mga anak namin. Nilapitan ito ng tumungga ito sa bote ng alak."Napapadalas na ang pag-inom mo" yinakap ko ito mula sa liko. Ramdam ko ang init na dal
KEISHA Kanina pa ako hindi mapakali sa hinihigaan ko dahil katatapos lang ng away namin ni Colten. Mahigit isang oras na kasi at hindi pa rin niya ako sinusundan sa kwarto. Nakabusangot akong umupo mula sa pagkakahiga. I decide to go out of the room at sa garden na lamang manatili. Habang pababa ako ng hagdan ay natanaw ko ang asawa ko na tutok na tutok sa laptop nito. He was wearing formal top while only wearing boxer mukhang may meeting ito. Sa kanyang pananamit ay tila may seryosong virtual meeting o trabaho siya, kaya medyo naiinis ako na hindi niya ako sinundan. Subalit, bago ko mapansin, napalitan ng pangangamba ang aking nararamdaman. Ano kaya ang nangyari at bakit hindi niya ako sinundan?Sinadya ko talagang dumaan sa harap niya, ngunit wala talagang epekto. Nag-uumpisa na akong mainis. Hindi ba niya ako susuyuin? Sa totoo lang, ako naman talaga ang may kasalanan. Pero bahala na siya kung hindi niya ako papansinin, dito na lang siya sa living room matulog!Ang anak naming si
Its Sunday in the morning and the Eleazar family was busy they are planning to go in a church together. Tuwing linggo ay ugali na nilaang magsamba, magpatawad, at magpasalamat para sa mga biyayang kanilang natanggap, pati na rin ang paghingi ng gabay mula sa Diyos para sa mga hamon na kanilang kinakaharap. Habang nagpupulong sila at nag-aayos ng kanilang mga gamit, mayroong damang pagkakaisa at kapayapaan sa loob ng pamilya. Alam nila na sa gitna ng mga pagsubok ng buhay, ang kanilang pananampalataya ay naglilingkod bilang matatag na tuntungan, nagbibigay sa kanila ng lakas, pag-asa, at layunin. Sa kabilang banda, abala naman si Keisha sa pag-suklay ng mahabang buhok ng kanyang anak na si Luna. Kahit tahimik lamang ito, isang malaking himala ang kanyang katahimikan. Sa loob ng isang buong linggo ng pagluluksa ni Keisha, hindi nagpakita ng pasaway na kilos si Luna. Hindi niya alam kung bakit, ngunit tila mayroon itong kinikimkim na diwa na hindi nito sinasabi. Bilang isang ina, kila
Kahit na ramdam na ni Colten ang lamig at sakit sa kanyang katawan, at tila siya'y lalagnatin dahil sa matagal na pagkababad sa ulan habang hinahanap ang kanyang asawa ay di niya ito pinansin. Buong gabi siyang naghahanap, hindi alintana ang pag-ulan na bumabagsak sa kanya. Hanggang sa wakas, nakita niya si Keisha, ang kanyang mahal, na mukhang pagod na pagod na rin at pareho niyang basang-basa. Hindi niya naisip ang sariling kalagayan, ang tanging iniisip niya ay ang kaligtasan ng asawa at ang pagluluksa nito sa gitna ng ulan. Kaya't walang pag-aatubiling inangat ni Colten si Keisha, na mabigat na mabigat na sa kanyang mga bisig. Hindi niya kayang makita ang kanyang asawa na nagkakasakit, kaya't dala-dala niya ito hanggang sa kanilang tahanan. Kahit na ang kanyang sariling katawan ay sumisigaw na sa sakit at pagod, ang pagmamahal at pag-aalala ni Colten kay Keisha ang nagpapalakas sa kanya. Pagdating sa bahay, masayang sinalubong sila ni Noah, na puno ng pag-aalala ang mga mata. Ti
Nakalabas na ng ospital si Keisha at si Colten. Hanggang ngayon, ang puso ni Colten ay nababalot pa rin ng pag-aalala at pangamba tuwing tinitingnan niya ang kanyang asawa. Parang wala na ito sa sarili at hindi nagpapakita ng anumang emosyon hanggang sa kanilang pagdating sa kanilang bahay. Gusto niyang kausapin ito ngunit natatakot siyang baka siya'y masita o mapagalitan ng asawa. Nais ni Colten na pagaanin ang damdamin ng asawa at huwag dumagdag sa sama ng loob nito. Napagtanto niya na mas gusto na niyang makita ang kanyang asawa na nagwawala dahil sa sakit kaysa sa ganitong kalagayan. Parang may malaking pader na naghihiwalay sa kanilang dalawa. Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Colten at hinawakan ang kamay ng kanyang asawa, nais niyang makuha ang atensiyon nito mula sa malalim na pag-iisip. Maging ang mga anak nila ay walang kibo ng sila ay makarating, lahat sila ay nagluluksa sa pagkawala ng sana ay madadagdag sa miyembro ng kanilang pamilya na si baby butchi. "M-m
Hindi alam ni Colten kung papaano haharapin ang asawa kapag nagising ito, tila mawawalan sya ng lakas na ipagtapat rito ang nangyari sa kanilang anak na si Butchi. Hindi man lang nila ito nagawang maghawakan at masilayan. Kung meron mang magluluksa ng labi sa kanila ay yun ang asawa niya, ito ang naghirap ng labis sa kanilang anak at nag-alaga. Kinakailangan niyang maging malakas para rito, Hindi niya sinasabing hindi siya pwedeng magluksa o ilabas ang kanyang lungkot, ngunit alam niyang kailangan niya maging bantayog at sandalan ng kanyang asawa sa oras ng pangangailangan. Hindi magandang manatili sa lungkutan at luha. Mayroon silang mga anak na nangangailangan ng kanilang gabay at suporta. Sa pagkakaisa at pagtitiwala sa isa't isa, makakayanan nilang harapin ang anumang pagsubok na kanilang mararanasan, magiging sandalan nilang mag-asawa ang isat-isa. Masakit ang nangyaring pagkawala ng anak nilang si baby butchi, hindi nya maiwasang maisagi sa isipan na huwag tanungin ang diyos ku