เจย์มองเมย่าที่หลับหูหลับตาจูบเขาลิ้นของเมย่าพยายามจะดันให้เขาเปิดปากแต่เขาก็ไม่ทำและพลักอีกฝ่ายออกทันที“เจย์เราสองคนเป็นแฟนกันนะ!” เมย่าเอ่ยตะโกนเสียงดังด้วยความโมโห แต่เจย์เพียงยกยิ้มให้เท่านั้นมือหนาเชิดปลายคางของ เมย่าขึ้นสายตาแข็งกร้าวของเขาจ้องลึกไปยังใบหน้าของอีกฝ่ายพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ผมว่า ผมไม่เคยตกลงเป็นแฟนกับพี่เมย่าเลยนะครับ” คำพูดของเจย์ทำเอาเมย่าชะงักไปทันที“ไม่จริงเราสองคนรักกัน!” เมย่ามองเจย์ที่เค้นหัวเราะออกมาเหมือนสิ่งที่เธอพูดมันเป็นเรื่องตลก“ทำไมมโนเก่งจังล่ะครับ แค่นอนด้วย ก็ถือว่าเราสองคนเป็นแฟนกันแล้วเหรอ? งั้นคนที่พี่นอนด้วยทุกคนต้องเป็นแฟนพี่หมดเลยไหม”“….”“พี่เมย่า ผมบอกเสมอว่าเราเป็นเพียงคู่ขากันไม่ใช่เหรอครับ”เมย่าจ้องมองดวงตาแข็งกร้าวพร้อมกับน้ำเสียงที่เย็นชาดวงตาของเธอมีน้ำใสๆ ไหลลงมาทันทีด้วยความผิดหวังแม้จะไม่ได้เอ่ยปากขอเป็นแฟนแต่เธอก็คิดเสมอว่าเจย์คือคนพิเศษมาตลอด“ไม่จริงเจย์รักเมย่า!”“รัก ?” เจย์แค่นหัวเราะ เขาชอบเมย่าก็จริง แต่ไม่ได้เรียกว่ารัก และที่อยู่ได้ด้วยนานเพราะเมย่าตรงไทป์เขาทุกอย่าง สวยแซ่บไม่เรื่องมาก ไม่วุ่นวาย เธอจะไ
“สวัสดีครับทุกคน แหม...วันนี้คนแน่นเป็นพิเศษเลยนะครับมารอดูใครกันเอ่ย..”“พี่เจย์ค่า!!” เจมส์มองเอิงเอยที่เอ่ยตอบพิธีกรพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง เอิงเอยดูมีความสุขเป็นพิเศษในวันนี้ และที่อยากมาก็เพราะว่าคงอยากมาเจอพี่ชายเขาสินะไม่คิดเลยว่าเอิงเอยจะชอบพี่ชายเขามากขนาดนี้แล้วทำไมเจ้าตัวถึงไม่ชอบเขาบ้างล่ะเขาก็เป็นน้องชายของเจย์เลยนะ“เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาขอเชิญเจย์สุดหล่อขึ้นบนเวทีเลยครับ” เจมส์มองดูทุกคนที่ต่างส่งเสียงกรี๊ดกันออกมามีทั้งผู้ชายและผู้หญิงปะปนกันไปก่อนจะหันมามองเอิงเอยที่กรี๊ดสุดเสียงซึ่งเขาได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ และหันกลับไปมองบนเวทีที่มีเจย์คุ้นตากำลังเดินออกมาพร้อมรอยยิ้มกระชากใจ“กรี๊ดดเจย์” เจมส์มองเอิงเอยที่เขย่าแขนเขาด้วยความเขิน เจ้าตัวเกาหัวด้วยความงงแต่ก็พอเข้าใจได้เพราะเคยเจอตอนมิ้นเพื่อนสนิทอีกคนที่เป็นแบบเดียวกันตอนกำลังนั่งดูซีรี่ส์เกาหลีและมีพระเอกหล่อๆ โผล่ออกมา“สวัสดีครับทุกคนทั้งชั้นล่างและ…ชั้นบน” เอิงเอยส่งยิ้มให้กับใบหน้าหล่อที่เงยขึ้นมาสบตากับเอิงเอยเพียงเล็กน้อยก่อนจะหันไปสนใจคนอื่นๆ ต่อเขาเห็นเธอด้วยแฮะเขินจัง“น่าเสียดายนะครับที่วันนี้เจย์ของเราไม่ไ
เอิงเอยเดินเข้ามาในบ้าน เธอเปิดไฟที่ชั้นล่างก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาน้ำดื่ม ในขณะที่่ยกแก้วขึ้นมา ภายในใจก็คิดถึงเรื่องที่เจย์จู่ ๆ ก็ดูโมโหเธออย่างไม่ทราบสาเหตุ“หึงเหรอ…บ้าน่า...ไม่ใช่หรอก เขาจะหึงเราทำไม” เอิงเอยเอ่ยขึ้นมาเบาๆ ถึงความเป็นไปได้ แต่สุดท้ายก็ปัดทิ้งอยู่ดีเพราะไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองเท่าไหร่นักแกร้ก“หืม...?” ใบหน้าสวยหันไปตามเสียงเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ เอิงเอยหันมองไปรอบๆ บ้านที่ยังคงเงียบสนิทก็ต้องเงียบอยู่แล้ว เพราะในบ้านก็ต้องมีเธอคนเดียว แต่แล้วเอิงเอยก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อเห็นชายไอ้โม่งที่สวมชุดดำและใส่หมวกคลุมปกปิดใบหน้า มันกำลังเข้ามาทางประตูบ้านของเอิงเอย เธอจึงรีบวิ่งหนีไปยังชั้นบนทันที“จะไปไหน!”“กรี๊ดดด!!” เธอกรี๊ดด้วยความกลัวสุดเสียง เมื่อมือหนาจากไอ้โม่งวิ่งมาจับตัวเอิงเอยไว้ได้ทันก่อนจะได้ขึ้นบันได หญิงสาวดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของโจรแต่ก็สู้แรงไม่ไหวจนสุดท้ายก็ล้มตึงไปกับพื้นจากการโดนอีกฝ่ายเหวี่ยงลงมา“ยะอย่าทำอะไรเอิงเลย ถ้าอยากได้อะไรก็เอาไปให้หมดเลย”เอิงเอยเอ่ยขึ้นด้วยความกลัว ร่างเล็กสั่นเทา เมื่อไอ้โม่งคว้ามีดออกมาจ่อที่ตัวเธอพร้อมขึ้นคร่อม ก่อน
"อย่าแกล้งสิคะ""ไม่ได้แกล้ง ทำแผลต่อสิครับ"เอิงเอยอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหันไปหยิบน้ำเกลือมาลาดที่แผลของอีกฝ่าย โชคดีที่มันแค่ถากเพียงเล็กน้อยเท่านั้น“เสร็จแล้วค่ะ” เธอเอ่ยขึ้นเมื่อทำการปิดแผลให้คนตัวโตเรียบร้อย แต่ทว่าใบหน้าหล่อของเขาก็มาเกยที่ไหล่ของเอิงเอยทันทีพร้อมกับเสียงถอนหายใจเบาๆ ทำให้คนตัวเล็กได้แต่นั่งแข็งทื่ออยู่แบบนั้น“พี่เจย์”“ครับ” เจย์เอ่ยตอบเสียงพร่า ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าวนใกล้ข้างหูเธอ จนเอิงเอยรู้สึกได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจที่วนเวียนอยู่ตรงนั้น ก่อนที่อีกฝ่ายจะก้มลงจูบที่บ่ามน “อ๊ะ..” “พะ พี่เจย์..”“ครับ” เอิงเอยกัดปากแน่นเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มของอีกฝ่าย ก่อนที่เขาจะกระชับตัวเอิงเอยให้เขามาใกล้ เอิงเอยที่อยู่ในชุดเกาะอกรัดรูปเริ่มรู้สึกแปลก ๆ เมื่อสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่ความพองตัวจากด้านล่างเจย์ไล้จูบไปตามผิวอันอ่อนนุ่มของเอิงเอย อย่างห้ามใจไม่อยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร เพียงแต่ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ออกมาจากตัวหญิงสาว ชวนให้เขาอยากที่จะกลืนกินและสัมผัสเรือนร่างนุ่มอีกครั้งริมฝีปากหยักไล้กดจูบขึ้นไปยังลำคอขาว ก่อนจะกดจูบลงตามตำแหน่งชีพจรของคนตัวเล็กเบาๆ เอ
ปึก“อ๊าพะเจย์เอิงเหนื่อย” เจย์มองเอิงเอยที่หันเกาะกำแพงห้องน้ำ เสียงหวานอ่อนแรงหลังจากเขาผ่านเอิงเอยเสร็จสุขสมมานับไม่ถ้วนแต่สำหรับเขายังคงมีแรงเหลือเฟือปั่ก ปั่ก ปั่ก“อีกนิดเด็กดี” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าพร้อมกับยกขาบางหนึ่งข้างขึ้นสูงก่อนจะขยับแก่นกายเข้าออกมาอย่างรัวเร็ว เอิงเอยกระเด้งไปตามแรงของอีกฝ่าย โดนเจย์อุ้มไปจัดการทั้งตรงโซฟา ที่นอน โต๊ะวางของ ก่อนจะมายันห้องน้ำเธอเหนื่อยมากจริงๆ แต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน น้ำสีใสไหลลงผ่านลำตัวบางของเอิงเอยรวมถึงร่างกำยำของอีกฝ่ายใบหน้าสวยเงยขึ้นร้องครางอย่างห้ามไม่อยู่“พะเจย์ไม่ไหวอ๊าาเองไม่ไม่ไหว” เอิงเอยพูดขึ้นพร้อมส่ายหน้าบอกว่าเอิงเอยรับแรงกระแทกนี้อีกไม่ไหวแล้วเจย์เลยตัดสินใจอุ้มเอิงเอยขึ้นขาเรียวบางเกาะกับเอวสอบแน่นด้วยความกลัวตกรวมถึงสองมือของเอิงเอยที่โอบรอบคออีกฝ่ายไว้เจย์ย่อลงตัวเล็กน้อยก่อนจะกระแทกลำเอ็นใส่คนตัวเล็กไม่ยั้ง“ซี๊ดดดอ๊าาาา!!”ปั่ก ปั่ก ปั่ก“อื้อออออ!!” ใบหน้าสวยฝังลงบนบ่าแกร่งมันทั้งเสียวทั้งจุก ความรู้สึกแบบเดิมกำลังจะใกล้เข้ามา รวมถึงใบหน้าหล่อที่ปล่อยเสียงครางต่ำออกมาเช่นเดียวกันไม่นานตัวของเอิงเอยก็กระตุกเกร็ง
“แล้วเริ่มชอบพี่ตั้งแต่ตอนไหนเหรอ” เป็นคำถามที่เขาอยากรู้เอามากๆ ว่าการที่คนมาชอบเขาน่ะมันเริ่มจากตรงไหนเขาไปทำอะไรให้อีกฝ่ายชอบได้กันเพราะสำหรับเจย์ก็เป็นเพียงโฮสต์ที่แค่ดูแลลูกค้ากลุ่มเล็กๆ เท่านั้นไม่ได้มีชื่อเสียงมากมายอะไรขนาดนั้น“เอิ่ม…เอิงเจอพี่ในเว็บอ่านนิยายค่ะ เอิงชอบตั้งแต่แรกเห็น..” เจย์มองเอิงเอยที่เริ่มการพูดด้วยรอยยิ้มสวย“พี่เหมือนผู้ชายในตัวการ์ตูนที่เอิงชอบมากๆ ทั้งหล่อร่างกายสูงกำยำและใบหน้าที่ดูอบอุ่นอ่อนโยนตลอดเวลา” เอิงเอยเล่าไปยิ้มไปในช่วงเวลาที่ได้ตกหลุมรักอีกฝ่าย“หลังจากนั้นเอิงเลยเอาให้เพื่อนดูที่ไปคลับด้วยกันนะคะมิ้นก็รู้จักพี่บอกว่าพี่เป็นโฮสต์ดาวเด่น แต่บอกว่าพี่เจย์ไม่ชอบผู้หญิงตอนนั้น เอิงก็ไม่รู้ว่าอาชีพโฮสต์คืออะไร เลยบอกให้เพื่อนพาไปหน่อย แต่เอาจริงเรื่องที่พี่ไม่ชอบผู้หญิง เอิงไม่ได้สนใจเลยค่ะแหะๆ”“ทำไมล่ะ” เจย์เอ่ยถาม“ในตอนที่เอิงได้เห็นพี่ตัวเป็นๆ เอิงก็ชอบพี่มากแบบมากๆ แต่ชอบแบบชื่นชมเหมือนติ่งดารานักร้องอะไรแบบนี้อ่าคะ อยากที่จะรู้จักอยากที่จะคุยด้วย เอิงไม่ได้นึกถึงว่าพี่จะต้องมาดูแลเอิงเหมือนกับลูกค้าคนอื่นๆ เลยเอิงแค่อยากคุยกับคนที่เอิงชอบ
หลังจากที่เจย์กลับไปทำงานเขาก้มมองข้อความที่เอิงเอยส่งมา เธอแนบรูปตำรวจสองคนมาด้วยและบอกว่าคุยกันเรียบร้อยแล้ว โดยเจ้าหน้าที่จะหาคนทำผิดมาให้เร็วที่สุด เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะมองตัวเองในกระจกที่แต่งตัวพร้อมถ่ายงานแล้ว“เจย์เข้าฉาก” เจย์พยักหน้ารับก่อนจะเก็บมือถือและเดินไปเข้าฉากถ่ายแบบวันนี้ถ่ายแบบใส่เสื้อผ้า เขาตั้งใจทำมันออกมาให้ดีที่สุด เพราะตัวเองไม่ใช่นายแบบอาชีพ และไม่ได้มีสกิลด้านนี้แต่อย่างใด เขาเลยไม่อยากเป็นภาระของทีมงานที่จะต้องมาแก้นั่นแก้นี่สักเท่าไหร่ และการถ่ายแบบไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด ต้องยิ้มยังไงให้ดูมีความสุขทั้งที่ตอนนี้ก็ไม่ได้มีความสุขต้องโพสท่ายังไงให้ดูเท่ดูดีทั้ง ๆ ที่ตรงหน้าก็ไม่มีกระจกให้ส่อง“เดี๋ยวเชิญนายแบบอีกคนเข้ามาได้เลยครับ”เจย์มองนายแบบตัวเล็กผิวขาวที่เคยร่วมงานกันมาก่อนเขาคนนั้นเป็นดาราที่ดังพอควรและต้องขอบคุณอีกฝ่ายแหละเพราะความดังของเขาทำให้เจย์ก็ดังไปด้วย“สวัสดีครับ^^” นายแบบคนนั้นเอ่ยทักทายพร้อมส่งยิ้มให้กับเจย์เจย์ทักทายกลับด้วยรอยยิ้มสุภาพและเริ่มถ่ายงานกันอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เป็นการถ่ายเหมือนคู่รักเนื่องจากกระแสของทั้งคู่ไปในทา
ที่คลับฟินิกซ์เจย์เดินเข้าคลับมาพร้อมทักทายรุ่นน้องที่เอ่ยทักทายเขา เจ้าตัวเดินตรงไปยังห้องของฟินิกซ์ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งเพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะต้องขึ้นเวทีเลยอยากมานั่งที่เงียบๆ ก่อน“ไงครับเพื่อน” ฟินิกซ์เอ่ยทักทายเจย์ที่มาถึงก็นั่งลงเหมือนคนหมดแรง“วันนี้ไม่บริการได้ไหมวะ?” เจย์เอ่ยถามเขาเหนื่อยมากจริงๆ และอยากนอนด้วยแขนตอนนี้ก็ปวดหนึบเพราะไม่ได้กินยาแก้อักเสบกันไว้เลย“ไม่ได้!..แกไม่รับประมูลลูกค้ามานานแล้วนะเว้ย” ฟินิกซ์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับเจย์“วันนี้กูขอเถอะเพราะมีแขกคนสำคัญมา” คำพูดของฟินิกซ์ทำเอาเจย์ขยับนั่งดีๆ ด้วยความอยากรู้หรืออาจจะเป็นเอิงเอยเจ้าของสถิติประมูลดื่มเขาสูงที่สุดในตอนนี้“ใครวะ”“ดาราคู่ขวัญคู่ใจคุณแกไงครับน้องเควิน” ความคาดหวังของเขาพังทะลายลงทันทีก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าหงุดหงิดเควิน“ทำไมทำหน้างั้น?” ฟินิกซ์เอ่ยถาม“กูไม่ชอบ” เจย์เอ่ยตอบเสียงเรียบแต่ใบหน้ายังคงคิ้วขมวดอยู่“ไม่ชอบไม่ได้คลับกูมีแต่เกย์”เจย์ถอนหายใจอีกครั้งกับคำพูดของเพื่อนตัวดี“ขนาดแกทำคลับเกย์แกยังไม่ชอบผู้ชายเลย!” เขาเอ่ยย้อนแม้ฟินิกซ์จะทำค
ห้าปีต่อมา“เดซี่”“พ่อคะแม่คะ” ใบหน้าสวยหวานโบกมือทักทายผู้เป็นพ่อกับแม่ด้วยรอยยิ้มใสเด็กตัวน้อยที่หน้าตาน่ารักเหมือนนางฟ้านางสวรรค์คนนี้มีชื่อว่าเดซี่และแน่นอนว่าเอิงเอยคือลูกสาวของเอิงเอยและเจย์“ขอบคุณพ่อกับแม่นะครับที่ดูแลเดซี่ให้” เจย์เอ่ยขึ้นมองพ่อกับแม่ที่เริ่มแก่ลงแต่ก็ยังมาคอยช่วยเลี้ยงหลานในวันที่เขาและเอิงเอยติดธุระ“ไม่เป็นไรลูกแล้วเอิงเอยไปไหนล่ะ” ผู้เป็นแม่เอ่ยถาม“หลับน่ะครับสงสัยเดินเยอะแล้วคงจะเพลีย” เจย์เอ่ยบอกพร้อมกับหอมแก้มลูกสาวตัวน้อยด้วยความคิดถึง“ดูแลกันดีๆ นะลูกพ่อกับแม่ขอตัว” เจย์โบกมือลาพ่อกับแม่รวมถึงเดซี่ที่ยิ้มส่งลาทั้งคู่อย่างน่ารัก“แม่หลับเหรอคะ” เดซี่เอ่ยถาม“ครับสงสัยน้องน่าจะกวนทั้งคืน” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มวันนี้เขาพาเอิงเอยไปตรวจครรภ์ครบแปดเดือนมา ท้องของเอิงเอยใหญ่มาก เนื่องจากใกล้จะคลอดเต็มที่เด็กในท้องเป็นผู้ชายร่างกายสมบูรณ์และคึกมากๆ เพราะเจ้าตัวถีบท้องเล่นตลอดจนเอิงเอยต้องตื่นกลางดึกอยู่บ่อยครั้ง“น้องดีน่ะเหรอคะ” คำพูดของลูกสาวทำเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะวางเดซี่ลงนั่งบนโซฟาและเดินไปหาน้ำมาให้ลูกสาวดื่ม“น้องดีเหรอใครเป็นคนตั้งชื่อ” เขาเอ่
วันต่อมา“พ่อคะแม่คะ หนูพาลูกเขยพ่อกับแม่มาหาแล้วนะ” เอิงเอยเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใสกับหลุมศพของพ่อกับแม่ซึ่งเจย์ก็ได้แต่ยืนนิ่งแม้จะรู้ว่าเอิงเอยในตอนนี้กำลังยิ้มอยู่แต่ภายในของเอิงเอยก็คงเศร้ามากอย่างแน่นอน“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ ผมเจย์ครับ” เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพก่อนจะวางดอกไม้เป็นการเคารพทั้งสองท่านเอิงเอยยิ้มและปัดไปที่รูปภาพเล็กๆ ของทั้งสองอย่างคิดถึง“ไม่ต้องห่วงหนูนะคะหนูใช้ชีวิตอย่างดีมาโดยตลอดและต่อไปนี้หนูก็จะมีคนมาดูแลด้วย” เอิงเอยพูดพร้อมหันไปหาเจย์ที่ส่งยิ้มและบีบมือของเอิงเอยอยู่“คิดถึงนะคะ..นะ..หนูคิดถึงฮึกก....พะพ่อกับแม่มากๆ เลย” เจย์มองเอิงเอยที่เริ่มร้องไห้ออกมาเขาโอบไหล่บางเป็นการปลอบเอิงเอยเข้มแข็งมากที่อยู่ตัวคนเดียวได้บนโลกใบนี้“ตะต่อไปฮึกหนูก็จะคิดถึงพ่อกับแม่อีกฮึกถ้าชาติหน้ามีจริงหนูขอเกิดมาเป็นลูกพ่อกับแม่อีกนะคะ” เอิงเอยเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มเศร้าเจย์ดึงเอิงเอยมาก่อนพร้อมกับลูบผมของเอิงเอยอย่างแผ่วเบา ปล่อยให้เอิงเอยร้องไห้ออกมาจนพอใจก่อนจะผละตัวออกไป“พี่สัญญาว่าต่อจากนี้พี่จะเป็นคนดูแลเราแทนพ่อกับแม่ของเอิงเอง” เจย์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนจะกดจู
“พร้อมไหม?” เจย์เอิงถามกับเอิงเอยตอนนี้ทั้งคู่มายืนอยู่หน้าบ้านของเจย์แล้ว สายตาคมจ้องมองบ้านตัวเองที่ไม่ได้มานาน ไม่รู้ว่าป่านนี้พ่อกับแม่จะแก่ไปมากขนาดไหนซึ่งก่อนมาเขาก็ฝากบอกน้องชายให้บอกพ่อกับแม่ไว้แล้ว“ค่ะ!” เอิงเอยเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มเจย์ประหลาดใจเล็กน้อยที่เอิงเอยดูไม่ได้ตื่นเต้นมากเท่าไหร่ และทั้งสองก็พากันเดินเข้าไปในบ้านทันที“ลูก/เจย์” ใบหน้าหล่อมองบุคคลทั้งสองด้วยความคิดถึง เอิงเอยปล่อยมือให้เจย์ได้เข้าไปกอดกับพ่อแม่ทั้งสามยืนกอดกันและเป็นแม่ของเจย์ที่ร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึงลูกชายส่วนเจย์ก็ยิ้มดีใจที่ได้กลับมาเจอพ่อกับแม่อีกครั้ง“ผมขอโทษนะครับ” เจย์เอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิดแต่ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้เขาก็คงจะเลือกหนีออกจากบ้านเหมือนเดิมเพราะเขาคงทนอยู่ด้วยความอับอายกับความโง่เขลาของตัวเองไม่ได้เหรอ“ไม่เป็นไรลูกผิดพลาดแล้วก็ช่างมัน” แม่ของเจย์เอ่ยขึ้นอย่างอบอุ่นพร้อมกับกอดเจย์อีกครั้ง ส่วนพ่อของเขาก็ยกมือขึ้นลูบผมลูกชายด้วยความรักเช่นกันเอิงเอยมองภาพอบอุ่นด้วยน้ำตาคลอเบ้า เธอเองก็อยากกอดพ่อกับแม่แบบนี้บ้างจัง“แล้วแม่สาวน้อย..”“สวัสดีค่ะหนูชื่อเอิงเอยค่ะ^^” เอิงเอยเอ่ยขึ
เคร้ง!คำพูดของเอิงเอยทำเขาถึงกับทำช้อนตกใส่จานอาหาร เอิงเอยถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อเห็นเจย์ทำท่าช็อก“พูดอะไรเนี่ย!” เจย์เอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะอย่างไม่เชื่อหู มีที่ไหนผู้หญิงจะขอผู้ชายแต่งงานก่อน“ไม่แต่งเหรอคะหนูให้สินสอดพี่เยอะๆ เลยก็ได้” เอิงเอยยังคงพูดต่อ เธอเกรงใจที่เจย์ต้องไปๆ มาๆ ที่คอนโดกับที่บ้านเอิงเอย สู้ย้ายมาอยู่บ้านเธอให้เป็นเรื่องเป็นราวก็สิ้นเรื่อง“เอิงครับ พี่สิต้องเป็นคนขอ ไม่ใช่เรา” เจย์เอ่ยตอบเสียงเรียบ“นี่มันสมัยไหนกันแล้วค่ะไม่สำคัญหรอกว่าใครจะเป็นคนขอก่อน นะๆ แต่งงานกันนะคะ พี่เจย์จะได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเอิงไง”เจย์ผ่อนลมหายใจด้วยความเหนื่อยใจต้องเป็นเขาสิที่เป็นคนขอเอิงเอยแต่งงานและต้องเป็นเขาสิที่ต้องพาเอิงเอยย้ายมาอยู่ด้วยกัน“น้าๆ ~” เอิงเอยยังคงเว้าวอนไม่เลิกดวงตาสวยกะพริบกันถี่ ๆ จนคนเจย์อมยิ้มออกมา“ไหนแหวนล่ะ” เขาเอ่ยถามเอิงเอยชะงักไปทันทีเพราะไม่ได้เตรียมมา“อะเอ่อเป็นจุ้บ ๆ ขัดไว้ก่อนได้ไหมคะแหะ ๆ ^^” เจย์มองเอิงเอยที่จำแห้งเขาลุกขึ้น ก่อนจะเชยคางเอิงเอยมาจูบอย่างดูดดื่มเอิงเอยจูบตอบด้วยรอยยิ้มเขินในทันทีไม่นานเจย์ก็ผละจูบออกไปสองสายตามองกันพร้อมกับ
“แย่จังนะคะ พอดีพ่อแม่เอิงทิ้งมรดกไว้ให้เยอะมากเสียด้วยสิ” เอิงเอยเอ่ยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากเมย่าได้แต่กำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ แต่ที่ไม่สามารถเอาชนะผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเอิงเอยได้แล้วตอนนี้ผู้หญิงตัวเล็กหน้าตาใสซื่ออย่างเอิงเอยก็กำลังควบคุมเอิงเอยจนอยู่หมัดเมย่ามองทั้งสองด้วยความแค้นก่อนจะเอ่ยขึ้น“ฝากไว้ก่อนเถอะ!” เมย่าเอ่ยขึ้นก่อนจะหันหลังเดินจากไป ส่วนเอิงเอยได้ยักไหล่ออกมาอย่างไม่แคร์ “ไม่รับฝากจ้าขี้เกียจถือมันหนักคิกๆ” เจย์ส่ายหน้าให้กับความขี้เล่นของเอิงเอยเขาถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกไม่สบายใจทั้ง ๆ ที่เขาเป็นผู้ชายแท้ๆ แต่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้กับเข้ามาสะสางปัญหาให้เขาจนหมดสิ้น“ขอโทษนะครับ เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะพี่แท้ ๆ” เขาเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกผิด เอิงเอยมองใบหน้าหล่อก่อนฉีกยิ้มกว้าง“งั้นเอิงขอกอดจากพี่เจย์แน่น ๆ เป็นของรางวัลได้ไหม?”"แถมให้มากกว่ากอด ทั้งคืนเลยครับ"ใบหน้าหล่อระบายยิ้มออกมาก่อนจะสวมกอดอีกฝ่ายเต็มรัก เอิงเอยจมอยู่ในอ้อมกอดแกร่งด้วยรอยยิ้มและหวังว่าต่อจากนี้ผู้ชายของเอิงเอยจะมีแต่ความสุขในทุกๆ วันหนึ่งเดือนต่อมากระแสคู่จิ้นของเจย์และเควินได้ค่อย ๆ หาย
“นายแบบชิดกับนางแบบหน่อยครับ” เจย์ขยับตามคำสั่งเขาโอบเอวบางอันเปลือยเปล่าของเอิงเอยก่อนจะบีบเคล้นมันเบาๆ เอิงเอยเบ้หน้าด้วยความเจ็บเล็กน้อยเงยหน้ามองเจย์ที่ส่งสายตาดุให้กับเธอ แต่เจ้าตัวก็ได้แต่ส่งยิ้มหวานกลับไป“ดีครับน้องนางแบบขอยิ้มแบบสดใสเลยนะครับ” เอิงเอยทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะปรับเปลี่ยนท่าไปตามที่ช่างภาพบอกทุกคนต่างมองด้วยความอึ้งเพราะทั้งสองดูเข้ากันได้ดีมากประหนึ่งถ่ายแบบคู่รักก็ไม่ปาน“ดีครับเจย์กอดจากด้านหลังได้ไหมครับนางแบบโอเครึเปล่า” ช่างภาพเอ่ยถามเอิงเอยพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มไม่นานเจย์ก็เดินไปทางด้านหลังของเอิงเอย ก่อนจะสวมกอดจากด้านหลังและใช้ใบหน้าหล่อเกยบนไหล่ของเอิงเอย“ดีมากครับยิ้มหน่อยครับนางแบบเอามือ แตะหน้านายแบบ เยี่ยมครับ” ทั้งสองถ่ายอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงก่อนจะออกไปรอเปลี่ยนฉากเอิงเอยโดนช่างแต่งหน้าเรียกไปเติมหน้า เช่นเดียวกับเจย์ไม่นานฉากใหม่ก็ถูกจัดขึ้นและทั้งสองต้องลงไปนั่งในบ่อน้ำด้วยกันเอิงเอยลงนั่งเป็นคนแรกระดับน้ำอยู่ตรงช่วงอกของเอิงเอยพอดีไม่นานเจย์ก็เดินตามเข้ามา“กลับบ้านไปเจอแน่” เขาเอ่ยเสียงดุก่อนจะหันไปสนใจช่างภาพอีกครั้ง เอิงเอยที่ได้ยินแบบนั้นก็
ในที่สุดก็มาถึงวันที่มีนัดถ่ายแบบเอิงเองกับเจย์แยกกันมาเพราะเมื่อวานเจย์มีถ่ายงาน ส่วนเรื่องข่าวที่เจย์ลงรูปเอิงเอย เธอก็พึ่งรู้ แน่นอนว่าเจ้าตัวเขินมากแต่ก็แอบเสียใจนิดหน่อยที่คอมเม้นส่วนใหญ่คิดว่าคนในรูปเป็นเควินดารานายแบบที่กำลังมีข่าวกันอยู่ แถมทั้งคู่ก็ยังไม่ได้ออกมาเคลียร์แต่อย่างใด“สวัสดีครับ” เจย์ที่อยู่เปลือยกายท่อนบ่นโชว์แผงอกและหน้าท้องแกร่งเอ่ยทักทายเหล่าทีมงานด้วยรอยยิ้ม เขาแต่งกายด้วยเสื้อสีขาวตัวบางแต่ไม่ได้ติดกระดุม เพราะเป็นคอนเซ็ปต์ชุดว่ายน้ำฉากหลังเลยจัดเป็นคล้ายๆ ทะเล ด้านล่างก็มีทรายจริงพร้อมของตกแต่งทีมงานที่เป็นสาว ๆ ต่างพากันน้ำลายย้อยให้กับความหล่อความสมบูรณ์ของเจย์กันยกใหญ่“เจย์” เจย์หันไปตามเสียงเรียกใบหน้าหล่อมีสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะโค้งทักทายอีกฝ่ายที่มีอายุกว่า“สวัสดีครับพี่เมย่า” เขาเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพมองเมย่าที่มาในชุดคลุมอาบน้ำ ผมของเธอดัดลอน และแต่งหน้าจัดใบหน้าของพี่เมย่ายิ้มแย้มให้กับเขา แต่เจย์กลับก็ไม่ได้ยิ้มตอบแต่อย่างใด หลังจากที่เขารู้ความจริงที่น่ารังเกียจว่าคนที่อยู่เบื้องหลังที่ลอบทำร้ายเอิงเอยคือเมย่าเขากลับรู้สึกรังเกียจเธอขึ้นมาก“ไม่ได
ในที่สุด ตอนนี้เอิงเอยกลายเป็นผู้บริหารสูงสุดแทนเจ้าของบริษัทไปโดยปริยาย “แต่ว่าเอิงเอยมีเรื่องให้ช่วยหน่อยได้รึเปล่าคะถ้าได้เอิงเอยจะเพิ่มให้พิเศษอีกสองแสน” คนที่ฟังตาลุกวาวทันที“ได้สิครับได้เลยครับ”“คือกำหนดการถ่ายแบบของนายแบบที่ชื่อเจย์กับนางแบบที่ชื่อเมย่าในวันมะรืนนี้น่ะค่ะ” คนที่ได้ฟังชะงักไปเล็กน้อยที่อีกฝ่ายรู้ตารางงานของทั้งสองด้วยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป“พอเปลี่ยนจะนางแบบได้ไหม” เอิงเอยเอียงคอถามอีกฝ่ายอย่างน่ารักแม้ตอนนี้เอิงเอยจะเป็นผู้บริหารสูงสุดแต่ก็ยังไม่ได้ยืนยันในทันทีอำนาจต่างๆ จึงยังอยู่กับผู้ชายตรงหน้าอยู่แม้จะเซ็นเอกสารโอนหุ้นแล้วก็ตาม“คะคือว่า..” เจ้าของบริษัทหนักใจทันทีเพราะงานนี้เมย่าเป็นคนมาขอทำเอง และบอกว่าจะทำให้นิตยสารขายหมดให้ได้ซึ่งเขาก็แอบหนักใจเพราะนายแบบดันมีข่าวไม่ดีอยู่ตอนนี้“สองแสนค่ะ^^” เอิงเอยเอ่ยย้ำด้วยรอยยิ้มก่อนจะโชว์เงินสดในกระเป๋าล่อตาล่อใจอีกฝ่าย“ไม่ทราบว่านางแบบที่จะเปลี่ยนเป็นนางแบบในสังกัดของผมหรือเปล่าครับ” เขาเอ่ยถามเพราะนางแบบดัง ๆ ของสังกัดเขามีแค่เมย่าเท่านั้นเขาเลยเอ็นดูเอิงเอยเป็นพิเศษส่วนคนอื่นๆ ก็พอขายงานออกแต่ไม่ได้ปังเท่
รุ่งเช้าเพี้ยะ!“โอ๊ยอะไรเนี่ยพี่!” เจย์เบ้หน้าด้วยความเจ็บเมื่อโดนฝ่ามือของผู้จัดการ ฟาดมาเต็มหลังพร้อมกับสายตาอาฆาตนั่นอีก“จะอะไรซะอีกล่ะรูปเมื่อคืนคืออะไรยังไง” ผู้จัดการเอ่ยถามทันทีเมื่อวาน เพราะแทบไม่ได้นอน หลังจากต้องตอบคำถามมากมายจากลูกค้าที่ทักเข้ามา บางคนก็ไม่พอใจถึงขนาดแคนเซิ่ลงานเลยก็มี ทั้งที่ยังไม่มีใครรู้เลยว่าเจ้าของมือปริศนาคือใครเลยด้วยซ้ำ“เอิงเอย” คำตอบของเจย์ทำเอาผู้จัดการที่หน้าบูดเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นอมยิ้มทันที พร้อมกับหันไปมองเจย์ที่ตั้งใจขับรถอยู่ก่อนเอ่ยแซว“ฮันแหน่ แพ้ภัยตัวเองแล้วหรือจ๊ะเจย์ ไหนว่าไม่ชอบผู้หญิงแอ๊บแบ๊ว บลาๆ ~” เจย์มองอีกฝ่ายที่เล่นแซวเขาไม่หยุดรวมถึงเอาคำพูดเก่าๆ ของเขามาล้อเพิ่มเติมอีกใบหน้าหล่อส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะตั้งใจขับรถออกไปRrrrrr เสียงจากมือถือของเจย์ดังขึ้น ในขณะที่ผู้จัดการหันไปมองเห็นพอดี “ไอ้เจย์~ นายทำอะไรเนี่ย!” เจย์รีบหันมาด้วยความตกใจทันทีเมื่อเห็นผู้จัดการกำลังชี้ไปที่กลางจอภายในรถที่เชื่อมกับมือถือของเขาเผยให้เห็นชื่อขอคนโทรมา“เอิงเอยสุดที่รัก…โอ้ยยยย~ ไอ้เจย์ อึ่ยขนลุกอะ~” ผู้จัดการตัวท่าทีขนลุกเขาหัวเราะเล็กน้อยก่อ