Third Person's Point of View"Nagkasala ako sa 'yo, Kirstie. Noong mga panahong wala ako sa tabi mo ay nagkasala ako sa 'yo," pagsasabi na ni Edward sa totoo na siyang walang ibang naging reaksyon kay Kirstie kundi ang mapasinghap nalang."A-Anong sinasabi mo?" nauutal at tila hindi na makapaniwalang wika ni Kirstie sa lalaki.Napangiti ng mapait si Edward at saka napaayos sa pagkakaupo, umiiwas na ng tingin kay Kirstie."Nagkasala kaming dalawa ni Zairyll sa 'yo. We did something behind your back... at hindi ko alam kung bakit hindi ako kailanman nagsisi. Hindi ko lubos maisip kung bakit nagiging ganito ako. Nililigawan kita tapos noong nagkasala ako ay bakit ni katiting na pagsisisi ay wala akong naramdaman? Gago nga talaga ako. At hindi mo deserve na magkaroon ng nobyong kasing gago ko, Kirstie," paninisi pa ni Edward sa sarili na siyang ikinailing-iling ni Kirstie."May naging kasalanan din ako. Masyado akong nakafocus sa isa kahit alam kong nandiyan ka. Masyado akong nakatutok sa
Third Person's Point of View"Someone like Taylor," wika na ni Edward na siyang ikinawala na ng ngiti sa labi ni Kirstie. Napapaiwas na siya ng tingin at saka napapaismid."How could he be the better? Hindi kailanman mababago nang pambabawi niya ngayon ang nagawa niya noon, Edward."Sa narinig ay napapailing nalang si Edward. "Ang tigas ng puso mo," naging komento nito na siyang ikinasinghap na ni Kirstie."A-Ano?" hindi na makapaniwalang wika ni Kirstie sa lalaki na siyang ikinatawa nito."Ang tigas ng puso mo. Bakit hindi mo patawarin yung tao?"Napapaismid si Kirstie sa narinig. "Paano ko siya mapapatawad sa lahat nang nagawa niya noon? Gago siya at mananatili siyang gago sa paningin ko," wika pa ni Kirstie na tila siguradong-sigurado na sa sinasabi na siyang walang ibang naging reaksyon kay Edward kundi ang mapangisi nalang."Nakapag-usap na ba kayo tungkol doon sa nangyari noon?" pagtatanong na ni Edward na siyang ikinatahimik na ni Kirstie."See? Communication is the key, Kirsti
Third Person's Point of View"Before I'll freed you, can we enjoy this date for the last time? We'll see often as friends and I think I wanna enjoy this day with the idea that the two of us were in a relationship. Are you... in?" nakangising wika ni Kirstie sa lalaki, bagay na siyang ikinasilay na ng malaking ngiti sa labi nito."I'm in," ganadong sang-ayon naman ni Edward bago sila nagpasyang simulan na ang napag-usapang date nila sa huling pagkakataon.Bumalik silang dalawa sa rink at nagsuot ng gears. Nang matapos ay doon na sila nagsimulang mag-ice skating. Halos ilang beses na natutumba si Kirstie dahil hindi pa masyadong nakakabalanse, mabuti nalang at naroon si Edward at handa siyang saluhin at alalayan."Okay ka lang?" nag-aalalang tanong ni Edward na siyang bahagyang ikinatawa lang ni Kirstie.Hindi ito ang unang ice skating niya pero dahil matagal na noong huli niyang ginawa ang ganoong gawain ay tila yata naninibago siya."Ed, I'm fine. Hindi naman ako nadapa. Isa pa, nandi
Third Person's Point of ViewNang tuluyang makauwi ay hindi parin makalimutan ni Taylor ang eksena sa skating rink kanina. Hindi sa galit o inis siya kay Edward. Sadyang naiinggit lang siya dahil nakikita niya kung paano napapatawa ng lalaki ang dati niyang kasintahan. Noon, siya lang ang nakakapagpangiti kay Kirstie nang ganoon. Ngayon ay iba na ang nagpapangiti sa dati niyang kasintahan, bagay na siyang malaking ikinahinayang ni Taylor. Alam niyang wala na siyang pag-asa. Alam niyang malabo na. Kung noon niya palang sana sinubukang komprontahin at lapitan si Kirstie ay baka hindi na siya nahuli pa. Baka may chance pa siya sa buhay ng dating kasintahan.Napapabuntong-hininga na nga lamang si Taylor bago inalalayan ang anak papasok ng condo unit. Umupo na muna siya sa sofa na naroon sa may maliit na salas ng condo at hinintay na ang pagdating ni Kirstie. Hindi niya naman pupuwedeng iwan nalang ang anak nang mag-isa sa loob ng condo. Kahit gustuhin man niyang umalis na para hindi na ma
Third Person's Point of ViewInayos ni Taylor ang pagkakaupo ng anak niya sa kandungan niya at saka kinausap sa ganoong paraan."Masaya ako, okay? Masaya ako. Napagod lang ako ng kaunti kasi ang dami rin nating nagalaan, 'di ba?" mapaglaro pang wika ni Taylor sa anak. Nang mapatingin nga ito sa kanya para tingnan siya ay kaagad niyang iginalaw-galaw ang kilay niya at nginitian na ito para hindi na ito mag-isip pa ng iba. Nang mas lalo pang mapanguso ang anak ay doon na napapatawa si Taylor at mapaglarong pinisil ang ilong ng anak niya bagay na siyang ikinareklamo na nito. Doon na nakuha ni Taylor na okay na ang anak niya at hindi na ito nagtatampo pa sa kanya."Mahak kita," malumanay at buong pusong wika ni Taylor sa anak bago ito niyakap, bagay na siyang ikinasilay na ng maliit na ngiti sa labi nito."Mahal din po kita, papa," wika pa nito na siyang ikinatawa na ni Taylor."Ano? Hindi ko narinig ang sinabi mo 'nak," mapaglarong wika ni Taylor sa anak na siyang ikinadaing na nito."Pa
Third Person's Point of ViewNang sumunod na araw, kahit na alam ni Taylor na makikita niya lang ang nakakainis na eksena nang pagngingitian at ang pagtatawanan nila ni Edward at Kirstie ay hindi parin siya nag-atubiling bumisita. Kailangan niyang bumawi sa anak niya. Hindi naman siya pupuwedeng umatras dahil lang sa naroon sina Kirstie at Edward sa condo. Hindi iyon maiiwasan kaya alam niyang kailangan niyang mag-adjust sa paligid.Napapabuntong-hininga si Taylor bago nagdoor bell. Nang bumukas na nga iyon ay kaagad nang napapasilay ang magandang ngiti sa labi niya, lalo na nang madatnan si Kristen sa may pinto na tila hinihintay ang pagdating niya."Papa!" bibong wika ni Kristen bago ibinuka ang dalawang braso para sa yakap, bagay na siyang nakuha naman ni Taylor at saka yumuko para yakapin ang anak at kargahin na habang pumapasok sa loob."How's my girl?" marahang pagtatanong ni Taylor sa anak na siyang ikinahagikhik na nito."All fine, papa. In fact, kanina pa ako rito," wika pa n
Third Person's Point of ViewDahil sa nakikitang isang senyales ay halos parang tanga nang nakangiti si Taylor habang nakatambay sa condo. Hindi na mawala-wala ang ngiting nakapaskil sa labi niya, lalo na sa tuwing naaalala niya ang naging pagsunod ni Kirstie sa sinabi niya at sa maliit na pagngiti nito sa kanya.It was all new. After how many years, ngayon lang ulit ngumiti si Kirstie sa kanya nang wala siyang ginagawang effort. That small smile encouraged him. And he will make sure to get her back. To win her back. He would never ever back down. Not now that he already had his daughter... and a small sign that Kirstie's starting to be good to him.He was all smiles and is in good mood, but everything changed when Taylor got to hear how Kirstie told them that she's gonna go outside."I'll just go outside," kaswal at simpleng paalam ni Kirstie sa mag-ama na ngayon ay nakatanga nang nakatingin sa gawi niya.Kung kanina ay halos mapunit na ang labi ni Taylor kakangiti, ngayon naman ay h
Third Person's Point of ViewMabilis silang nakarating sa mall. Nagtataka man sa ikinikilos ni Kirstie kay Taylor ay hindi nalang maiwasan ng lalaki na humiling na sana ay tuloy-tuloy na ang magandang pakikitungo ni Kirstie sa kanya.Nang makarating ay kaagad silang nagpunta sa grocery area. Si Taylor na ang kumuha ng pushcart at saka siya sumunod kina Kirstie at Kristen na nagsisimula nang mamili. Sa ilang minutong nakasunod lang sa mag-ina niya ay hindi maiwasan ni Taylor ang mapangiti nalang sa saya. Kahit na wala siyang ginagawa. Kahit na wala silang ginagawang iba kundi ang mamili ay hindi nalang maiwasan ni Taylor ang mapangiti sa saya. Ang simpleng pagsasama nilang ito sa iisang lugar ay sapat na sa kanya. Magiging sapat na iyon para mapangiti ang puso niya sa saya."Papa, can you get the waffle for me?" biglaang pagwika ni Kristen sa kanya, bagay na siyang ikinatigil na ni Taylor sa paglalakad. Dahil siya ang mas matangkad ay madali lang sa kanya ang kunin ang waffle, bagay na
Third Person's Point of ViewNag-aalala man sa mga posibleng mangyayari sa susunod na mga araw ay hindi na nagpatinag sina Kirstie at Taylor. Nagpatuloy sila sa relasyon nila at hindi nila hinahayaan ang relasyon nila na siyang maapektuhan sa kung anumang nasa paligid nila. Masakit para kay Taylor na hindi boto ang ina niya sa babaeng pinakamamahal niya, pero hindi naman niya ito mapipilit kaya hinayaan na niya ang ina. Umaasa nalang siya na sana ay darating ang araw na boto na ito kay Kirstie at hindi na sila kokontrahin pa, lalo na ang relasyon nila.Doon nga, sa hinaba-haba ng prosisyon ay dumating na nga ang inaantay ng lahat. Ang maikasal sina Kirstie at Taylor.Pamahiin ng kasal na hindi pupuwedeng magkita ang groom at ang bride, pero iba ang ginawa ni Taylor. Siya mismo ang nagdrive sa bridal car na sana ay nasa simbahan na siya at naghihintay nalang sa pagdating ni Kirstie sa harapan ng simbahan."Hoy, okay lang ba talagang ikaw ang nagda-drive sa akin? Alam mo naman na bawal
Third Person's Point of View"Anong meron? Ba't nagkakasiyahan yata kayong lahat dito?"Kung kanina ay halos mapuno ng kantyawan at tawanan ang cottage na inukupa nila, ngayon ay halos napipi naman silang lahat dahil ni isang tunog ay wala silang ginawa.Nagpalipat-lipat ang tingin ni Mrs. Miller sa lahat at doon ay peke nang napapatawa, bagay na siyang ikinangiwi na ng iba."Taylor, anak. Nagbakasyon ka pala kasama ang mga barkada mo at mukhang may nagaganap na handaan, bakit hindi mo manlang inimbita ang sarili mong ina?" pangongompronta na ni Mrs. Miller na siyang ikinatayo na ni Taylor."Ma, tama na. Tara na sa labas. Do'n tayo mag-usap---"Hindi paman tapos sa sasabihin si Taylor ay sumingit na si Mrs. Miller, tila pilit na sinisingit ang sarili sa ginagawa ng mga ito sa naturang cottage."Hindi, e. Bakit hindi mo manlang ako nagawang naimbitahan na magbakasyon, Taylor? Kahit si Melanie na siyang fiancee mo nalang ang isinama mo pero kahit siya ay hindi mo naimbitahan," pangongom
Third Person's Point of ViewMatapos mapaglinaw ang lahat ay tila nawala ang mabigat na bagay na nakadagan sa dibdib nina Kirstie at Taylor. Naging mas magaan ang pakiramdam nila at tila ay mas naging malinaw ang nararamdaman nila para sa isa't isa, hindi kagaya noon na kahit na ano pang pilit nilang pagkumbinsi sa sarili nilang mahal nila ang isa't isa ay alam nilang may parte sa mga puso nila ang may pagdududa. Tila may kulang. Tila may pangamba na kahit pilitin man nilang baliwalain ay pilit namang sumasagi sa isipan nila. At ngayong wala na ang nakadagang bagay na iyon ay hindi nalang maiwasan ng dalawa ang maging masaya para sa isa't isa."Good morning, love," nakangiting wika ni Taylor nang magsimulang gumalaw si Kirstie sa tabi niya. Kanina pa siya nakatitig sa fiancee niya at ngayon ngang nagigising na ito ay sinalubong na niya ito ng magandang pagbati sa umaga."Mmm, morning," pag-ungol ni Kirstie habang nakapikit parin ang dalawang mga mata.Napangisi si Taylor at pinatakan
Third Person's Point of View"Bakit nandito ka pa sa may balcony? Malamig na dahil masyado nang malalim ang gabi. Baka sipunin ka pa, alam mo namang huling araw na natin bukas dito sa Siargao, dapat sulitin na natin bukas," wika pa ni Taylor na nakayakap na ngayon sa likuran ni Kirstie.Napapasandal naman sa dibdib ang babae at saka ay humilig na doon. Malalim pa siyang napapabuntong-hininga bagay na siyang ikinatingin na ni Taylor sa kanya."Bakit ang lalim ng buntong-hininga mo? May problema ka ba?" kapagkuwan ay pagtatanong ni Taylor sa fiancee na siyang magiging asawa na niya sa susunod na buwan."Wala. Naiisip ko lang. Kung hindi tayo nagkahiwalay, siguro ay matagal na tayong buo. Siguro ay marami na tayong anak," nakatawang wika ni Kirstie na siyang ikinangisi naman ni Taylor sa likuran niya."Kung 'yan ang iniisip mo, pupuwede pa naman tayong humabol. 'Wag kang mag-alala, kahit ipagsunod-sunod ko pa iyan," mapaglarong wika ni Taylor na siyang ikinailing-iling nalang ni Kirstie.
Third Person's Point of View"Taylor, anong ginagawa mo? May kausap pa ako," ani Kirstie na siyang mabilis na ikinatigil na ni Taylor sa paglalakad."What? Mas gusto mong kausap ang lalaking 'yon kaysa ang makasama ako?" tila nagtatampong wika ni Taylor na siyang ikinatawa nalang ni Kirstie."Ano bang nangyayari sa 'yo? Nahihiya lang ako sa tao kasi biglaan mo akong hinila. Nakakahiya. Baka masabihan tayong mga walanghiya," nakatawang wika ni Kirstie.Binitawan ni Taylor ang kamay ng nobya at naglakad na paalis nang hindi ito kasama."Oh, edi bumalik ka ro'n. Kausapin mo ang lalaking 'yon. Mas gusto mo 'yong makasama kaysa sa 'kin, 'di ba?" nagtutunog pagtatampo pa nga na wika ni Taylor na siyang ikinailing-iling nalang ni Kirstie.Sinundan niya ang lalaki at saka ay hinawakan na ang kamay nito. "Sasama na po," nakangiting wika ni Kirstie na siyang ikinairap naman ng lalaki na tila ay nagmamaldita na parang bading."Hindi, do'n ka na. Mas pinipili mo siya, 'di ba?"Hindi na nakinig pa
Third Person's Point of View"Where's Taylor? Nakita niyo?" pagtatanong ni Kirstie sa mga kaibigan niyang kanina pa kumakain sa restaurant. Magkatabi silang natulog kagabi pero nagulat nalang siya nang hindi na mahagilap pa ang nobyo pagkagising niya."Bakit mo hinahanap? Baka may ginagawa lang. Para ka namang bata. Hindi mo lang nakita ng ilang minuto, hinahanap mo na kaagad. Bata ka? Bata ka? Hindi ka makaka-kilos kapag wala siya?" prankang wika ni Rachel at nagmamaldita na sa kanya na siyang labis na ikinagulat ni Kirstie."Anong nangyayari sa 'yo? Parang nagtatanong lang, e. Hindi ba ako puwedeng magtanong? Bakit nagmamaldita ka na?" naiinis nang wika ni Kirstie na siyang ikinaismid nalang ng kaibigan. Nilapitan niya ito at pabirong kinurot sa leeg na siyang mabilis na ikinaigik ni Rachel."Tsk! Kung hindi lang 'to para sa---"Hindi na nakapagtapos pa sa sasabihin si Rachel nang biglaan na siyang tinampal ni Allyson sa bibig, bagay na siyang gulat na ikinatingin ng dalawa sa gawi
Third Person's Point of ViewNang matapos ang kapagod-pagod na gabing iyon ay halos hindi na bumangon si Kirstie sa higaan niya yakap-yakap si Taylor na ngayon ay nakangiti nang nakatitig sa maganda niyang mukha. Tulog na tulog pa siya kanina pero naalimpungatan siya nang maramdamang kanina pa may nakatitig sa kanya. Nang mapagtantong si Taylor iyon base sa amoy nito ay hindi na siya nagmulat pa ng mata para kumpirmahin iyon dahil halatang-halata naman kung sino na ang tumititig sa kanya nang ganoon."Alam kong maganda ako," mahinang wika ni Kirstie na napapaungol na habang niyayakap pa nang mahigpit ang lalaki na siyang mahina nang ikinahalakhak nito."Alam ko. Kaya nga napapatitig ako, e, kasi ang ganda mo," pambubula pa ni Taylor na siyang ikinangiwi nalang ni Kirstie habang nakapikit parin ang mga mata.Napatawa si Taylor at hindi na napigilan pa ang sariling patakan ng halik ang labi ng nobya na siyang mabilis na ikinamulat na nito. Napapatawa siya na siyang nagpanguso nalang kay
Third Person's Point of ViewNapadaing si Kirstie nang pagkapasok nila sa loob ng kuwartong inukupa nila ay deritsahan na siyang sinunggaban ng halik ni Taylor na tila ba ay uhaw na uhaw ito sa labi niya. Ilang ulit na itong nangyari sa kanila ngunit parang hindi parin nauumay ang lalaki sa katawan niya."Taylor," mahinang pag-ungol ni Kirstie sa pangalan ng nobyo na siyang busy naman sa paggalugad sa labi niya.Naramdaman niya ang malamig na pader ng hotel room pero hindi iyon alintana ni Kirstie dahil sa pag-i-init ng katawan niya sa halikang ginagawa nila ni Taylor.Nang hawakan ni Taylor ang puwetan niya ay kaagad niyang nakuha ang gusto nitong gawin. Mabilis niyang ipinulupot ang mga braso niya sa may leeg ng binata at pati narin ang dalawang hita niya na alam niyang kanina pa inaasahan ni Taylor na gawin niya.Mas lalong lumalim ang halikan nila. Sa pagkalunod ni Kirstie sa labi ni Taylor ay hindi na niya namamalayang nasa may sofa
Third Person's Point of ViewMabilis na napahalakhak si Taylor nang makita ang naging reaksyon ni Kirstie sa mukha nito. "What? Don't tell me you're blushing at that? Bakit? Hindi ka narin ba makapag-antay na masolo ako?" mapaglaro at mapanuksong wika ni Taylor na siyang mabilis nang ikinasagitsit ni Kirstie."Umayos ka nga!" namumula ang pisngeng wika pa ni Kirstie na siyang palihim nalang na ikinatawa ni Taylor."Tara," pag-aaya pang muli ni Taylor."Saan?""Magpapainit nga---"Napapasagitsit nalang si Kirstie at saka ay nauna nang umalis. Bumalik sila sa kuwarto para magbihis nang swimwear. Ayaw naman ni Kirstie na deritsahang makita ng iba ang katawan niya kaya nagsuot nalang siya ng see-through na dress para tatanggalin nalang niya iyon kapag nasa pool na sila.At nang makalubog na nga sa malamig na tubig ng pool ay napapikit nalang si Kirstie sa sarap ng pakiramdam na iyon. May mangilan-ngilan na naliligo sa pool pero hindi iyon alintana kay Taylor para gawin ang gusto niyang g