Malapag ang ngiti na pinakawalan ni Tim habang pinapanood mula sa bahagyang nakaawang na pintuan kung ano ang ginagawa ng dalaga sa loob ng silid niya. Mabilis siyang lumabas ng silid matapos niya itong halikan sa pag-akalang magagalit ito sa kanya, ngunit kabaliktaran ang nangyari. Dahan-dahan niya
“Naglalakad ang Steve Arnaiz na iyan sa gilid ng kalsada ng mangyari ang pag-ambush.” Patuloy ni Chris. “Sandali ibalik mo nang konti.” Wika ni Tyler. Siya na mismo ang kusang humawak ng computer mouse at ini-adjust ang play time kung saan mayroon siyang nakitang kahina-hinala. “Ang lalaking ‘yan
Kinuha ni Tyler ang kamay ng asawa niya at buong pagmamahal na hinalikan ito. “Mine, sinabi ko na sayo di ba? Simula ng minahal kita. Kasal man tayo at sa hindi lahat ng pagmamay-ari ko magiging sayo. Wala naman ibang makakakuha noon kundi kayo lang ng mga anak ko. Sa dami kong kalaban hindi ko na a
“Kayong dalawa. Lapit!” Sigaw ni Tyler sa dalawang alalay ng tumigil ang mga ito sa pag susuntukan. “Kailan pa kayo natutung suwayin ako, huh?” mahinahon ngunit ramdam ang galit sa boses ni Tyler. Galit ang mga mata niya habang nakatingin sa dalawa. “Sorry, boss, hindi ko lang kasi mapigilan ang sa
11:00 P.M. “Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako.” biglang wika ni Kaye ng bumaba sila sa kotse. Hinawakan ni Tyler ang kamay ni Kaye. “Masyado ka lang maraming iniisip.” Minasahe ni Tyler ang kamay ng asawa upang maibsan ang kaba na nararamdaman nito. “Ikaw, baby bun, hindi ka kinakabahan?”
“Mine…Mine..”Niyugyog ni Tyler ang katawan ng asawa niya upang matauhan ito. “Kailangan kong gawin ito upang makarating tayo ng New york ng ligtas. Hanggat maaari ayokong magkahiwalay tayo. Pero para sa mga anak natin gawin mo ang sinasabi ko. Subukan ko munang makuha ang bomba sa pilot cabin. Nguni
KINABUKASAN sumabog ang balita tungkol sa nangyaring pagsabog ng private Jet na pagmamay-ari ng pamilya Tan. Si Denver hindi maipinta ang mukha habang nakasakay sa helicopter at sinusubukan tingnan sa kapal ng kagubatan ang mga kapatid niya. Nagkalat silang magkapatid sa paghahanap. Si Alfie at Reid
“Wala naman ibang pwedeng gamitin na poison killer ang mga Sentinelese maliban sa snake venom or Golden frog Poison.” Posibleng nilagyan nila ang kanilang mga pana ng poison na galing sa mga ito.” “Mauna na kayong umalis. Dalhin mo sila sa pinakamalapit na ospital. Ako na ang bahala rito.” “Sige
“Ahhhhh!” Sigaw ni Amor nang bumagsak siya sa lupa..“Ahhhh! Fvck!” Napangiwi si Pher nang maramdaman ang kirot sa kanyang likuran Saka pa lang napansin ni Amor na nakadagan pala siya sa ibabaw ng katawan ni Pher habang yakap siya nito. Halatang pinoproteksyunan siya. “Paano nangyari yun? Nasa ita
Pigil ang ngiti ni Pher habang nakatingin sa screen monitor ng kanyang laptop. Tawang-tawa siya sa reaksyon ng dalaga kanina habang tumatalon ito sa gulat pabalik ng silid. Sinadya niyang lagyan ng mga alarming device ang loob at labas ng bahay upang bigyan ng proteksyon ang babaeng mahal niya. Nasa
Matagal na nakatitig si Amor sa nakasarang pintuan ng silid na dinalhan sa kanya. Nakuyom niya ang kamay habang patuloy sa pag ngitngit ang kanyang mga ngipin sa galit. Ilang sandali pa’y nabaling ang atensyon niya sa mga pagkain na kasalukuyang nasa harapan niya. Napahawak siya sa tiyan. Bigla siya
Sa kabila ng pagsampal niya ay nginisihan lang siya nito. “Ngayon may label na ang relasyon natin. Hinalikan kita, sinampal mo ako. That thing was called "Couples Love.” Lalo lamang siya nainis dahil sa sinabi nito. “Baka sabihin mo kupol face! Singkapal ng mukha mo!” Gustong matawa ni Pher sa
“Hoy! Mga gunggong! Kapag hindi nyo ako hayaan na umalis, papatayin ko ang babaeng ito!”Nagulat siya sa narinig. Tama namang natanggal ang kamay nito na nakatakip sa bibig niya kaya siya nakakapagsalita. “Is this some kind of a joke? You dare hostage me seriously?” singhal niya sa lalaking naka ha
“Amor okay lang ba na ikaw muna ang maghahatid nito sa palengke? Nakaligtaan kasing isama kanina sa delivery.”Sandaling naudlot ang paglipad ng isipan ni Amor nang marinig ang boses ni Nana Virginia. Kararating lang nila mula sa bukid. Balak sana niyang magluto ng pananghalian ngunit hindi na niya
“Siya pa rin ba ang iniisip mo?”Nagulat si Amor nang marinig ang boses sa kanyang likuran. Agad siyang napalingon para lang makita ang nang-aasar na ngiti ni Chris habang namimitas ng mga gulay. Kahit hindi ito nakatingin sa kanya halatang para sa kanya ang tanong kanina. Hindi siya sumagot at muli
Magkalaban sa pagtitig sa isa’t-isa ang dalawa. Walang sinuman ang gustong magpatalo sa kanila. Si Denver ang unang sumuko nang makita na konti na lang iiyak na sa galit ang dalaga. “Fine, aalis ako. I will give you some time to think. Babalik ako–” “Huwag ka nang bumalik.” Kaagad nitong inagaw ang
“I will give you time to think. There’s no need for you to decide now. I can wait.” naka tiim-bagang nitong sagot. Halatang sinusubukan nitong habaan ang pasensya. “My word is final. There’s no need for me to think about it.” Agaran niyang sagot dahilan upang lalong maningkit ang mga mata nito. And