“Oh, bakit ganyan ang mukha mo? Hindi ka ba masaya na nandito kami?” tanong ni Tyler, bahagyang nakakunot ang noo.“Oo nga, Amor. Daig mo pa ang nakalunok ng pakwan,” dagdag ni Kaye sabay tawa, birong-biro ang tono.Nanatiling nakaupo si Amor, at hindi mapakali. Nag-aalala siyang baka mahalata ng mg
“M-Mimi...”Nagkatinginan sila. Walang salita. Nanginginig ang labi ni Amor.“Elie...” mahina niyang sagot.Mabilis siyang niyakap ni Elion, mahigpit. Para bang ayaw nang pakawalan.“Amor, I’m sorry. Hindi kita agad nakilala. Alam mo bang matagal kitang hinanap? Kung saan-saan ako napadpad—lahat gin
“Akala ko ba hindi ka na magpapakita sa akin?”Sinalubong si Pinky ng matalim na tingin ni Chris.“Kuya, pwede ba ‘yon? Na hindi ako babalik dito? Eh, kayo ang pamilya ko,” palusot ni Pinky sabay pilit na ngiti.Nagkunwaring walang alam si Chris. Pero napansin niyang may hinahanap ang mata ng pinsan
“Amor,”Muli siyang nakabalik sa sarili nang marining ang pagtawag ni Diane. “Tinatanong kita kung si Pinky ba talaga ang may-ari ng kwintas.”“Ako ang may-ari ng kwintas na ito.” Pag-amin niya. Ayaw niyang ituloy ni Pinky ang pagpapanggap at patuloy na lokohin si Elion.Nakita niya ang bakas na pa
LUNCH TIME, na Amor. May balak ka bang patayin ang sarili mo sa pagtatrabaho?”Umangat siya ng mukha upang tingnan ang oras sa suot na wrist watch. Alas dose na pala nang hindi niya namamalayan. Binalingan niya si Adeline—ang bago niyang sekretarya. “Mamaya mo na tapusin ‘yan. Kain muna tayo sa laba
ARAW ngayon ng pagbabalik ni Amor sa Lee Group. Sa unang pagpasok pa lamang niya, magalang na pagbati ng gwardya ang kanyang sinalubong. Magaan ang ngiti nito, ngunit ramdam niyang may pag-iingat sa kilos.Habang naglalakad siya sa hallway patungo sa kanyang opisina, ramdam niya ang kakaibang titig