Share

CHAPTER 3

Author: viagloriane
last update Last Updated: 2020-08-02 16:21:39

Cael's POV.

Simula nang iwan ako ni Catricia, naging ilag na ako sa mga babae. Catricia was my childhood friend, she's sweet, too jolly, sobrang kulit niya. She left me 13 years ago. Hindi ko na siya natagpuan. I tried to find her in any social media flatforms but I couldn't find anyone who has the same name with her. I haven't got a chance to know why she did not even bid a goodbye. I know we were still young that time but I know it was love, kaya gano'n na lamang kalaki ang impact ng biglaan niyang pagkawala. Growing up without the girl I first loved beside me was never been easy not untill I met this girl, Ava.

I do not know why but everytime I see Ava, I see Catricia. She is makulit too, sweet and super caring like Catricia used to be. Alam mo 'yong feeling na parang kilalang-kilala na niya ako? I don't know pero kahit naman hindi ko pinapansin 'yon, nakagaanan ko na rin ng loob, siguro dahil na rin sa pangungulit niya araw-araw.

I would admit, that even I am a guy, kinikilig din ako sa mga banat niya lalo na ro'n sa part na, sa tingin niya---ako na raw ang tama para sa kaniya, dude, I actually wanted to scream that time pero pinigilan ko, nakakahiya naman kung titili ang isang Cael Carreon sa harap ng isang babae. Aaminin ko rin na kahit siniseen ko lang lahat ng chats niya, those were highly appreciated, tinatawanan ko rin lahat ng jokes niya kahit hindi ako nag-rereply 'cause those were not really korni like what she was always saying, those made me happy, and it really melts my heart everytime na tatawagin niya akong Caelq. Alam mo 'yong feeling na may tumutusok sa puso mo pero hindi masakit kase gustong-gusto mo 'yong pakiramdam na 'yon? Gano'n ang nararamdaman ko t'wing kakanyanin niya ako. Lakas maka-importante.

I do not know but I just woke up one day, na siya na palagi ang dahilan ng mga ngiti at pagtawa ko. Isang umaga, bigla nalang akong gumising na napakagaan na ng loob ko sa kaniya kahit na hindi ko talaga siya gaanong kinakausap, sobrang gaan to the point na nagawa kong mag-kuwento sa kaniya kahit konti lang na hindi ko naman nagawa sa iba. Alam mo 'yong feeling na, hindi ka sure sa nararamdaman mo pero ayaw mo nang mawala 'yong tao sa 'yo or makita na iba na 'yong gusto? Hindi ko alam, pati ako naguguluhan. Minsan, bigla ko nalang nahuhuli ang sarili ko na nakangiti nang hindi ko namamalayan. Alam mo 'yong hindi ko siya gustong pansinin dahil baka katulad ni Catricia, iwan niya rin ako pero araw-araw naman akong naghihintay ng chats or greet coming from her?

Remember when I chatted her and chucked her shoulder and asked her if she could share me the other pair of her earphones? I was unaware of what I was doing, seriously. It's just that her charm was very different to the point the it could control someone unintentionally.

I was serious about what I said, I really want her to be my date. Kahit malayo pa ang mangyayaring grad. ball, naglakas-loob akong hilingin 'yon sa kaniya. Even I am not sure if she would say yes or refuse, I just did. Hindi ko rin naman gugustuhin kung makakapartner siya ng iba.

That night when I sent her a message, I was aware she was typing, I was patiently waiting pero ang tagal ng message tapos bigla-bigla nalang nawawala. Kaya nag-compose na rin lang ako ng message.

"Good evening, hehe." Ano ba 'to? Ang cold pa rin ng dating.

Delete...

I compose another one. "Hi, Catricia, date na kita sa grad. ball, ha?" Baka isipin niya naman, tinake for granted ko 'yong pagka-gusto niya sa akin?

Delete... delete...

Kinakabahan talaga ako.

I heaved a deep sigh and continued chatting her.

"Hi, Ava. Good evening, hehe. I want to ask you sana, actually kanina ko pa pinag-iisipan kung paano kita tatanungin, nakailang ulit ako ng compose ng message before it was finally sent, nahihiya kase ako kase I used to ignore you pero ngayon lalakasan ko na ang loob ko." I closed my eyes before I clicked the send button and finally, na-send ko rin. I'm lil bit nervous. Naghihintay ako sa isasagot niya.

"Hmm, ano 'yon?"

Agad kong sineen ang reply niya at pinag-isipan kung paano magsisimula. Should I say it directly or t'yempuhan ko muna kaya?

A minute later and I just found myself typing.

"Ava..."

-sent

Hihintayin ko muna ang sagot niya bago ko tuluyang sabihin ang pakay ko.

"Yes?"

My heart beats faster. Ghad! Why am I feeling this way?? What did this girl do to me?

"Would you be my date on our grad. ball?"

-sent

I have finally asked it.

Kinakabahan ako sa isasagot niya. Baka isipin niya nang-gogood time ako, or baka maisipan niyang gantihan ako dahil sa mga pang-iignore ko sa kaniya, hays, bahala na!

She was typing while my heart was beating so fast.

"Shezz, kahiya!" dugtong ko habang naghihintay sa isasagot niya.

"Totoo?"

"Baka wrong sent ka?"

"Totoo ba 'to?"

"Talagang-talaga?"

Sunod-sunod niyang reply, bahagya naman akong napatawa, she seems so shocked.

What the f*ck! Sabi ko na, hindi maniniwala 'tong makulit na 'to.

"Seryoso ako!" Bakit parang mukhang galit?

Delete...

I typed again. "I'm serious. Oy, baka isipin mo pinagtitripan lang kita kase, diba? Hindi kita pinapansin sa school, hindi naman kase ako mahilig makipag-close kahit kanino."

"Hindi, ah. Hindi lang ako makapaniwala," her response.

Muli akong huminga ng malalim.

"So, what is your answer? Is it a yes or is it a ano?" I asked her once again.

"Mag-yes ka please, please." Nakapikit kong bulong habang tangan ang aking cellphone. Dali-dali kong iminulat ang aking mga mata ng mag-vibrate ang phone ko.

"Magiging choosy pa ba ako? Alam mo namang patay na patay ako sa 'yo. Ofcourse, yes. Actually, ichachat sana kita kaso bigla kang nag-type. Omg, Caelq, kinikilig akooooo."

Napatalon ako sa tuwa. "Yes!"

"So, see yah there?" I sent.

"See yah, my Cael."

My Cael daw!?! Ganito ba kiligin? Ito ba 'yong tinatawag nilang kilig?

Nanatili ang ngiti sa aking labi.

"Seen mo na 'to, Ava. Have a great night," reply ko. Para na akong baliw.

Ghad! Am I...inlove?

"You already made it great."

I don't know pero lalong bumilis ang takbo ng puso ko sa reply niya.

What is this feeling? Bakit kailangang kabahan? Disgusting!

"Kulit. Sabi ko, seen nalang eh." Pagpapalusot ko sa kabang nadarama.

"Sige, babay na." Nagalit yata.

"Bye," reply ko.

Ilang minuto akong hindi mapakali, pinaseen ko ang chat ko sa kaniya pero naghihintay naman ako ng reply niya, ironic isn't it?

"Nagalit ba siya?"

"Baka na-offend."

Nag-isip ako ng puwedeng ibang sabihin.

"Oy, galit ka ba?" Too clingy, Cael.

Delete...

"Sorry."

Baka itanong niya for what? Ano'ng isasagot ko? hayss.

Delete...

I turned my phone off and let some minutes to pass. As the minutes passed by, I opened it again and compose again a message.

"And oo nga pala, 'wag mo sanang iisipin na ayaw ko sa 'yo dahil sa kakulitan mo, actually tuwang-tuwa nga ako sa mga jokes mo and I really appreciated na nag-aalala ka sa akin, it is just that I do not really know how to interact with others, boring kase ako, haha. Seen mo nalang ulit 'to. Goodnight!" And it was finally sent.

Hindi na ako nag-expect ng reply niya. I do not know pero iba 'yong saya na nararamdam ko noon. Ibang-iba.

I even chatted my team mates and told them what happened. Alam mo 'yong sobrang excited kang mag-kuwento?

Bigla silang nagtaka kase ngayon lang daw ulit ako naging ganito kasaya. I do not know why, I don't know how pero sobrang saya ko talaga.

"Dude, tinamaan ka na." 

"Saya mo, ah? Baka naman inlove ka na r'yan. You hate girls, right?"

"Nuxx, inlove yata."

Mga reply na natanggap ko sa kanila. Halatang-halata ba para gano'n ang maging reaction nila?

Is it too obvious?

Fuck! Am I really already inlove with this girl?

Ghad! What did you do to me, Ava?

Related chapters

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 4

    Cael's POV.After that night, I was too excited na pumasok, that crazy girl made feel so energetic.Humarap ako sa salamin na dati ay hindi ko naman ginagawa. Napapakanta ako habang inaayos ang aking buhok. Tinitigan ko ang aking sarili. "Ayan, g'wapo mo na naman, Cael." Nilinis ko ang buong k'warto ko bago ito tuluyang nilisan. Nakakapanibago ang araw na 'to, alam mo 'yong hindi ka nakararamdam ng pagod kase alam mo sa sarili mong masaya ka? I still can't identify my cause of euphoria. Hindi ko alam, is this because of Ava? Ngayon lang ulit ako nakaramdam nang ganito mula ng iwan ako ni Catricia.Ibang-iba ang araw ko ngayon, I do not know why pero sobrang aliwalas talaga._________________As I entered the classroom, bumungad sa akin ang isang babae; nakaub-ob sa desk, I know it was her. Pakiramdam ko ay parang mas lalo pa akong sumigla. "Aga, ah," whispered I. Bahagya kong nasampal ang aking pisngi. Fuck! Para a

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 5

    Imagine, the man I've been crushing for so long is now my bestfriend.From that day when he chucked my shoulder and sat beside me, asked me if he could borrow the other pair of my earphones, when he told me a small details about him, from that day we became so close from each other.We went to different places. We're having deep talks everynight. We talked about our favorite foods, the places we want to go to as we finished our studies and once get a stable job. We talked about our favorite colors and those people we hate the most. We talked about our favorite teachers and best experiences. We talked about childhood memories that we won't ever forget. I felt like I found a home with him. Pakiramdam ko'y nagkaroon ako ng kakampi in every day that is passing by and in all the things I do. Through month, ang dami na naming napagsaluhan. Umiyak pa nga ako sa kaniya dahil sa lessons na hindi ko maintindihan. Halos lahat yata ng tungkol sa akin, n

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 6

    CAEL'S POVI am not that expressive when it comes to what I feel towards someone pero si Ava, she is that someone na hindi ko na hahayaang mawala pa. Ayaw ko nang mawala siya sa tabi ko, kapag nangyari 'yon, malulungkot ako nang sobra, kaya kahit may pag-aalinlangan, kahit kinakabahan, kahit may takot na baka i-reject niya ako, nag-lakas loob akong umamin sa kaniya. Whatever happens, happen.Natapos ang gabi ng pag-amin ko sa kaniya ng tunay kong nararamdaman. Sobrang saya kase sabi niya gustong-gusto niya ako. Gusto niya pa rin ako.After that memorable night, hindi pa naging kami but the closeness between us never fade. Walang nagbago sa amin, nanatili sa dati. Mas marami pa kaming napagsaluhan, mas lumalalim pa ang mga nararamdaman. Ang baduy man or baka sabihin ng iba, nag-aaksaya lang kami ng oras but yeah, we're MU I guess. Kahit kailan, hindi naging aksaya ang oras kapag siya ang kasama ko. Ang totoo n

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 7

    Ava's POVTaking pictures, listening to our favorite musics, eating foods we love the most, drinking coffee while raining, doing so much school works, walking while holding each other's hand, we did all of that together. Lahat sinubukan namin ng magkasama.Nagsimula na rin kaming bumuo ng mga pangarap na tutuparin namin ng magkasama."We will be great doctors. Tapos kapag may sakit ako, ikaw ang mag-aalaga sa akin, tapos kahit wala kang sakit, araw-araw kitang aalagaan," usal niya."Sino magpapaanak sa akin?" asked I out of nowhere."Balang araw? Syempre ako, para saan pa at naging doctor ang mister? Iingatan ko kayo ng mga magiging anak natin, ako ang unang sasalubong sa kanila."Lumilipas ang mga araw. Away, bati, away, bati, away, but at the end of the day, sa piling ng isa't isa pa rin uuwi.Minsan may mga hindi pagkakaint

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 8

    "Ano na namang klaseng assignment 'yan? May matututunan ba tayo r'yan? Ano ba naman 'yan?!" I heard some of my classmates complained."Paano ako? Wala naman akong crush. Sino ang dadalhin ko? Paano ako gagraduate?""Bwiset talagaaaaaa! Sino ba naman ang matinong teacher ang magpapa-assignment ng ganiyan?"Napatawa nalang ako sa mga reklamo nila. Kung hindi siguro kami naging close ni Cael, baka hindi rin ako maka-graduate, siya lang naman ang crush ko eh.They seem so heavy-headed right now. While here I am, chill. Wala akong problema."This would be fun, omg! Gonna call my boyfriend now.""I'm nervous.""I'm gonna bring my bebe."Naririnig ko naman sa iba. Malamang, may mga jowa ang mga 'to.Ang iba ay natutuwa at ang iba naman ay hindi. Kani-kaniyang hinaing, kani-kaniyang hagip kung sino ang da

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 9

    Till now, I can't help to smile whenever I'm reminiscing those days; our kajejehan and kahuratan, and the reasons kung bakit kami nagkatuluyan ni Cael; the man I have dreamed of for so long is now my husband and a father of my kids. Nag-uumapaw pa rin ang puso ko sa galak. Sabi ko na, siya talaga ang para sa'kin.I didn't know why kung bakit pina-assignment ni ma'am 'yon na hindi naman talaga part ng curriculum but I'm glad and thankful she did. Pero balita ko---she did it just to boost our confidence raw, since graduating na rin daw naman kami, para daw may mabaon kami na memories from her, it was so effective naman kase my confidence has been molded into the higher level, nawala lahat ng hiya ko sa katawan, nawala lahat ng kaba t'wing haharap ako sa taong pinangarap kong makasama.I still feel the tingle, I still see the spark, I still recall in my mind the sweetest smile I've ever seen every time I'm recounting the happiest event in our l

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 10

    I awakened when I felt that he was moving, I looked up and smiled genuinely toward him, kinusot-kusot ko naman ang aking mga mata mula sa pagkakanulat ng mga 'to. "Good morning, Mr. Carreon, how was your sleep? Ayos naman ba? Wala bang masakit?" bati ko.Titig na titig naman siya sa akin."Bakit ako naandito?" muli niyang tanong na tila ba ay nagtataka bilang tugon, "what am I doin' here? Where is my wife, where are my twins? Nasaan sila? Gusto ko silang makita." He acts like a flabbergasted one. "Doc., nandito ba sila? Puwede ko bang makita si Ava at ang mga anak namin?"Mas lumapit pa ako sa kaniya at hinaplos ang kaniyang buhok. "It is me, Ava. Remember? Ako 'to, 'yong misis mo. Ikaw si Cael, ang mister ko. Nandito lang ako sa tabi mo, I won't leave you, okay?"Sa hindi mabilang na pagkakataon. "Are you my wife?" muli niyang tanong. I just nodded and gave him a smile, a smile na nandito lang ako p

    Last Updated : 2020-08-02
  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 11

    Sa araw-araw na pagpapaalala ko sa kaniya, there were so much improvements unlike nang una niyang uwi sa bahay namin, unti-unti na niyang naaalala ang pinagsamahan namin but he never stopped calling me Catricia---his first love. I just let him, hinayaan ko lang siya sa kung ano ang gusto niya, kung ang pagtawag niya ng pangalang Catricia ang tanging paraan para maalala niya lahat, ayos lang, ayos lang kahit ako na si Ava, ayos lang basta maalala niya akong tuluyan at bumalik sa dati ang lahat.Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya akong yakapin. "I love you, love," bulong niya.We already have 2 children but untill now, I still admire him. Everytime he says how much he loves me, my heart melts. Mula noon hanggang ngayon, naappreciate ko pa rin ang lahat sa kaniya.I hugged him back. "I love you too, Cael. I always will."Ilang buwan din ang lumipas, at ngayon ay ikakasal na siya, muling ikakasal, i

    Last Updated : 2020-08-02

Latest chapter

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 13

    "And now I got three kids, they are you, Christina, Christine, and Christian. You are the best gifts we had received. You were the great results of our great romance. I love you, my babies," pagtatapos ni mommy sa kuwento niya.And then she hugged us, sa araw-araw na pinapakita niya sa amin; pag-aaruga, pagmamahal, no wonder why she won our daddy's heart.That was our parents' story, best story of all, isn't it? Imagine how dedicated mommy was, from then until now I never tired of listening to mommy and daddy's story even though she tells us their story in a very detailed way, everytime I hear their story I can't help but to admire them, for how strong and faithful they are to one another. How many times have we heard that, we have even memorized all their lines but we are still fascinated by the sweetness of the two of them, still like teenagers.By the way, I'm Christina Carreon, the one of the twins, we're still and w

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 12

    Cael's POV.Sa araw-araw na pagku-kwento sa akin ni Catricia, unti-unti kong naaalala ang lahat. Ginagawa niya lahat para gumaling ako nang tuluyan. She never failed to make me adore her even more. Sobrang saya ko nang malaman kong siya si Catricia, siya 'yong kababata ko, she's my great, great love. Ang babaeng una at huli kong mamahalin.I was playing with our kids when I noticed that she was poring at me. Iba 'yong kislap ng kaniyang mga mata, mukhang malungkot at may pag-aalinlangan."Mga anak, dito lang muna kayo, ha?" pagpapaalam ko sa kambal namin."Why, daddy? Where are you going?""I'll be back, may sasabihin lang si daddy kay mommy, 'wag mag-aaway, 'kay?""Yes, daddy.""Behave.""Yess po." Napangiti naman ako sa sagot nila.Hinalikan ko muna ang mga noo nila."Balik

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 11

    Sa araw-araw na pagpapaalala ko sa kaniya, there were so much improvements unlike nang una niyang uwi sa bahay namin, unti-unti na niyang naaalala ang pinagsamahan namin but he never stopped calling me Catricia---his first love. I just let him, hinayaan ko lang siya sa kung ano ang gusto niya, kung ang pagtawag niya ng pangalang Catricia ang tanging paraan para maalala niya lahat, ayos lang, ayos lang kahit ako na si Ava, ayos lang basta maalala niya akong tuluyan at bumalik sa dati ang lahat.Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya akong yakapin. "I love you, love," bulong niya.We already have 2 children but untill now, I still admire him. Everytime he says how much he loves me, my heart melts. Mula noon hanggang ngayon, naappreciate ko pa rin ang lahat sa kaniya.I hugged him back. "I love you too, Cael. I always will."Ilang buwan din ang lumipas, at ngayon ay ikakasal na siya, muling ikakasal, i

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 10

    I awakened when I felt that he was moving, I looked up and smiled genuinely toward him, kinusot-kusot ko naman ang aking mga mata mula sa pagkakanulat ng mga 'to. "Good morning, Mr. Carreon, how was your sleep? Ayos naman ba? Wala bang masakit?" bati ko.Titig na titig naman siya sa akin."Bakit ako naandito?" muli niyang tanong na tila ba ay nagtataka bilang tugon, "what am I doin' here? Where is my wife, where are my twins? Nasaan sila? Gusto ko silang makita." He acts like a flabbergasted one. "Doc., nandito ba sila? Puwede ko bang makita si Ava at ang mga anak namin?"Mas lumapit pa ako sa kaniya at hinaplos ang kaniyang buhok. "It is me, Ava. Remember? Ako 'to, 'yong misis mo. Ikaw si Cael, ang mister ko. Nandito lang ako sa tabi mo, I won't leave you, okay?"Sa hindi mabilang na pagkakataon. "Are you my wife?" muli niyang tanong. I just nodded and gave him a smile, a smile na nandito lang ako p

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 9

    Till now, I can't help to smile whenever I'm reminiscing those days; our kajejehan and kahuratan, and the reasons kung bakit kami nagkatuluyan ni Cael; the man I have dreamed of for so long is now my husband and a father of my kids. Nag-uumapaw pa rin ang puso ko sa galak. Sabi ko na, siya talaga ang para sa'kin.I didn't know why kung bakit pina-assignment ni ma'am 'yon na hindi naman talaga part ng curriculum but I'm glad and thankful she did. Pero balita ko---she did it just to boost our confidence raw, since graduating na rin daw naman kami, para daw may mabaon kami na memories from her, it was so effective naman kase my confidence has been molded into the higher level, nawala lahat ng hiya ko sa katawan, nawala lahat ng kaba t'wing haharap ako sa taong pinangarap kong makasama.I still feel the tingle, I still see the spark, I still recall in my mind the sweetest smile I've ever seen every time I'm recounting the happiest event in our l

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 8

    "Ano na namang klaseng assignment 'yan? May matututunan ba tayo r'yan? Ano ba naman 'yan?!" I heard some of my classmates complained."Paano ako? Wala naman akong crush. Sino ang dadalhin ko? Paano ako gagraduate?""Bwiset talagaaaaaa! Sino ba naman ang matinong teacher ang magpapa-assignment ng ganiyan?"Napatawa nalang ako sa mga reklamo nila. Kung hindi siguro kami naging close ni Cael, baka hindi rin ako maka-graduate, siya lang naman ang crush ko eh.They seem so heavy-headed right now. While here I am, chill. Wala akong problema."This would be fun, omg! Gonna call my boyfriend now.""I'm nervous.""I'm gonna bring my bebe."Naririnig ko naman sa iba. Malamang, may mga jowa ang mga 'to.Ang iba ay natutuwa at ang iba naman ay hindi. Kani-kaniyang hinaing, kani-kaniyang hagip kung sino ang da

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 7

    Ava's POVTaking pictures, listening to our favorite musics, eating foods we love the most, drinking coffee while raining, doing so much school works, walking while holding each other's hand, we did all of that together. Lahat sinubukan namin ng magkasama.Nagsimula na rin kaming bumuo ng mga pangarap na tutuparin namin ng magkasama."We will be great doctors. Tapos kapag may sakit ako, ikaw ang mag-aalaga sa akin, tapos kahit wala kang sakit, araw-araw kitang aalagaan," usal niya."Sino magpapaanak sa akin?" asked I out of nowhere."Balang araw? Syempre ako, para saan pa at naging doctor ang mister? Iingatan ko kayo ng mga magiging anak natin, ako ang unang sasalubong sa kanila."Lumilipas ang mga araw. Away, bati, away, bati, away, but at the end of the day, sa piling ng isa't isa pa rin uuwi.Minsan may mga hindi pagkakaint

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 6

    CAEL'S POVI am not that expressive when it comes to what I feel towards someone pero si Ava, she is that someone na hindi ko na hahayaang mawala pa. Ayaw ko nang mawala siya sa tabi ko, kapag nangyari 'yon, malulungkot ako nang sobra, kaya kahit may pag-aalinlangan, kahit kinakabahan, kahit may takot na baka i-reject niya ako, nag-lakas loob akong umamin sa kaniya. Whatever happens, happen.Natapos ang gabi ng pag-amin ko sa kaniya ng tunay kong nararamdaman. Sobrang saya kase sabi niya gustong-gusto niya ako. Gusto niya pa rin ako.After that memorable night, hindi pa naging kami but the closeness between us never fade. Walang nagbago sa amin, nanatili sa dati. Mas marami pa kaming napagsaluhan, mas lumalalim pa ang mga nararamdaman. Ang baduy man or baka sabihin ng iba, nag-aaksaya lang kami ng oras but yeah, we're MU I guess. Kahit kailan, hindi naging aksaya ang oras kapag siya ang kasama ko. Ang totoo n

  • BRING YOUR CRUSH TOMORROW   CHAPTER 5

    Imagine, the man I've been crushing for so long is now my bestfriend.From that day when he chucked my shoulder and sat beside me, asked me if he could borrow the other pair of my earphones, when he told me a small details about him, from that day we became so close from each other.We went to different places. We're having deep talks everynight. We talked about our favorite foods, the places we want to go to as we finished our studies and once get a stable job. We talked about our favorite colors and those people we hate the most. We talked about our favorite teachers and best experiences. We talked about childhood memories that we won't ever forget. I felt like I found a home with him. Pakiramdam ko'y nagkaroon ako ng kakampi in every day that is passing by and in all the things I do. Through month, ang dami na naming napagsaluhan. Umiyak pa nga ako sa kaniya dahil sa lessons na hindi ko maintindihan. Halos lahat yata ng tungkol sa akin, n

DMCA.com Protection Status