PROLOGUE

"WHAT THE H*LL IS YOUR PROBLEM?" bulyaw ni Chris sa kaniyang ama

["Is he trying to stop want i want?"]  tanong ni Chris sa kaniyang isipan

"Don't shout Chris, hindi naman kita pipigilan kung hindi naman  nakakasama sa'yo" Kalmang sagot ng kaniyang ama habang nakapalumbaba sa  mesa at naka-tingin sa mata ng anak

Kumunot ang noo ni Chris kasabay no'n ay ang pag ningkit ng kaniyang mata sa ama.

Nakita niya ang kulay  kayumangging  buhok ng sariling ama, hindi mo aakalain na 410 years old na ito dahil sa kaniyang pigura.  Natatakpan ng kaniyang 'geometric eyeglass' ang  hazel eyes na mapungay ngunit kung tumitig ay nakakamatay, ang height nito ay 180 cm, kung akala mo ay nasa mids 30s dahil sa kaniyang pisikal na pigura ay kasing lakas pala ng sampung dragon.

"YOU'RE TRYING TO KILL ME DAD! ARE YOU F*CKING SERIOUS?! I CAN'T DRINK BLOOD ANYMORE? WHAT THE H*CK IS YOUR PROBLEM?!" Sa oras na ito hindi na nakilala ni Chris ang kaniyang ama dahil  isa itong sagabal sa kagustuhan niya.

Tumayo ang kaniyang ama sa kaniyang swivel chair at itinukod ang kaniyang dalawang kamay sa lamesa, tinignan niya ang kaniyang anak at bumuntong hininga.

Napa-atras si Chris ng biglang nag bago ang kulay ng mata ng kaniyang ama. Ang dating kalmado at mahinahong tingin ay naging matalas at malamig, napalunok siya ng makita ang kulay pula sa mata nito.

["S*ht ano bang ginawa mo Chris? sht sht'"] Kabadong tanong ni Chris sa kaniyang sarili.

Naramdaman ni Chris ang kaniyang malamig na pawis sa kaniyang mukha, nararamdaman niyang unting-unti siyang nakakaramdaman ng takot habang nakikipag-kompitensiya ng titigan sa kaniyang ama.

Pumikit siya at huminga ng malalim pag bukas ng kaniyang mata ay sinabayan niya ang pulang mata ng ama.

["No no, hindi ako puwedeng matalo dito, i can do whatever i want and i can get whatever i want. hindi ko hahayan na pumagitan siya sa mga plano ko"] Pag mamatigas ni Chris.

Naisip ni Chris na sanay na siyang hindi kumukurap ng ilang oras dahil hindi naman natutulog ang mga bampira..

Kasalukuyang walang gustong tumapos ng kanilang nakakamatay na titig, napa-kurap sila ng may kumatok sa malaking pintuan na nasa likod ni Chris.

Huminga ng malalim ang kaniyang ama at inayos ang  salamin nito, bumalik siya sa pagkaka-upo at hinihintay pumasok ang kumatok kanina.

"Come in" Malamig na tugon ng ama

Napa-tindig ang tayo si Chris ng maramdaman niya ang kaka-ibang awra sa labas ng pintuan

"Lord Valmont" Magalang na pag bati ng binatang bampira.

Hindi kumibo si Valmont at hinihintay lang ang susunod na lalabas sa bibig ng binata.

"Lord Valem is waiting outside may kailangan daw po kayong pag usapa--" Napa-hinto ang pag sasalita ng binata ng biglang lumabas si Chris sa silid ng ama at sinara ang pintuan ng padabog.

Napatingin lang ang binata sa kaniyang panginoon dahil hindi niya alam ang kaniyang magiging reaksyon.

["Chris wala na talaga siyang sinusunod tsk tsk"] Saad ng binata sa isipan.

"Don't mind him, continue" Pag putol ng katahimikan sa silid.

"May mahalaga daw po kayong pag uusapan" Magalang na sagot ng binata.

Tumayo si Valmont sa kaniyang upuan at nag lakad patungo sa pintuan, yumuko naman ang binata ng dumaan ang kaniyang panginoon sa harapan niya.

Namutla bigla ang binata ng huminto si Lord Valmont bago makalabas ng tuluyan sa pintuan.

Maka-ilang beses lumunok ang binata dahil sa kaba na baka may mali siyang nasabi 

"What's your name?" Tanong ni Lord Valmont at binigyan ito ng tingin gamit ang kaniyang pulang mata.

" A-alaris my Lord" Kabadong tugon nito at yumuko

"Tell Hakeem na pumunta siya sa opisina ko mamaya" Mahinahong utos nito at isinara ang pintuan

Tumango lang si Alaris sa pag sang-ayon kasabay no'n ay ang pag luwag ng kaniyang pag hinga dahil sa kaba.

----- 

"Ano'ng balita Valem?" Pag bungad ni Lord Valmont ng makita niya ang likod ni Lord Valem.

Hindi sumagot ito at umupo sa bench na naka-pwesto sa gitna ng garden, umupo si Lord Valmont tapat sa kaniyang tinuturing na nakaka-tandang kapatid.

"You really likes flowers, don't you?" Pag uumpisa ni Lord Valem at binigyan ito ng ngisi.

Napangiwi naman si Lord Valmont sa narinig niya mula kay Lord Valem

"Alam mo naman na mahilig si Milim sa bulaklak" Kibit-balikat na sagot niya.

"Uh, how is she? Naka-recover na ba siya?" Alalang tanong nito kay Valmont.

Katahimikan lamang ang na isagot sa tanong,

Pinag-masdan niya si Lord Valem at bumuntong hininga ito.

Naka-suot ito ng long sleeves na puti at pinatungan ng itim na vest, ang itim na slack at black shoes na matingkad.

Mas matangkad si Valem dahil 191 cm ito kumpara sa kaniya, mas matanda din ito kesa sa kaniya dahil 470 years old ang edad nito sa mundo nila, ang asul na mata nitong  natatakpan ng itim na buhok at kung hanginin ito ay sumasabay sa daloy na naging dahilan  pati mga lalaki ay mapa-tingin sa kaniya, para bang normal na tao lang na mids 40's dahil sa ganda ng muscle nito sa braso, broad ang balikat nito, at napaka-ganda ng pangangatawan, na kung akala mo ay isang atleta sa panlarong boxing.

"She's fine, napa-sobra lang siya sa pag gamit ng ability." Sagot nito habang naka-titig ng blangko sa kaniya.

Nag kibit-balikat na lang si Lord Valem at nilagyan ng tsaa ang tea cup sa kanilang harapan, nilagyan niya ang tea cup ni Lord Valmont at bumalik sa pwesto.

"Tell me, ano bang sadya mo dito? You know I'm a busy person?" Nakakunot na tanong nito.

Sumeryoso bigla ang mukha niya ng marinig ang sinabi ni Lord Valmont,

"Ah I almost forgot. Some of my men, nakita daw nila si Vahagn malapit sa Verzasca river" Seryosong saad nito.

Kumunot ang noo ni Lord Valmont at tinignan ito ng napaka-lamig,

"What do you mean? He's alive?"

"Well, hindi pa naman na-confirm kung siya nga ngayon." Kibit-balikat na sagot nito.

"I think.." Napatingin si Valmont sa kaniya ng marinig na huminto ito.

"He's targeting your son or maybe Lady Millim" Tumingin ito sa mata ni Lord Valmont na ngayon ay pulang-pula dahil sa galit.

"Ano ang plano mo pag buhay nga siya?" Pilit niyang pinapakalma ang sarili dahil ayaw niyang gumawa ng eskandalo.

"I will send Razael back to the Philippines. Hindi na din ligtas dito sa Crimson Moon, kakausapin ko din 'yung iba tungkol dito that's why I'm here" Sagot nito atsaka humigop sa tasa.

"I will send Chris too, I will ask a favor Valem" Tumitig ito na para bang nag-mamakaawa, tumango naman si Lord Valem habang hinihintay ang pabor.

"Let Razael guide Chris there kung p'wede pigilan niya ang anak ko sa mga kalokohan." Pakikiusap niya.

Napa-kunot ng noo si Lord Valem sa narinig tignan niya si Valmont ng pag tataka

"Kay Razael lang may takot si Chris... kahit papaano" Dagdag nito kasabay ng pangingilid ng kaniyang luha. Huminga ng malalim si Lord Valem at tumayo "Matatanggihan ba kita?" Saad nito sabay ngisi. Napangiti naman si Lord Valem dahil sa kagalakan "Kampante na 'ko sa magiging lagay doon ni Chris salamat Valem" Tugon nito at tumayo.

Nag simula na silang mag lakad papalabas ng garden habang ang dalawang kamay ni Lord Valem ay naka-pamulsa, naka-sunod naman sa kaniyang likuran si Lord Valmont.

"I'll tell Razael right away. I will take my leave" Sabi nito at humarap kay Lord Valmont. Tango lang ang nasagot nito at isang ngiti.

Isang malakas na hangin ang dumaan sa harapan ni Lord Valmont kasabay noon ay ang pag kawala ni Lord Valem sa kaniyang harapan.

"Fast runner" Naka-ngiting bulong nito sa sarili. Nag patuloy siya sa pag lakad at dumiretso sa kaniyang opisina.

-

Nang makarating siya sa kaniyang opisina bumungad sa kaniya ang malamig na titig ng isang binata na kulay abo ang buhok at ang mala-abong mata nito na tinatakpan ng kaniyang buhok, nasa 186 cm ang tangkad nito, napaka-perpekto ng pangangatawan hindi ganon ka-muscle pero masasabi mo na ang hot ng dating niya. wala kang makikita sa mukha nito na kahit anong reaksyon, isang malamig na titig lang at walang buhay na nunal sa ilalim ng kaniyang  labi.

Nangingibabaw din ang simpleng panunuot nito. T-shirt na kulay puti at maong na pantalon at pinaresan ng itim na rubber shoes.

["damn those eyes are perfect"] Saad nito sa isipan.

"Alaris told me to come here" Sinabayan ng malamig na titig ang malamig na boses nito.

"Ah yeah, I just want to talk you Hakeem" Tugon niya at dumiretso sa kaniyang lamesa at umupo. Inalok niya ang binata na umupo sa tapat ng mesa niya, hinintay niya muna itong maka-upo bago niya simulan ang kanilang pag uusapan.

"What's the fuss?" Walang buhay nitong tanong.

Napangiwi si Lord Valmont sa pakikitungo nito

"Did your father know about Vahagn?" Seryosong tanong nito.

Napa-kunot naman ang noo ni Hakeem  nang marinig ang tanong, umiling ito "No, he never told me anything about that. Who is he?" Kuryos na tanong nito.

Napalunok naman si Lord Valmont dahil hindi niya inaasahan na mag tatanong ito tungkol dito. Iniisip niya kung dapat niya bang sabihin ito o hintayin niya na lang na ang kaniyang ama ang mag kwento sa kaniya.

"Maybe, you should ask your father about that." Sagot nito at tumayo sa kaniyang mesa

"So, that's all?" Naka-ngiwi nitong tanong

"Yes, thank you for your time Hakeem, tell your father that I ask you how is he" Binigyan niya ito ng pilit na ngiti kahit kusang tumataas ang kilay nito dahil sa pakikitungo sa kaniya ng binata.

"Okay, well then I'm leaving" Malamig na tugon nito.

Tango lang ang naisagot nito habang naka-titig sa binata, tumalikod sa kaniya si Hakeem at tumungo sa pintuan.

"Take care Hakeem"

"Ah, hmm." Ang tanging tugon nito bago masara ang pintuan.

Naka-tingin lang siya sa pintuan hanggang sa marinig niya ang pag bagsak ng nito

"Aarrgh, that's was exhausting" Bulong nito sa sarili at umupo sa kaniyang swivel chair sumandal siya at tumingala sa kisame habang iniisip ang kaniyang asawa at ang anak.

"I don't want to happen it again, I swear I will protect you no matter what" Bulong nito bago ituon ang sarili sa mga papeles na nasa harapan  niya.