MELCU CHUCK... Nakatulala lang s'ya habang nakaupo at hindi alam kung ano ang sasabihin sa lahat ng mga nalaman n'ya mula kay Carter. Naririnig n'ya ang paulit-ulit na pagbuga ng hangin ng lalaki ngunit hindi n'ya ito pinansin dahil pakiramdam n'ya ay namanhid ang kan'yang buong katawan sa mga narinig n'ya tungkol sa kalagayan ng asawa. "I was following Courtney for a year na simula ng maghinala ako na s'ya ang kapatid ko sa ama. Dad asked me to look for her dahil gusto s'yang makita ni daddy bago ito mawala sa mundo. Nang araw na maaksidente s'ya ay iyon din ang araw na nakumpirma ko na s'ya ang kapatid ko. Balak ko ng magpakita at magpakilala sa kan'ya ng araw na iyon ngunit hindi nangyari dahil naunahan ako ng mga demonyong may gawa no'n sa kapatid ko. I was late for just a minute that day. Nang maabutan ko si Courtney ay nagpagulong-gulong na ang sasakyan nito sa bangin," pagkwento ni Carter sa kan'ya. Wala s'yang imik at nakikinig lamang sa pagsasalita nito ngunit sa kaibutor
MELCU CHUCK...Pagkatapos nilang mag-usap ni Carter ay nag desisyon s'yang sunduin si Pia sa school. Mamayang gabi ay aalis agad sila kasama ni Carter. Habang nasa daan ay tinawagan n'ya si Brook at ipinaalam ang kan'yang plano. At katulad sa madalas na nangyayari ay walang pag-alinlangan na nag offer agad si Brook na s'ya na muna ang bahala sa kan'yang kompanya at sa kompanya ni Courtney.Sobra-sobra ang kan'yang pasasalamat sa kan'yang pinsan na nagsilbing kuya nilang lahat na magpipinsan. Si Brook ang kanilang takbuhan kapag may ganitong mga pangyayari.Pagdating n'ya sa child care center ay agad n'yang kinausap ang principal para ipaalam dito ang kanilang pag-alis ni Pia. At hindi n'ya alam kung makakabalik agad sila o baka doon na lang muna sila sa London mananatili para malapit at maalagaan n'ya ang kan'yang asawa. Naging maayos naman ang kanilang pag-uusap ng principal at agad nitong pinalabas si Pia na tuwang-tuwa ng makita s'ya. Agad n'ya itong kinarga at pinugpog ng halik
MELCU CHUCK... Kinagabihan ay agad silang tumulak papunta sa airport. Private plane na pag-aari ni Carter ang sasakyan nila patungo sa London. Nasa airport na ang lalaki at hinihintay silang dalawa ni Pia. "I'm so excited na po daddy," masayang sabi ng anak sa kan'ya. Magkatabi silang dalawa sa upoan sa likod ng sasakyan at si Briggs ang nagmamaneho sa unahan. Kasama din si Henry na nasa passenger side katabi ni Briggs. "How long are you going to stay in London, Chuck?" tanong ni Henry sa kan'ya at bahagya pa silang nilingon sa likod. "I have no idea! I will tell you kapag may plano na. As of now, I just want to be with Courtney and Pia. Sila ang priority ko ngayon," seryosong sagot n'ya sa pinsan. "Family first, Chuck! Leave your business to us, kami na muna ang bahala. Atupagin mo muna ang mag-ina mo," sabat naman ni Briggs. "Excuse me po mga uncle, I just want to say thank you for helping my daddy with his business. You guys are awesome," singit ng anak n'ya sa pag-uusap nila
MELCU CHUCK... "Hinatid lang nila ang kanilang mga gamit sa mansion ng mga Zobel at pagkatapos ay umalis din agad para magtungo sa hospital. Nasa hospital ang ama ni Carter at ayon sa mga katulong ng mga ito ay hindi ito umaalis sa tabi ng anak. Karga-karga n'ya sa kan'yang kandungan si Pia habang nasa byahe. Mahigpit na nakayakap ang mga braso n'ya na parang dito lang kumukuha ng lakas sa muling pagharap nila ni Courtney. Kahit lalaki s'ya ay pinanghihinaan din s'ya ng loob lalo na at ang babaeng mahal n'ya ang nasa ganitong kalagayan. Hindi n'ya na mabilang kung ilang beses na s'yang nagpakawala ng hangin para alisin ang bigat sa kan'yang dibdib. "Daddy are you nervous?" inosenteng tanong ni Pia sa kan'ya at naupo ito paharap sa kan'ya sabay sapo sa kan'yang pisngi. Tipid n'yang nginitian ang anak at inayos ang buhok nito na tumabing sa maliit na mukha. Napaka mapagmatyag ng kan'yang anak na agad na nahuhulaan nito ang nangyayari sa paligid. "Yes princess! Daddy is nervous an
MELCU CHUCK... Sa nanginginig na mga tuhod ay dahan-dahan s'yang lumapit kay Courtney. Para s'yang pinapatay habang unti-unting naging malinaw sa kan'ya ang mukha ng asawa. At hindi n'ya napigilan ang sarili na mapahagulhol ng tumambad sa kan'yang paningin ang sobrang payat at namumutla na mukha ni Courtney. Ibang-iba sa mukha nito noon. Halos buto at balat na lang ito ngayon at halos hindi n'ya na makilala ang hitsura nito dahil sa sobrang kapayatan. "P-Pumpkin! My w-wife," humihikbi na tawag n'ya sa asawa at maingat na ginagap ang kamay nito kung saan ay naglabasan na ang mga ugat dahil sa sobrang pagkapayat. Hindi n'ya alam kung ano ang sasabihin n'ya kay Courtney. Wala s'yang ibang ginawa kundi ang mapahagulhol habang nakatingin sa kalunos-lunos na sinapit ng kan'yang asawa. "W-Wife! I'm sorry, I'm sorry kung ganito ang sinapit mo. Patawarin mo ako na hindi kita na protektahan laban sa mga masasamang tao. Patawarin mo ako na wala ako sa tabi mo ng mga panahon na kailangan m
MELCU CHUCK... Simula ng dumating sila ni Pia sa London ay hindi na s'ya umaalis sa tabi ni Courtney. Minsan ay kasama n'ya si Pia ngunit hindi ito araw-araw na nasa hospital dahil hindi maganda sa bata ang ma expose ng sobra sa hospital. May mga pagkakataon lang na dinadala ito ni Carter sa hospital para dumalaw sa kanila ng ina nito. At dahil nasa ICU pa rin si Courtney at bawal ang mga bantay sa ICU ay sa private room na kinuha ng ama ni Courtney sila naglalagi sa tuwing nasa hospital sila. Katulad na lang ngayon na nagpang-abot sila ng ama nito sa hospital at nasa private room pareho. Ilang araw na sila dito ng kan'yang anak ngunit hindi pa sila nagkaroon ng pagkakataon na makapag-usap ng ama ng asawa dahil ilag ito sa kan'ya at halatang ipinapakita ang pagkadisgusto. "I can see that you love my daughter that much! Noong hindi pa kita nakilala ay galit ako sayo dahil sa sinapit ng bunso kong anak pero ngayon na nakikita ko kung paano mo alagaan si Courtney at si Pia ay abswelt
MELCU CHUCK... Hindi n'ya na nahabol pa ang pigura ng babae na nakita n'ya kanina. Bigla na lamang itong nawala kahit noong sinundan n'ya. Nagpalinga-linga pa s'ya sa paligid at nagbabasakali na makita ito ngunit wala talaga kaya nagpasya na lamang s'ya na pumasok sa ICU. Hindi n'ya din alam pero bigla s'yang kinabahan ng mga oras na iyon. Nang maisip ang kan'yang kaba ay hindi muna s'ya tumuloy sa pagpasok. Nasa bungad lang s'ya ng ICU nakatayo. Kinuha n'ya ang kan'yang cellphone at agad na tinawagan ang pinsan na si Henry. "Chuck!" bungad ng pinsan sa kan'ya. "I need some of your men here, Henry," deritsahang sabi n'ya sa pinsan. Ito lang si Charles at si Briggs ang may kakayahan na magbigay sa kan'ya ng protection dahil marami ang mga ito ng taohan. "Why? May problema ba?" nagtatakang tanong nito sa kan'ya. "Zobel told me na hindi ang stepfather ni Annika ang may pakana sa aksidente, ibang tao at iyan ang dahilan kung bakit itinago ni Carter si Courtney sa akin. Hanggan
MELCU CHUCK... Kinabukasan ay dumating agad ang mga doctor na sinabi ni Henry sa kan'ya. Kagabi naman ay dumating ang mga taohan nito at nasa paligid lang ang mga ito nagbabantay. Nakilala n'ya agad ang mga doctor dahil kay Ferrari. "Mr. Carson, I'm, Dr. Lewis, and this is Dr. Evans and Dr. Ferrari. Henry called us yesterday that's why we are here," bungad ni Dr. Lewis sa kan'ya na natatandaan n'ya rin dahil minsan n'ya na itong nakasama sa mga business convention. Pati na si Dr. Evans na s'yang may-ari ng isang car company ay s'ya din pala ang doctor na ipinadala ni Henry para tumingin kay Courtney. Sino ang mag-aakala na ang mga halimaw sa business world ay mga magagaling na doctor pala. "Oh! I know you! So, magpinsan pala kayo ni Henry?" ang babaeng doctor sa kan'ya ng magkaharap sila. "Yeah! Nice to meet you all," sagot n'ya sa mga ito at isa-isang kinamayan ang mga doctor na dumating. Hindi n'ya alam kung paano nakapasok ang mga ito dahil ng pumasok ng sabay ang tatlo sa loo
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick