MELCU CHUCK... THREE MONTHS LATER... "How are you, motherfvcker?" nagulat s'ya ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa ang kan'yang mga pinsan. Halos araw-araw s'yang binibisita ng mga ito sa hospital ngunit madalas ay nagugulat pa rin s'ya kapag nagsabay-sabay ang mga ito. He was admitted in the hospital matapos ang nangyari sa kan'ya sa bahay nila ni Courtney. Bumigay ang kan'yang katawan dahil sa sobrang stress, pagod at sobra-sobrang pag-iisip. Bumagsak ang kan'yang immune system na s'yang naging dahilan ng paglabasan ng kan'yang ibang sakit sa katawan. He can't walk for three months and he undergoes some operation on his veins and nerves sa katawan lalo na sa paa. Mabuti na lang at magaling ang kan'yang mga pinsan na doctor na s'yang tumitingin sa kan'ya. Sa tulong ng therapy ay naibalik ang kan'yang lakas at nakakalakad na s'ya ulit ngunit hindi pa s'ya pinayagan na makalabas ng hospital hangga't hindi masiguro ng mga ito na maayos na ang kan'yang kalagayan at clear na ang
MELCU CHUCK...Pagkalipas ng isang linggo matapos n'yang makausap ang mga pinsan ay tuloyan na s'yang na discharge sa hospital. Maayos na din ang kan'yang pakiramdam at kaya n'ya ng bumiyahe kahit malayo pa ito.Nakaalalay din ang kan'yang ina at ama sa kan'ya sa lahat ng oras ngunit ipinaalam n'ya sa mga ito na hindi na s'ya iisipin pa dahil magaling na s'ya.Nang makalabas sa hospital ay agad n'yang pinlano ang kan'yang gagawing paghahanap kay Courtney. Babalik s'ya sa paghahanap sa asawa at sa pagkakataong ito ay kailangan na may mangyari na sa paghahanap n'ya rito.Hindi na muna s'ya umuwi sa bahay nila sa taas ng burol dahil naaalala n'ya lang si Courtney sa bahay na iyon at bumabalik lang ang sakit sa kan'yang puso kapag naalala n'ya si Courtney. Kailangan n'yang mag focus sa kan'yang paghahanap dito sa pagkakataong ito.Gumawa s'ya ng sariling imbestigasyon at sinimulan n'ya ito sa pagpunta sa dating bahay ni Courtney. Kailangan n'yang makahanap ng mga ebedensya na makatukong s
MELCU CHUCK... Para s'yang lutang ng nagmaneho patungo sa kanilang hideout ng mga pinsan. Hindi n'ya alam kung bakit doon s'ya dinala ng kan'yang pagmamaneho. Bumaba s'ya ng sasakyan ng makarating at pumasok sa loob. Pabagsak s'yang naupo sa sofa habang igting ang mga panga at kuyom ang mga kamao. Bahagya n'yang nilingon ang isang envelope na bitbit n'ya mula sa bahay ni Courtney kung saan ay nakalagay ang lahat ng mga kakailanganin n'ya sa paghahanap dito. Kahit masakit sa kan'ya ang natuklasan ay kailangan n'ya pa ring makita ang asawa para maitanong dito kung bakit nagawa s'ya nitong lokohin. Hindi n'ya lubos maisip na magagawa ito ni Courtney sa kan'ya. Ngunit kahit ganon ang kan'yang natuklasan ay may bahagi pa rin naman ng kan'yang puso na hindi naniniwala na magagawa iyon ng asawa sa kan'ya. Tumayo s'ya at tinungo ang bar counter. Kumuha s'ya ng isang bote ng whisky at binuksan iyon. Hindi na s'ya nag-abala pang magsalin sa baso. Agad n'yang tinungga ang naturang inum
MELCU CHUCK... 4 YEARS LATER... Ginawa n'ya ang lahat para hanapin si Courtney ngunit walang nangyari. Hindi n'ya natagpuan ang asawa kahit hinalughog n'ya na ang buong Pilipinas. Hindi din nagpabaya ang kan'yang mga pinsan at patuloy din ang mga ito sa pagtulong sa kan'ya sa paghahanap sa asawa. Marami ang nagsasabi sa kan'ya na baka wala na talaga si Courtney dahil kung buhay pa ito ay impossibly na hindi n'ya ito makita. Sa lawak ng connections ng kan'yang pamilya at ng mga pinsan na nasa posisyon ay hindi pwedeng wala silang makuhang lead kahit maliit lang kung buhay pa ito. At sa tagal ng paghahanap n'ya ay parang gusto n'ya na lang tanggapin sa kan'ya na sarili na wala na nga talaga ito ngunit may bahagi pa rin ng kan'yang puso na naniniwala pa rin na buhay pa si Annika. It's been four fvcking years na walang balita sa kan'yang paghahanap kaya nagpasya na s'yang ituon na lang ang kan'yang oras sa kan'yang mga negosyo na napabayaan n'ya ng ilang taon dahil sa paghahanap sa
MELCU CHUCK... Maaga pa lang ay nasa airport na s'ya at naghihintay na lang ng oras ng kan'yang flight. May layover s'ya sa London ng ilang oras bago lumipad ulit. Habang nakaupo ay nag-iisip na s'ya ng kan'yang mga gagawin sa Pilipinas. Panigurado s'yang tambak ang kan'yang mga trabaho dahil sa matagal na hindi nagagawi sa kan'yang kompanya. Mabuti na lang at maaasahan at mapagkakatiwalaan ang kan'yang mga pinsan na s'yang pinag-iwanan n'ya ng kan'yang mga negosyo pati na ang kompanya ng asawa. Malaki ang utang na loob n'ya sa kan'yang mga pinsan sa lahat ng mga tulong na ginawa para sa kan'ya. Kailangan n'yang bumawi sa mga ito dahil sa kagaspangan ng kan'yang ugali na ipinakita noong mga panahon a lugmok s'ya. Na imbes na magpasalamat sa mga ito ay kabaliktaran ang kan'yang ginawa. Mabuti na lang at malawak ang pang-unawa ng mga pinsan sa kan'ya, na imbes na talikuran s'ya ay mas nagpursigi pa ang mga ito na gawin ang lahat para tulongan s'ya. Natigil lamang s'ya sa kan'yang
MELCU CHUCK... "Where is your parents?" hindi napigilan na tanong n'ya sa bata ng makabawi sa pagkagulat. "They're just around! Probably looking for me," balewalang sagot nito habang ang mga mata ay naka focus sa pinapanuod. "What?" gulat na tanong n'ya rito sabay sapo ng kan'yang noo. Nagpalinga-linga s'ya sa paligid at nakita n'ya na abala ang mga naroon sa kan'ya-kan'yang business. At mukhang wala sa mga pasahero na naroon ang magulang ng bata na nakakandong sa kan'ya. "Hey princess, where exactly your parents at? Can you remember?" pagbabasakaling tanong n'ya sa bata dahil balak n'ya na ihatid na lang ito sa kung nasaan ang mga magulang nito. "No, no recuerdo nada," sagot nito ngunit nasa screen pa rin ng kan'yang laptop ang mga mata. Nakaramdam s'ya ng pagkabahala na baka hinahanap na ito ng mga magulang kaya nagpasya s'yang dalhin ito sa customer service ng airport para mahanap ang mga magulang nito. "I think that's enough princess. I need to bring you outside so that you
MELCU CHUCK... Hanggang sa makalapag ang eroplano na sinakyan n'ya sa airport ng Pilipinas ay hindi pa rin mawala-wala sa kan'yang isip ang bata na nameet n'ya sa London at ang ama nito na si Carter Zobel. Hindi n'ya alam kung ano ang mayroon sa mag-ama na hindi mawala sa isip n'ya ang mga ito. May bahagi ng kan'yang puso na gusto n'yang makita ulit ang bata. "Pia Corinne! What a beautiful name," wala sa sarili na bigkas n'ya sa pangalan ng bata. Nagbuga s'ya ng hangin at ipinilig ang ulo. Inayos n'ya muna ang kan'yang sarili bago tumayo at kinuha ang kan'yang luggage. Sumunod s'ya sa ibang mga pasahero na bumaba habang hila-hila ang kan'yang hand carry luggage. Deritso lang s'ya sa paglakad ngunit nagulat s'ya ng biglang may nagsigawan sa di kalayuan. "Welcome home motherfvcker!" malakas na sigaw ng maraming boses. Nang hanapin n'ya ang pinanggalingan ng mga boses ay nakita n'ya ang kan'yang mga pinsan na may hawak na tarpaulin kung saan ay may larawan n'ya na naka swimming trun
MELCU CHUCK... Kinabukasan ay agad s'yang nagtrabaho. Inuna n'yang puntahan ang kompanya ni Courtney dahil may isang mahalagang meeting daw ang mangyayari ngayong araw. Kaya nagpasya s'yang unahin muna ang kompanya ng asawa dahil wala pa namang gaanong gagawin sa kan'yang kompanya. Naayos na lahat ni Brook at kaunting mga papeles na lang ang kailangan n'yang pirmahan. Nagmaneho s'ya patungo sa kompanya ng asawa. Na miss n'ya ang kan'yang trabaho at pati na si Courtney. Palagi n'ya pa ring nakikita sa kahit saang sulok ng kan'yang bahay ang magandang mukha ng babae. Nakaramdam s'ya ng sakit sa tuwing naiisip ito ngunit mas pinili n'yang maging masaya sa mga alaala ni Courtney dahil alam n'ya na ito ang gusto ng kan'yang asawa. Si Courtney ang laman ng kan'yang isip sa buong byahe at hindi n'ya man lang namalayan na nakarating na pala s'ya sa kompanya ng asawa. Agad s'yang bumaba ng sasakyan ng makaparada at pumasok sa loob. Nakita n'ya ang pagkagulat sa mga mata ng empleyado ng a
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick