ABRIELLE DEE...Pagdating n'ya sa airport ay iniwan n'ya ang kan'yang sasakyan sa isang private car park kung saan ay pag-aari ng isang kakilala. Walang problema kahit iwan n'ya ang sasakyan dito at kukunin na lang pagbalik n'ya galing sa Libya. Hindi ito mawawala dahil isang private airport ang pinag-iwanan n'ya rito at magkakilala sila ng may-ari.Dito n'ya sinadyang sumakay dahil sa mga dala n'yang mga baril. Kung sa public airport s'ya dumaan ay sigurado s'ya na hindi s'ya makakalusot sa mga airport scanner. Marami s'yang connection at kahit anong oras ay may makukuha s'yang tulong mula sa mga ito.Wala s'yang mga kaibigan maliban kay Peter, Tanya at ngayon ay nadagdagan ni Bailey ngunit marami naman s'yang kakilala sa mundo na ginagalawan n'ya.Kaya agad n'yang tinawagan ang isa sa mga kakilala n'yang assassin at myembro din ng militar at sinabi ang kan'yang pakay. Nag offer agad ito ng tulong at hindi na s'ya tumanggi pa. Kailangan n'ya ito ngayon at hindi mahalaga sa kan'ya ku
ABRIELLE DEE... Pagkatapos nilang mag-usap ni Evans ay nagkaroon s'ya ng malaking pag-asa na makita si Charles. At hindi lang iyon ang ginawa ng mag-asawa sa kan'ya. May mga taohan na pala itong nakahanda at naghihintay lamang ng signal mula rito para tumulong sa kan'ya. Hindi n'ya alam kung ano ang ginawa n'yang kabutihan sa mga ito para biyayaan s'ya ng mga tao na tutulong sa kan'ya sa paghahanap kay Charles. "Thank you! I owe you and Midnight Flamingo this one. Habang-buhay kong tatanawin na utang na loob ang pagtulong n'yo sa akin," taos pusong pasasalamat n'ya rito. "I'm just paying back, Lopez. I owe you my life once. Siguro ay hindi mo na maalala pero minsan mo ng iniligtas ang buhay ko pero hindi ito ang tamang oras para pag-usapan yan. Go and find agent Hawk dahil walang kahit isa sa mga myembro ng ahensya ang maghahanap sa kan'ya and that's the rules he signed for. Everyone is afraid to step on the land of Libya kaya magpahanggang ngayon ay hindi pa rin nahahanap si a
ABRIELLE DEE... They drove to the city at lahat ng nakikita n'ya sa nadadaanan nila ay pawang mga kalalakihan na may bitbit na mga baril. Hindi n'ya alam kung bakit ganito na lang ang kahigpit ang gobyerno at kung ano ang mayroon sa lugar na ito na ayaw na ayaw ng mga taga Libya magpapasok ng mga foreigner. "Nakita mo ang mga yan? Mga taohan yan ni Harab dito at ang buong Libya ay ganito ang senaryo kaya walang makakalabas na buhay dito sa mga nagtatangka na pumasok," pagbibigay alam sa kan'ya ng lalaki na katabi ng makita nito na nasa labas ang kan'yang tingin. "What's going on here? Bakit ganito ang nangyayari sa lugar na ito. What do they have here?" tanong n'ya ngunit hindi nag-abala na lingunin ito. "No one knows! Walang makakasagot sa tanong ng lahat katulad ng sa tanong mo dahil walang may nakakaalam kung ano ang mayroon sa Libya na bigla na lang naging ganito ang buong bansa nila," sagot ng lalaki sa kan'ya. Hindi na s'ya nagtanong pa ulit dahil mukhang wala naman s'yang m
ABRIELLE DEE... Natapos sa pag-uusap ang dalawang lalaki at agad sila nitong dinala sa likurang bahagi ng malaking bahay. Doon ay may mga nakahilerang maliliit na bahay na nagmukhang kulongan ng hayop. "Dito ka titira, kasama ang iba pang mga alipin ni Harab" pabulong na sabi ng lalaki sa kan'ya. Nagtagis ang kan'yang mga bagang sa narinig. "So, are you telling me na ginawa mo akong isa sa mga alipin ni Harab?" matigas na tanong n'ya rito. "This is the only way para makapasok ka dito. I don't have a choice at maganda kapag ganito dahil mas mabilis mong malalaman kung nandito pa ang hinahanap mo," sagot ng lalaki sa kan'ya. Tama naman ito sa sinabi kaya hindi na s'ya umalma pa at nagpatianod na lang sa gusto nitong mangyari. "Where's my money?" tanong ng lalaking kasama sa kausap nito kanina. Nang marinig iyon ay naikuyom n'ya ang kan'yang mga kamao dahil nakuha n'ya ang pinag-uusapan ng mga ito. Ibenenta s'ya ng lalaking kausap sa lugar na ito para gawing alipin. Ngayon ay nap
ABRIELLE DEE... "Tatang, sumama ka sa akin sa kabila," natigil s'ya sa kan'yang iniisip ng may marinig na nagsalita at ang boses nito ay kilalang-kilala n'ya. Marahas s'yang humarap sa nagsasalita at nagtama ang kanilang mga tingin na dalawa. Parehong may gulat sa mga mata nilang dalawa ng makilala ang isa't-isa. Ilang segundo s'yang hindi nakahuma at nakatingin lamang sa mga mata ng lalaki na bigla na lamang sumulpot mula sa kung saan. Hindi s'ya pwedeng magkamali sa mga mata ng lalaki dahil ito lang ang nakilala n'ya na may ganitong kulay ng mga mata at ang kan'yang mga anak. "Charles," pabulong na tawag n'ya sa pangalan ng lalaki na matagal na panahon n'yang hinihintay na bumalik sa kanila. Nang marinig nito ang kan'yang pagtawag sa pangalan nito at agad s'ya nitong hinawakan sa braso at hinila patungo sa tagong lugar. "Dee anong ginagawa mo dito? Bakit ka pumunta sa lugar na ito?" agad na sita ng lalaki sa kan'ya. Mahina s'yang natawa at hindi makapaniwala na sinalubong ang m
ABRIELLE DEE..."Are you planning of something?" tanong nito sa kan'ya habang nakatingin sa hukay sa harapan nila."Yeah! Since nagawa ko ang hukay na ito out of my anger sa mga pinagagawa ng mga bantay ni Harab, gagamitin ko ang hukay na ito para dito sila ililibing," malamig ang boses na sagot n'ya kay tatang na nakitaan n'ya ng pagkagulat sa mukha ng marinig ang kan'yang sinabi. She means it! Gagawin n'ya ang sinabi n'ya at ang kailangan n'ya lang ay ang kooperasyon ng iba pa na narito."Iha, hindi naman sa nangingialam ako sayo pero ang binabalak mo ay napaka delikado hindi lamang para sayo kundi para na rin sa mga nandito. Baka kung ano ang gawin sa kanila ni Harab though hindi na umaasa ang karamihan na makakalabas pa mula sa pagkakabilanggo sa lugar na ito but still they doesn't want to die very soon," pangaral ng matanda sa kan'ya."I know tatang and I understand pero ipinapangako ko sa inyo na wala ng masasaktan o mapagmalupitan pang muli sa inyo dito. I will protect everyone
ABRIELLE DEE..."Totoo ba na hindi nagalit si Bailey sayo? I mean— sa ginawa natin sa kan'ya," tanong n'ya kay Charles ng maghiwalay ang kanilang mga labi. Ibinalik nila pareho ang takip sa mukha dahil ayon kay Charles ay kakatok maya-maya ang mga bantay para magbigay ng pagkain."No! Bailey knows and understands. Katulad ko ay napilitan lang din ito na magpakasal kami dahil sa pakiusap ng tiyanin nito which is ng magkita lang kami ulit ko naintindihan ang dahilan kung bakit iginigiit ng tiyahin nito na ipakasl s'ya sa akin," sagot ni Charles sa kan'ya."Why? Bailey is a nice person and she's very honest and trustworthy. Nasabi ko nga sa sarili ko na kung itatabi ako sa kan'ya ay walang-wala talaga ako sa kan'ya. She is well-mannered, very graceful, sweet and thoughtful. At dumagdag pa ang kan'yang sobrang ganda. She has everything that every man is looking for, bakit hindi ko s'ya nagustohan?" curious na tanong n'ya kay Charles. May kaunting takot s'ya na nararamdaman sa magiging sag
ABRIELLE DEE... Tatlong na s'yang nakapasok sa loob ng balwarte ni Harab at sa loob ng tatlong araw na iyon ay wala s'yang ginawa kundi ang siyasatin ng palihim ang lugar. Tinulongan n'ya din si Charles na hanapin ang kapatid na babae ni Bailey ngunit katulad ng sinabi ni Charles sa kan'ya ay mahirap nga itong hanapin at napapaisip s'ya kung nandito ba talaga ito o baka wala naman. Ngunit may bahagi ng kan'yang isip na nagsasabi na baka patay na rin ito dahil sa sobrang tagal na ng mawala ang kapatid ni Bailey dito sa Libya. Isang writer sa isang newspaper sa America ang kapatid ni Bailey at pumunta ito sa Libya para kumuha ng scoop tungkol sa mga nangyayari dito. Sa lahat ng bansa sa mundo tanging ang Libya lang ang hindi nagpapapasok ng mga foreigner kaya nagtataka ang lahat at gustong malaman kung ano ba ang dahilan. Kaya naman kahit bawal ang pumasok dito ay pinipilit pa rin ng iba at ito ang nangyari sa kapatid ni Bailey. Nakabuo sila ng plano ni Charles at nagkasundo na ma
ABRIELLE DEE... "Damn it!" mura n'ya ulit at mabilis na tumayo sabay bato ng dalawang kutsilyo sa dalawang lalaki na nagawi sa kan'yang pinagtataguan. Napansin naman s'ya ng ibang kasama nito at pinaulanan s'ya ng mga bala. Hindi iyon nagpatinag sa kan'ya. Mabilis s'ya at bihasa kaysa sa mga ito at kahit kutsilyo lang ang mayroon s'ya ay kayang-kaya n'yang labanan ang mga ito. Hindi s'ya napansin ng mga kalalakihan na nasa likod na s'ya ng mga ito. Ang akala ng tatlong lalaki ay nasa harapan pa s'ya ngunit ang hindi alam ng mga ito ay nakaikot na s'ya sa kabila at ngayon ay nasa likod na nila. Hindi na s'ya nagpatumpik-tumpik pa dahil wala na s'yang oras. Dalawa ang kan'yang kutsilyo na hawak sa kamay at tatlo ang mga lalaki na naroon. "Basic," sabi n'ya at parang hangin na dinaanan ang tatlong lalaki. Hindi man lang nakahuma ang mga ito at halos sabay na bumagsak sa lupa ng parehong mga walang buhay. Nang makita ang pagbagsak ng tatlong lalaki ay hindi muna s'ya nagpakampati a
ABRIELLE DEE... At dahil tuso si Harab ay naging maingat s'ya sa kan'yang mga galaw at desisyon na gagawin para hindi madamay o mapahamak ang kapatid ni Bailey. Nakiramdam s'ya sa kan'yang paligid at ng makakuha ng magandang pagkakataon ay parang hangin sa bilis na tinalon n'ya ang kinaroroonan ni Harab. At hindi nito inaasahan na makikita s'ya nito sa harapan nito ng wala pang sampong segundo. Pinagbabaril s'ya ng lalaki ngunit dahil gamay n'ya na ang ganitong eksena at trabaho ay walang kahit na isang bala ang nakatama sa kan'yang katawan. Bagkus ay si Harab pa ang nasugatan dahil sa kan'yang ginawa. Dahil sa sobrang bilis ng kan'yang mga kilos ay hindi nito napansin na nakalapit na s'ya rito at gamit ang kan'yang kutsilyo ay pinadaanan n'ya ng blade ang isa nitong braso dahilan para mapahiyaw ito sa sobrang sakit at hapdi. Tanging ang buto na lamang sa braso nito ang naiwan at ang parti na may laman ay nakalaylay na. "You are an evil woman! What did you do?" nanlilisik ang mg
ABRIELLE DEE...Nilingon s'ya ni Harab at isang matagumpay na ngisi ang pinakawalan nito. Mas lalo s'yang nag-apoy sa galit habang sinasalubong ang tingin ng lalaki."Don't be jealous, I will do the same to you after this. I just want to show you how we do it for you to have an idea what kind of position you are going to do later to please me, right woman?" sabi nito sa kan'ya habang ang mga kamay ay nakasabunot sa buhok ng kaawa-awang kapatid ni Bailey."You will pay for this Harab. You will pay ten times worse, I promise you that," malamig at nanlilisik ang mga mata na sabi n'ya sa lalaki ngunit tinawanan lang s'ya nito.Wala s'yang nagawa ng hatakin nito ang buhok ng babae patayo at itinali ang dalawang kamay sa posas na nakakabit sa magkabilang side ng kahoy na sinadyang ilagay para makabitan ng pangtali.Awang-awa s'ya sa kapatid ni Bailey na wala ding nagawa laban sa lalaki. Idagdag mo ang kalagayan nito na wala sa matinong pag-iisip dahil na rin siguro sa ginagawang pambababoy
ABRIELLE DEE...Nagising s'ya na parang may mga bagay na tumatama sa kan'yang mukha kaya dahan-dahan n'yang iminulat ang kan'yang mga mata at bumulaga sa kan'ya ang kapatid ni Bailey na nasa kabilang sulok ngunit panay ang bato nito sa kan'ya ng mga nilamukos na papel sa kan'yang mukha.Napangiwi s'ya ng sumigid ang sakit sa kan'yang ulo dahil sa paghataw ng matigas na bagay ng kung sino kanina. At nang maalala ang nangyari at ang dahilan kung bakit s'ya nawalan ng malay ay agad s'yang nataranta at lihim na napamura ng matuklasan na katulad ng kapatid ni Bailey ay nasa loob na rin s'ya ng glass box na ginawang kulongan ng babae.Ang babae pala ang bumabato sa kan'ya kaya s'ya nagising. Siguro ay kanina pa nito ginagawa ang pambabato sa kan'ya dahil ang dami ng papel na nilamukos sa kan'yang tabi."Damn it!" mura n'ya at dahan-dahan na bumangon."No! Stay there! Don't come near me!" natigilan s'ya ng sumigaw ang babae. Ilang segundo n'ya itong pinakatitigan at sa tingin n'ya ay hindi
ABRIELLE DEE... Pinasok n'ya ang bahay na tinitirhan ni Harab na walang may nakakaalam sa mga taohan nito. Si Charles ay naka stand-by sa kabila at naghihintay ng senyales mula sa kan'ya. Ang balak nila ngayong gabi ay ang pasukin ang bahay ni Harab na isa para maghanap ng mga ebedensya na magpapatunay na nasa poder nito ang kapatid ni Bailey. Ayaw n'ya ng patagalin pa ang laro ng lalaki dahil gusto n'ya ng makauwi sa mga anak nila ni Charles. Miss na miss n'ya na ang mga bata at sigurado s'ya na ganon din ang mga ito sa kan'ya. Ilang araw pa lang s'ya na nawalay sa mga ito ngunit pakiramdam n'ya ay napakatagal na ng panahon na napalayo s'ya sa mga ito. Narating n'ya ang loob ng bahay at may limang lalaki na nakabantay sa isang pinto na kulay ginto at may nakaukit na mukha na parang demonyo. Sa mga painting at nga sculpture pa lang na pag-aari ni Harab ay nagpapakilala na ito kung gaano ito ka demonyo ng pag-uugali. "I saw a gold color door. What is this?" mahina ang boses na
ABRIELLE DEE... Tatlong na s'yang nakapasok sa loob ng balwarte ni Harab at sa loob ng tatlong araw na iyon ay wala s'yang ginawa kundi ang siyasatin ng palihim ang lugar. Tinulongan n'ya din si Charles na hanapin ang kapatid na babae ni Bailey ngunit katulad ng sinabi ni Charles sa kan'ya ay mahirap nga itong hanapin at napapaisip s'ya kung nandito ba talaga ito o baka wala naman. Ngunit may bahagi ng kan'yang isip na nagsasabi na baka patay na rin ito dahil sa sobrang tagal na ng mawala ang kapatid ni Bailey dito sa Libya. Isang writer sa isang newspaper sa America ang kapatid ni Bailey at pumunta ito sa Libya para kumuha ng scoop tungkol sa mga nangyayari dito. Sa lahat ng bansa sa mundo tanging ang Libya lang ang hindi nagpapapasok ng mga foreigner kaya nagtataka ang lahat at gustong malaman kung ano ba ang dahilan. Kaya naman kahit bawal ang pumasok dito ay pinipilit pa rin ng iba at ito ang nangyari sa kapatid ni Bailey. Nakabuo sila ng plano ni Charles at nagkasundo na ma
ABRIELLE DEE..."Totoo ba na hindi nagalit si Bailey sayo? I mean— sa ginawa natin sa kan'ya," tanong n'ya kay Charles ng maghiwalay ang kanilang mga labi. Ibinalik nila pareho ang takip sa mukha dahil ayon kay Charles ay kakatok maya-maya ang mga bantay para magbigay ng pagkain."No! Bailey knows and understands. Katulad ko ay napilitan lang din ito na magpakasal kami dahil sa pakiusap ng tiyanin nito which is ng magkita lang kami ulit ko naintindihan ang dahilan kung bakit iginigiit ng tiyahin nito na ipakasl s'ya sa akin," sagot ni Charles sa kan'ya."Why? Bailey is a nice person and she's very honest and trustworthy. Nasabi ko nga sa sarili ko na kung itatabi ako sa kan'ya ay walang-wala talaga ako sa kan'ya. She is well-mannered, very graceful, sweet and thoughtful. At dumagdag pa ang kan'yang sobrang ganda. She has everything that every man is looking for, bakit hindi ko s'ya nagustohan?" curious na tanong n'ya kay Charles. May kaunting takot s'ya na nararamdaman sa magiging sag
ABRIELLE DEE..."Are you planning of something?" tanong nito sa kan'ya habang nakatingin sa hukay sa harapan nila."Yeah! Since nagawa ko ang hukay na ito out of my anger sa mga pinagagawa ng mga bantay ni Harab, gagamitin ko ang hukay na ito para dito sila ililibing," malamig ang boses na sagot n'ya kay tatang na nakitaan n'ya ng pagkagulat sa mukha ng marinig ang kan'yang sinabi. She means it! Gagawin n'ya ang sinabi n'ya at ang kailangan n'ya lang ay ang kooperasyon ng iba pa na narito."Iha, hindi naman sa nangingialam ako sayo pero ang binabalak mo ay napaka delikado hindi lamang para sayo kundi para na rin sa mga nandito. Baka kung ano ang gawin sa kanila ni Harab though hindi na umaasa ang karamihan na makakalabas pa mula sa pagkakabilanggo sa lugar na ito but still they doesn't want to die very soon," pangaral ng matanda sa kan'ya."I know tatang and I understand pero ipinapangako ko sa inyo na wala ng masasaktan o mapagmalupitan pang muli sa inyo dito. I will protect everyone
ABRIELLE DEE... "Tatang, sumama ka sa akin sa kabila," natigil s'ya sa kan'yang iniisip ng may marinig na nagsalita at ang boses nito ay kilalang-kilala n'ya. Marahas s'yang humarap sa nagsasalita at nagtama ang kanilang mga tingin na dalawa. Parehong may gulat sa mga mata nilang dalawa ng makilala ang isa't-isa. Ilang segundo s'yang hindi nakahuma at nakatingin lamang sa mga mata ng lalaki na bigla na lamang sumulpot mula sa kung saan. Hindi s'ya pwedeng magkamali sa mga mata ng lalaki dahil ito lang ang nakilala n'ya na may ganitong kulay ng mga mata at ang kan'yang mga anak. "Charles," pabulong na tawag n'ya sa pangalan ng lalaki na matagal na panahon n'yang hinihintay na bumalik sa kanila. Nang marinig nito ang kan'yang pagtawag sa pangalan nito at agad s'ya nitong hinawakan sa braso at hinila patungo sa tagong lugar. "Dee anong ginagawa mo dito? Bakit ka pumunta sa lugar na ito?" agad na sita ng lalaki sa kan'ya. Mahina s'yang natawa at hindi makapaniwala na sinalubong ang m