Chapter 2

*THUGS THUGS THUGS THUGS THUGS THUGS* 

Umalingawngaw ang musika sa buong bar. May mga babaeng nagsasayaw sa dance floor na lasing na lasing at halos hubo't hubad. Mayroon ding mga babae na patuloy na gumiling ang kanilang mga katawan at balakang sa iba't ibang lalaki. Napalingon na lang si Drake sa scenario na nakikita niya. Nasa isang sulok lang siya at tahimik na umiinom ng paborito niyang alak. Nasa isang sulok lamang siya at ini-enjoy ang wine na iniinom niya. . Nasa Grenouille's Bar sila. Isa sa sikat at pinakamagandang bar sa bayan para sa mga mayayaman na tulad nila. Mga bachelor, multi-millionaires, bilyonaryo, tycoon. Kahit anong tawag sa kanila, lahat sila naroroon sa bar na iyon.

Pumunta siya sa bar dahil tinawag siya ng mga kaibigan niya. Ayaw niyang sumama dahil wala siya sa mood at nakipag-away siya at nag-away sa girlfriend niyang si Natasha, pero wala siyang magawa dahil sinundo na siya ng mga ito. Kaya kahit labag sa kalooban niya, sumama na lang siya.

 "Hoy pare. Anong ginagawa mo? Tara na at i-enjoy natin ang gabi. Wag kang masyadong masungit." Sabi ng isa niyang kaibigang si Lycan. May bitbit itong bote ng alak at sumasayaw habang papalapit sa kanya.

 "Wala ako sa mood Lycan. Just leave me alone and enjoy yourself." Inip niyang tugon at ininom ang alak na hawak niya.

"You're ruining the night because of your grumpiness. Just let Natasha do what she wants. Its her life man. Why are you stopping her in reach her dreams." Sabi ng isa pa niyang kaibigan na may kasamang babae nang lapitan sila, si Kael.

Bigla niyang naalala ang pag-aaway nilang dalawa. Nais ni Natasha na umalis patungong New York upang ituloy ang kanyang pangarap bilang isang modelo at hindi nagustuhan ni Drake ang ideya ng kanyang pag-alis. Alam niyang mawawalan ito ng oras sa kanya at sa kanilang relasyon dahil malayo ito. Magiging limitado rin ang kanilang mga pagkikiya at pag-uusap. Makakapunta naman siya sa New York gamit ang private plane nila pero iba kapag nasa tabi niya lang ito. Mas magiging komportable siya sa ideya iyon at sa ganoon na desisyon. 

Ngunit nagalit ang dalaga sa desisyon nitong pigilan ang pag-abot sa pangarap niya. Aniya, parang pinaghihigpitan at pinagbabawalan siya nito sa mga bagay na gusto at kinagigiliwan niya.

 Napabuntong-hininga na lang siya naalala niya ang pag away nila.

 "It's not like I'm stopping her to reach her dreams. You guys just don't understand me. I love her so much that's why I don't think I can't let her go far away from me." Sabi niya sa mga kaibigan niya. 

At totoo naman iyon, natatakot siya na mapalayo ang babae sa kaniya dahil baka maghanap ito ng iba. 

 "At hindi mo rin maintindihan kung ano ang gusto niya. Hayaan mo siyang mabuhay. Huwag mo siyang pigilan sa gusto niyang makamit. Kung patuloy mo siyang pipigilan, ito ang magiging dahilan ng break up niyo. Stop being too possessive sa kanya. Trust me." Sabi ni Lycan kaya napaisip siya. Napaisip tuloy siya.

Siguro tama sila? Siguro masyado siyang mahigpit at possessive sa babae at hindi niya maintindihan ang gusto nito. Siguro dahil sa pagiging possessive niya ay maisipan nitong iwan siya. Hindi. Hindi niya magagawa iyon. Hindi gagawin ni Natasha yun. Halos tatlong taon na silang magkasama. At mahal na mahal niya si Natasha. Mababaliw ang pag-iisip niya sa kakaisip.ng ideyang yun. Siguradong mababaliw siya for sure. At baka makagawa siya ng mga bagay na napaka impossible kapag nagkataon.

 Napabuntong hininga siya. "Okay, maybe you guys are right. Maybe instead of stopping her, I should support her instead. Iyon lang naman ang magagawa ko para sa kanya kung tutuusin." Sinabi niya.

 Humiyaw naman ang mga kaibigan niya sa tuwa nang marinig ang sagot niya.

  "Yan ang pare natin. You should have thought of it very sooner. Para hindi ka na nagsayang ng oras sa pagtambay dito sa sulok, nagtatampo na parang sira. Tsk tsk." Sabi ni Lycan.

 "Okay, now that you're all good. Stand up and join us. Let's enjoy the night without thinking of anything. Sige n baby!" Masayang bulas ni Kael saka sumenyas na mag-toast. Tumayo si Drake mula sa couch pagkatapos ay mag-toast kasama ang kanyang mga kaibigan.

 Hindi na niya iisipin si Natasha ngayon. Mag-eenjoy na lang muna siya sa gabi, tapos bukas ng maaga ay pupuntahan niya ito at sasabihin sa kanya na nagdesisyon na siyang suportahan siya sa kanyang pangarap na maging isang sikat na modelo.

 Ngumiti siya at humigop ng alak na hawak niya at sinabayan ang tugtog.

 *THE NEXT MORNING*

 Nagising si Drake sa sobrang sakit ng ulo. Umakyat siya sa kanyang kama at umiikot ang kanyang ulo.

 "Fuck! Kailangan ko na talagang tumigil sa pag-inom." Bumuntong hininga siya. Hinaplos niya ang ulo niya saka sinubukang tumayo pero nabigo siya. Kinuha niya ang phone niya sa bedside table niya then nakita niyang 9am na at kailangan niyang puntahan si Natasha. Kaya kahit parang umiikot na ang ulo niya at malapit na siyang masuka dahil sa hangover at sobrang sakit ng ulo, nagawa pa rin niyang tumayo at at naglakad papuntang banyo para maghilamos.

 Nang matapos siya ay nagmamadali siyang nagsuot ng damit at bumaba sa sala. Nakita niya na ang kanyang ina, nakaupo sa sopa at mukhang may malaking problema.

"Good morning mom," bati nito sa kanya at hinalikan siya sa pisngi. Tumango lang ang kanyang ina at ngumiti sa kanya. "May problema ba? Parang medyo malungkot ka. Where's dad anyways?" Tanong niya na inaayos ang polo niya.

 "Umalis siya kanina." Simpleng sabi niya.

 "Ohh." Sagot niya at tumango.

 "Anak?" Tinawag siya ng kanyang ina na may malungkot na boses na ikinagulat niya.

 "Is there anything wrong mom? May nangyari ba?" Nag-aalalang tanong niya. Hindi pa niya nakita ang kanyang ina ng ganoong pag-aalala noon, at nababahala siya na nakikita siyang ganoon ngayon.

 Tiningnan lang siya ng mata ng kanyang ina saka umiling at binigyan siya ng matamis na ngiti. Nagsalubong ang kilay niya sa biglang pagbabago ng mood. Napakurap siya ng dalawang beses at nakita niyang nagliwanag ang mukha ng kanyang ina. Ang lungkot na nakita niya kanina ay biglang nawala at napalitan ng isang kumikinang na ngiti.

 *Baka namamalikmata lang ako?* Sabi niya sa isip niya. Kaya ipinagkibit-balikat niya ang ideya.

 "Anyways mom. I'm going to Natasha. And maybe I'll be back in the evening so don't wait for me on lunch okay?" Aniya saka muling hinalikan ang ina bago umalis. Tumango naman ang ina niya sa kaniya. 

Kinuha niya ang susi ng kotse niya sa bulsa at pinaandar ang sasakyan niya. Ngumiti siya ng malawak habang nasa daan. Hindi na siya makapaghintay na makita siya. Na-miss niya ito ng husto.

 Kinuha niya ang phone niya saka dinial ang number ng babae, walang sumasagot sa tawag. Pero ilang beses na siyang tumawag, hindi pa rin sumasagot.

 *Baka tulog pa?* Umiling siya. Tapos susurpresahin na lang niya.

 Patuloy siya sa pagmamaneho habang iniisip ang babaeng pinakamamahal niya.