LOGINShare
Ep.5 อย่าแตะต้องน้องฉัน!
Last Updated:
2025-02-21 04:50:36Ep.5
Don’t touch my sister
“พ่อเธอเอาข้อมูลความลับลูกค้า และความลับของบริษัทไปขายจนหมด คนทรยศแบบพ่อเธอ ช่วยฉันคิดทีสิ ว่าจะฆ่าฉันด้วยวิธีไหนดี?” เขาก้มลงมากระซิบข้างใบหูของฉัน
“ไม่... ม่ายนะ อย่าทำแบบนั้นเลย” ฉันตอบกลับไปเสียงสั่น ๆ อย่างกลัวเหลือเกิน...
“เงินใช้หนี้?? มีไหม?” เขาถามกลับมานิ่ง ๆ
ฉันทำได้เพียงก้มหน้าอย่างหมดหนทาง เงินตั้งร้อยกว่าล้าน ฉันจะไปหาจากที่ไหนได้ในวันเดียว ฉันทำได้แค่พูดภายในใจเท่านั้น
“จะบอกให้นะ การที่พ่อเธออยู่ในกรงขังนั่น อย่างน้อยเขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่การหนีแหกคุกออกมาเแบบนี้... อันนี้ฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้ นอกจากเตรียมตัดสูทดำไปงานศพ” เขาพูดก่อนจะจุดบุหรี่สูบต่อหน้าฉันอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร
“คุณจะฆ่าพ่อของหนูเหรอคะ??” เสียงยัยแพรวดาวถามทั้งน้ำตา
บลูไนท์สูบบุหรี่ยังคงปล่อยควันออกมาช้า ๆ และมองมาที่ฉันนิ่ง ๆ
“อาจจะไม่ใช่ฉันก็ได้นะ พ่อเธอไปทำระยำกับคนไว้ตั้งมากมาย คงนั่งนับศัตรูให้ไม่หมดจริง ๆ !!” เขาตอบออกมาอย่างไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคนฟังเลยสักนิด
“คุณใส่ร้ายพ่อ พ่อไม่ใช่คนแบบนั้น... คุณพ่อเป็นคนดี...” ยัยแพรวดาวส่ายหน้าตามประสาเด็ก เพราะเธอแทบไม่รู้เรื่องอะไรเลย มีเพียงฉันกับน้าผึ้งเท่านั้นที่รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดมีหลักฐานมายืนยันได้ทั้งหมด
“ฝากบอกน้องเธอให้เงียบ เพราะพวกเธอไม่ได้มีสิทธิ์จะมาพูดอะไร” เขาตอบและมองหน้าของฉันนิ่ง ๆ
“คุณต้องการอะไรกันแน่ ที่จับพวกเรามาต้องการอะไรกันแน่” ฉันถามออกไปเพราะรู้ดีว่าวันนี้ที่เขาจับเราสองคนมาคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ ๆ
“ตรงประเด็นแบบนี้ก็ดี” เขาพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะแสยะยิ้ม บลูไนท์พูดก่อนจะยกมือสั่งให้ลูกน้องปล่อยแขนของฉันและแพรวดาวออก
ยัยแพรวดาวก็รีบวิ่งเข้ามากอดฉันทันทีด้วยความกลัว
“จริง ๆ ฉันก็ไม่อยากจะไปยุ่งกับพวกเธอหรอกนะ แต่พ่อของพวกเธอคงไม่มีทางหาเงินมาคืนให้ฉันได้ ในแบบที่คนซื่อสัตย์เขาทำกัน” เขาพูดด้วยท่าทีดูถูกและเหยียดยามเราสองพี่น้องจนสุดจะทน
“พวกเธอเลยถือว่าเป็นตัวประกันตัวหนึ่งของหนี้สินทั้งหมด คนที่โกงกินแบบพ่อของเธอน่ะ ถ้าฉันไม่เชือดไก่ให้ลิงดูอีกหน่อยพนักงานคงลุกขึ้นมาโกงกันระงม” เขาพูดก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
และรอยยิ้มนั้นช่างหน้ากลัวเหลือเกิน
“ฉันจะหาเงินมาคืนให้คุณ แต่ว่าเงินมากมายขนาดนั้นฉันขอเวลาหน่อยได้ไหม?” ฉันพยายามยื่นข้อเสนอทั้งที่รู้ว่า ตัวฉันเองแทบไม่มีปัญญาหามาเลยจริง ๆ
“ไม่!! ฉันไม่ชอบการรอคอย” เขาตอบออกมาแค่นั้น
ยังไม่ทันพูดจบประโยคดี พวกลูกน้องของหมอนั่นก็ก้าวเท้าเข้ามาหาทั้งฉันและแพรวดาว
“ถ้าจะทำอะไร ทำฉันคนเดียวปล่อยน้องฉันไปเถอะ น้องฉันยังเด็กเกินไป” ฉันกลั้นใจพูดมันออกไปและกอดยัยแพรวดาวเอาไว้แนบกาย
ไม่นานก็มีคุณหมอคนหนึ่งก้าวเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกระเป๋าเครื่องมือบางอย่างในชุดกาวน์
ของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง
“ตรวจคนไหนครับ คุณบลูไนท์” เสียงของหมอคนนั้นถามบลูไนท์อย่างเคารพ
“ตรวจ? คุณจะตรวจอะไรเรา?? คุณต้องการอะไร” ฉันพยายามอ้อนวอนขอคนตรงหน้า ทั้งที่เขาไม่สนใจใยดีอะไรฉันเลย
“เอาเด็กนั่นไปตรวจ” เขาไปตอบหมอคนนั้นก่อนที่พวกบอดี้การ์ดจะดึงตัวยัยแพรวดาวไปจากฉันทันที
“ไม่ได้… ไม่อย่าเอาน้องฉันไปนะ ...อย่าาาา” ฉันพยายามจะดิ้นสุดแรงเพื่อช่วยแพรวดาว แต่ก็ต้านแรงของพวกผู้ชายที่ดึงออกไปไม่ได้
“พี่พราว พี่พราวววว กรี้ดดดดดดดดด... ช่วยหนูด้วย” ยัยแพรวดาวร้องไห้ลั่นเรียกชื่อของฉัน
ฟุบบบบ...
ฝ่ามือของใครอีกคนก็กระชากแขนของฉันเอาไว้ เพียงแค่พริบตาเดียว
“ปล่อยนะ อย่าทำอะไรน้องฉันนะ” ฉันพยายามตะโกนบ้าคลั่งอย่างกับคนเสียสติ
“ปล่อยแพรวดาวนะ ปล่อยยย” ฉันร้องตะโกนและพยายามสะบัดมือที่จับแน่นให้หลุดเพื่อวิ่งตามไป
แต่มือของบลูไนท์กลับยิ่งกระชับแน่นเหมือนคีมเหล็กที่บีบข้อแขนของฉันจนแทบจะแหลกละเอียด...
“เงียบ” เขาพูดอยู่แค่นั้น มือก็ยังคงจับแขนของฉันเอาไว้ไม่ปล่อย
“ใจร้ายเกินไปไหม น้องฉันยังเด็ก นายคิดจะทำอะไรน้องฉัน จะทำอะไร!!!” ฉันหันไปเผชิญหน้าจอมโหดที่น่ากลัวที่สุดอย่างหมดหนทางสู้
“น้องเธอไม่ตายหรอก ก็แค่เช็กภายในเท่านั้น” เขาตอบกลับมาเสียงแข็ง ๆ ราวกับมันไม่ใช่เหตุการณ์ที่น่ากลัวอะไร
แต่ว่ายัยแพรวดาวถูกบอดี้การ์ดของหมอนี่ลากเข้าไปในห้องพักห้องหนึ่งภายในบ้านหลังใหญ่นี้ ก่อนที่ประตูจะปิดลงสนิท และพวกบอดี้การ์ดก็ออกมายืนรอที่หน้าห้องแทน
“ตรวจภายใน ตรวจทำไม??? ทำแบบนั้นทำไม” ฉันยังคงพยายามจะสะบัดมือทิ้งแต่บลูไนท์ก็ยังคงจับเอาไว้แน่น
“ถ้าเธอยังไม่เลิกร้องโวยวายน่ารำคาญ ฉันจะเปิดอีกห้องหนึ่งและให้พวกลูกน้องหาอะไรมายัดปากเธอให้เงียบซะ” เขาพูดออกไปอย่างเสียงดังจนพวกลูกน้องต่างหันมามองทางฉันและยิ้มเล็กยิ้มน้อยอย่างชวนสยอง
ฉันทำได้แค่ทรุดตัวลงและนั่งร้องไห้อย่างหมดทางเลือก พอฉันทรุดตัวลงนั่ง หมอนั่นถึงยอมปล่อยมือออกจากข้อแขนของฉัน ที่สร้างรอยแดงช้ำเอาไว้
“กรี้ดดดดดดดดด เจ็บอย่าทำหนู หนูกลัวพี่พรา....”
เสียงของยัยแพรวดาวร้องลั่นออกมาจากห้องนั้น ทำเอาฉันรีบลุกขึ้นทันที
“แพรววว” ยังไม่ทันที่ฉันจะวิ่งเข้าไปหาแต่ฉันกลับถูกท่อนแขนของคนคนเดิมกันเอาไว้
“อื้อออออ อย่าทำ ๆ”
แพรวดาวยังคงร้องออกมา ฉันสงสารน้องจับใจ แต่กลับทำอะไรเพื่อช่วยน้องไม่ได้เลยสักอย่าง
Related chapters
BAD PRISON ขังรัก Ep.6 บลูไนท์คนสารเลว
Ep.6Bad Blue Night“นายทำอะไรแพรว ทำอะไร?? ฉันจะแจ้งตำรวจ” ฉันมือไม้สั่นไปหมด และหมดหนทางจริง ๆ แม้แต่ปลายนิ้วที่กดโทรศัพท์ยังสั่นไม่ยอมหยุดแม้ฉันจะพูดคำว่าตำรวจออกไป แต่ผู้ชายคนนั้นก็ทำแค่ยักคิ้วอย่าไม่ได้เกรงกลัวใด ๆตุ๊บบบ!!เขาทำเพียงแค่ปัดมือถือของฉันให้ร่วงลงไปที่พื้นอย่างไม่สนใจเราอยู่ในเขตบ้านของเขา และฉันรู้จักคำว่าอำนาจมืดนั้นดี เพียงแต่ว่าฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ยัยแพรวดาวเป็นอะไรทั้งนั้นเด็กอายุสิบห้าแบบนั้น จะทนรับเรื่องอะไรหนักหนาได้ขนาดไหนเชียว...“พวกเราผิดอะไร ปล่อยน้องฉันเถอะ ช่วยเมตตาหน่อยได้ไหม???” ฉันเขย่าแขนคนตรงหน้าทั้งน้ำตา ฉันหันไปมองแววตาของคนใจโหดคนนั้นที่ว่างเปล่าเหลือเกิน“เมตตางั้นเหรอ??? คงใช้กับโคตรเหง้าต้นตระกูลคนโกงแบบพวกเธอไม่ได้” เขาพูดแค่นั้น ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โซฟาใหญ่อย่างสำราญใจ เหมือนคนที่ไร้ซึ่งความรู้สึกและเสียงในห้องก็เงียบไปสนิท ก่อนที่ประตูห้องจะเปิดออก พร้อมกับหมอคนเดิมที่เดินออกมาจากห้องซึ่งฉันก็รีบวิ่งตรงไปที่ห้องนั้นทันที ยัยแพรวดาวนอนนิ่งไปทั้งคราบน้ำตาอาบแก้ม ฉันรีบเดินเข้าไปกอดร่างของน้องสาวและทำอะไรไม่ได้เลย ยัยแพรวดาวนอนลืม
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.7 กลัวฉันงั้นเหรอ?
Ep.7Scaring me?ฉันนอนแน่นิ่งและถูกกระทำอยู่แบบนั้น ...จนกระทั่งหมดสติลงไปเอง....ครืดดดดดด ครืดดดดดดด เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ของฉันสั่นอยู่ไม่ไกลและมันคงจะตกอยู่ที่พื้น… นั่นคือเสียงที่ปลุกให้ฉันตื่นขึ้นมา พร้อมกับความรู้สึกเจ็บระบม และบอบช้ำจนแทบจะไม่อยากจะขยับตัวไปไหนได้เลยฉันลืมตาและมองไปรอบ ๆ ห้องกว้างใหญ่นี้ ก่อนที่ภาพเหตุการ์ณเลวร้ายเหล่านั้นจะผุดเข้ามาในหัวทุก ๆ ฉาก ทุก ๆ การกระทำแสนเจ็บปวดนั้น...“อะ... โอ้ย” ฉันร้องขึ้นทั้งน้ำตาขณะที่จะขยับตัวให้ลุกขึ้นนั่งรอยเลือดและคราบขาวขุ่นที่เจือจาง เลอะเทอะอยู่ทั้งบนเตียง และเรือนร่าง รอยคราบน้ำเชื้อนั่นที่ยังดูใหม่และเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ฉันค่อย ๆ เลื่อนปลายนิ้วไปสัมผัสกับจุดที่บอบช้ำและเจ็บปวดมากที่สุดของร่างกายและนี่เป็นสิ่งที่ฉันรักษาเอาไว้เพื่อคนที่ฉันรักมากที่สุด...แต่เขา... กลับได้มันไปอย่างง่ายดาย โดยที่ตัวฉันเองไม่ได้จำยอม...น้ำตาที่ไหลอาบแก้มมันช่วยอะไรไม่ได้เลยสักนิด มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น มีแต่ตอกย้ำซ้ำเติมความเจ็บปวดให้กับตัวเอง...กลีบกุหลาบที่บวมและบอบช้ำจนเปลี่ยนสีแดงอย่างน่ากลัว... ความรู้ส
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.8 เรียกชื่อดัง ๆ
Ep.8"ต้องให้ย้ำอีกกี่ครั้งว่า ...เธอต้องชดใช้หนี้ร้อยล้านนั้นยังไง" ส้วบบบบบบบ!!!! "อื้อออออออ" ฉันกัดฟันร้องด้วยความเจ็บปวดแทบขาดใจ มันเจ็บจนไม่สามารถกรี้ดออกมาได้เลยจริง ๆรอยแผลของเมื่อวานที่ยังเจ็บช้ำและยังไม่ทันจะหายดีตอนนี้แทบจะฉีกอีกรอบ "เอาออกไป ฉันเจ็บ" ฉันร้องออกไปทั้งน้ำตาหลังจากที่เขาสอดเข้ามาในร่างกายของฉันได้เพียงครึ่งลำเท่านั้น"อย่าเกร็ง และหุบปาก!!!" แต่นั่นคือคำตอบของเขาที่ขึ้นเสียงกลับมาส้วบบบ...คนตรงหน้ายังคงพยายามจะยัดเยียดท่อนเอ็นแข็งลำใหญ่นั่นเข้ามาในร่องสวาทที่แห้งเหือดของฉัน อย่างรู้ทั้งรู้ว่าร่องสวาทของฉันมันไม่สามารถรองรับ..."มันใหญ่เกินไป" ฉันส่ายหน้าและพยายามจะดันตัวของเขาออกอย่างต่อต้านด้วยพลังทั้งหมดที่มี"ครั้งแรก ๆ มันก็เจ็บแบบนี้แหละ แต่ไม่มีใครตาย" เขาพูดขึ้นอย่างหัวเสีย เพราะการขัดขืนและร่างกายของฉันที่พยายามจะต่อต้านร่างกายของเขา...ฟุ่บบบบ เขากระชากขาทั้งสองขาของฉันออกจากกันอย่างแรง มืออีกข้างของเขาจับส่วนที่เหลือของท่อนเอ็นนั่นและสอดเข้ามาในร่างกายของฉันอย่าง...พั่กกก ทีเดียวมิดด้าม...เฮือกก ฉันหายใจเข้าลึกสุดอย่างตกใจและวาบหวิว...ก
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.9 เธอเจ็บไหม?
Ep.9Does it hurt?“พราว... พริบพราว” และนั่นคือครั้งแรกที่ผม เรียกชื่อของเธอ... ทั้งที่ผมไม่เคยคิดจะจดจำมันมาก่อนเลย… “พริบพราว!!”Pib Preaw’s part“ร่างกายขาดน้ำ และพักผ่อนไม่เพียงพอนะครับ” เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังอยู่ไม่ไกล“มียาบำรุงหรือรักษาอะไรที่ดีก็จัดไปเลย ไม่ต้องอธิบาย” เสียงที่คุ้นเคยและฉันจำมันได้ดีก็สวนตอบกลับไป และนั่นทำให้ฉันค่อย ๆ หรี่ตาดูด้วยความสะลึมสะลือ คนที่ยืนหันหลังให้ฉันอยู่ไม่ไกล ก็คือคนที่ทำให้ฉันตกอยู่ในสภาพนี้นั่นแหละ ...บลูไนท์...“ได้ครับ ๆ” ไม่นานผู้ชายคนนั้นก็เดินตรงเข้ามาทางฉัน และฉีดอะไรบ้างอย่างใส่ในเข็มที่เติมน้ำเกลือของฉัน เพราะยานั่นทำให้ฉันรู้สึกแสบร้อน เมื่อยาเริ่มออกฤทธิ์ฉันก็ทำได้แค่หลับตาทั้งน้ำตา“ยาแก้อักเสบนะครับ” ผู้ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นเบา ๆ“ถ้ามีเลือดออกมา ตอนมีเซ็กส์… แบบนี้จะมีปัญหาเรื่องตั้งครรภ์หรือเปล่า?” จู่ ๆ คนโหดร้ายอย่างบลูไนท์ก็ถามหมอออกไปอย่างไม่คิดอาย“เอ่อ… จริง ๆ แล้วถ้าฝ่ายหญิงไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาก่อน นอกจากเส้นพรหมจรรย์ครั้งแรกแล้ว ก็สามารถมีเลือดออกมาได้ครับ ถ้าเกิดการฉีกขาดของส่วนอื่น ๆ อาจจะเพราะขนาดที่ยังไม่สา
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.10 ได้โปรด..เมตตา
Ep.10...เช้าวันต่อมา...แม้ว่าอาการของฉันจะดีขึ้นบ้างแต่ก็ยังครั่นเนื้อครั่นตัวอยู่ดี ฉันค่อย ๆ ชันตัวให้ลุกขึ้น เพื่อที่จะไปอาบน้ำ และซักเสื้อเชิ้ตสีขาวให้บลูไนท์ ทั้งที่ตั้งใจจะซักตั้งแต่เมื่อคืนแต่ว่าไม่มีแรงมากพอที่จะลุกได้“คงต้องอาบน้ำแล้วล่ะ" ฉันพูดกับตัวเองก่อนจะลากสังขารตัวเองไปยังห้องน้ำให้ได้แม้ว่าจะยังมีอาการหนาวสั่นอยู่บ้างก็ตามฉันค่อย ๆ หาที่เปิดน้ำอุ่น ๆ และทำได้แค่เกาะผนังห้อง หรือหาอะไรพิงไปพลาง ๆ ...ในห้องน้ำสุดหรูก็มีทั้งอ่างอาบน้ำ และยังแบ่งโซนเป็นตู้กระจกอาบน้ำฝักบัวอีกฝั่งหนึ่งคนที่รวยเนี่ย เขาก็รวยกันแบบโอเวอร์จริง ๆ เลยเนอะ รวยมากขนาดนี้ทำไมเขาถึงไม่มีแฟนหรือผู้หญิงดี ๆ ไว้ข้างกายนะ ถึงต้องมาคว้าเอาใครก็ได้มาเป็นแม่ของทายาทตัวเองฉันได้แต่มองห้องอาบน้ำภายในห้อง ที่เรียกได้ว่าห้องของนางบำเรอคนหนึ่งของคุณบลูไนท์....“วันนี้เขาคงไปห้องนางบำเรอคนอื่น ๆ ละมั้ง” ฉันพูดขึ้นก่อนจะเปิดฝักบัวราดให้น้ำไหลลงมากระทบหัวและทั่วเรือนร่าง ฉันยืนหลับตาปล่อยให้ น้ำชำระล้างความสกปรกบนร่างกายฉัน...แต่ต่อให้ฉันล้างเท่าไหร่ความสกปรกนั้นก็ไม่มีทางทำให้ฉันกลับมาสะอาดได้ดังเดิม... เ
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.1 เรียกฉันว่าปีศาจ
Ep.1Call me devilPIB-PREAW’S STORYLet's begin...“ของขวัญสำหรับลูกสาวคนเก่งของพ่อที่เรียนจบสามปีครึ่ง แถมยังได้เกียรตินิยมอันดับ 1 อีกต่างหาก” คุณพ่อโอบกอดฉันเอาไว้อย่างเอ็นดูและรักใคร่ในวันที่ฉันกลับมาถึงบ้านที่เมืองไทยหลังจากที่ฉันได้ทุนไปเรียนที่ประเทศออสเตรเลีย ด้าน Business Management หรือด้านการจัดการบริหารทางธุรกิจของขวัญที่พ่อว่า ก็มีน้าผึ้งเดินถือของขวัญนั้นเอามายื่นให้กับฉัน“น้ายินดีด้วยนะ พริบพราว” น้าผึ้ง ภรรยาของคุณพ่อก็เดินมาจับมือร่วมแสดงความยินดีกับฉันด้วยอีกคน ก่อนจะส่งกล่องของขวัญเล็ก ๆ สีครีมผูกด้วยโบว์สีชมพูให้กับฉัน“ขอบคุณนะคะน้าผึ้ง” ฉันก็น้อมรับอย่างมีมารยาทพอแกะกล่องเปิดดูก็ต้องตกใจ เพราะว่า“มัน... แพงเกินไปหรือเปล่าคะพ่อ?” ฉันถามอย่างไม่กล้ารับ กุญแจรีโมตรถ BMW ใหม่เอี่ยมที่อยู่ในกล่องที่เหมือนเพิ่งซื้อมาจากโชว์รูมหมาด ๆ ด้วยป้ายการ์ดที่บอกวันเดือนปีที่ท่านเพิ่งซื้อ และการ์ดของสมนาคุณต่าง ๆ“ปีนี้พ่อได้โบนัสเยอะน่ะลูก” พ่อยิ้มแย้มด้วยสายตาที่มีความสุข ที่ได้มอบของขวัญให้กับฉันแต่พอฉันมองดูทุก ๆ อย่างในบ้าน ล้วนเต็มไปด้วยของมีค่า มีราคาจนน่าตกใจอยู่เ
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.2 หนึ่งร้อยล้าน
Ep.2100+ Million ฿“คุณคือใครกัน และมีสิทธิ์อะไรเข้ามาในบ้านฉัน” ฉันถามเขาด้วยเสียงสั่น ๆ และถอยหลังอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เช็กของมีค่าทั้งหมดแล้วครับนาย ทรัพย์สินในบ้านรวมได้เกือบห้าล้านบาท ไม่รวมตัวบ้าน ไม่รวมที่ดิน และก็รถครับ” ชายชุดดำคนหนึ่งวิ่งตรงเข้ามาโค้งให้ผู้ชายคนนี้ ก่อนจะอ่านสมุดโน้ตในมือของตัวเอง“หนี้มันตั้งร้อยกว่าล้าน แค่ทรัพย์สินโง่ ๆ ห้าล้านถึงสิบล้าน มันคงไม่พอกับที่บริษัทของฉันเสียไปหรอก!!!” ผู้ชายตรงหน้าพูดด้วยแววตาเหยียด ๆ และใบหน้าที่นิ่งแข็งราวรูปปั้น “นี่พวกคุณทำอะไรกันอะ ...มีสิทธิ์อะไรเข้ามาที่บ้านฉัน และยัง...” ฉันมองไปรอบ ๆ อย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นเขาเดินชนไหล่ของฉันออกไปอย่างไม่คิดจะแนะนำตัว หรือบอกอะไรเลย“เดี๋ยวสิ นี่มันอะไรกันอะ อย่างน้อยคุณควรอธิบายให้ฉันรับรู้ และพ่อฉันไปทำอะไรให้” ฉันหันไปขึ้นเสียงถามคนตรงหน้าอย่างหมดความอดทน เพราะว่าอย่างน้อยเขาควรจะบอกอะไรกับฉันบ้าง เขาหันหน้ามามองฉันอย่างนิ่ง ๆ “ข้อแรกก็คือ ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธออีกต่อไป” เขาตอบอย่างปัด ๆฉันแต่ได้ยืนมองหน้าของหมอนั่นอย่างช็อก ๆ และไม่เข้าใจ“ข้อสอง พ่อเธอโกงบริษัทของฉัน
Last Updated : 2025-02-21BAD PRISON ขังรัก Ep.3 หญิงสาวผู้โชคร้าย
Ep.3Unlucky girl“พ่อขอบใจหนูมากนะลูกรัก แต่หนูไม่มีทางหาเงินก้อนนั้นมาได้หรอกลูก มันมากเกินไป” พ่อส่ายหน้าอย่างสิ้นหวังเราต่างคนต่างเงียบและน้ำตาคลอกันทั้งคู่ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก จนฉันเองก็แทบไม่ได้ตั้งตัวเลย“พ่อขอโทษนะพราว พ่อขอโทษที่... พ่อทำให้ลูกเดือดร้อนไปด้วย พ่อไม่ดีเอง ๆ” ท่านพูดออกมาเสียงเบาและแหบแห้งฉันเงยหน้ามองท่านทั้งน้ำตา ไม่ว่าจะพยายามข่มใจให้เข็มแข็งมากแค่ไหน ฉันก็ยังร้องไห้ออกมาอยู่ดี“หนูไม่เป็นไรค่ะพ่อ ทุกคนโอเค” ฉันพูดอย่างปลอบใจคนเป็นพ่อถึงฉันจะรู้ว่าพ่อของฉันมีส่วนผิดแต่ฉันรู้ว่าเขาตั้งใจทำเพื่อใคร… เพื่อฉัน เพื่อครอบครัวของเรานั่นเอง...“น้าผึ้งกับน้องเป็นไงบ้าง?” พ่อถามถึงน้าผึ้งกับแพรวดาวเมื่อมองว่ามีฉันมาเพียงคนเดียว“น้าผึ้งกับน้องได้นอนที่บ้านญาติของน้าผึ้งแล้วค่ะ พรุ่งนี้ยัยแพรวดาวมีไปโรงเรียนแต่เช้าเลยไม่ได้มาเยี่ยมพ่อนะคะ” ฉันตอบไปแทนไปเพื่อให้พ่อสบายใจ“ดีแล้วล่ะ พ่อไม่ได้อยากให้ใครมาเห็นพ่อในสภาพนี้” พ่อเอามือลูบหน้าตัวเองทั้งน้ำตาพ่อของฉันเป็นคนมีความสามารถ และฐานะหน้าที่การงานก็ไม่ได้แย่เลย ท่านเป็นที่เคารพของพนักงานมากมายหลายคนแต่พ่อ… ไ
Last Updated : 2025-02-21
Latest chapter
BAD PRISON ขังรัก Ep.10 ได้โปรด..เมตตา
Ep.10...เช้าวันต่อมา...แม้ว่าอาการของฉันจะดีขึ้นบ้างแต่ก็ยังครั่นเนื้อครั่นตัวอยู่ดี ฉันค่อย ๆ ชันตัวให้ลุกขึ้น เพื่อที่จะไปอาบน้ำ และซักเสื้อเชิ้ตสีขาวให้บลูไนท์ ทั้งที่ตั้งใจจะซักตั้งแต่เมื่อคืนแต่ว่าไม่มีแรงมากพอที่จะลุกได้“คงต้องอาบน้ำแล้วล่ะ" ฉันพูดกับตัวเองก่อนจะลากสังขารตัวเองไปยังห้องน้ำให้ได้แม้ว่าจะยังมีอาการหนาวสั่นอยู่บ้างก็ตามฉันค่อย ๆ หาที่เปิดน้ำอุ่น ๆ และทำได้แค่เกาะผนังห้อง หรือหาอะไรพิงไปพลาง ๆ ...ในห้องน้ำสุดหรูก็มีทั้งอ่างอาบน้ำ และยังแบ่งโซนเป็นตู้กระจกอาบน้ำฝักบัวอีกฝั่งหนึ่งคนที่รวยเนี่ย เขาก็รวยกันแบบโอเวอร์จริง ๆ เลยเนอะ รวยมากขนาดนี้ทำไมเขาถึงไม่มีแฟนหรือผู้หญิงดี ๆ ไว้ข้างกายนะ ถึงต้องมาคว้าเอาใครก็ได้มาเป็นแม่ของทายาทตัวเองฉันได้แต่มองห้องอาบน้ำภายในห้อง ที่เรียกได้ว่าห้องของนางบำเรอคนหนึ่งของคุณบลูไนท์....“วันนี้เขาคงไปห้องนางบำเรอคนอื่น ๆ ละมั้ง” ฉันพูดขึ้นก่อนจะเปิดฝักบัวราดให้น้ำไหลลงมากระทบหัวและทั่วเรือนร่าง ฉันยืนหลับตาปล่อยให้ น้ำชำระล้างความสกปรกบนร่างกายฉัน...แต่ต่อให้ฉันล้างเท่าไหร่ความสกปรกนั้นก็ไม่มีทางทำให้ฉันกลับมาสะอาดได้ดังเดิม... เ
BAD PRISON ขังรัก Ep.9 เธอเจ็บไหม?
Ep.9Does it hurt?“พราว... พริบพราว” และนั่นคือครั้งแรกที่ผม เรียกชื่อของเธอ... ทั้งที่ผมไม่เคยคิดจะจดจำมันมาก่อนเลย… “พริบพราว!!”Pib Preaw’s part“ร่างกายขาดน้ำ และพักผ่อนไม่เพียงพอนะครับ” เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังอยู่ไม่ไกล“มียาบำรุงหรือรักษาอะไรที่ดีก็จัดไปเลย ไม่ต้องอธิบาย” เสียงที่คุ้นเคยและฉันจำมันได้ดีก็สวนตอบกลับไป และนั่นทำให้ฉันค่อย ๆ หรี่ตาดูด้วยความสะลึมสะลือ คนที่ยืนหันหลังให้ฉันอยู่ไม่ไกล ก็คือคนที่ทำให้ฉันตกอยู่ในสภาพนี้นั่นแหละ ...บลูไนท์...“ได้ครับ ๆ” ไม่นานผู้ชายคนนั้นก็เดินตรงเข้ามาทางฉัน และฉีดอะไรบ้างอย่างใส่ในเข็มที่เติมน้ำเกลือของฉัน เพราะยานั่นทำให้ฉันรู้สึกแสบร้อน เมื่อยาเริ่มออกฤทธิ์ฉันก็ทำได้แค่หลับตาทั้งน้ำตา“ยาแก้อักเสบนะครับ” ผู้ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นเบา ๆ“ถ้ามีเลือดออกมา ตอนมีเซ็กส์… แบบนี้จะมีปัญหาเรื่องตั้งครรภ์หรือเปล่า?” จู่ ๆ คนโหดร้ายอย่างบลูไนท์ก็ถามหมอออกไปอย่างไม่คิดอาย“เอ่อ… จริง ๆ แล้วถ้าฝ่ายหญิงไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาก่อน นอกจากเส้นพรหมจรรย์ครั้งแรกแล้ว ก็สามารถมีเลือดออกมาได้ครับ ถ้าเกิดการฉีกขาดของส่วนอื่น ๆ อาจจะเพราะขนาดที่ยังไม่สา
BAD PRISON ขังรัก Ep.8 เรียกชื่อดัง ๆ
Ep.8"ต้องให้ย้ำอีกกี่ครั้งว่า ...เธอต้องชดใช้หนี้ร้อยล้านนั้นยังไง" ส้วบบบบบบบ!!!! "อื้อออออออ" ฉันกัดฟันร้องด้วยความเจ็บปวดแทบขาดใจ มันเจ็บจนไม่สามารถกรี้ดออกมาได้เลยจริง ๆรอยแผลของเมื่อวานที่ยังเจ็บช้ำและยังไม่ทันจะหายดีตอนนี้แทบจะฉีกอีกรอบ "เอาออกไป ฉันเจ็บ" ฉันร้องออกไปทั้งน้ำตาหลังจากที่เขาสอดเข้ามาในร่างกายของฉันได้เพียงครึ่งลำเท่านั้น"อย่าเกร็ง และหุบปาก!!!" แต่นั่นคือคำตอบของเขาที่ขึ้นเสียงกลับมาส้วบบบ...คนตรงหน้ายังคงพยายามจะยัดเยียดท่อนเอ็นแข็งลำใหญ่นั่นเข้ามาในร่องสวาทที่แห้งเหือดของฉัน อย่างรู้ทั้งรู้ว่าร่องสวาทของฉันมันไม่สามารถรองรับ..."มันใหญ่เกินไป" ฉันส่ายหน้าและพยายามจะดันตัวของเขาออกอย่างต่อต้านด้วยพลังทั้งหมดที่มี"ครั้งแรก ๆ มันก็เจ็บแบบนี้แหละ แต่ไม่มีใครตาย" เขาพูดขึ้นอย่างหัวเสีย เพราะการขัดขืนและร่างกายของฉันที่พยายามจะต่อต้านร่างกายของเขา...ฟุ่บบบบ เขากระชากขาทั้งสองขาของฉันออกจากกันอย่างแรง มืออีกข้างของเขาจับส่วนที่เหลือของท่อนเอ็นนั่นและสอดเข้ามาในร่างกายของฉันอย่าง...พั่กกก ทีเดียวมิดด้าม...เฮือกก ฉันหายใจเข้าลึกสุดอย่างตกใจและวาบหวิว...ก
BAD PRISON ขังรัก Ep.7 กลัวฉันงั้นเหรอ?
Ep.7Scaring me?ฉันนอนแน่นิ่งและถูกกระทำอยู่แบบนั้น ...จนกระทั่งหมดสติลงไปเอง....ครืดดดดดด ครืดดดดดดด เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ของฉันสั่นอยู่ไม่ไกลและมันคงจะตกอยู่ที่พื้น… นั่นคือเสียงที่ปลุกให้ฉันตื่นขึ้นมา พร้อมกับความรู้สึกเจ็บระบม และบอบช้ำจนแทบจะไม่อยากจะขยับตัวไปไหนได้เลยฉันลืมตาและมองไปรอบ ๆ ห้องกว้างใหญ่นี้ ก่อนที่ภาพเหตุการ์ณเลวร้ายเหล่านั้นจะผุดเข้ามาในหัวทุก ๆ ฉาก ทุก ๆ การกระทำแสนเจ็บปวดนั้น...“อะ... โอ้ย” ฉันร้องขึ้นทั้งน้ำตาขณะที่จะขยับตัวให้ลุกขึ้นนั่งรอยเลือดและคราบขาวขุ่นที่เจือจาง เลอะเทอะอยู่ทั้งบนเตียง และเรือนร่าง รอยคราบน้ำเชื้อนั่นที่ยังดูใหม่และเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ฉันค่อย ๆ เลื่อนปลายนิ้วไปสัมผัสกับจุดที่บอบช้ำและเจ็บปวดมากที่สุดของร่างกายและนี่เป็นสิ่งที่ฉันรักษาเอาไว้เพื่อคนที่ฉันรักมากที่สุด...แต่เขา... กลับได้มันไปอย่างง่ายดาย โดยที่ตัวฉันเองไม่ได้จำยอม...น้ำตาที่ไหลอาบแก้มมันช่วยอะไรไม่ได้เลยสักนิด มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น มีแต่ตอกย้ำซ้ำเติมความเจ็บปวดให้กับตัวเอง...กลีบกุหลาบที่บวมและบอบช้ำจนเปลี่ยนสีแดงอย่างน่ากลัว... ความรู้ส
BAD PRISON ขังรัก Ep.6 บลูไนท์คนสารเลว
Ep.6Bad Blue Night“นายทำอะไรแพรว ทำอะไร?? ฉันจะแจ้งตำรวจ” ฉันมือไม้สั่นไปหมด และหมดหนทางจริง ๆ แม้แต่ปลายนิ้วที่กดโทรศัพท์ยังสั่นไม่ยอมหยุดแม้ฉันจะพูดคำว่าตำรวจออกไป แต่ผู้ชายคนนั้นก็ทำแค่ยักคิ้วอย่าไม่ได้เกรงกลัวใด ๆตุ๊บบบ!!เขาทำเพียงแค่ปัดมือถือของฉันให้ร่วงลงไปที่พื้นอย่างไม่สนใจเราอยู่ในเขตบ้านของเขา และฉันรู้จักคำว่าอำนาจมืดนั้นดี เพียงแต่ว่าฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ยัยแพรวดาวเป็นอะไรทั้งนั้นเด็กอายุสิบห้าแบบนั้น จะทนรับเรื่องอะไรหนักหนาได้ขนาดไหนเชียว...“พวกเราผิดอะไร ปล่อยน้องฉันเถอะ ช่วยเมตตาหน่อยได้ไหม???” ฉันเขย่าแขนคนตรงหน้าทั้งน้ำตา ฉันหันไปมองแววตาของคนใจโหดคนนั้นที่ว่างเปล่าเหลือเกิน“เมตตางั้นเหรอ??? คงใช้กับโคตรเหง้าต้นตระกูลคนโกงแบบพวกเธอไม่ได้” เขาพูดแค่นั้น ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โซฟาใหญ่อย่างสำราญใจ เหมือนคนที่ไร้ซึ่งความรู้สึกและเสียงในห้องก็เงียบไปสนิท ก่อนที่ประตูห้องจะเปิดออก พร้อมกับหมอคนเดิมที่เดินออกมาจากห้องซึ่งฉันก็รีบวิ่งตรงไปที่ห้องนั้นทันที ยัยแพรวดาวนอนนิ่งไปทั้งคราบน้ำตาอาบแก้ม ฉันรีบเดินเข้าไปกอดร่างของน้องสาวและทำอะไรไม่ได้เลย ยัยแพรวดาวนอนลืม
BAD PRISON ขังรัก Ep.5 อย่าแตะต้องน้องฉัน!
Ep.5Don’t touch my sister“พ่อเธอเอาข้อมูลความลับลูกค้า และความลับของบริษัทไปขายจนหมด คนทรยศแบบพ่อเธอ ช่วยฉันคิดทีสิ ว่าจะฆ่าฉันด้วยวิธีไหนดี?” เขาก้มลงมากระซิบข้างใบหูของฉัน“ไม่... ม่ายนะ อย่าทำแบบนั้นเลย” ฉันตอบกลับไปเสียงสั่น ๆ อย่างกลัวเหลือเกิน...“เงินใช้หนี้?? มีไหม?” เขาถามกลับมานิ่ง ๆฉันทำได้เพียงก้มหน้าอย่างหมดหนทาง เงินตั้งร้อยกว่าล้าน ฉันจะไปหาจากที่ไหนได้ในวันเดียว ฉันทำได้แค่พูดภายในใจเท่านั้น“จะบอกให้นะ การที่พ่อเธออยู่ในกรงขังนั่น อย่างน้อยเขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่การหนีแหกคุกออกมาเแบบนี้... อันนี้ฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้ นอกจากเตรียมตัดสูทดำไปงานศพ” เขาพูดก่อนจะจุดบุหรี่สูบต่อหน้าฉันอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร“คุณจะฆ่าพ่อของหนูเหรอคะ??” เสียงยัยแพรวดาวถามทั้งน้ำตา บลูไนท์สูบบุหรี่ยังคงปล่อยควันออกมาช้า ๆ และมองมาที่ฉันนิ่ง ๆ“อาจจะไม่ใช่ฉันก็ได้นะ พ่อเธอไปทำระยำกับคนไว้ตั้งมากมาย คงนั่งนับศัตรูให้ไม่หมดจริง ๆ !!” เขาตอบออกมาอย่างไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคนฟังเลยสักนิด“คุณใส่ร้ายพ่อ พ่อไม่ใช่คนแบบนั้น... คุณพ่อเป็นคนดี...” ยัยแพรวดาวส่ายหน้าตามประสาเด็ก เพราะเธอแทบไม่รู้เรื่อง
BAD PRISON ขังรัก Ep.4 พระจันทร์สีเลือด
Ep.4Bad moon risingภายในห้องแต่งตัว ส่วนตัวของคุณคริสตัล ในงานอีเวนต์หนึ่ง“มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า?” เธอถามขึ้นขณะที่ตายังโฟกัสไปที่โทรศัพท์ของเธอ“ไม่มีค่ะ” ฉันเลือกที่จะไม่รบกวนสมาธิทำงานของเธอด้วยปัญหาส่วนตัวของฉันเด็ดขาดคุณคริสเงยหน้ามองฉันนิ่ง ๆ“ถ้ามีอะไรก็บอกแล้วกัน ถือซะว่าฉันเป็นรุ่นพี่เธออีกคนก็ได้” เธอพูดด้วยเสียงนิ่ง ๆ ตามสไตล์คุณคริสนั่นแหละ ก่อนที่เธอจะเดินถือแก้วค็อกเทลเดินหายไปในห้องลองชุด“ขอบคุณนะคะ” ฉันตอบกลับอย่างรู้สึกดี ก่อนจะรีบเดินไปช่วยเธอเปลี่ยนชุด แต่คุณคริสห้ามไว้ซะก่อน“แค่สวมและถอดง่าย ๆ ฉันทำได้” เธอพูดแค่นั้นก่อนจะส่งแก้วค็อกเทลให้ฉัน และหันหลังเดินไปเอาจริง ๆ เธอเป็นดาราที่ดูหยิ่งและเข้าถึงยากจริง ๆ แต่พอได้ทำงานใกล้ชิดแล้วจริง ๆ คุณคริสเธอใส่ใจคนรอบข้างเสมอ แค่ไม่แสดงออกและไม่เซ้าซี้เท่านั้นเองหลังจากที่คุณคริสเปลี่ยนชุดเสร็จ เธอก็กลับมานั่งที่โต๊ะประจำที่ เพื่อรอช่างแต่งหน้าที่ทางงานได้จ้างมาโดยเฉพาะ เห็นว่าเป็นช่างติดอันดับ 1 ใน 3 ของไทยเลย“เป็นเกียรติมากเลยนะคะ ที่ได้แต่งหน้าคุณคริส” ช่างแต่งหน้าเพศที่สามเดินถือกระเป๋าเครื่องสำอางแบรนด์ช
BAD PRISON ขังรัก Ep.3 หญิงสาวผู้โชคร้าย
Ep.3Unlucky girl“พ่อขอบใจหนูมากนะลูกรัก แต่หนูไม่มีทางหาเงินก้อนนั้นมาได้หรอกลูก มันมากเกินไป” พ่อส่ายหน้าอย่างสิ้นหวังเราต่างคนต่างเงียบและน้ำตาคลอกันทั้งคู่ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก จนฉันเองก็แทบไม่ได้ตั้งตัวเลย“พ่อขอโทษนะพราว พ่อขอโทษที่... พ่อทำให้ลูกเดือดร้อนไปด้วย พ่อไม่ดีเอง ๆ” ท่านพูดออกมาเสียงเบาและแหบแห้งฉันเงยหน้ามองท่านทั้งน้ำตา ไม่ว่าจะพยายามข่มใจให้เข็มแข็งมากแค่ไหน ฉันก็ยังร้องไห้ออกมาอยู่ดี“หนูไม่เป็นไรค่ะพ่อ ทุกคนโอเค” ฉันพูดอย่างปลอบใจคนเป็นพ่อถึงฉันจะรู้ว่าพ่อของฉันมีส่วนผิดแต่ฉันรู้ว่าเขาตั้งใจทำเพื่อใคร… เพื่อฉัน เพื่อครอบครัวของเรานั่นเอง...“น้าผึ้งกับน้องเป็นไงบ้าง?” พ่อถามถึงน้าผึ้งกับแพรวดาวเมื่อมองว่ามีฉันมาเพียงคนเดียว“น้าผึ้งกับน้องได้นอนที่บ้านญาติของน้าผึ้งแล้วค่ะ พรุ่งนี้ยัยแพรวดาวมีไปโรงเรียนแต่เช้าเลยไม่ได้มาเยี่ยมพ่อนะคะ” ฉันตอบไปแทนไปเพื่อให้พ่อสบายใจ“ดีแล้วล่ะ พ่อไม่ได้อยากให้ใครมาเห็นพ่อในสภาพนี้” พ่อเอามือลูบหน้าตัวเองทั้งน้ำตาพ่อของฉันเป็นคนมีความสามารถ และฐานะหน้าที่การงานก็ไม่ได้แย่เลย ท่านเป็นที่เคารพของพนักงานมากมายหลายคนแต่พ่อ… ไ
BAD PRISON ขังรัก Ep.2 หนึ่งร้อยล้าน
Ep.2100+ Million ฿“คุณคือใครกัน และมีสิทธิ์อะไรเข้ามาในบ้านฉัน” ฉันถามเขาด้วยเสียงสั่น ๆ และถอยหลังอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เช็กของมีค่าทั้งหมดแล้วครับนาย ทรัพย์สินในบ้านรวมได้เกือบห้าล้านบาท ไม่รวมตัวบ้าน ไม่รวมที่ดิน และก็รถครับ” ชายชุดดำคนหนึ่งวิ่งตรงเข้ามาโค้งให้ผู้ชายคนนี้ ก่อนจะอ่านสมุดโน้ตในมือของตัวเอง“หนี้มันตั้งร้อยกว่าล้าน แค่ทรัพย์สินโง่ ๆ ห้าล้านถึงสิบล้าน มันคงไม่พอกับที่บริษัทของฉันเสียไปหรอก!!!” ผู้ชายตรงหน้าพูดด้วยแววตาเหยียด ๆ และใบหน้าที่นิ่งแข็งราวรูปปั้น “นี่พวกคุณทำอะไรกันอะ ...มีสิทธิ์อะไรเข้ามาที่บ้านฉัน และยัง...” ฉันมองไปรอบ ๆ อย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นเขาเดินชนไหล่ของฉันออกไปอย่างไม่คิดจะแนะนำตัว หรือบอกอะไรเลย“เดี๋ยวสิ นี่มันอะไรกันอะ อย่างน้อยคุณควรอธิบายให้ฉันรับรู้ และพ่อฉันไปทำอะไรให้” ฉันหันไปขึ้นเสียงถามคนตรงหน้าอย่างหมดความอดทน เพราะว่าอย่างน้อยเขาควรจะบอกอะไรกับฉันบ้าง เขาหันหน้ามามองฉันอย่างนิ่ง ๆ “ข้อแรกก็คือ ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธออีกต่อไป” เขาตอบอย่างปัด ๆฉันแต่ได้ยืนมองหน้าของหมอนั่นอย่างช็อก ๆ และไม่เข้าใจ“ข้อสอง พ่อเธอโกงบริษัทของฉัน
