KABANATA 22

Austin's POV

Wala ako sa huwisyo sa oras na iyon, pauwi na ako sa resthouse ko. Nagpaalam na ako kay Vittos dahil alam kong magiging abala siya sa pag-aasikaso sa mga bisita niya. Nang mga oras na iyon ay nasa hangin ang utak ko, nasa isip ko pa rin ang mukha ng mommy ni Sharina. Nakatatak pa rin sa isip ko ang masasakit na sinabi niya tungkol sa akin. Marami akong naririnig na dating nobya ni papa Aurelio ang mama ni Sharina, pero dahil rin umano sa mama ko ay naghiwalay ito. Hindi ko naman ginusto ang mga nangyari, at wala pa ako noon para malaman ang mga nakaraan nila.

"Damn them!" sambit ko sa hangin na noo'y mas nilakasan ang pagpiga ng manibela. Binilisan ko ang takbo hanggang maramdaman kong nanginginig na sa lamig ang aking katawan.

Wala akong pakialam, gusto kong sumigaw sa mga oras na iyon. Gusto kong manumbat, magwala at sumabog!

Nawala ko sa panimbang at 'di sinasadyang mabangga ang puno. Paliko na ako sa isang daan, wala ako sa huwisyo sa oras na iyon kaya wala rin akong