Mag-log inShare
CHAPTER TWELVE
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
// "You musn't trust a person too much like how you trust yourself." \\
___
"THE AMBIANCE is really creeping me out." mahina niyang saad sa sarili at pinalibot ang dalawang kamay sa magkabilang braso at hinaplos haplos ito, tipong niyayakap ang sarili habang binabagtas niya ang madilim na pasilyo ng ospital na kinaroroonan.
The lights are off so the moon outside the place is the only one who's giving light just enough for the person to see the dark corridor of the place. The patients are probably sleeping right now nor the presence of the nurses and doctors in night shift.
&n
Kaugnay na kabanata
Assassinating Psychology CHAPTER THIRTEEN
// "Don't fall to hard or you'll break trully apart in the end." \\___MCNAMARA. DID HE HEARD it right? McNamara? But how? How did she know that he's a McNamara? Sinabi na ba niya? Nasabi niya ba yun o kaya ay may nagsabi ba dito?Sh*t! He cursed himself in annoyance through his mind. Maingat niyang inihiwalay ang dalaga sa kaniya at medyo lumayo dito. Kunot noo niya itong tinignan."September.. H-How did--""Liar." He gasp."Sept--" He stilled. A tear roll down from her right eye. She's crying."September.." unti-unti siyang nakaramdam ng pagsikip ng dibdib. Parang may humahawak na sa puso niya ngayon at unti-unti itong hinigpitan dahilan para makaramdam siya ng pagsikip sa di
Assassinating Psychology CHAPTER FOURTEEN
// "Hate can blind the love that you are feeling, and it'll make you turn into another person." \\___"DO YOU KNOW what does Sixteen in Sobejana mean?"Mas lalong kumunot ang noo niya ng marinig ang pinagsasabi ni Min."I don't understand--""Victims." natigilan siya. "It's not the 'Death Of Ten', your majesty. Her name-- Sixteen, it is."Doon na siya tuluyang natigilan."The five victims.." bigla niyang naalala sina Vanessa, Aria, Jerra, at iba pang mga naging biktima."This is the continuation of her game, your majesty.. and maybe the last."
Assassinating Psychology CHAPTER FIFTEEN [ PART ONE ]
// "Devils should be punish but they deserve humanity." \\____STABS TO LASHES. KICKS TO PUNCHES. Iyan ang mga nararanasang tama ng doktora makalipas ang mga araw na hinatulan ito.It's been a week since she was caught as the suspect, chained and tortured until death.Ito ang nabalitaan ni Einver na nangyayari ngayon sa doktora. Sa loob ng isang linggo ay pilit niyang binabalewala ang iba niyang nararamdaman para dito. Parating nasa isip niya lamang ay tama ang ginawa nila. Na dapat talaga nitong naranasan ang lahat ng ginawa sa mga naging biktima."She's tough." saad ni Chester. Kasalukuyan silang nasa library ng organisasyon kasama sina Min at Chille. Nagbabasa lamang siya ng libro ng bigla itong sabihin ni Chester, ang bun
Assassinating Psychology CHAPTER FIFTEEN [ PART TWO ]
// "There are things that should be left unsaid even if it's the hardest thing to hide." \\___BLANK. HIS MIND became blank as he stared at the doctor who's currently unconscious. Nasa loob ng kulungan si Min at iba pang mga tauhan upang gamutin ito. Kanina pa ito nahimatay at kung hindi nga lang sumulpot si Min sa tabi niya ay wala paring tumutulong dito. Dahil nanatili lang ang mga mata niya sa walang malay nitong estado katulad ng buong katawan niyang parang naparalisado at hindi makakilos.He should be happy, right? Maaaring hindi na ito makaligtas ngayon dahil sa mga natamo nito. At dapat ay hindi ganito ang nararamdaman niya, dapat hindi blanko, dapat ay may sumisilay ngayon na ngiti sa mga labi niya habang tinitignan itong nawawalan na ng buhay ngunit
Assassinating Psychology CHAPTER SIXTEEN
// "Even death can't.." \\__AMONTH IN PRISON is purely hell for Sobejana. Pinaparusahan sa bawat araw at sa gabi lang pinapahinga. Araw-araw na nakatatanggap ng iba't ibang hampas, suntok, sipa, at latigo sa buong parte ng katawan. Nakakapagod at nakakapanghina ngunit sa kabila ng mga natanggap ay nanatili siyang buhay.. o mas tamang sabihin ay gusto pa niyang mabuhay.Sa ilang taon niyang buhay ay halos purong sakit at hinagpis lamang ang naranasan niya. She want to experience the positivity of life but how can she do that? Ni hindi na nga niya halos maigalaw ang katawan dahil sa mga natamo.She's tired, exhausted, depressed, and alone. How can she find light when she already drowning in dar
Assassinating Psychology CHAPTER SEVENTEEN
// "Even time can't heal your wounds easily when you aren't even willing. It'll leave scars eventually." \\___ISANG LINGGO NA NAMAN ang lumipas at ngayon lang niya nakuhang maglakas loob na pumunta sa kulungan ng doktora.Kagaya ng palaging nakagisnan niya noon ay tumitig lang siya sa doktora. Tulala rin ito sa kawalan at mukhang wala itong balak na pumansin sa kaniya.Napabuntong hininga siya."Sixteen.." Tawag niya rito ngunit parang wala itong narinig at nanatiling nakatitig lamang sa kawalan."Sixteen.." ulit niya ngunit wala parin. He silently groan. Pinigilan niya ang inis na nagsisimula ng umusbong.Lakas loob siyang umabante at binuksan ang kulungan gamit ang susing
Assassinating Psychology CHAPTER EIGHTEEN
// "Will time forgets?" \\___A LOUD BANG ROARED inside the arena because of the gunshot. As everyone went silent because of awed and surprise, he stood up from his seat and walk away from the place.Sakto sa paglabas niya sa lugar ay doon na dumagundong ng tuluyan ang malalakas na hiyawan ng mga taong naroon. Nagsisisyahan dahil sa nasaksihan. Umismid na lamang siya't napa-iling.Naroon kasi siya sa centro ng arena kung saan malayang naglalaban sa mga paligsahan ang mga kasapi ng Zeus Organization.Zeus, it's a hidden organization for just a normal persons. They are the hidden force of the governments to handle large cas
Assassinating Psychology CHAPTER NINETEEN
| ＷＨＡＴ ＨＡＰＰＥＮＥＤ？|// "Will anger resurface again after the paths crossed again?" \\___ILANG SEGONDO NA ANG LUMIPAS ngunit nanatili parin siyang nakatitig sa taong nasa harapan. Nakatulala dahil sa gulat at hindi makapaniwala sa nadatnan."You're my Doctor?" Napatigil siya nang marinig ang boses nito."Tsk," mahina itong napaismid. "Kung pinaglalaruan ka ba naman ng tadhana.." bulong nito na hindi niya masyadong narinig.He compose himself and look at her, emotionless. "I didn't expect that you are here.. and will be my patient." He said trying to act casually.She
Pinakabagong kabanata
Assassinating Psychology SPECIAL CHAPTER
| ＳＰＥＣＩＡＬ ＣＨＡＰＴＥＲ |// "Be the Queen to the King." \\___"I now hereby declared as the new King, Einver Cruz McNamara of Zeus Organization. May you have a peaceful reign in your time as a King." the King announced and after that, everyone shouted in glee as they clap their hands to congratulate the newest King.Isang malapad na ngiti ang pinakawalan niya lalo na nang lumingon ito sa direksyon niya at nagtama ang mga mata nila.Another year had passed and everyone finally coped up from the happenings in the past. Naging mahirap lalo na kung paano tanggapon ng lahat ang isang katulad niya
Assassinating Psychology EPILOGUE
| ＥＰＩＬＯＧＵＥ |// "Still, an ending needs to solve everything." \\___"HYPNOTISM is actually a kind of psychological therapy but one of the most complicated methods of meditation. It includes highly concentration and determination to be able on succeeding doing this." panimula ni Dr. Kyle, a Hypnotist-- sa harap nila.Nasa isang conference room sila ngayon at nagmemeeting about sa bagong method na susubukan nila para sa mga pasyente niya. All of them in the room are Psychologist in McNamara Hospital. Completo silang lahat.. maliban sa isang tao.Ipinilig naman kaagad ni Einver ang ulo nang sumagli sa isipan niya ng taong yun at napagp
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART FOUR ]
| ＣＨＡＯＳ ＢＡＴＴＬＥ |// "Climax doesn't end in one chapter so as the story. It'll just continue until death decides to end it." \\___"Israel.." mahina niyang tawag sa pangalan nito. Hindi parin siya makahuma lalo na nang masaksihan niya ang ginawa nito. The Isreal that she knew would never do that. Aside from his profession as a Doctor, alam niyang may mabuting kalooban ang binata kaya naman laking gulat na niya lang nang makita ang ginawa nito. What he did earlier was not Israel anymore. Naging ibang tao ito at hindi niya maatim na makita ito."Tsk! My guts was right about him. He really has something, eh?" nap
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART THREE ]
| ＥＮＥＭＹ |// "The most unfortunate about having a companion, is having a friend who can also be your greatest enemy." \\___"KAMUSTA, ATE?"Napaawang ang mga labi niya sa narinig. Hindi siya makapaniwala. Hawak hawak nito ang baril na kailan ma'y hindi niya maisip na magagawa iyon nitong hawakan ang ganoong kadelikadong bagay. Halata pang nabibigatan ito dahil dalawang kamay ang hawak pero hindi parin nun mababawasan ang kabang nararamdaman niya. Bahagya muli siyang napaatras."M-Macky?"Humakbang naman ito palapit kaya
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART TWO ]
| ＦＥＥＬＩＮＧＳ |// "Like in the weather. Sun might be the battles and the rain might be the breathing but the thing is, rain can only lasted for a few hours or minutes and again, Sun will begin showing so you have to face the battles again." \\___"ANONG GINAGAWA na'tin dito?" takang tanong ni September sa kasama.Nasa isang malawak na harden silang dalawa. Papalubog na ang araw pero kitang kita parin nilang dalawa ang mga iba't ibang klase ng mga bulaklak na nakapalibot sa kanila. Everything seems unreal. Parang nasa lugar sila ng imahinasyon at talagang napakaganda ng paligid."We're away from everyone, September. I think we both nee
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART ONE ]
| ＣＬＯＳＵＲＥ |// "Starting a new chapter will help to reach the ending of the story." \\___A MORNING CAME after night, slowly she opened her eyes and found herself in an unfamiliar room. Her forehead wrinkled at that sight. She didn't know where she is."Hmm.." she lowly groaned and massage her temple slowly to ease the ache on her head. Nagtataka rin siya kung nakadapa siyang nakahiga at doon niya lang nalaman ang dahilan nang maramdaman ang kirot dito."A-Ahh.." daing niya sa sakit. Aakma na sana siyang susubok na bumangon nang mapatigil nang makita si Einver sa harapan. Nakahiga ito sa couch at nakaharap din sa kaniya."Ein.." natu
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY THREE [ PART THREE ]
| ＳＵＲＲＥＮＤＥＲ ＴＯ ＬＩＶＥ |// "Is death can really end the pain?" \\___"NAKAKASAWA na.." mahina niyang saad."When will this end?" tanong niya sa sarili. Humawak naman siya sa gilid at tumingin sa ibaba."Will the pain go away if I jump right at this moment?"She was in the middle of a bridge. Staring down at the deep and dark water below her, thinking what should she'll do to make the pain go away."Maybe I should.." she whispered. Her mind recalls everything that she's been through. All the misery and pain that she experience makes her really want to give up. She really want to end everything and maybe.. maybe if she'l
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY THREE [ PART TWO ]
| ＲＵＮ ＡＮＤ ＲＵＮ |// "Run, as fast as you can to escape." \\___"SHE'S A SOBEJANA! She's not going back to be a Hermania and not will be a McNamara! Understand that everyone?!"An authorative voice coming from someone interupt their conversations. Lahat sila ay lumingon sa pinanggalingan na naman nun at nagulat nang makilala ang mga ito."N-November.." September whispered. Siya naman ay napadako ang tingin sa isa pa nilang kasamahan at napakunot ang noo."Dra. Camino?" patanong niyang saad. Ngumiti naman ito at tumango na lamang sa kaniya."Who the hell are you?! What are you doing here?!" May said in annoy
Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY THREE [ PART ONE ]
| ＣＬＡＩＭ |// "Now things will turned ito chaos. Are you willing to fight?" \\___"WHERE IS she?" agaran niyang tanong kay Dra. Camino nang kinabukasan pagdating niya sa kwarto nito ay wala ito doon.Kumunot ang noo nito. "Bakit mo ba palaging hinahanap yun?" tanong nito na hindi niya pinansin. Luminga linga siya sa paligid at natigilan nang mapadako sa labas kung saan naroon ang hardin. Nakita niya ito doon, naka-upo lang at mukhang nakatulala pa. He sigh. Nawala na ang kabang naramdaman niya nang makita ito."Dr. McNamara." rinig niyang tawag muli ng Doktora ngunit hindi niya pinansin. Agad siyang nagtungo sa dalaga at walang imik na umupo sa tabi n
