May isang update pa mamaya
Sabado, at nagkakape kami ngayon ni Rico sa kusina. Pagkalapag ko ng sandwich na may cheese sa harapan niya ay umupo ako sa kandungan niya. “Aww.. gusto mo uli?” Mahina ko siyang nasapak. “Ikaw, iyang ugali mo! Ang sabihin mo, gusto mo pa,” nakasimangot na sabi ko. “Umiinom ka pa ban g pills?” tanong niya. “Bakit?” “Huwag na kaya,” ang sabi niya na seryoso ang tono. Kinuha niya ang isang paa ko para ipawesto sa kaniya paharap ng nakabukaka. “Gusto ko sundan natin si Timber,” ang sabi niya. “Masiyado pang bata si Timber at Raja. Gusto mo na sila sundan?” kumibot ang labi niya paitaas. “Sayang naman ang mga armies ko. Hindi nakakalusot sa patutunguhan..” Natawa ako sa konsepto niya ng reproduction. “Hindi ka pa ba nagsasawa sa akin?” tanong ko habang nakatitig sa mga mata niya. Lumiit ang mga mata nito at lumabi. “Hindi na yata unless na ikaw si Rachelle,” sabi niya. “Asus! Ang sweet naman ng lalaking ito ay..” “Talaga? Sweet ako?” Tumango ako na nagpipigil ngiti. “Kung ga
“Ma,” itinigil ko muna ang ginagawa ko nang marinig ang boses ni Raja sa likuran. “Can I help you with that?” hawak niya ang manika niyang bigay ni kuya sa kaniya. “Bakit? Ayaw mo na ba mag play anak?” “I just want to help you mama,” Lumabi ako at pinalapit siya sa akin. “Gusto mo tulungan si mama mag plant ng flowers?” Tumango siya. “Alright.. Come here,” binigay ko sa kaniya ang empty pot para lagyan niya ng lupa. “Put this in the center,” binigay ko sa kaniya ang isang tangkay ng itatanim namin. Ang bait na bata ni Raja at sobrang matulungin. Kabaliktaran sila ni Timber na makulit at maingay. Si Raja ay tahimik at mahinhin. “Sweetheart,” napatingin ako kay Rico na nagtutupi ng polo sa bandang siko niya. “Aalis ka na?” “Yeah,” napatingin siya kay Raja. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya habang nakatingin sa batang inosenteng nagtatanim sa tabi ko. Kung paano tratuhin ni Rico si Timber, ganoon din ang ginagawa niya kay Raja. Kami ang tumayong magulang ng bata at
“MAMA!! I WANNA COME!” “Hindi nga pwede anak. Delikado!” Agad siyang umiyak sa sahig dahil gusto niyang sumama sa akin sa pagpunta ng basement doon sa bahay ng lolo at lola niya. “Timber! Sabi ko na hindi kasi nga delikado,” “But I wanna see him.” Nilapitan ako ni Rico, may hawak siyang baril na agad niyang itinago sa likuran niya, at kinuha ang anak. “Timber, hindi tama na basta ka nalang iiyak because mama said no. You should respect that.” Tumigil siya sa pag-iyak pero ang mata ay patuloy pa rin sa pagtulo ang luha. “I’ll be good papa..” Ang sabi ni Timber. Tumingin si Rico sa akin kaya agad ko siyang tinaasan ng kilay. Sobrang ini-spoiled niya ang mga anak kung kaya kahit anong hilingin ng dalawa ay agad niyang ibibigay kahit parang sobra na. “I’ll watch him,” o tignan niyo na? Bumigay din. Hindi ko maiwasang hindi siya irapan dahil ito talaga ang sakit niya. At wala na akong magagawa dahil magbibigay siya ng maraming rason sa akin para masama ang anak. Ganoon si Rico.
“Timber is safe.. Hindi siya natamaan ng kahit anong bala ng baril.” Naiyak ako. Kakagising ko lang nang sabihin ni kuya Lando yun. “Anong nangyari kuya? Nakita ko si Timber na duguan.” “Dahil sa lakas ng pagkakakuha ni Dominus sa kaniya ng baril, naitulak niya ang bata at nauntog ang ulo nito sa sahig. Nakita sa CCTV ang anak mo na pumasok sa basement matapos mo siyang ibaba.” Napatingin ako kay kuya Lando ng sabihin niya yun. Kung ganoon, hindi siya dumiretso sa papa niya? “Sinubukan siyang linlangin ni Dominus na kunin ang baril sa mesa na nakumpiska natin sa kaniya. Your son took it at nong iaabot niya ang baril kay Dominus bigla niya itong binawi but way too late dahil nahawakan na ni Dominus ang baril kaya nag-agawan sila.” “Right before Dominus fire the gun, inunahan mo na.” Seryosong sabi ni kuya. Agad akong naluha at agad akong dinaluhan ng kapatid ko para yakapin. Nakahinga ako ng maluwag. Kung hindi ko napansin agad ang bata, baka ano pang nangyari sa kaniya. Pumasok
“Mama, hurts,” sabi ng anak ko na nakahiga ngayon sa kama. “Saan?” Tinuro niya ang pisngi niya. “Dito po,” Napangiti ako nang mapagtanto na gusto niya lang magpahaIik. “Ang sweet naman ng baby ni mama,” pinogpog ko siya ng haIik sa buong mukha niya habang tumatawa naman siya dahil sa kiliti. “I love you,” “I love you mama,” sabi niya.. “Sige na.. Close your eyes anak.. You need to sleep kasi gabi na.” Ang sabi ko habang pinapanood siyang tumango at pumikit. Bantay sarado ngayon ang buong palapag na ito sa hospital. Paglabas ng kwarto ay puro mga tauhan ng mga Shein ang makikita. Ultimo mga nurses at doctors na nakatoka kay Timber ay tauhan din nila. Nang makitang tulog na ang anak ko, pumasok si kuya. “Ako na ang bahala dito.. You need to go home. Hinahanap ka na nila.” Tumango ako at tumingin kay Timber. “Paano kong may pasyente ka mamaya?” “Don’t worry.. Doc Mia made sure na hindi ako tatawagin mamaya. Mas mabuting ako ang magbantay kay Timber kesa kay mama.” Tumango ak
“Ate,” napatingin kami kay Moni ng pumasok siya sa office ng papa niya. “What’s that?” tanong ni Rico. “Delivery for ate Rachelle. Don’t worry, this is not a bomb. Pinacheck ko na kanina kung bomba ba,” ang sabi ni Moni. Agad akong pumunta sa gawi niya at kinuha ang box na binigay niya sa akin. Lahat nakaabang sa laman ng box. Nasa tabi ko si Rico at mukhang kinakabahan siya sa laman ng box na yun. “Sobrang gaan ng box.” Nasabi ko nang mapagtanto na halos walang laman iyon. Nang buksan ko ang box, isang letter ang nakita ko. Kinuha ni Rico iyon at nakita namin na may bahid iyon ng dugo. “Anong nakalagay?” tanong ni mama Lorelay kay Rico. “You’re invited,” iyon ang nakalagay na binasa ni Rico. Kumunot ang noo ng karamihan. “Invited saan?” ang tanong nila kay Rico. “Pa, there’s blood in it. Can you check whose blood is this? Hindi ko rin alam anong invited ang tinutukoy sa card.” Kinuha ni Mr. Shein ang invitation card at ibinigay yun kay uncle Richmoon. “This will take 30 m
"Mama, where's Raja?" nagkatinginan kami ni Rico sa isa't-isa dahil sa tanong ni Tim. Dalawang araw na siya dito sa bahay mula ng nakauwi habang dalawang linggo siyang nagpapahinga sa hospital. Mukhang hindi na niya natiis na hindi niya nakikita si Raja sa bahay kaya tinanong na niya ito sa amin. Akala niya siguro may nilakad lang ang kapatid at babalik kaagad. Nagtataka na siguro siya dahil hanggang ngayon, walang Raja na dumating. "Son, your sister went on vacation for the meantime. Don't worry, she'll be home. Susunduin namin siya ni mama." Kumunot ang gwapong mukha ng anak ko. "Where?" "Sa malayo," "Bakit siya lang?" tanong niya ulit. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko para pigilan na huwag maiyak. "Dahil nasa hospital ka pa non nagpapahinga," sagot ni Rico sa anak niyang tila hindi kumbinsido sa sinabi niya. "Papa, puntahan natin si Raja. I'm sure she's sad cause I'm not by her side. Ayaw ni Raja wala ako sa tabi niya e." "Timber, kailangan mo pang magpahinga anak. Hi
“Sasama ako,” “NO!” React agad ni Rico sa sinabi ko. Malungkot akong ngumiti sa kaniya. “NO. I SAID NO,” galit na siya dahil alam niyang hindi niya ako mapipigilan. “Mamamatay si mama at Raja kung hindi ako sasama sa loob Rico,” “E paano kung patayin ka nila?” naroon ang pangamba sa boses niya. Ngumiti ako at umiling. “Hindi mangyayari yan dahil ililigtas mo ‘ko,” ang sabi ko na nagpatigil sa kaniya. “Faster,” ang sabi nong dalawang lalaki. Bumitaw ako kay Rico at sumama sa kanila. Never in my life na naranasan ko ang ganitong tapang. Tama nga sila. Iba talaga kapag ina ka na. Parang lahat nalang ay kaya mo. Pumasok kami sa loob. Sinirado nila ang pintuan. Huminto ang dalawa sa harapan at nasa likod nila ako. Nagpalinga-linga ako. Wala akong nakita na anino ni mama o di kaya ay ni Raja. "Where are they? Where's my- Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil napahiyaw ako sa gulat nang biglang bumukas ang sahig na kinatatayuan namin at nahulog kaming tatlo. Napadaing ako s