Madeline's P. O. V.Hinawakan ni Raven ang kamay kong nakahawak sa buhok ni Bianca. Hindi ko siya binibitawan kahit na sumisigaw na ito sa sakit, mas lalo ko pang diniinan ang paghila sa kaniyang buhok na tipong malalagas na ang ilang hibla nito. "Madeline!" sigaw ni Raven.Bigla namang hinampas ni Bianca ang tiyan ko sabay sipa sa aking tuhod. Gumanti ako at sinipa rin siya. Dahil sa pagpigil ni Raven sa akin at ang pagpupumiglas ni Bianca ay tuluyan akong napabitaw sa kaniya. Nagulat na lamang ako nang maramdaman ko ang dalawang braso ni Raven na pumalupot sa aking beywang."WHAT'S WRONG WITH YOU!?" sigaw ni Bianca habang tinatanggal ang mga buhok na nakaharang sa kaniyang mukha.Habang ang katawan ko ay biglang umangat nang buhatin ako ni Raven. Lumakad si Raven paatras upang mailayo ako kay Bianca. Dahil matipunong lalake si Raven ay hindi na ako makaalis sa kaniyang pagkakabuhat sa akin. Kahit anong pagpupumiglas ang gawin ko."Stop flirting with my husband!" sigaw ko kay Bianca
Madeline's P. O. V.Kinabukasan, maaga akong gumising. Parang hindi ko na kaya harapin pa si Raven, gusto ko na lang lumayo sa kaniya. Parang mababaliw ako tuwing naaalala na nahalikan niya ako, nang hindi sinasadya. Ayoko na siyang makita, nakaka-trauma. Feeling ko kapag didikit siya sa akin mahahalikan na naman niya ako. I hate what I felt after that f*cking kiss!"6:30 am pa lang. Siguro naliligo pa lang 'yon, since 7 am kami umaalis. Magta-taxi na lang ako," bulong ko sa sarili ko habang nagsusuklay ng buhok ko.Kinuha ko ang aking paboritong shade ng liptint at naglagay sa aking labi. Kinuha ko na ang backpack ko at cellphone saka lumabas ng kwarto. Napansin ko namang tahimik sa sala at kusina kaya mukhang nasa kwarto pa si Raven. Mabuti naman.Naglakad na ako pababa ng hagdanan, dumiretso ako sa shoe rack at kinuha ang black shoes ko for school na may 1 inch na takong. Nang akmang isusuot ko na ang sapatos ko ay nagulat ako nang marinig ang mabibigat na yapak sa hagdanan. Alam k
Madeline's P. O. V.Hindi ako sinundo ni Raven, hindi ko rin alam kung bakit ako naghintay sa kaniya. Nang pumatak ang 5 pm, umuwi akong mag-isa. Nag-taxi lang ako, habang pauwi ako ay dama ko ang pagod sa buong maghapon. Ang hirap mag-aral. Sa Thursday at Friday ay exam na namin, kailangan ko mag-review."Ma'am, nandito na po tayo sa subdivision, papasok po ba ako sa loob?" tanong ng driver.Umayos ako ng upo."Opo, kuya. Pasok po kayo. Ituturo ko na lang po yung bahay." Sumunod sa akin ang driver. Maayos at ligtas akong nakauwi sa bahay ni Raven. Matapos kong magbayad sa driver ng taxi ay bumaba na ako. Binuksan ko ang naka-lock na gate, matamlay kong kinuha ang susi ng bahay. Nang buksan ko ang pinto ay tahimik ang buong kapaligiran."Hindi pa pala siya umuuwi," bulong ko.Akmang aapak na ako sa loob ng bahay pero nakita ko ang tsinelas na bigay sa akin ni Raven. Hinubad ko ang aking sapatos at sinuot 'yon. "Wala namang ganito noon sa amin, na palaging nandyaan si Yaya para salub
Madeline's P. O. V.Hindi ako sinundo ni Raven, hindi ko rin alam kung bakit ako naghintay sa kaniya. Nang pumatak ang 5 pm, umuwi akong mag-isa. Nag-taxi lang ako, habang pauwi ako ay dama ko ang pagod sa buong maghapon. Ang hirap mag-aral. Sa Thursday at Friday ay exam na namin, kailangan ko mag-review."Ma'am, nandito na po tayo sa subdivision, papasok po ba ako sa loob?" tanong ng driver.Umayos ako ng upo."Opo, kuya. Pasok po kayo. Ituturo ko na lang po yung bahay." Sumunod sa akin ang driver. Maayos at ligtas akong nakauwi sa bahay ni Raven. Matapos kong magbayad sa driver ng taxi ay bumaba na ako. Binuksan ko ang naka-lock na gate, matamlay kong kinuha ang susi ng bahay. Nang buksan ko ang pinto ay tahimik ang buong kapaligiran."Hindi pa pala siya umuuwi," bulong ko.Akmang aapak na ako sa loob ng bahay pero nakita ko ang tsinelas na bigay sa akin ni Raven. Hinubad ko ang aking sapatos at sinuot 'yon. "Wala namang ganito noon sa amin, na palaging nandyaan si Yaya para salub
Madeline's P. O. V.Nang marinig ko ang pagtunog ng alarm clock ko ay wala akong maramdaman na kahit anong inis, hindi kagaya noon na gustong-gusto ko pang matulog. Pakiramdam ko ay ang sarap mabuhay, hindi ko rin alam kung bakit. "Nababaliw na ata ako," bulong ko habang nagtatanggal pa ng morning stars sa aking mga mata.It's 6 am. Tumayo na ako para pumunta sa banyo. Humihimig ako habang tinitimpla ang tamang temperatura ng heater. Nagbasa ako ng katawan, maligamgam na tubig ang panligo ko tuwing umaga. I hate cold waters, ang hirap maligo. Habang naglalagay ako ng shampoo sa aking buhok ay napatingin ako sa salamin, napangiti ako roon. I feel so pretty today, parang gusto ko suotin ang paborito kong drop type of earrings.Habang naglalagay na ako ng milk scrub sa aking katawan ay hindi ko mapigilang mapakanta. Kung anong kanta ang pumasok sa isip ko ay binibirit ko. Hanggang sa matapos akong maligo, kinuha ko ang puting twalya saka binalot sa katawan ko. Mayroon din akong isa pang
Madeline's P. O. V.Habang naghuhugas ako ng mga pinggan na pinagkainan namin ni Raven ay bigla kong narinig ang pagtugtog ng isang maromansang kanta. Napangiti ako nang marinig iyon, alam kong si Raven ang nagpatugtog noon. "Hindi ka pa ba tapos diyan?" tanong ni Raven."Hindi pa~" masaya kong sambit.Naramdaman ko ang presensya ni Raven sa likod ko. Dahan-dahang lumapat ang dalawang kamay ni Raven sa beywang ko niyakap niya ako mula sa likod. Napatigil ako sa paghuhugas ng mga plato. Binitawan ko ang hawak kong sponge at humarap kay Raven.Nakangiti lamang si Raven sa akin, hinawakan niya ang kamay ko kahit basa ito. Dahan-dahan niya akong inindayog pa-kaliwa't kanan. Kangiti lamang kaming dalawa habang sumasayaw at sinasabayan ang musika. Mabagal niya akong sinasayaw habang nasa kusina. Nilapit naman ni Raven ang mukha niya sa tenga ko."Happy anniversary," bulong nito.Tumitig si Raven sa mga mata ko at napatingin ako sa labi niya. Sandaling natigil kami sa pagsayaw. Gusto kong h
Madeline's P. O. V.Kinabukasan, sinundo ako ni Mommy at Daddy para kami naman ang pumunta sa puntod nila Lolo at Lola. Samantalang si Raven ay naiwan lang mag-isa sa bahay, mukha pa siyang masaya na mawawala ako, ewan ko ba sa kaniya. Ang mixed signals niya, minsan sobrang caring, minsan sobrang bwisit."Madeline, how's your life? Matagal din tayong hindi nag-usap," ani Mommy.Napatingin ako sa kaniya na nakaupo sa passenger seat, habang ako ay nasa back seat lang mag-isa."I'm happy na wala nang issue na ginagawa ang media patungkol sa amin. Mas tinignan kami ng mga netizens in a positive way because Raven show how much he love me, but it's fake only," ani ko."Why anak, wala bang pag-asa maging totoo ang relasyon niyo? Would Mr. Aguilar like you?" tanong ni Dad.Napairap ako, sometimes It feels like boto talaga sila kay Raven. Sa ngayon, ayoko tumanggi, dahil may parte sa puso ko na what if gusto nga niya ako, kaso hindi ko maramdaman."Maganda ka anak, hindi ka ba niya nagugustuha
Madeline's P. O. V.Tumatawa kaming tatlo nina Roselle ay bigla na lamang may pamilyar na lalake ang tumayo sa gilid ng table namin, sabay-sabay kaming napalingon kung sino iyon."Raven?" Nawala ang ngiti sa labi ko, ganoon din sila sa gulat. Bakit nalaman niyang narito ako? Anong ginagawa niya rito?"It's late, Mrs. Aguilar." Walang emosyon ang pananalita ni Raven."Ayiiiiieeee!" Nilingon ko kaagad ang dalawa na nakangiti sa akin, nagsisimula na silang mang-asar dahil alam na nilang may nararamdaman na ako kay Raven."M-Maaga pa--" Lumingon ako sa labas ngunit hindi ko napansing lumubog na pala ang araw. "Opss..." napayuko ako sa kahihiyan.Ang confident ko na maaga pa, tapos hindi naman pala. Ganoon na ba kami katagal nagkukwentohan? Nakalimutan na naming tumatakbo ang oras."Ladies, sorry for interrupting you. Magkikita naman kayo ni Maddy the next day because of school. We need to go home," pormal na sabi ni Raven.Napataas ang kilay ko sa kaniya, bakit naman kailangan na naming
Madeline's P. O. V.Hawak ko ang aking cellphone, naghihintay ako ng reply mula kay Roselle. Ang sabi kasi nilang dalawa ay dadalo sila sa welcoming ko bilang bagong CEO. Nakasakay pa rin ako sa kotse, nakaupo ako sa backseat dahil driver lang nila Mommy ang naghatid sa akin. Nasa company building na ngayon si Raven kasama nila Mommy."Hayst... Sabi nila pupunta sila," malungkot kong bulong.Pumasok ang driver sa loob ng kotse at naupo na sa driver's seat."Ma'am, tumawag na po ang Mommy ninyo, pwede na raw tayo pumunta sa entrance," aniya."Sige po, Manong!" Nakaramdam ako ng halo-halong emosyon, kaba, saya, at excitement. Napahawak ako sa aking dibdib dahil lumakas at bumilis ang tibok nito.Binalik ko na sa hand bag ko ang cellphone ko saka kinuha ang foldable mirror ko, tinignan ko ang aking make up, na ngayon ay hindi pa rin nagugulo. Ngumiti ako at nag-practice ng aking speech habang nagda-drive si Manong.Napatigil ako nang makita ko na ang grand entrance. Napaawang ang labi k
5 YEARS LATERMadeline's P. O. V."Ms. FA, ehem--Roselle!" sigaw ko nang hindi niya ako pansinin dahil busy siya sa pakikipag-picture sa kaniyang mga kaklase. Nang lingunin niya ako ay kusang gumuhit ang ngiti sa aming mga labi. Nagtatatalon ito papunta sa akin, nang makalapit siya ay binigyan niya ako ng mahigpit na yakap. "Yes! Graduate na tayo!" sigaw ko habang yakap namin ang isa't isa.Humiwalay siya at hinawakan ang pisngi ko."Pero, Bes... Ang pinakamasarap sa lahat. Tapos na tayo mag-aral tapos sasahod na tayo!" sigaw niyang muli."Bakit parang hindi na ako kasali sa inyo?" Napatigil kami nang marinig namin ang boses ni Catalina. Paglingon namin sa likod ay nakita namin siyang nakatayo, may dalang isang bouquet ng bulaklak. Napataas ang kilay ko nang makita ang manliligaw niya sa kaniyang likuran."Oh, nandyan pala si Paul James," puna ko."May sasabihin kasi ako sa inyo, actually, kami... May sasabihin kami," ani Catalina sabay ayos ng kaniyang eyeglasses. Napakunot ang n
Madeline's P. O. V.Lumipas ang ilang araw, natiis ko ang limang araw na pag-tutor sa akin. Natapos ang lahat ng modules ko sa tulong ng bwisit na si Professor Pauline. Kahit ba malagkit ang tingin nito sa asawa ko ay napakinabangan ko naman siya, although bayad naman ang trabaho niya."I'm happy that you already finished all of these, next week exam na lang then bakasyon ka na," ani Raven habang nakatayo sa harapan ng lamesa kung saan nakapatong ang mga tumpok na modules and answer papers.Biglang hinawakan ni Prof. ang braso ko sabay ngiti. I suddenly felt awkward again pero nasanay akong pekein ang pagngiti ko sa kaniya."Of course, sa talino ba naman ng asawa mo, Sir Raven. I'm so impressed in her skills, from reading comprehension to memorizing. Malayo ang mararating ni Mrs. Madeline." Hinimas-himas niya pa ang balikat ko.Napairap ako at tumingin sa kaniya. Bahagya kong hinampas ang braso niya, gusto ko ngang lakasan. Aalis na lang ang dami pang satsat."Thank you for the compli
Madeline's P. O. V.Pagsapit ng gabi ay antok na antok na ako. I felt mentally exhausted sa dami ng inaral namin in just a day, pakiramdam ko sinasadya na niyang wala man lang pahinga. Tuloy-tuloy ang pagpasok ng information sa utak ko. Although gusto ko na talaga matapos ang modules but I really feel awkwardness between me and Prof. Pauline."Love, you keep on yawning. I think you should sleep early," puna ni Raven sa akin. Tumango ako at kinapa ang gilid ng mata ko na puno ng luha kakahikab ko. Pinunasan ko ito gamit ang mga daliri ko. Nakaupo kami sa sala at nagpapahinga dahil kakatapos lang namin mag-dinner. Ayoko naman matulog kaagad dahil kakakain ko lang, may mga masamang kasabihan about sa pagtulog ng busog."Love..." hinawakan ni Raven ang kamay ko.Bigla niyang pinatay ang TV kaya nanlaki ang nga mga mata ko."Oh, I thought you want to watch soccer?" tanong ko."But your sleepy, kaya matulog na tayo sa kwarto," ani Raven."Pero kung gusto mo manood, okay lang sa akin. Buksa
Madeline's P. O. V."Huwag ka na kaya magluto ng lunch mamaya?" suhestyon ko kay Raven habang kumakain kami ng umagahan."It depends, why?" Napairap ako, nagsu-suggest na nga akong huwag na pero parang gusto niya pa ring magluto at kumain na naman dito si Prof."Bakit ba gusto mong magluto? Pwede naman tayong um-order na lang. Masyado kasing epal si Prof. magaling nga siyang guro pero yung ugali, tagilid." Pabagsak kong binitawan ang kutsara ko sabay kuha ng aking hot chocolate drink."Love, it's not like that. Gusto ko lang ring kumain ka ng niluluto ko. Sunday ngayon, tapos the next five days, I'll be busy again." Mahinahon ang pagsasalita niya habang nakatitig sa akin."Kahit na ba! As long as dito kakain yung haliparot na 'yon, huwag ka magluto." Padabog kong ipinatong sa lamesa ang tasa ko. Napapikit naman si Raven sa lakas ng tunog na nagawa ko. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya, mukhang napapagod na siya sa ugali ko."Love, can you calm down?" aniya sabay bitaw sa kutsara'
Madeline's P. O. V."Grabe, I didn't knew you're best sa kusina, Sir Raven!" Napatigil ako sa pagnguya, pakiramdam ko exaggerated na ang reaksyon ni Prof. Pauline. Ganoon lang ba talaga siyang klaseng tao? Matalino siya at friendly, pero minsan mapapansin talaga na hindi normal yung kilos niya, especially ang tawa niya."Thank you for the compliment, Prof. Pauline." Ngumiti si Raven at kinuha ang basong juice niya na melon dahil pinangakuan niya ako.Biglang kinuha rin ni Prof. Pauline ang kaniyang basong juice sabay taas nito, tumingin siya sa akin."Cheers?" aniya.Naiilang akong kinuha ang baso ng juice ko, go with the flow lamang ako. Nakangiti naman si Raven habang pinagdidikit namin ang mga baso namin. Parang nagugustuhan naman niya ang pakikisama ni Prof. "Bukas, sunday. Are you still available for tutoring?" tanong ni Raven."Of course, pwedeng-pwede. Kung okay lang ding mag-aral ng sunday, Mrs. Madeline?" tanong nito at tumingin sa akin."H-Huh? Okay lang naman... Para din
Madeline's P. O. V.Kinabukasan ay sabay kaming nag-umagahan ni Raven sa hapagkainan, siya na naman ang nagluto. Omelette ang aming almusal, wala ring mintis ang sarap ng kaniyang pagluluto. Kailan ko kaya matututunan ang ginagawa niya."Love, alam mo?" tumigil ako sa pagnguya."Don't speak when your mouth is full," aniya at binaba ang tasa ng kape."Psh, may sasabihin lang e'." Inirapan ko siya.Napansin naman niya ang pag-iba ng mood ko, binitawan niya kaagad ang hawak niyang kutsara saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry... Sige, ano ba 'yong sasabihin mo?" tanong niya."Wala na, ayoko na." Pag-iinarte ko."Love naman..." malambing ang tono ng kaniyang boses."Gusto ko lang sana itanong din," tumingin ako sa kaniya habang nagsasalita. "May balak ka bang turuan akong magluto? I mean, alam ko naman kasing busy person ka, so... Gusto mo itanong kung maisisingit mo ba sa time mo yung pagtuturo sa akin sa kusina?" Napatango siya ng ilang beses at binitawan ang kamay ko. Naghintay ako
Madeline's P. O. V.Parang tumalon ang puso ko sa saya nang marinig ang pagbukas ng automatic gate, nakita ko kaagad ang sasakyan ni Raven na papasok sa garahe. Bumangon ako mula sa sofa at binuksan ang main door. Nakita kong lumabas ng kotse si Raven dala ang kaniyang laptop bag. "Oh, what are you doing there?" tanong niya."Malamang sinasalubong ka. Ang boring kaya dito mag-isa," sabi ko.Nang tuluyan siyang makalapit sa akin ay bigla niya akong sinunggaban ng halik sa labi. Napapikit ako at tumugon sa kaniya. Bigla akong napasandal sa bukas na pintuan habang sinisiil ako nito ng halik. Napahawak ako sa kaniyang leeg."I missed you," bulong niya nang humiwalay sa akin.Napalunok ako ng ilang beses, pakiramdam ko ay nabitin ako. Tumalikod siya para ibaba sa sofa ang hawak niyang laptop bag. Napahawak ako sa labi ko, bigla siyang naging aggressive, not bad dahil masarap ang halik niya."Is there a problem?" tanong ni Raven.Nagising ako sa reyalidad. Napataas ang kilay ko at umiling.
Madeline's P. O. V.Nang matapos ang dinner date namin. Inuwi na ako ni Raven sa bahay niya, pinagbuksan niya ako ng pinto at unang hakbang ko sa bahay ay tila napuno ako ng halo-halong emosyon."Is there a problem, Love?" tanong ni Raven at hinawakan ang beywang ko. Narinig ko ang pagsara ng pinto. Napabuntong hininga ako at tinignan siya."Na-miss ko dito. Punong-puno ng memories ang bahay na 'to, tayong dalawa... Kapag naaalala ko na sana may kasama na tayong batang malikot at makulit. Nakakalungkot, pero siguro hindi pa nga ngayon yung right time natin para maging isang ganap na magulang." Ngumiti ako ng pilit."I really appreciate your positive thoughts, na this isn't the right time. Umaasa naman ako na kung darating ang right time na 'yon, nasa tamang edad ka na. Walang problema sa trabaho ko, tapos hindi ka rin stress sa business niyo. May mas malaki na tayong bahay at---""Teka," pinatigil ko siya sa pagsasalita. "Lilipat pa ba tayo ng bahay? Iyon ba ang plano mo?" tanong ko.