"NOOOOOHHHHHHHHH!"Pawis na pawis ang noong napabalikwas ng bangon si Blake mula sa mahimbing na pagkakatulog. Napakasama ng panaginip niya, para talagang totoong-totoo ang napanaginipan niya.Chineck niya sandali ang sarili at baka totoo ngang nangyari iyon. Tinampal niya pa ang sariling mukha at kinurot ang sariling braso upang tiyaking buhay nga siya at panaginip lang iyon.Tumigil lang siya sa nakakatawang ikinikilos niya nang matiyak na panaginip lang iyon. Nakumpirma niya iyon ng makaramdam siya ng sakit.Natatawang napakamot siya ng ulo.Sinulyapan niya ang anak na katabing natutulog.Mahimbing na mahimbing pa rin itong nakapikit.Inalis niya ang kumot na bumabalot sa kaniya at nagpasyang kumuha ng maiinom sa kusina.Mapusyaw na liwanag lamang ang hatid na dala ng lampshade na nasa ibabaw ng kaniyang maliit na round table.Gayunman, nagawa nitong mabigyan siya ng liwanag para makatayo at makakilos ng maayos nang hindi nakakadisturbo sa anak o makalikha ng kahit na mahinang ingay
Kapwa napatingin sina Arianne at Jake sa may-ari ng putok ng baril na bumasag sa pinakahihintay na sandaling pagkikita ng mag-ina.Bahagyang napaatras silang dalawa matapos makita na papalapit si Don Arthur na may hawak na riffle at nakaumang sa kanilang dalawa.Agad na itinago ni Arianne sa pamamagitan ng pagtakip ng mga braso at kamay nito sa anak.Ang sandaling iyon ay sinamantala ni Blake.Kaagad na sinugod nito si Jake at inundayan ng suntok. Nagpang abutan ang dalawa hanggang sa umabot sa pag-agawan ng baril."See? Sabi ko naman sa inyo! Hindi kayo makakalabas ng buhay dito!" pahayag ni Blake matapos saglit na maghiwalay ang dalawa sa pagiging daig pa ang gagamba matapos ang Isang saway mula kay Don Arthur."Enough!" malakas na awat nito sa dalawa at nagpaputok ng Isang beses bilang warning shot. Kapwa duguan ang dalawa sa mga tinamong sugat mula sa isa't isa.Nag-alalang sinulyapan naman ni Arianne si Jake habang karga-karga pa din ang bata.Nagpaawat naman sina Blake at Jake.
Naabutan ni Jake na balisa si Arianne at alalang-alala. Panay din ang sulyap nito na para bang may inaasahang darating at may hinihintay sa bandang iyon.Naisip niya na kahit minsan lagi silang nag-aaway at nagkakatampuhan ay thoughtful pa rin ang nobya.Alam niya ring para sa kaniya at dahil sa kaniya kaya tigmak sa luha ang mga mata nito ngayon.Pumasok sa isip niya na sa likod dumaan para isipin nito na hindi siya nakaligtas.Hindi naman sa intensiyon niyang saktan ito.Gusto lang niyang alamin kung gaano siya kaimportante rito.Nakita niya kung paano magbagong bigla ang ekspresyon sa mukha ng babae.Nagliwanag ang mukha nito pagkakita sa kaniya. "Siyempre naman." natatawa pero namumula ang mukhang tugon nito. "Sino bang hindi mag alala?"Nilapitan niya ang nobya at masuyong niyakap."Para sa akin ba ang mga luha at pag-alalang iyan?"Kumalas ito sa pagkakayakap at naiinis na pinarunggitan siya."Alam mo, nakakainis ka! Sino pa ba sa akala mo ang dapat kong ipag-alala?"Naningkit na
FIVE YEARS LATER.."Hi. Good morning Ms.Z. I am Kurt Justin Steve Del Pacio." wika ng lalaking maluwag na nakangiti kay Zeith Kate na noon ay nakaupo sa cubicle at busy sa sandamakmak na papeles.After five years bago din nakabangon ang company. Maayos na uli ang takbo ng negosyo ng Hotel Uno. Iyon ay dahil sa maayos ,patas at matalinong pamamalakad niya.Maayos na ang lahat, maliban sa pamilya nila na hanggang ngayon ay lubog pa din. Lubog sa kahihiyan."Excuse me, do you hear me, Ma'am?" untag nito sa kaniya dahil parang hindi niya ito narinig. "I am your new COO. Can you please direct me about my obligations and duties?" May kakaiba siyang naaabsorb na negative energy sa lalaki. Hindi niya alam kung galit ba iyon, pagkadismaya o pagkapikon."Ah, it's you..." wari ay natauhan siya pero sa totoo lang ay kanina pa niya ito naririnig. Masyado lang abala ang isip niya sa ibang bagay."Well, I'm so sorry for that. I was just in blanked space, alam mo na, life is about stress." dagdag pa
Kausap ni Jake ang isa sa mga kasosyo niya sa Hope Marketing. Iyon ang pangalan ng isa sa mga pinagkaabalahan niya.Isa iyong company ng mga Home appliances, gadgets at Kitchenwares."Well, wala naman akong nakita na gusot o butas about my clients proposal so I suggest na idaan na natin ito sa board meetings on next week?" Tinig ni Mr. Jonathan Villadencio."Sure. As far as I know, idadaan naman sa majority ang nasabing projects." panatag na tugon niya rito. Nakikinig lamang sa usapan nila si Jino na kinakalikot ang sariling tainga."That's not my point, Jake." Pakli nito. "What I mean is, kung na-review mo ito ng husto, makikita mo na agad ang grounds at pwede mo na iyong dagdagan or bawasan. After all, it is you who was the biggest share in this company.You should study well the proposal. Sa akin ay paalala lang."Hindi niya masisi si Jonathan kung ganito na ito ka-advanced mag-isip.Hindi din biro ang pagiging namumuhunan.In this nature of business, mas madalas mas mga dayuhan ang
Gabi. Malalim na ang gabi. Nakamulat si Jake nang maramdaman ang kakaibang init ng kaniyang katawan.Mula sa mapusyaw na lampshade ay aninaw niya ang kaniyang abs na kitang-kita ang mga linya.At mula din sa tanglaw niyon ay nalaman niyang n*******d siya.At sa isang pagtingin niya ibabang bahagi niya ay kitang-kita niya si Arianne na pinagsasawaana ang kaniyang kahabaan.Halos maligo iyon sa laway ni Arianne na walang hintong isinusubo iyon.Halos umangat ang katawan niya sa sensasyong dulot ng ginagawa ng babae.Nanginginig din ang kaniyang buong kalamnan dala ng luwalhating nararanasan.Mayamaya ay huminto ang babae at pinagapangan siya ng halos mula sa puson paakyat sa mga labi niya.Agad nitong hinuli ang mga labi niya at m*****g na nakipag espadahan ng dila.Hindi niya alam kung bakit ganito kapusok ngayon si Arianne.Habang angkin nito ang mga labi niya ay walang tigil pa din ang taas-baba ng kamay nito sa kaniyang kahabaan.At habang magkadikit ang mga katawan nila ay lalong lu
HINDI ito ang tanawing gustong makita o maiwan ni Arianne pag-alis niya sa kanila. Pero kagabi pa ay tigmak na ng luha ang kaniyang ina. Kasulukuyan siyang nasa kwarto at nagliligpit ng kaniyang mga dadalhing gamit nang biglang pumasok ang kaniyang ina. Nakabukas naman ito kaya hindi na nagawang kumatok.“Tuloy na tuloy ka ba talaga at ‘di na papipigil pa?” anang kaniyang ina habang abala siya sa pagliligpit.“O Inay, nandiyan pala kayo.” Sagot na lamang niya na medyo nagulat. “Kanina pa po ba kayo diyan?”Tiningnan niya ang ina na umupo sa tabi ng kaniyang kama. Makulimlim ang mga mata nito, nagbabadyang anumang segundo ay mapapaluha. Tinigil niya muna sandali ang ginagawa at hinarap ito. Mahina niyang nilapitan ang ina at hinuli ang dalawa nitong kamay. Gusto niya itong kausapin sa kaniyang pasya.“Inay, ‘di ba napag-usapan na natin ito kagabi?” sabi niya parang batang kinakausap ang walang muwang na ina. “Saka alam niyo namang mahina ang sahod dito sa atin sa Palawan, ‘yung iba nga
Lulan ng eroplanong Cebu Pacific, mapayapa at matatag ang loob na nakasakay si Arianne dala-dala ang kaniyang mga pangarap sa buhay. Kung ano ang sayang naramdaman niya noong nakaharap siya sa entablado bitbit ang diploma ng pagtatapos, ay kagaya din ng sayang tangan niya ngayon habang nakatingin sa labas ng bintana at tanaw ang mga ulap. Ngayon ay ganap na siyang beynte dos anyos na taong gulang. Fresh Graduate kaya walang kaekspe-experience sa field ng hotel management kahit pa sabihing ito ang kursong kaniyang napagtapusan ay mas importante pa ring may sapat na kaalaman at karanasan pagdating sa mga ganitong bagay. Naniniwala naman siyang kaya niyang lampasan ang lahat ng iyon at mabilis niya lang matutunan ang bawat tasks.Saglit niyang hinamig ang sarili sa paglalakbay-isip. Pilit niyang isinantabi muna ang mga iyon. Ipinikit ang mga mata, huminga nang malalim at binalak na makatulog. Medyo kinakabahan siya pero mas umaapaw ang eksaytment sa puso niya. Sa wakas, unit-unti nang ma
Gabi. Malalim na ang gabi. Nakamulat si Jake nang maramdaman ang kakaibang init ng kaniyang katawan.Mula sa mapusyaw na lampshade ay aninaw niya ang kaniyang abs na kitang-kita ang mga linya.At mula din sa tanglaw niyon ay nalaman niyang n*******d siya.At sa isang pagtingin niya ibabang bahagi niya ay kitang-kita niya si Arianne na pinagsasawaana ang kaniyang kahabaan.Halos maligo iyon sa laway ni Arianne na walang hintong isinusubo iyon.Halos umangat ang katawan niya sa sensasyong dulot ng ginagawa ng babae.Nanginginig din ang kaniyang buong kalamnan dala ng luwalhating nararanasan.Mayamaya ay huminto ang babae at pinagapangan siya ng halos mula sa puson paakyat sa mga labi niya.Agad nitong hinuli ang mga labi niya at m*****g na nakipag espadahan ng dila.Hindi niya alam kung bakit ganito kapusok ngayon si Arianne.Habang angkin nito ang mga labi niya ay walang tigil pa din ang taas-baba ng kamay nito sa kaniyang kahabaan.At habang magkadikit ang mga katawan nila ay lalong lu
Kausap ni Jake ang isa sa mga kasosyo niya sa Hope Marketing. Iyon ang pangalan ng isa sa mga pinagkaabalahan niya.Isa iyong company ng mga Home appliances, gadgets at Kitchenwares."Well, wala naman akong nakita na gusot o butas about my clients proposal so I suggest na idaan na natin ito sa board meetings on next week?" Tinig ni Mr. Jonathan Villadencio."Sure. As far as I know, idadaan naman sa majority ang nasabing projects." panatag na tugon niya rito. Nakikinig lamang sa usapan nila si Jino na kinakalikot ang sariling tainga."That's not my point, Jake." Pakli nito. "What I mean is, kung na-review mo ito ng husto, makikita mo na agad ang grounds at pwede mo na iyong dagdagan or bawasan. After all, it is you who was the biggest share in this company.You should study well the proposal. Sa akin ay paalala lang."Hindi niya masisi si Jonathan kung ganito na ito ka-advanced mag-isip.Hindi din biro ang pagiging namumuhunan.In this nature of business, mas madalas mas mga dayuhan ang
FIVE YEARS LATER.."Hi. Good morning Ms.Z. I am Kurt Justin Steve Del Pacio." wika ng lalaking maluwag na nakangiti kay Zeith Kate na noon ay nakaupo sa cubicle at busy sa sandamakmak na papeles.After five years bago din nakabangon ang company. Maayos na uli ang takbo ng negosyo ng Hotel Uno. Iyon ay dahil sa maayos ,patas at matalinong pamamalakad niya.Maayos na ang lahat, maliban sa pamilya nila na hanggang ngayon ay lubog pa din. Lubog sa kahihiyan."Excuse me, do you hear me, Ma'am?" untag nito sa kaniya dahil parang hindi niya ito narinig. "I am your new COO. Can you please direct me about my obligations and duties?" May kakaiba siyang naaabsorb na negative energy sa lalaki. Hindi niya alam kung galit ba iyon, pagkadismaya o pagkapikon."Ah, it's you..." wari ay natauhan siya pero sa totoo lang ay kanina pa niya ito naririnig. Masyado lang abala ang isip niya sa ibang bagay."Well, I'm so sorry for that. I was just in blanked space, alam mo na, life is about stress." dagdag pa
Naabutan ni Jake na balisa si Arianne at alalang-alala. Panay din ang sulyap nito na para bang may inaasahang darating at may hinihintay sa bandang iyon.Naisip niya na kahit minsan lagi silang nag-aaway at nagkakatampuhan ay thoughtful pa rin ang nobya.Alam niya ring para sa kaniya at dahil sa kaniya kaya tigmak sa luha ang mga mata nito ngayon.Pumasok sa isip niya na sa likod dumaan para isipin nito na hindi siya nakaligtas.Hindi naman sa intensiyon niyang saktan ito.Gusto lang niyang alamin kung gaano siya kaimportante rito.Nakita niya kung paano magbagong bigla ang ekspresyon sa mukha ng babae.Nagliwanag ang mukha nito pagkakita sa kaniya. "Siyempre naman." natatawa pero namumula ang mukhang tugon nito. "Sino bang hindi mag alala?"Nilapitan niya ang nobya at masuyong niyakap."Para sa akin ba ang mga luha at pag-alalang iyan?"Kumalas ito sa pagkakayakap at naiinis na pinarunggitan siya."Alam mo, nakakainis ka! Sino pa ba sa akala mo ang dapat kong ipag-alala?"Naningkit na
Kapwa napatingin sina Arianne at Jake sa may-ari ng putok ng baril na bumasag sa pinakahihintay na sandaling pagkikita ng mag-ina.Bahagyang napaatras silang dalawa matapos makita na papalapit si Don Arthur na may hawak na riffle at nakaumang sa kanilang dalawa.Agad na itinago ni Arianne sa pamamagitan ng pagtakip ng mga braso at kamay nito sa anak.Ang sandaling iyon ay sinamantala ni Blake.Kaagad na sinugod nito si Jake at inundayan ng suntok. Nagpang abutan ang dalawa hanggang sa umabot sa pag-agawan ng baril."See? Sabi ko naman sa inyo! Hindi kayo makakalabas ng buhay dito!" pahayag ni Blake matapos saglit na maghiwalay ang dalawa sa pagiging daig pa ang gagamba matapos ang Isang saway mula kay Don Arthur."Enough!" malakas na awat nito sa dalawa at nagpaputok ng Isang beses bilang warning shot. Kapwa duguan ang dalawa sa mga tinamong sugat mula sa isa't isa.Nag-alalang sinulyapan naman ni Arianne si Jake habang karga-karga pa din ang bata.Nagpaawat naman sina Blake at Jake.
"NOOOOOHHHHHHHHH!"Pawis na pawis ang noong napabalikwas ng bangon si Blake mula sa mahimbing na pagkakatulog. Napakasama ng panaginip niya, para talagang totoong-totoo ang napanaginipan niya.Chineck niya sandali ang sarili at baka totoo ngang nangyari iyon. Tinampal niya pa ang sariling mukha at kinurot ang sariling braso upang tiyaking buhay nga siya at panaginip lang iyon.Tumigil lang siya sa nakakatawang ikinikilos niya nang matiyak na panaginip lang iyon. Nakumpirma niya iyon ng makaramdam siya ng sakit.Natatawang napakamot siya ng ulo.Sinulyapan niya ang anak na katabing natutulog.Mahimbing na mahimbing pa rin itong nakapikit.Inalis niya ang kumot na bumabalot sa kaniya at nagpasyang kumuha ng maiinom sa kusina.Mapusyaw na liwanag lamang ang hatid na dala ng lampshade na nasa ibabaw ng kaniyang maliit na round table.Gayunman, nagawa nitong mabigyan siya ng liwanag para makatayo at makakilos ng maayos nang hindi nakakadisturbo sa anak o makalikha ng kahit na mahinang ingay
Hindi makapaniwala si Don Ronaldo at Nuera Zenaida nang makita sina Jake at Arianne na bumaba mula sa isang taxing huminto sa labas ng gate ng kanilang mansiyon. Kasalukuyang nasa terrace noon ang mag-asawa at panatag na nagkakape ng makarinig ng paghinto ng isang passenger taxi sa tapat ng pinakamalaking main gate ng mansiyon."Look who's coming!" nasorpresang kalabit ni Nuera Zenaida sa asawa na noon ay nakatalikod sa gawi niya. "Is that Jake?"Naging interesado naman ang asawa matapos niyang mabanggit ang pangalan ng panganay na anak na lalaki.Dahil medyo may kalayuan ang kinaroroonan nila bagaman tanaw nila sa malayo kung may dumarating ay hindi pa din nila maaninag ng klaro ang mukha at makilala agad kung sino man ang dumating.Idagdag pang medyo may edad na din silang mag-asawa pareho kung kaya't may konting depek na din ang kanilang paningin."I don't think so." unsure na tugon ng asawa. "Halika, salubungin natin at nang makilala natin kung sino iyang dumarating." Yaya nito at
Ayon sa napagkasunduan nina Miguel at Blake, ibinigay niya rito ang halagang hinihinging kapalit nito bilang pananahimik niya.Limang milyong piso kapalit ng pagtikom ng bibig nito tungkol sa kinalaman niya sa pagkawala ni Arianne, tungkol sa pagkidnap sa babae at ang utos ng pagpatay dito.Hindi na niya sinabi Daddy Arthur niya ang tungkol sa kasunduan nila.Mas minabuti niyang Siya na lang ang nakakaalam doon tutal siya naman ang nakipag negotiate dito."Siguro naman ay okay na iyang halagang natanggap mo, Miguel." wika niya sa lalaki matapos maibigay dito ang attached case na may lamang lilibuhing pera.Nasa isang sikat na Four Star Restaurant sila at katatapos lang makipagnegosasyon. Umorder lamang siya ng dalawang San Miguel Pilsen para sa kanilang dalawa. Gaya ng napag-usapan ay walang kiming iniabot niya rito ang pera.Abot-tenga naman ang ngiting tinanggap iyon ni Miguel."Huwag mo na kaming gagambalain pa. At sana wag ka nang magpapakita pa, dahil hindi pa din alam ni Daddy A
Walang sinabing anuman si Jake nang dumating na si James para sunduin si Arianne. Sakay ng motorsiklo nito, nangingitngit na sinundan na lamang niya ng tingin ang dalawang daig pa ang magjowa.Ipinipaliwanag ito ng makita niyang yumakap si Arianne sa likod nito.Dahil doon, lalo siyang tinutupok ng selos ngayon! 'Magbestfriend lang daw? Sinong niloloko ng dalawang iyon? Baka naman kasi ibang combat training na ang ginagawa ng dalawa?Tapos malalaman na lang niya, natumba na si Arianne, aca nahulog ang loob sa lalaki?Nakuyom niya ang sariling kamao at napamuramg sinipa ang glass window nilang pintuan.'Shit!" angil niya at isinalya ang pinto na lumikha ng nakakabadtrip na tunog. Naisipan niyang magpakalunod sa alak ng umagang iyon. Sobra na itong nararamdaman niyang paninibugho. Kaylangan niya itong mai-released kahit papaano.Alak ang unang sumagi sa isipan niya kaya lumabas siya sandali upang bumili ng dalawang bote ng Red Horse 1000 ml. Ilang sandali pa ay pabalik na siya ng bah