Chapter 25: Father

Ezra's POV

Akmang babarilin ko pa ulit ito ng bigla nalang may lalaking itinulak mula sa loob ng helicopter. Naka balot ang ulo nito ng brown na tela. Rinig ko ang pag d***g niya mula sa pag kakalaglag.

"Subukan mong magpa putok Captain Mendivel!" Naka ngising saad ni Alvazar at agad nitong tinanggal ang naka takip sa ulo ng isang lalaki! 

Napa hinto ako sa pag kalabit ng gatilyo.

Pakiramdam ko huminto ang buong mundo sa nakita ko! Mabilis na namuo ang luha sa aking mga mata at bahagyang naka bukas ang aking mga bibig. Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa. 

"P-Patayin mo na siya Ezra, patayin mo na ang taong iyan!"

Tuluyang tumulo ang mga luha ko. Si Chase, si Chase na nga ito! Ang kakambal ko! Ang matagal ko ng hinahanap, ang matagal ko ng gustong mabawi at maibalik sa amin! 

"Gago talaga siya!" Rinig kong sabi ni tito Pabio

"Come on, Captain. Barilin mo na kami!" naka ngising saad nito at itinutok ang baril sa amin. 

"Chase..."

Halos bulong ko ng sabi, nakita ko kung paano siya umiyak. Ang galos sa mga katawan niya, ang mahaba niyang buhok! 

"A-Ako nga 'to, ako to Ezra. Please, patayin mo na siya!" Pag mamakaawa nito at mas lalo lang ata akong nahihirapan. 

Nakita ko naman na bumaba si Ranz mula sa helicopter, naka ngisi pa ito habang hawak ang riffle. Nakita ko ang pag sakay ni Alvazar at Chase roon! Mas lalo akong nasaktan, nasasaktan ako para sa kakambal ko!

Akala ko ay sasakay si Ranz sa helicopter pero hindi- 

"Ezra!"

Malakas na sigaw ni tito pero parang balewala ang lahat. Pakiramdam ko ayaw kumilos ng katawan ko dahil sa mga nangyayari. 

Agad akong itinulak ni Dia at mabilis kaming natumba malapit sa isang malaking tangke. Pakiramdam ko nawalan ako ng gana sa pag kakataong ito. Bakit ganoon!? Ayon na eh! Malapit ko ng mabawi si Chase pero ito! Mag uumpisa na naman kami! 

Nakita ko kung paano marahas na kaladkarin nina Drake at Zack si Ranz. Naramdaman kong muli ang pag init ng mga mata ko at kusa ng tumulo ang aking luha! Alam ko namang naging traydor si Ranz umpisa palang, pero masakit din pala! 

Pinunasan ko ang mga luha ko at agad na dinampot ang baril na pag aari ko. Agad akong lumapit kay Ranz at bahagya pa itong ngumisi sa akin pero mabilis kong inihampas sa pag mumukha niya ang hawak kong baril. 

Nawalan naman ito ng malay habang hawak sa magka bilang braso nina Drake at Zack. Tumalikod na ako at naunang mag lakad. 

"Dalhin niyo na 'yan.." malamig kong sabi.

Nang marating ko ang kinaroroonan ng motor na ginamit ko kanina ay madali akong umangkas roon. Nakita ko din silang pasakay na sa kaniya-kaniya nilang sasakyan. Ramdam ko ang mas lalong pag lamig ng hangin sa mga oras na ito, muli na namang nanlalabo ang paningin ko dahil sa namumuong luha hanggang sa tumulo ulit ito. 

Bakit ba ganito? Abot kamay ko na eh, halos abot kamay ko na pero nawala pa! Gaano ba kalaki ng kasalanan ko at ipinag dadamot sa akin na makasamang muli si Chase. 

Naka full speed na ang pag papatakbo ko ng sasakyan, wala naman na ding tao sa daan. Bigo na naman akong makuha ang kakambal ko. Wala pang ilang minuto ng makarating ako sa condo. Pagod ang katawan ko at napakarami ko ding galos sa katawan. 

Ang ipinaalam ko sa mga magulang ko na mag kakaroon ako ng business trip at ilang araw pa bago ako makakauwi, para naman hindi sila mag taka. Kung ano-anu pang kasinungalingang iniimbento ko para lang hindi nila pag dudahan ang bawat pag alis ko. 

Nagpahinga muna ako at nag palit ng damit. Puno ng dugo ang suot ko kaya naisipan kong mag shower saglit. Matapos iyon ay nakatanggap ako ng text mula kay tito Pabio na nasa hide out na sila. Inihanda ko naman ang sarili ko para sa pag alis dito sa condo. 

Nang makarating ako sa hide out ay pagod akong naupo, ganoon din sila at ni-isa ay walang nag salita sa amin. Nakita ko naman na kumuha ng isa pang upuan si Zack at doon niya pinaupo si Ranz na ngayon ay may malay na. 

"Saan nila planong pumunta Ranz!?" Sigaw ni Commander ng makarating na din ito, imbes na sumagot ay ngumisi lang ito na lalo ko namang kinaasar. 

Tumayo sina Drake at Justin at inihanda ang baril, one wrong move Ranz. I'm surely you rot in hell! 

"Uulitin ko Ranz, saan sila pumunta!" Seryosong tanong ni Commander habang diretsong naka tingin sa mga mata nito. 

"Wala akong planong sabihin! Mas mabuti pang patayin niyo na 'ko!" Sigaw nito at agad naman siyang naka tikim ng malakas na suntok kay Commander Nazi. 

Putok ang labi nito pero para bang balewala lang ito sa kaniya. 

"Tangina, ang hirap mong kausap!" Inis na sabi ni Drake habang nakatutok ang baril niya kay Ranz. 

"Hindi kayo mananalo kay Don Alvazar, alam niyo ba kung bakit?! Dahil handa siyang gawin ang lahat mapasunod lang ang lahat ng mga mahihina at inutil dito sa mundo at kasama na kayo doon!" Sigaw nito na para bang nasisiraan na ng bait. 

Ako na mismo ang lumapit sa kaniya, walang nag salita o umawat. Nanunuod lang sila at mas lalo lang niya akong binigyan ng mapang asar na ngiti. 

Marahas ko itong itinayo at agad na sinuntok sa mukha!

Natumba siya pero naka ngiti parin. 

"Sisiguraduhin kong hindi ka na makaka ngiti mamaya!" Saad ko. 

Agad ko siyang itinayo at iniuntog ang pag mumukha sa pader, sumuntok naman siya pero mabilis ko itong naiwasan. Gusto ko na siyang patayin! 

"Dapat lang sa Chase na iyon na hindi na maka balik pa sa inyo Captain!" Humalakhak pa ito kahit na duguan na ang mukha. 

Mabilis akong umikot at sinipa siya sa d****b, sumuka naman ito ng dugo pero wala na akong pakialam. Sinipa ko siya ng sinipa hanggang sa ako na ang napagod. Halos hindi na makilala ang mukha niya dahil putok ang nguso at maga ang mga pisnge.

Saglit ko itong tiningnan at humarap sa kanila. Bahagya pang napa atras sina Drake at Alexis ng humarap ako pero tamad lang kong dinampot ang bottled water at lumabas! 

"Hindi mo na dapat ginawa iyon.,"

Hindi na ako nag abala pang lumingon at nanatiling naka tingin sa madilim na parte ng kalsada. 

"Gusto ko na siyang patayin..," malamig kong saad at kita ko ang pag iling ni tito Pabio.

"Hindi 'yan ang Ezra na kilala ko." aniya.

Napahinto naman ako at tsaka tumingin sa kaniya. 

"Kahit anong galit ang nasa puso mo, piliin mo pa ding mag tira ng awa at pag mamahal. Don't ever lose yourself Ezra." Makahulugang saad nito 

"Pagod na akong lumaban ng patas tito Pabio! Pagod na akong maisahan, ibibigay ko kung anong gusto niyang laro. Isusugal ko na lahat ng meron ako ngayon!" seryosong saad ko. 

Hindi na ulit siya nag salita, nanatili ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Gagawin ko ang lahat ng alam ko para lang matalo siya at matigil na ang kahibangan niya! 

Akmang papasok na ako sa loob ng marinig ko ang usapan nila. 

"Pasalamat ka hindi ka tinuluyan ni Captain!" Sabi ni Dia

"Sana nga tinuluyan na niya ako! Para tapos na ang problema ko sa buhay!" May halong inis sa boses nito. 

Ayokong makonsensya sa ginawa ko sa kaniya, he deserved it after all. Marahas kong binuksan ang pinto at pumasok. Napatingin silang lahat sa akin pero si Ranz lang ang diretsong tinitingnan ko. 

Tumayo siya at agad na kinuha ang baril na hawak ni Dia, mabilis itong lumapit sa akin pero hindi ako gumalaw. 

"Ranz!" Sigaw ni Justin at tumayo na rin ito.

"Patayin mo na ako!!" Sigaw ni Ranz at siya na mismo ang nag lagay sa kamay ko ng baril na kinuha niya kay Dia. 

Napangisi naman ako at agad na itinutok sa kaniya ang baril. 

"Captain!" Sabay-sabay nilang sigaw.

"Patayin mo na ako para matapos na 'tong pag hihirap ko! Sa huli alam kong talo pa din ako dahil hindi ko na sila maibabalik sa akin!" umiiyak nitong sabi. 

"Ranz, ano bang pinag sasasabi mo!?" Si Commander naman ngayon ang nag salita. 

Agad na nag landas ang mga luha niya pababa sa kaniyang mga pisnge. Diretso pa din akong naka tingin sa kaniya habang naka tutok sa noo niya ang baril. 

"Gusto ko ng mamatay dahil wala na din naman ang mga magulang ko! Wala ng dahilan para mabuhay ako!" Malakas nitong sigaw. 

Idiniin ko lalo sa kaniya ang baril, napahinto siya at agad na napatingin sa akin. 

"Hindi ka muna pwedeng mamatay Ranz, babayaran mo muna ang katraydurang ginawa mo.." walang emosyon kong sabi at nanlaki ng bahagya ang mga mata nito. 

"Tapusin niyo na ang buhay ko!!"

Mabilis kong itinapat sa braso niya ang gatilyong hawak ko at binaril siya roon. Napasigaw ito at napaatras dahil sa nangyari at masamang tumingin sa 'kin.

"Akala ko ba gusto mo ng mamatay? Yung mga handang mamatay walang kinatatakutan! Kaya kapag dumating ang araw na wala ka ng kinatatakutan, sabihin mo sakin. Dahil ako mismo ang mag hahatid sayo sa impiyerno!" 

Agad kong kinuha ang susi at mabilis na sumakay sa motor. Ramdam ko ang mahapdi kong mga kamao dahil sa pag suntok ko kanina sa kaniya. 

Sa condo na ako di-diretso ngayong gabi, alangan namang ipakita ko sa mga magulang ko 'tong galos na nakuha ko sa pakikipag habulan sa demonyong Alvazar na iyon! 

Patrick's POV

"Patrick, why do you need to check Ezra's whereabouts!? Malaki na siya, bakit ba hindi mo nalang siya hayaan?" 

Hinarap ko ang aking asawa at agad na lumapit sa kaniya. 

"Everytime na papuntahin ko si Shan sa company niya lagi nalang siyang wala doon. Hindi lang ito isang beses na nangyari Emerald!" saad ko at umupo sa harap na kinauupuan niya. 

"Paano kung nasa business meeting pala siya? Or may mga importante na ginagawa! Anak mo siya baka nakakalimutan mo!" May halong inis na sa boses nito pero nag kibit-balikat lang ako. 

That's the point! Ezra is my daughter, ayoko namang matulad siya sa ibang kababaihan diyan na kung kani-kanino sumasama. Or baka naman masyado ng naiimpluwensyahan ng masamang bagay.

I can't afford to lose another one of my children! Not even Ezra.

She grew up in different way, unlike Shan and Cody hindi siya demanding. Nag-aral siya at nakapag tapos ng wala akong inilalabas na pera.

I must admit na mas proud ako kay Ezra, she's tough like her mother. She's intelligent and beautiful, at kahit sino atang mga binata ay magugustuhan at gugustuhin ang anak ko. 

Marami ng nag tangkang manligaw sa kaniya, kahit ang mga anak ng mga kakilala kong negosyante ay interesado kay Ezra pero ayoko namang makatuluyan ng anak ko ang kung sino-sinu lang na lalaki.

Hindi sapat ang yaman ng kung sino para lang mapasagot ang anak ko. 

As a father, it's my obligation to know how is my daughter manage herself. Kung ano bang pinag kakaabalahan niya habang hindi kami ang kasama niya. May tiwala ako kay Ezra, at alam kong hindi niya ako bibiguin. 

"Patrick, dapat mong malaman na may sariling mundo na ang mga anak natin. Hindi na sila tulad ng dati na kailangan pa tayo, na tayo ang sumbungan nila sa lahat ng bagay. So, please.., itigil mo na 'yang pag kontak mo sa private investigator na kinuha mo! Or else I'm going to abroad!" May pag babanta sa boses nito na ikina buntong hininga ko. 

Agad kong kinuha ang cellphone at mabilis na idinial ang number ng private investigator na kinuha ko. 

"Hello Anson? Wag mo ng sundan si Ezra, ipapadala ko nalang sa bank account ang bayad ko sayo. Salamat!" 

Ako na din mismo ang nag end ng tawag at nakita ko naman ang pangiti ng maganda kong asawa. 

"Are you happy?" Tamad kong tanong at mabilis siyang nag thumps up sa akin. 

"You're the best honey! At dahil diyan, may reward ka sa akin mamaya!" Pilya nitong sabi kaya naman ay napangiti din ako. "Hayaan na natin ang mga anak natin hon. Let them live whatever the life they want."

Sa huli ay napasuko na naman ako ng asawa ko. Maybe she's right, pero hindi maaalis sa akin ang pag aalala. We both moved on from the past. Ayoko ng maulit iyon dahil sobrang sakit mawalan ng anak para sa isang amang kagaya ko. 

My children are my treasures! 

Hindi ang mga company na hawak ko ngayon o ang mga bahay at iba't-ibang properties na meron kami ngayon. Dahil walang silbi iyon kung wala sila sa akin. 

-

Please stay tuned for more upcoming chapters! I hope you liked it. Comment and rating of this story are well appreciated! God bless and stay safe. Lovelots!꒰⑅ᵕ༚ᵕ꒱˖♡