_James Villianuevva’s Pov.Antagal naman niya…Inip na inip na ako dito gosh. Ilang minuto ang lumipas ay bigla akong naiihi, nag dadalawang isip pa ako kung iihi muna ako saglit o di kaya antayin ko muna si Vee na makalabas sa banyo bago ako iihi. Pero papayag kaya yon na antayin akong mag banyo? Tsk, malamang hindi.Nag antay pa ako ng isang minuto at hindi ko na talaga kaya, kaya pumasok muna ako sa pang lalakeng banyo at umihi na don. May mga nakasabay pa akong umihi at yong isa ay parang sumusulyap-sulyap pa sakin este sa baba ko pala.Tsk, alam ko ang mga galawang ganyan ano, ganyan ako minsan eh. ‘’Gosh, nakaihi na rin ako sa wakas!’’ Boses babaeng sabi ko at pakimbot-kimbot na lumabas don.‘’Putanginang may baklang nakapasok pre, baka sinilipan na tayo non!’’ Dinig ko ang boses ng lalake don sa loob, hindi pa naman ako nakakalayo don sa banyo kaya dinig na dinig ko siya at malakas ang boses nito kaya malamang maririnig ko talaga siya.‘’Ano namang masisilipan sayo eh, ang lii
_Vee Anika Wisconsin’s Pov.‘’Hmm…’’ Nagising ako ng may marinig na boses na nag-uusap malapit sa akin. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at may nakita naman tatlong lalake sa harapan na nag-uusap. Nakatalikod sila sa akin ngayon na para bang mga tanga.‘’Hoy ano na? Anong gagawin natin dyan sa babae?’’ Dinig kong tanong nong isang lalake don sa kasama nya. Magsasalita na sana ako pero pansin ko na may nakatakip pala sa bibig kaya pano ako nito magsasalita ngayon aber?! ‘’Abay malay ko! Ano bang sabi ni boss?’’Tang*na ano na naman ba ‘to? Balak yata nilang ipakain sakin itong panyo sa sobrang higpit eh! Saka sinong putang*nang nag tali sa kamay ko sa likuran? Kala mo naman ang higpit ng pagkatali eh, sobrang dali lang naman tanggalin nito. Sa ilang beses ko na sa ganito eh, para bang alam ko na yong mga galawan nila.‘’Ewan ko sayo wuy, wala nga akong alam sumama lang ako sayo diba kase nga sabi mo malake ang perang bigay nong nag bigay saten ng trabaho!’’ Medyo tumaas ang bose
Napalingon silang lahat sakin. ‘’Gagu pre tinawag niya tayong tanga? Tama ba pagka rinig ko?’’Hindi makapaniwalang tanong nito sa kasama niya.‘’Walanghiyang babaeng to ah! Anong karapatan mong tawagin kaming tanga ha?’’May sinabi ba akong meron akong karapatan? Pake ba nila eh, yon ang unang lumabas sa bibig ko!‘’Wow! Nahiya naman ako sainyo! Ano bang karapatan nyong dalhin ako dito na walang pahintulot ko ha?!’’‘’Pake mo eh, inutusan lang naman kami dito eh! Saka nakakita ka na ba ng kidnapper na humingi muna ng permiso sa kikidnapin nila?! Mas tanga ka pa pala samin eh.’’ Napatawa ako ng pagak sa sinabi nito.‘’Okay, di ko naman tinatanong diba?’’ Tinaasan ko siya ng kilay. Dahil nga mukhang busy sila sa pakikipag sagutan sakin ay unti-unti kong tinatanggal itong lubid na nakatali sa kamay ko. Kanina pa nangangalay itong kamay ko sa likuran, ba’t kase kailangan sa likod ko pa itatali ‘yong kamay ko eh, pwede naman sa harapan nalang.‘’Oo nga pre di niya naman tinatanong eh.’’
_James Villianuevva's Pov.Tumingin-tingin ako sa paligid baka may mahagip akong kahina-hinala pero wala naman akong nakita. Bitbit ko ngayon ang bag at phone ni Vee.Nagmadali akong pumunta sa kung san sila Mr. Wisconsin at Keven nag aantay. Medyo nag babakasakali ako na baka kasama nila si Vee pero wala.'Hindi niya naman siguro ako pinag t-tripan hindi ba? Imposible naman yon eh, iba ang pakiramdam ko mukhang may masama nangyari sakanya.' Saad ko sa isip ko."James? Si Vee asan?" Tanong ng daddy niya."Ba't ang tagal niyo yata, sure ba kayong sa banyo lang kayo nagpunta o baka naman nag libot-libot pa kayo dito sa paligid ano?" May halo birong tanong ni Keven sakin.Halata sa mukha nilang masaya sila pero ewan ko nalang kung anong mangyayari kapag sinabi ko na nawawala si Ms. Vee."Mr. Wisconsin pasensya na po pero sa tingin ko nawawala si Vee." Deretsang sabi ko sakanila."Ano??" Bakas sa mukha nilang dalawa ang pagkagulat."Kanina ko pa ho siya inaantay sa banyo, nag cr lang na
_Vee Anika Wisconsin's Pov."Teka hindi naman ako ang dapat kinidnap ninyo eh, kaya pwede bang pakawalan niyo na ako ha?""Sumasakit na kaya itong pwet ko sa kakaupo dito oh, paksheyt!" Reklamo ko sakanila.Sino ba kase yang Lazaro na yan?! Magka mukha pa kami para mapagkamalan ako na siya! The heck sa tingin ko naman mas maganda pa ako sakanya no!"Hindi pwede mapapahamak kami pag pinakawalan ka namin. Pano nalang kung mag susumbong ka sa pulis?! Di patay kami!" Sabi nong isa."Anong patay? Hindi ba pwedeng makukulong lang kayo, siguro kung manlalaban kayo sa pulis di siguradong deretso na ang libingan ninyo." Napairap na lamang ako sakanila.Hayst, ang kikitid ng utak nila my god!"Hindi porket maganda ka ay pagbibigyan ka namin Ms. Lazar--""Wisconsin nga tanga!" Pagtatama ko sakanya.Bakas sa mukha nitong nainis siya sa sinabi ko. "Pre pabayaan mo na yan. Mabuti pang kumain muna tayo don." Inakbayan siya nong kasama niyang katulad niya tanga rin."Oo, nga kanina pa ako nagugutom
"Gusto po namin makarinig ng kwento po." Wala pa nga akong sinabi at hinila na nila ang kamay ko patungo sa isang kwarto at pagkapasok namin don ay may nakita akong tatlong kama na medyo magkadikit at hula ko sakanila ito malamang.Pinaupo nila ako sa gilid ng kama at sila naman ay umupo rin sa kama, nakaupo sila sa harapan ko ngayon."Oum, anong klaseng kwento ba ang gusto ninyo?" Takang tanong ko."Kahit ano po hehe!" Bakas sa mukha nilang excited sila ah."Hmm, english story ba gusto ninyo?" Tanong ko at tumango-tango lang sila."Okay, ang title nito ay Prince Ariel."Once upon a time there lived a king and a queen who had only one son, of whom they were passionately fond, though he was a very ill-shapen boy. He was as stout as the biggest man and as short as the tiniest dwarf. But the ugliness of his face and the deformity of his body were as nothing compared to his evil disposition.He was a self-willed little wretch, and a nuisance to everybody. From his earliest childhood the k
"Young prince, do not seek here for the adder you brought hither. It is here no longer, and you find me in its place to pay you its debt. But to speak more plainly: well, I am fairy Gentille, famous for the many merry and dexterous tricks I know how to perform. All our family live for a hundred years without growing old. We are never ill: we have no sorrows or pains. That time over, we become adders for eight days. It is this period alone that is dangerous for us, for then we can neither foresee nor prevent any misfortunes that may happen to us; and if we are killed we never live again. The eight days past, we assume once more our ordinary shape, our beauty, our power, and our treasures. Now you understand, my lord, what I owe you, and it is only just that I should pay my debt. Think, therefore, what would be useful to you, and be sure of my good will."The young prince, who up to this time had had no dealings with the fairies, was so filled with astonishment that it was long before h
"Old skeptic, if you do not believe what your wife says, you will pay for your doubt with your life. Break off your daughter's wedding, and give her up at once to the man she loves."These words produced a wonderful effect. Without more ado they despatched the bridegroom, telling him they would not have broken off the match but for orders from on high.He did not believe what they said, and would have sought to gain his end by trickery, for he was a Norman; but Ariel shouted so loud in his ear that he was nearly deafened, and to make sure of his departure, he trod so hard on his gouty feet that he nearly squeezed them flat. So they ran to seek for the lover in the wood, who in the meanwhile was in despair.Ariel was waiting for him with the utmost impatience, only less than that of his young mistress. The lover and his bride nearly died of joy. The feast prepared for the old mans wedding served for the happy lovers, and Ariel taking his human shape again, appeared suddenly at the hail
May biglang kumatok sa pintuan kaya naitulak ko siya at mabilis naman akong tumayo pero medyo napadaing pa ako dahil sumakit itong likod ko."S-Sino yan?" Nauutal kong tanong sa kumatok. Binuksan ni James yong pituan at wala namang tao.Napakagat naman ako ng labi dahil nanggigilgil ako don sa kumatok. Panira ng moment eh, bwes*t!Nagkatingan kami ni James pero ako na mismo ang umiwas dahil nahihiya akong tignan sya sa mata lalo na napapatingin den talaga ako sa labi niya at naaalala ko lang ang nangyaring pag halik niya sa akin.Tumikhim ako bago nagsalita. "A-Asan ba yong tubig ko? Diba inutusan kita kumuha ng t-tubig?" Nautal pa talaha ako hayst, masyado kang nagpapahalata na kinakabahan ka Vee! Pano ba naman eh, sinulyapan niya ako at tinignan saglit sa mata.Napakamot siya sa ulo niya bago nagsalita. "Ano kase... nakalimutan ko." Saad nito kaya napakunot ang noo ko kase di ako makapaniwala na nakalimutan niya eh, tanging tubig lang naman inutos ko sakanya!"Vee yong kanina nga pa
Inirapan ko siya. "Meron naman talaga akong binila ah, Ito oh." Sabay abot sakin ng isang maliit paper bag."Ano yan?" Taka kong tinignan yong paper bag, binigay niya 'yon sakin kaya tinignan ko rin naman ito."Para sakin ba to?""Hindi." Kumunot naman ang noo ko dahil sa sagot niya."Bwes*t ka di ba't mo pa binigay sakin kung ganon ha!" Nag expect pa naman ako ng kunti kainis, mabuti nalang talaga di ako ngumiti kase nakakahiya kung ganon. Akala ko para sakin hayst!"Hindi ko naman binigay ah, inabot ko lang sayo para malaman mo ang laman niyan baka kasw ayaw mo maniwala na may binili ako." Saad nito pero tinignan ko lang siya ng masama.Kinuha niya pabalik yong paper bag at kinuha ang laman ni. In-open niya at nakita ko na isang kwentas 'yon."Biro lang para sayo talaga 'to Vee." Sabi niya kaya mas kumunot ang noo ko pero biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil don."Seryoso? Akin yan? Ba't mo naman ako binilhan ng kwent--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko kase mas lumapit si
"Ang saya naman ata nila peste!" Tsk, mukhang enjoy na enjoy ka yata James ah, akala ko ba bakla kang putcha ka! Hmm, baka naman bisexual ano?? Akala ko ba may bibilhin lang sya ha?Sabi niya mabilis lang sya tsk. Kaya pala siguro ayaw niya akong ipasama sakanya eh, dahil pala sa babaeng yan!Nag lakad ako at nag tungo sa gawi nila. "Order-an mo nga rin ako ng coffee." Sabi ko sabay umupo ako sa tabi ni James.Halatang medyo nagulat itong babae na nasa harapan ko nakaupo ngayon at lalo na itong si James na nanlake ang matang nakatingin sa akin."Oh? Ano? Parang gulat na gulat ka ata Mr. James??" Tinaasan ko siya ng kilay."What are you doing here? Sinundan mo ba ako?" Medyo nakataas rin ang kilay nito sakin."Of course not! Sino ka ba para sundan ko ha! M-May kikitain lang ako dito ano tapos nakita kitang bakla ka!" Mahinang sabi ko sakanya sa huli."At kanino ka naman makikipag kita? Ba't wala kang sinabi sakin Vee??""Aba bakit may sinabi ka rin bang may kikitain ka ha??" Pabalik k
Lumabas ako ng kwarto kase pag gising ko wala si James. Pumasok ako sa kwarto niya at nakita siyang kakabihis lang ng pantalon niya at sinuot yong polo shift nito. Lumingon ito sa gawi ko at medyo nagulat pa sabay na tinakpan ang katawan niya. Hindi pa kase naka batones yong suot niyang polo. Tsk, ano bang tinatakpan niya e' wala naman siyang dede. "Ba't ka andito?" Tanong nito. Umupo muna ako sa gilid ng kama at tinignan siya. "James san ka pupunta? May lakad ka ba??" Takang tanong ko sakanya. Ba't yata bihis na bihis siya ngayon? Parang iba yong suot niya eh, mukha siyang may date ganon. "Sa mall, may bibilhin lang ako." Sagot nito sakin habang nakatalikod at binabatones ang suot niya. "Ha? Pano naman ako? Isasama mo ba ako?" Matutuwa na sana ako kase ilang araw na rin akong hindi nakakapunta sa mall. "Hindi. Dito ka lang sa bahay niyo po Ms. Vee." Kumunot naman ang noo ko sa sinabi nito. Akala ko isasama niya ako kase nga bodyguard ko siya at dapat nasa tabi ko siya lagi par
Flashback_Naiinis kong tanong sakanya. Sino ba naman kaseng hindi magagalit kung may bigla nalang pumasok sa kwarto mo ng walang pasabi diba? Pano nalang kung kakagaling ko lang maligo at hubot hubad ako dito sa kwarto tapos ganyan sya?! Ano makikita niya akong nakahubad ganon diba hindi naman tama yon!Ano mali ba ako, sobrang sama ko pa rin ba ngayon?! Sobrang mali naman talaga ang pumasok sa kwarto ng iba."Pasensya na po Ms. Vee." Nakatalikod nitong sabi sabay sinira ang pintuan."Aray ko naman Vee! Ba't mo naman ako tinulak!" Nilingon ko si James na nakaupo ngayon sa sahig at nakahawak pa ito sa balakang niya."Eh, ano kase nagulat ako kay Keven kaya natulak kita pasensya ka na!" "Okay, mukhang hindi mo naman sinasadya talaga." May diin niyang saad.Sige sabihin na nating medyo sinasadya ko nga 'yon pero hindi ko naman talaga ginustong itulak sya okay. Inabot ko naman sakanya ang kamay ko para tulungan syang makatayo at nong aabutin na niya sana ang kamay ko ay bigla ko itong
Flashback_"Bumaba ako rito para kumain, hindi makipag chikahan po sayo." May diin kong sabi sakanya.Pano ako kakajn kung makikipag chikahan lang kami dito sa isat-isa. Tsk, wala rin naman akong interest na makipag usap sakanya o kahit makipag man chikan ng kunti.Tumikhim naman sya bago nagsalita. "You can start eating now then." Saad nito.Hindi na ako nag salita pa. Nag simula lang akong kumain at napansin ko namang ni isang kutsara ay hindi pa sumusubo si James ng pagkain."Ano pang inaantay mo? Pasko? New year?" Mahinang tanong ko tama na kami lang ang makakarinig sa boses ko.Mabuti nalang nandito si James, nandito si James makikisabay rin sa amin kumain kase kung wala sya ay di ako makikisabay at pigilan ang sarili ko "Kakain ka o susubuan pa kita?" Medyo napalakas ang boses ko at mukha narinig nilang dalawa 'yon kaya nabaling pareho ang paningin nila sakin."What?" Bagot kong tanong at ilang segundo lang ay bumalik na sila sa pag pagkain."Oo, kakain na po." Tanging sagot n
Flashback_Tulala ako nang umuwi kami sa bahay.Nandito ako ngayon sa kwarto nakahiga sa kama habang pilit na inaalala yong nangyari noon. Sa pagkakaalala ko ilang beses na akong nakidnap pero di ko talaga maalala saan don eh, at saka marami akong mga nakalimutan na nong mga nakaraan ko. Tanging si Bellie nga lang nagpapaalala sakin sa mga bagay-bagay na nangyari sakin kase ewan alangan namang tanongin ko si dad na mag kwento sakin eh, hindi nga kami close.At saka mukhang wala siyang balak ipaalala sakin yong mga nangyari noon. Ewan ko nga ba ba't nakakalimutan ko? Este ba't hindi ko maalala?? Agad akong napabangon ng may biglabg pumasok sa kwarto ko. Inayos ko yong paa ko at tinabunan ng kumot. Nakabukaka lang kase akong nakahiga at naka short lang ako, malamang nakikita na ang panty ko."Oh, James ikaw pala." Tanging nasabi ko."Wag mo na ako pansinin, humiga ka nalang ulit dyan dito lang ako sa sofa manonood ng movie." Wika niya.Napakurap-kurap ko naman siyang sinunod. Unti-un
Flashback_"James anong ginagawa natin dito?"Nag tatakang tanong ko habang nililibot ang paningin sa paligid.Bakit dinala niya ako dito sa sementeryo? May bibisitahin ba sya? Sino naman??Nag lakad-lakad kami at huminto sya kaya huminto rin ako sa paglalakad."Well, dito nakalibing ang mommy ko."Medyo nabigla ako sa sinabi nito.Napakamot ako sa batok. "Ba't mo naman ako sinama dito?""Because I promise to her that--" hindi na nito natuloy ang sasabihin dahil may biglang nag ring na cellphone."Cellphone mo yata yong nag r-ring." Sabi ko."Sasagutin ko muna to." Saad niya at tumango lang ako. Kinuha nya ang cellphone sa bulsa nya at sinago yong tawag, nag lakad sya palayo sakin ng kunti at nakipag usap don sa tumawag sakanya sa telepono.Nagtataka ko naman syang tinignan mula dito. Napapataas ang kilay ko kase panay ang tawa at ngiti nitong si James yong para bang kilikiliti sya ng kung sino dyan sa gilid."Hmm, sino kaya yang kausap niya?" Takang tanong ko sa sarili.Ilang minuto
Flashback_"Alam mo umagang-umaga nambu-bwesit ka James!" Inis kong sabi sabay alis sa kama."Joke lang ito naman hindi mabiro."Inis ko syang tinignan."Tsk, kala ko ba friends na tayo tapos nang gaganyan ka sakin ngayon!" Nakakainis sya! Swerte niya pumayag ako sa gusto niya tapos mang gaganyan sya sakin ngayon! Sobrang feeling close nya yata sakin kung ganon ah!"Bakit hindi ba nang gaganito ang magkaibigan?""Hindi!" Pabulyaa kong sagot sakanya."Ang tunay kaibigan parang kapatid nag dadamayan!" Wla nga pala akong kapatid pero feeling ko naman same lang yun este tama naman siguro ako? Diba?"No, may mga kaibigan den namang na ganitong klase na kaibigan. Yung nag iinisan, nang-aasar minsan, yong kasama mo kapag masaya o malungkot ka man. Yung maasahan mo, mapagkakatiwalaan at higit sa lahat handang damayan ka.""Okay, ikaw na ang tama ako na yung mali!""Alam mo Vee hindi naman masama kung minsan aminin mo na mali ka, na ikaw ang mali okay. Just take it as a lesson kapag nakakagaw