Mamaya ulit!
MATAPOS kaming ipakilala ni Alas ay nagsimula na ang event para sa flow ng birthday party ni Princess. Mayroon nang bagong emcee for the birthday party and not for formal purposes only. Nagsimula nang mag-ingay ang mga bata lalo na nang mayroon nang magician na pumunta sa stage. Marami ‘rin ang taga media ngunit pinapatay muna ang camera nang magsimula ang birthday party. Katabi ko si Alas habang kasama namin sa iisang table ang aming mga kaibigan. Sa baba kami naupo upang mas maayos na makapanood si Princess. Nang matapos ang magic show ay kumain na muna kaming lahat lalo na at sinabi ni Alas na marami pang ganap at kailangan ng lakas. Alam ko na maraming tanong mamaya ang media kaya naghahanda na ako ng mga isasagot. “Are you okay wife?” napatingin ako kay Alas at tumango. “Bakit naman ako hindi bagiging okay?” nakangiti kong tanong. “You look distracted kasi,” sabi niya na ikinailing ko nalamang. “Iniisip ko lang kung anong isasagot ko sa media mamaya.” “Isagot mo lang kung an
NAGKATINGINAN kami ni Alas at lumapit ito saakin upang alalayan ako. “Trust Philip, okay? Siya lang ang makakatulong satin.” Tumango ako sa sinabi niya at naglakad kami papunta sa tabi nito sa sofa. “Ano bang pag-uusapan natin?” tanong ni Alas dito na ikinaseryoso lalo ni Philip. “Katulad mo Stella ay nakatanggap ako ng ganitong sulat. Papunta na sana ako dito pero nakita ko ito sa labas ng kotse ko.” Mayroon itong kinuhang papel mula sa kaniyang bulsa at ibinigay saamin. Binuksan ni Alas ang papel at natigilan ako sa nabasa ko na iyon. “Kahit protektahan mo si Stella ay mamamatay pa ‘rin siya.” ‘yan ang nakasulat sa papel at feeling ko ay maaalis na ang puso ko sa sobrang kaba. “Sino ang nagpapadala ng ganitong death threat sa asawa ko Philip! Kailangan niya agad mahuli at mapatay!” biglang sumigaw si Alas kaya pinigilan ko siya lalo na at tulog si Princess. “Alas, kumalma ka. Walang magagawa ang galit mo sa ganitong uri ng sitwasyon.” Mukang natauhan naman ito sa sinabi ko kaya u
HABANG nasa kusina si Stella at naghahanda ng pag kain para sa kanila ay pumasok ang isang katulong nila. “Sir, excuse mo ho. May naghahanap po kay ma’am Stella, ang sabi sila ‘daw po ang tiyo at tiya niya, mga Montecarlos.” Natigilan si Ace nang marinig niya ang sinabing iyon at napatayo. “Sige, ako nang bahala. Samalat.” Sabi niya dito at aalis n asana ngunit hinawakan ni Princess ang kamay niya. Magkatabi kasi sila nag nagkukwentuhan habang nag-aantay sa mga kaibigan. “Daddy, sino po ‘yun?” napatingin si Ace sa anak at napangiti. “Kung tama ang sinabi ng katulong natin ay sila ang natitirang kamag anak ng mommy mo. Hindi ba alam mo naman na napalayas siya noon sa Isabella, sila ang nagpalayas sa kanila noon.” Napakunot ang noo ni Princess dahil doon. “Sila po pala ang nagpalayas bakit nandito po sila?” umiling si Ace kay Princess at lumuhod upang makapantay ito. “Anak, don’t be like that, okay? Kung tutuusin ay sila ang nagpalaki sa mommy mo, alam kong may dahilan sila kung bakit
STELLA “PAANO niyo nalaman kung nasaan ako tiyo, tiya?” Nakangiti kong tanong habang nasa hapagkainin pa ‘rin kami. Kanina pa kami tapos kumain pero nagpasiya kaming dito nalang muna at mag kwentuhan. Hanggang ngayon ay hindi pa ‘rin ako makapaniwala na andito sila tiyo at tiya. Ang huling kita ko sa mga ito ay ang—sa panaginip ko. “Napanood namin ang live niyo sa birthday ni Princess, noong una ay hindi kami makapaniwala na ikaw ‘yun dahil baka kapangalan mo lang pero nang makita ka namin ay walang duda na ikaw nga.” Nakangiting sabi ng tiya ni Stella. “Maganda naman pala ang naidulot ng announcement mo Alas,” nakangiting sabi ni Ava na ikinatango namin. “Hindi pa ‘rin ako makapaniwala tiyo, tiya. Ang akala ko talaga ay hindi ko na kayo makikita lalo na at nalaman ko na ibinenta niyo ang Hacienda sa mga Del Rosario.” Nagkatinginan ang dalawa dahil sa sinabi ko na aking ikinataka. “May problema ba tiyo? Tiya?” tanong ko na ikinatingin saakin ng mga ito. Napahawak si tiya sa braso
DALAWANG araw ang lumipas magmula nang magsimulang magkaroon ng bantay sa bahay nila Ace at dalawang araw na ‘rin ang nakakalipas magmula nang mag train sila nang palihim. Tandang-tanda pa ni Ace nang unang makita nila ang mag sasanay sa kanilang tatlo—sina Theo at Ellias. Gulat na gulat ang tatlo nang makita ang dalawa nilang kaibigan, Philip has no choice kung di ang dala ang gawing trainer ng mga ito dahil bukod kay Stella ay ang dalawa ang pinakang magaling niyang tauhan at mapapagkatiwalaan. Hindi ‘man makapaniwala ngunit tinaggap nalang ng tatlo. Ang hindi nila maisaayos ay ang dahilan nila para mawala sa paningin nila Stella lalo na si Ace. Hindi madaling mag dahilan para sabihin na aalis sandali. Normal na oras nila para magsanay ay sa gabi, pasado alas onsen ang gabi sila nagsisimulang mag sanay hanggang alas tres ng umaga. Hindi naging madali para sa tatlo lalo na nag pagtatago nila Lucas at Harris sa loob ng Hacienda nila Ace para lang hindi mahuli. Pero lahat iyon ay tin
“PUMUNTA ka dito sa address na i-sesend ko sa’yo nang mag-isa. Kapag natunugan ko na mayroon kang kasama ay hindi ako magdadalawang isip na patayin si Ava.” Hindi mapakali si Stella sa loob ng kanilang kwarto dahil sa natanggap na tawag na iyon. Hindi niya kilala ang lalaki, hindi niya ito na bobosesan kung kaya nagtataka siya kung paano siya nito nakilala. Nagkaroon agad siya nang clue na maaaring ito ang taong nagbabanta sa buhay niya. Tama ang hinala niya na may nangyaring masama kay Ava, ngunit ito mismo ang nagsabi na pupunta siya sa isang mission. Napatigil siya sa pagpapabalik balik at agad na tinawagan si Philip sa kaniyang telepono. Napatingin pa siya kay Ace na tulog na tulog hanggang sa sumagot si Philip. “Stella, napatawag ka may problema ba?” salubong nito sa kaniya. “Wala naman Philip, tatanungin ko lang sana kung kasama mo si Ava. Patay kasi ang cellphone niya.” Idinahilan niya lamang iyon para malaman kung totoo bang nasa mission ito o hindi. “Si Ava? Hindi pa kami
“SHE’S dead Stella, bitawan mo na siya.” Narinig ni Stella ang boses na nagmumula sa lalaking bumaril kay Ava kung kaya napatingin siya dito ng matalim. Hindi pa ‘rin tumitigil ang pag-agos ng luha mula sa mga mat anito dahil sa sobrang sakit na nararamdaman. “Pinatay mo si Ava! Papatayin ‘din kita!” hindi nagdalawang isip si Stella na paputukan ito ng baril na agad na ikinagulong ng lalaki sa sahig habang si Stella ay sunod-sunod itong pinatamaan ng bala. Naramdaman niyang may babaril sa kaniya kung kaya una niyang pinuntirya ang mga tauhan ng lalaki. “Mamamatay kayong lahat!” parang nabuhay ang demonyo sa kaloob-looban ni Stella dahil sa pagkawala ng kaibigan at napaatras ang mag tauhan ni agent Tiger. “Nagtago si Stella sa isang cabinet na naroroon at pinalitan ang kaniyang baril. Napasandal siya sa cabinet habang patuloy na bumabalik sa ala-ala niya ang huling tagpo nang makitang buhay si Ava. Napatingin siya dito at mas lalong naiyak. “P-patawarin mo ako Ava,” nanginginig an
TULALANG nakaupo si Stella sa labas ng morgue matapos dalhin doon si Ava nang kumpirmahin itong patay na. Ayon sa mga doctor ay halos labing tatlong minuto na itong walang buhay at dahil ‘yon sa balang tumama sa bandang puso. Kumpleto silang lahat ngayon sa labas nang morgue kung saan pare-parehong tahimik at wala sa sarili. Kanina nang magising si Stella mula sa pagkakawalang malay ay si Ava agad ang unang hinanap nito. Nalapatan na ‘rin ng first aid ang mga natamong sugat nila sa pagkakasabog ngunit hindi pa ‘rin naaalis ang sakit sa katotohanang patay na si Ava. Napapikit ng mariin si Stella at napatingala ng maalala niya ang huling tagpo nila ni Ava. Napansin ni Ace ang naging kilos ng asawa kung kaya naupo ito sa tabi niya at niyakap. “Wife, magiging ayos ‘din ang lahat.” Tila napantig ang tenga ni Stella dahil sa narinig at tumingin kay Ace. “H-Hindi magiging ayos ang lahat! Wala na si Ava, Alas! Wala na si Ava!” Natigilan si Ace dahil sa sinabi ng asawa at kitang-kita niya a
“D-DITO Faith, umakyat ka bilis!” hinihingal na sabi ni Stella kay Faith nang dalhin niya ito sa likod nang Falls kung saan silang dalawa lang ni Ace ang nakaka-alam. Umuubo pa si Faith ng makaakyat sa kweba habang si Stella ay hindi na magawang maka-akyat pa dahil sa tama ng bala.“S-Stella! Halika tutulungan kita!” nang matauhan si Faith ay tinulungan niya ito at nakita nila ang gown niyang nababalutan pa ‘rin ng dugo dahil hindi ito tumitigil sa pag-agos. “K-Kailangan ko ng panali, punitin mo pa ang laylayan ng gown ko.” utos ni Stella sa kaibigan na ikinatango naman ni Faith.Si Faith na ‘rin ang nagtali niyon sa kaniya habang nakapikit ito at tila nanghihina na. “S-Stella, ‘wag mo akong iiwan ah! ‘Wag kang mawawala!” natatakot na sabi ni Faith na ikinatango ni Stella. “A-Ano ka ba, isang tama lang ‘to ng bala.” Natatawang sabi ni Stella.“Pero napuruhan ka kanina! Pagod na ang katawan mo!” tama si Faith, nararamdaman niya ano ‘mang oras ay babagsak na siya. Hindi kinaya ng katawan
“TANDAAN mo wife, wag kang kikilos hanggat hindi pa kami nakakapasok maliwanag?” seryosong sabi ni Ace sa earpiece kung saan lang sila maaaring mag-usap. Nag-aayos si Stella sa loob ng kaniyang sasakyan bago bumaba sa harapan ng mansion ng mga Del Rosario. Mayroong mga bantay sa gate ngunit pinapasok siya nito ibig sabihin siya ang target ni Eduardo at inaantay siya nito. Samantalang sila Ace naman ay nasa loob ng van kung saan nakakonnect sa kanilang dalang laptop ang mga CCTV sa loob na na-hack ni Diego. “’Wag kang mag-alala Alas, ayos lang ako. Bababa na ako,” mas naging seryoso ang nasa loob ng van, andoon si Ace, Lucas, Harris, Theo at Ellias. Sila ang may kakayanang lumaban kung kaya minabuti nilang sila nalamang ang papasok sa loob. Marami silang dalang mga baril at ilang armas para sa magaganap na labanan dahil nga sa plano nila ay naihanda nila ang lahat ng ito. Nasabihan na nila si Philip at siguradong papunta na nag mga ito ngayon upang tulungan sila kay Eduardo. Kit
BIGLANG inihampas ni Eduardo ang baril na hawak kay Don Enrique na ikinabagsak nito sa sahig. Napalingon si Talia dahil sa narinig at lalong mapaiyak ng makita ang amang nakabulagta sa sahig. “A-Anong ginagawa mo?!” sigaw nito ngunit naging maagap ‘din si Eduardo at hinampas din niya dito ang baril. Inis na inis na napatingin si Eduardo sa mga nakabuglatng katawan sa sahig. Dalawang tao nalang ang hawak niya, naisip niya si Diego. Aalis na sana siya doon upang sabihana ng tauhan niya na kunin ang katawan ni Don Enrique at Talia pero napahinto siya ng makita si Elise sa pinto ng dirty kitchen na tulalang nakatingin sa mga nakabulagtang katawan. “A-Anong nangyari?” tanong nito at napatingin sa kaniya kung saan napaatras dahil nakita niya ang hawak na baril ni Eduardo. Agad na tumalikod si Elise upang tumakbo at humingi ng tulong ngunit hindi nagdalawang isip si Eduardo na paputukan ito at maya-maya pa’y bumagsak na ‘rin ito sa sahig. “Sisigaw ka pang maingay ka,” inis nasabi ni Edu
TAHIMIK na lumabas si oliver at nanang Lili upang pumunta sa may sulok na parte ng Hacienda Del Rosario kung saan mayroong daan papunta sa pinakang main road. Habang palingon lingon ang dalawa ay hindi nila napansin si Eduardo na galing sa may kwardra kung saan nakita sila nitong parang nagmamasid. Napakunot ang noo ni Eduardo dahil doon at sinundan ang dalawa ng palihim. Nang makalabas ang mga ito ay agad siyang nagtago sa may mayayabong na halaman at mula doon ay nakita niyang pumasok ang dalawa sa isang tinted na sasakyan kung saan hindi iyon familiar sa kaniya maging ang plate number. Nagtataka ‘man ay agad siyang pumunta sa sasakyan at sinundan ang mga ito. May kutob siya na mayroong gagawin na kakaiba ang dalawa, alam niya na matagal nang katulong si nanant Lili doon na mas bata kay Don Enrique ngunit nakakapagtaka na pumuslit ang dalawa sa isang tagong daan. Inabot ng halos kalahating oras ang byahe nila at maya-maya pa’y pumasok ito sa isang bahay na malaki at purong puti
“SIGURADO ka ba sa gagawin mo Stella?” Alalang tanong ni Theo habang nasa loob sila ng kotse, si Vanessa ay muling iwan sa bahay dahil busy pa ito. Pinatawag siya ni Don Enrique para sa saluhan sila sa lunch ngunit iba ang plano niya na ikinababahala ni Theo. “Magtiwala ka saakin Theo, makakalabas ako mamaya at sa oras na makalabas ako ay doon magsisimula ang gera.” Napabuntong hininga na si Theo dahil doon. Alam niyang malamang sa mga oras na ito ay alam na ng mga kaibigan nila na siya sa Stella. Sa oras na malaman nila na siya si Stella ay hindi na nila kakayanin pang magpanggap kung kaya siya na magsisimula ng gulo. Huminto sila sa tapat ng masion at lumingon si Theo, “Mag-iingat ka, mapapatay talaga ako ni Ace kapag hindi!” ngumiti si Stella at tumango. Hinanda ni Stella ang sarili bago tuluyang lumabas ng sasakyan. Sinalubong siya ng mga tauhan at hinatid siya papunta sa lugar kung saan sila kakain ng tanghalian. “Ms.Scarlet!” nakangiting bati ni Don Enrique at nagsitayuan
“ACE!” Napatingin siya sa hagdan at nakita niyang pababa doon sila Lucas, Harris at Ellias. “May problema tayo! Pero teka bakit basa ka?” tanong ni Lucas na ikinailing nalamang niya. “Nothing, naulanan lang ako. Anong problema natin?” tanong niya na muling ikinaalala nila sa nangyayari. “Wala na tayong access sa CCTV! Mukang nahalata ni Eduardo na nahacked natin sila!” nangunot ang noon ni Ace dahil doon ngunit masyado nang masakit ang ulo niya para isipan pa ito. “Mag-uuspa tayo bukas, sa ngayon hayaan niyo muna akong mag-isip.” Nagkatinginan ang mga ito ng dali-daling umakyat sa taas si Ace habang si Faith na nakasalubong nito ay nagtataka ng hindi siya pinansin ng kuya. “Anong nangyari kay Kuya? Inaway niyo ba?” tanong nito sa tatlo na agad nilang ikinailing. Hinayaan nalang nila ito at nagluto ng makakain lalo na at malamig dahil umulan. *** Tulalang nakatingin si Stella sa labas ng bintana sa sala, nakaligo na siya at nakapag-ayos ng sarili kaya naisipan niyang pumunta s
“MAAARI ko ho ba kayong makausap nanang Lili?” Napatingin ang mga katulong sa pagpasok ni Stella sa dirty kitchen kung saan andoon ang kanilang pwesto ng dining noong tumira siya sa mg Del Rosario. “Stella!” napatingin siya sa tumawag sa kaniya, kung hindi siya nagkakamali ay si Rea iyon na nakatanggap ng batok mula kay Sese. “Hindi si Stella ‘yan! Si Ms.Scarlet yan! Parang hindi ka na inform nitong nakaraang araw ah?” Hindi niya maiwasan na mapangiti, hindi pa ‘rin nagbabago ang mga ito. Kulang ‘man sila doon dahil wala ang mga lalaki ay kita niya pa ‘rin na hindi sila nagbago. “Pwede niyo ba muna kaming iwan?” ngiti niyang sabi na ikinatango naman ng dalawa at maglilinis pa daw sila sa living room. Lumapit siya kay nanang Lili at niyakap ito pagkatapos ay sinabihan na pumunta sa bahay dahil hindi niya pwedeng sabihin doon lalo na at baka nakabantay sa kaniya si Diego at Talia. Ang hindi niya alam ay may nanonood sa kaniya mula sa CCTV, si Ace. Nakakunot ang noo nito ng makitang
HINDI makapaniwala si Stella na nasa loob pala ng silid na iyon si Lee, nalaman niya na opisina pala ito ng lalaki at sinadya ng matanda na doon pumunta upang marinig ng anak ang usapan nila. Ang kaso ay hindi naman inaasahan ni Leo ang mga ibubunyag nito. Ngayon nga ay malungkot na ang itsura nito habang nag kukwento kay Stella. “Ilang taon na ‘rin ang nakakaraan simula nang itago ko ang katotohanan na ito Stella, alam ko ang tungkol sa pagkamatay ng magulang mo.” Seryoso lamang na nakatingin si Stella kay Leo habang nakakuyom ang kamao. “Nalaman ko ang balak nila dahil ang mga Del Rosario ay matalik na kaibigan ng pamilya ko. Sabi saakin ng magulang ko na dumikit ako sa kanila, pero aksidenteng narinig ko ang plano nila. Natakot ako, hindi ako nagsumbong hanggang sa nabalitaan kong wala na ang magulang mo.” Bigla itong lumuhod mula sa kinauupuan nito at humingi ng tawad sa kaniya. “P-Patawarin mo ako hija, matagal na akong kinakain ng konsensya ko pero nawala ka nalang dito sa bay
“BAKIT ibinigay mo kay Ms.Scarlet ang lupa?” Tanong ni Eduardo kay Don Enrique nang makapasok ito sa loob ng opisina. Naupo muna ang matanda bago tuluyang sinagot ang tanong ng tauhan. “Dahil malaking halaga ang ipinatong niya sa buong lupa,” nangunot ang noo ni Eduardo dahil sa sinagot nito. “Paano si Mr.Salvador? Hindi ba’t matagal niyo nang pinaplano ang project na ito?” Tinignan siya nito. “Malaki ang parte niya sa lupa, hati kami doon. Napaka impossible na hindi siya masilaw sa Fifty Million,” gulat na napatingin si Eduardo kay Don Enrique dahil sa sinabi nitong presyo. “50M?!” nakangiti ang matanda dahil sa naging reaction niya at tumango. “See? Palay na talaga ang lumalapit saakin ngayon.” Hindi makapaniwala sa Eduardo na maglalabas ng ganong kalaking pera si Scarlet para lamang bilhin ang lupang iyon. Ngayon ay napapaisip siya kung ipinagbili ba nila ang lupa ng mga Montecarlos ay ganoong presyo din kaya ang ibibigay nito. Hindi niya maiwasang manghinala, paanong nangya