Kabanata 4

TUMAYO si Lorenzo at sasagot na sana nang may dumating pang isang lalaki.

"Sabi mo nag-resign na, bakit nandito pa 'yan?" tanong ni Renandro kay Chester. Si Renandro ang dating kaklase ni Lorenzo na pinagbentahan niya ng negosyong iyon. Noong ibinenta niya ang RV Retail ay imbis na tulungan siya ng dating kaklase ay lalo pa siyang nasadlak sa putik. May lihim na galit pala ang taong iyon sa kanya kaya't imbis na bigyan siya ng mgandang posisyon ay sa pinakamababang level ng organizational chart siya inilagay.

"Ewan ko nga ba, Boss. Bakit dikit nang dikit pa rito wala naman siyang silbi."

"Lorenzo, umalis na ka. Nakakaabala ka na masyado," dagdag na pangungutya ni Renandro.

"Tama. Dapat sa 'yo naliligo ng asin para mawala ang malas. Umalis ka na."

Napapikit si Lorenzo at napabuntonghininga nang malalim. Hanggang kailan siya kailangang magtiis sa mga salitang ganoon?

"Mr. Lorenz Villaverde is the official new but old owner of RV Retail," malakas ang boses ni Vic sa may likuran niya. Napatingin ang dalawang kausap sa bagong dating na lalaki. Naka-grey na business suit si Vic.

"Wow. Nag-hire ka pa ng magpapanggap at aakting para lang kunwari may value at silbi ka?" Patuloy na panunuya ni Chester kay Lorenzo. Pumalakpak pa ito. Maraming empleyado noon sa lobby na napahinto at nasaksihan ang kaganapan.

"Chester! You're fired!" Mabilis ang pangyayari. Noong una ay katulong ni Chester si Renandro sa panlalait ngunit ngayong dumating si Vic ay mabilis ang pagbaligtad nito.

"Chairman Santiago, pardon this man. He's no longer with our company as of now," paliwanag ni Renandro na halatang nanginig bigla sa takot. Nakilala niya kung sino ang dumating. Ito ang kausap niya sa cellphone ilang segundo lang ang nakalipas. Ang taong bumili ng kumpanyang matagal na niyang gustong bitiwan. Kumita siya ng sampung milyon sa transaksiyon na iyon kaya't ganoon na lang ang takot niyang mawala itong bigla.

"Good. I would hate it if I'm the one to fire him. Such a waste of time. Palayasin na 'yan!" Itinuro ni Vic si Chester na biglang namutla. Lumapit ang dalawng guwardiya ni Vic at ineskortan palabas ng building ang talipandas na lalaki.

"So, as I was saying. This young master here bought back this company."

Nagbulungan ang mga tao sa paligid. Nakita ni Lorenzo ang mga kasamahan sa trabaho. Nakilala niya ang isa roon. Ang assistant manager na si Irene. Sikat si Irene sa buong kumpanya dahil siya ang pinakamaganda roon. Kung hindi siya assistant manager ay papasa itong modelo o kaya naman ay artista. Maganda rin ang paguugali ng babae kaya't mabilis ang pagpapasiya ni Lorenzo.

"Bilang bagong may-ari ng RV Retails, may ilan akong anunsiyo. Simula ngayon, doble na ang sahod ninyong lahat. I want to rebuild this company and make this grand and I need your loyalty and dedication to complete that mission. Ms. Irene, from now on, you'll be the General Manager and will report to me directly."

Panandaliang natahimik ang mga tao sa paligid bago narinig ang nakabibinging hiyawan at palakpakan. Hindi inasahan ni Lorenzo na naroon na pala sa lobby ang halos seventy percent ng head count ng kumpanya dahil katatapos lang ng breaktime at pabalik na ang mga iyon sa trabaho. Mabuti na lamang at wala si Janet sa pagtitipon doon kung hindi ay baka dalawa sila ni Chester na nasisante.

"So paano, Mr. Lorenz, tara na sa bago mong opisina?" bulong ni Vic kay Lorenzo. Magkakasunod silang umakyat sa opisina ng Presidente na papalitan ang pangalan mula kay Renandro pabalik kay Lorenzo.

Sa araw na iyon ay noon lang tunay na nakangiti si Lorenzo. Pakiramdam niya ay nabawasan nang kaunti ang bigat ng dibdib niya.

LUMIPAS ang mga araw. Natapos at naging successful ang operasyon ni Lorena. Wala pa ang opisyal na resulta ng biopsy ngunit ayon sa unang analysis ay non-cancerous naman ito. Nasa ospital pa ang bata at nagpapalakas. Nag-hire ng mga nurse si Lorenzo para bantayan ang anak kapag wala siya at si Princess. Dahil sa anak nila ay hindi na muna niya inisip ang sunod na hakbang sa relasyon sa misis. Kapag araw ay nagpupunta silang dalawa sa opisina. Siya bilang pagpunta sa RV Retails at ang asawa naman sa pinagtatrabahuhang opisina. Sinasadya niyang paunahin umalis ang misis para hindi nito maisip na may trabaho pa rin siya at iniiwan niya ang anak sa mga na-hire niyang nurse. Bumabalik din siya ng maaga para masigurong nasa ospital siya pagbalik ni Princess. Isinikreto ni Lorenzo ang lahat sa asawa dahil ayaw niyang magbago ang pananaw nito sa kanya dahil lang sa may pera na siya.

"Lorenz, tara. I came to bring you to an investment meeting." Walang anunsiyong pumasok sa opisina niya si Vic. Hindi rin niya alam na pupunta pala ito.

"Hindi ka nagsabi na pupunta ka. Hindi pa naman ako nakabihis," mahina niyang sabi. Hindi naman talaga siya nagbibihis ng naayon sa posisyon niya. Naka-t-shirt lang siya at pantalon at madalas ay tsinelas o rubber shoes. Wala namang dahilan para magbihis siya ng pormal. Dahil sa pagtataas ng sahod niya sa mga empleyado ay nangako ang mga iyon na itatago ang pagkatao niya. Hinihintay pa niyang ma-finalize ang gagawing paghirang sa kanya bilang bagong CEO ng LV Corporation kung saan under na ang RV Retails. Inilipat din si Janet ng ibang opisina para hindi sila magkita at hindi malaman ng babaeng iyon kung sino siya.

"Don't worry. I have clothes and shoes for you inside the limousine. Tara."

Napailing si Lorenzo at sumunod na kay Vic. Pagsakay nila ng limousine na puti ay may nakahanger na itim na damit doon. May kahon din ng mamahaling brand ng sapatos.

"Bihis na. We'll be there in about forty five minutes tops. Ipinahanda rin kita ng lunch since siguradong hindi ka pa kumakain." Nakangiting sabi ni Vic.

"Thank you."

Habang nagpapalit ng damit si Lorenzo ay nagtanong siya, "Anong investment firm tayo pupunta?"

"Sa Escalante Investments."

Natigilan sa pagkilos si Lorenzo nang marinig ang pangalan ng kumpanya. Iyon ang investment firm ni Peter at doon din nagtatrabaho ngayon si Princess.

"Hindi pwede. Naroon si Princess."

Nakita ni Lorenzo ang pag-irap ni Vic. Gusto niyang matawa dahil kagalang-galang ang itsura nito sa suot na dark brown suit ngunit kung makairap ito ay daig pa ang high school.

"I asked who will be the participants sa meeting at wala ang name ng ex-friend mo at niyang wife na soon to be ex mo na hindi ba?"

"Vic," pabuntonghiningang saway niya sa kasama. Alam ni Lorenzo na kahit hindi niya ikwento ay nalaman na nito ang nangyayari sa kanyang buhay pamilya. Kung tutuusin ay si Vic pa rin naman talaga ang tumatayong guardian niya kahit na matanda na siya.

"Yes I know. I won't meddle with your personal life like that. Bilisan mo nang magbihis at para makakain ka pa."

Tumango si Lorenzo. Tinawanan pa siya ni Vic nang makita nito ang suot niyang puruntong na shorts na panloob sa pantalon.

"Remind me to take you shopping, Mr. Villaverde. Let's fill up your room with lots of clothes. Ipag-shopping na rin natin si Lorena dahil paglabas niya ng hospital, she would be living at the mansion na."

Alam ni Lorenzo na hindi papayag si Princess na mahiwalay kay Lorena. Kahit pa marami itong pagkukulang ay mas nananaig pa rin naman ang pusong ina ng babaeng pinakasalan. Kailangan niya munang makaisip ng paraan kung paano niya makukuha si Lorena nang hindi nalalaman ng iba kung gaano na siya kayaman.

Isang tenderloin steak na may mashed potatoes at corn and carrots ang tanghalian na kinain nila sa limousine. Kung paano naging mainit pa rin ang pagkain pagkaabot sa kanya ng EA ni Vic ay isang misteryo. Nag-enjoy siya at naubos ang pagkain habang si Vic ay nakatatlong subo lang at naging abala na muli sa mga tawag sa telepono. Sa kakasama niya sa lalaki ay nagkakaroon na siya ng ideya kung gaano ka-busy ang magiging buhay niya sa oras na siya na ang pumalit na CEO ng LV Corporation.

"We're here. Let's go." Sa tapat ng isang building sa Uptown BGC Taguig sila pumarada.

Magkasunod na lumabas ng kotse sina Vic at Lorenzo. Elegante ang pinasukan nilang building ngunit mas maganda at mas matayog ang main building sa BGC ng LV Corporation. Nakapunta na doon si Lorenzo ng limang beses ngunit hindi pa rin siya masanay sa kalidad at class ng lugar. Ibang-iba iyon sa dati nilang head office sa Makati noong nabubuhay pa ang kanyang Lolo Leandro.

"Mr. Soriano, I'm Rupert, and we'll escort you to the Board Room." May sumalubong na lalaking parang mga edad kwarenta pataas sa kanilang dalawa. Kasunod ang apat na body guards nila ay tinungo nila ang elevator. Sa 21st floor ang Board Room.

"Mag-cr muna 'ko." Biglang nakaramdam ng pagkaihi si Lorenzo. Tanaw naman na niya ang Board Room kaya't hindi na siya maliligaw.

"The restroom is that way, Sir," magalang na sabi ng lalaking nagpakilalang Rupert.

Mabilis lang sa toilet si Lorenzo. Itinali niya rin gamit ang dalang itim na goma ang mahabang buhok. Hanggang balikat na ang buhok niya kaya't kailangang talian. Hindi pa niya planong magpagupit hanggang hindi pa nasisigurong wala ng problema sa kalusugan ng nag-iisang anak.

Pagpasok ni Lorenzo sa Board Room ay natigilan siya at nanlamig ang katawan nang makita sa loob ang asawa.