Kabanata9 -Sampung milyon lang

Kabanata 9 Sampung milyon lang

“HAHAHA”

    Tumawa ng malakas si Dan noong mga oras na iyon, itinuro si Anthony at sarkastikong sinabi: "Anthony hindi ka lang isang basura, kundi isa ding puta na mahilig magpanggap! Sabi mo nagbayad ka ng 200 milyon, okay. , kunin mo Magkaroon ng ebidensya. Hangga't nagpapakita ka ng katibayan na binayaran mo ang 200 milyong , Ako si Dan maaaring lumuhod at dilaan ang pang-itaas ng iyong sapatos para sa iyo!"

    Ngumisi si Anthony, iniunat ang kanyang kamay at inilabas. kanyang mobile phone: “Okay, remember Live what you said!”

    Clap!

    Gayunpaman, sa oras na ito, inalis ni Sophia ang telepono mula sa kamay ni Anthony, tinitigan siya ng malamig at sinabing, "Anthony, ikaw ay sapat na! Bakit hindi ka maging makatotohanan, bakit hindi mo ito nakikita? Nasanay ka na ba kay Dan? Mas magaling lang siya sa iyo, bakit hindi mo aminin ang iyong mga kabiguan, bakit palagi mong iniisip ang iba bilang masasamang tao?"

    Natigilan si Anthony, nalilitong tumingin kay Sophia, at nagpaliwanag: " Sophia, hindi ako nagsinungaling sayo, hindi niya talaga binayaran ang 200 million, nagsisinungaling siya sayo!"

    "Ikaw pa rin siya di ba? Kung nabayaran mo ang 200 million, bakit? hindi mo ba ako tinulungan kanina? Bakit? Kailangan mo pang maghintay hanggang ngayon? Hindi ba ako mahalaga, sa iyong paningin?"

    Napuno ng luha ang mga mata ni Sophia.

    Talagang nadismaya siya kay Anthony. Ang lalaking ay masyadong walang modo at naiinggit sa kahusayan ng iba.

    "Anthony, sobra ka na talaga ! Dan, tara na!" Pinunasan ni Sophia ang kanyang mga luha at direktang hinila si Dan papasok ng sasakyan.

    Bago umalis si Dan, sinadya niyang ibigay kay Anthony ang kanyang gitnang daliri at mapang-asar na sinabi, "Anthony, para kang naliligaw na aso ngayon, hahaha!"

    Tumayo si Anthony doon at tumingin kay Sophia at Dan na paalis na.

    Ang mga salita ni Sophia ngayon ay tumama sa kanyang puso.

    Oo, kung may kakayahan ako, bakit hindi ako lumabas ng mas maaga?

    Hindi alam ni Anthony  kung paano ipapaliwanag ang nakamamatay na problemang ito.

    Sabihin sa kanya na siya ang young master ng pamilya Bezos?

    Maniniwala ba si Sophia?

    Maniniwala ba ang pamilya Sanchez?

    Sa pag-iisip tungkol dito, nagpadala pa rin ng text message si Anthony kay Sophia: Sophia, pasensya na, kasalanan ko ito. Kahit sinong pinaniniwalaan mo, gusto ko pa ring ipaalala sa iyo na hindi mabuting tao si Dan, layuan mo siya.

    Sa sandaling ito, nakaupo si Sophia sa Porsche ni Dan, binasa ang text message, galit na pinatay ang telepono, pinunasan ang kanyang mga luha, at sinabing, "Dan, pakibalik muna ako, medyo pagod na ako, ask you next time. Are you ready to eat?"

    Sumulyap si Dan sa rearview mirror at sinabing, "Okay, no problem. Or else, I'll pick you up later. Babalik ako at pag-usapan muna ang project kay Donald. Kapag dumating ang oras na iyon, maaari kang pumunta at pirmahan."

    Gayon pa man, nakuha na ng isda ang pain, at walang pagmamadali sa oras na ito.

    "Okay, kung gayon salamat Dan."

    Nakangiting sabi ni Sophia, hindi alam na nahulog siya sa bitag ng mangangaso.

    Pagkatapos pauwiin si Sophia, walang tigil na bumalik si Dan sa Real Group, hinanap si Donald, at sinabi sa kanya ang plano.

    "Okay! Napakagaling! President Dan, hindi ka nagkamali! Sa ganitong paraan, hindi ko lang makakain si Sophia, kundi pati na rin ang pamilya Sanchez!"

    Ngumiti si Donald at nakaramdam ng sobrang saya.

    Ngumiti si Dan at sinabi: "Tama si Donald, ngunit medyo nag-aalala pa rin ako sa taong nasa likod nito na tumulong kay Sophia na magbayad ng 200 milyon. Sino ito?"

    Lumubog ang mukha ni Donald, at sinabi niya, " Huwag kang mag-alala, ito ay aayusin ko ang bagay, at hindi ko muna ito isisiwalat sa publiko. !"

    Bukod sa panig ni Anthony, nagpadala siya ng mensahe kay Sophia Pagkatapos ng text message, nag-pop up ang mobile phone ng isang paalala na may kalahating buwan pa bago ang anibersaryo ng kasal.

    Pagkatapos mag-isip tungkol dito, sumakay si Anthony ng ebike papunta sa isang kalapit na tindahan ng alahas, ang F&C Jewelry Pavilion!

    Sa napakaraming taon, hindi pa ako nagbigay ng regalo kay Sophia, sa pagkakataong ito, kailangan kong bumawi.

    Para naman sa Real Group, gusto niyang makipag-usap nang maayos kay Sophia pagbalik niya sa gabi.

    Ang F&C Jewelry Pavilion ay isang kilalang lokal na kumpanya ng alahas sa Makati!

    Ginto, pilak, jade, alahas, diamante, lahat.

    Ipinarada ni Anthony ang maliit na ebike na naghahatid ng courier sa pintuan at pumasok.

    Nagplano siyang bumili muna ng disenteng kwintas, at pagkatapos ay pumunta sa isang restaurant para ipagdiwang ang anibersaryo ng kasal nila ni Sophia.

    Pagkapasok sa pinto, naramdaman ni Anthony ang hindi pangkaraniwang kapaligiran sa tindahan. Tinitingnan ng ilang teller si Anthony na nakasuot ng courier service, lahat sila ay puno ng paghamak, at walang sinuman ang gustong lumapit para tanggapin siya.

    Ito ay isang edad ng pagkakakilanlan.

    Hindi rin pinansin ni Anthony. Pagkaraan ng mahabang panahon na maglibot sa ilang counter sa tindahan, nakakita siya ng napakagandang kwintas na diyamante. Ito ay makintab at napaka-angkop para kay Sophia.

    Sinulyapan ni Anthony ang presyo, Sampung milyon, hindi masyadong mahal.

    Kung dati hindi mo kayang bilhin, hindi ibig sabihin na hindi mo na kayang bilhin ngayon.

    "Hello, I want to see this necklace." Sigaw ni Anthony sa teller.

    Ang babaeng nasa counter na nakasuot ng itim na business attire, nakasuot ng marangyang paraan, ay nagme-makeup sa sandaling ito, at hindi man lang tumitingin kay Anthony, bumulong siya, "Kaya mo ba? Kailangan mong tingnan ito?

    " Bahagyang lumubog siya at sinabing, "Wala ba akong karapatang tingnan ito?" Ang kabilang partido ay tila naiinip, tumingin kay Anthony nang may paghamak, at sinabing, "Hoy, huwag kang tumingin sa lugar na ito, F&C Jewelry Pavilion kayang-kaya mo ba ito bilang isang courier?! Bilisan mo at huwag mong istorbohin ang negosyo namin!"

    Hindi kataka-taka na ang ganitong uri ng mabahong tao ay kayang bumili ng Sampung milyong kwintas na diyamante!

    Kumunot ang noo ni Anthony at nagtanong, "Hinuhusgahan ninyong lahat ang kakayahan sa pananalapi ng isang customer sa ganitong paraan? Hindi mo ba gustong bilhin ito at pabayaan ito?"

    Sa oras na ito, lumabas ang manager ng Jewelry Pavilion pagkatapos marinig ang ingay na nagmumula sa labas ng opisina.

    “Anong problema?”

    Isa itong babaeng nasa thirties, napaka-temperamental at light makeup.

    “Manager, itong courier ay gustong makita ang pinakabagong diamond necklace na ito.” Agad na paliwanag ng teller.

    Nagtaas ng kilay si Mylene, tumingin kay Anthony sa harap ng kanyang mga mata, at agad na nagsabi ng tuwid na mukha, "Sir, gusto mo ba talagang makita ang kuwintas na ito?

 Tumango si Anthony at sinabing, "Oo, gusto ko makita ito."

" Si Mylene ay nagtatrabaho dito sa loob ng ilang taon,makikita niya sa isang sulyap ang taong kayang bumili ng ganito kamahal na alahas.

    Si Anthony sa kanyang harapan ay isang kawawang courier!

    Agad na tumikhim si Mylene, inilagay ang kanyang mga kamay sa kanyang dibdib, at sinabing may paghamak: "Sir, ang kwintas na ito ay ang pinakabagong natural na kulay na brilyante, Sampung milyon, hindi sampung libo! Sa tingin mo kaya mo ba ito?

"Ito ba?"

    Si Anthony Nakakunot ang noo at nagtanong, "Paano mo masasabing hindi ko ito kayang bilhin?"

    "Yo yo yo, isang mabahong courier! Ako, si Mylene, ay walang nakitang sinuman. Ngunit, ako Marami na akong nakitang mabahong tulad mo ! Bilisan mo, huwag mong istorbohin ang negosyo namin, at kapag hindi ka Lumabas, sasabihin ko sa security na barilin ka!"

    malamig na saway ni Mylene tumaas ang kilay niya. at mataas ang kanyang mga daliri sa paa. Galit na tingin.

    Sa sandaling ito, nagkukumpulan din ang ibang mga customer sa paligid, at nagbulungan tungkol sa isang bagay: "Nakakahiya ang courier na ito.

    "Hehe , hindi man lang ako tumitingin. Anong klaseng pagkakakilanlan ba ang kailangan mo para makabili ng diamond necklace sa mga ganyang kababaang damit sa trabaho."

    "Hay naku, napakaraming pobreng pulubi na ganito, para mabusog lang. ang walang kabuluhan."

    Malamig ang mukha ni Anthony sa ngayon, sa una ay gusto lang niyang bilhin at Umalis siya pagkatapos niyang makuha ang kuwintas, ngunit napakayabang ni Mylene, at ininsulto ang kanyang pagkatao at trabaho!

    "Maaaring hatiin ang mga alahas sa mataas at mababa, ngunit walang pinagkaiba sa pagitan ng mataas at mababa! Ngayon, gusto kong maunawaan mo ang katotohanang ito!" malamig na sabi ni Anthony.

    Naghintay si mylene ng ilang teller, at biglang ngumiti, na may hitsura ng paghamak sa kanyang mukha.

    "Isa ka lang pobre, bakit kailangan mo pa ng dignidad? Joke!"

    Hindi nagdalawang-isip si Anthony, kinuha niya ang kanyang cellphone at dinial ang numero ni Arthur.

   Maghanda Sampung milyong pera para sa akin, at ipadala ito kaagad!" Sa "F&C Jewerly Pavillion, 

    Sa kabilang dulo ng telepono, magalang na sumagot si Arthur: "Okay, young master, ipapadala kaagad!"

    Nang makita ang eksenang ito, humagalpak ng tawa si Mylene at sinabing, "Mabahong Pulubi, nagpapatawa ka pa rin ba sa akin! Sampung milyon? Kung makakalabas ka ng Sampung Milyon, ang matandang babae ay maaaring lumuhod at yumuko para sa iyo!"

    "Malalaman mo rin sa ilang saglit, Nakangiting sabi ni Anthony: sana maalala mo ang sinabi mo."

    Ang mga tao sa paligid ay pinag-uusapan ito sa sandaling ito.

    "Sino ang taong ito? Napakawalanghiya niya, at nagpapanggap pa siya dito!"

 "Puwede siyang makakuha ng sampung milyon sa isang tawag sa telepono, kaya anong uri ng courier ang ipinapadala niya? Naranasan na ba niya ang buhay bilang isang pangalawang henerasyong mayaman?"

    Nang marinig ang napakaraming tao na bumubulusok kay Anthony, napangiti rin si Mylene, at maghintay ng ilang sandali upang makita kung paano nagtatapos ang kawawang pulubi na ito!

    Pagkalipas ng limang minuto, sa pasukan ng F&C Jewelry Pavilion, may ilang itim na Maybach na biglang huminto!

    Bumukas ang pinto, at dire-diretsong bumaba ang sampung bodyguard na nakasuot ng itim na suit na may dalang mga kahon ng pera, lahat ay may mabagsik na mukha at nakamamatay na aura!

  Sinong malalaking tao ang dumating?