Share

CHAPTER 82

Author: MissThick
last update Huling Na-update: 2024-03-11 20:07:50

CHAPTER 82

Tama ang direksiyong tinatakbuhan ko. Ito ang sinabi sa akin ni Cedrick dahil malapit daw ito sa main road. Makakahingi ako ng tulong sa mga dadaan na sasakyan ngunit malabo pa iyon dahil batid kong marami silang humahabol sa akin. Kabisado nila ang gubat. Tanging ang liwanag ng buwan ang tanging dinedependahan ko para makita ang tinatalunton ko. Ngunit dahil sa yabong ng mga dahon sa mga sanga ay hindi kaya ng liwanag ng buwan na ilawan ang tinatakbuhan ko. Maaring ang iba ay umikot na para salubungin ako. Ngunit kailangan kong sundin ang direksiyong ibinigay sa akin. Hinanda ko ang baril na hawak ko. Mabilis ang aking pagtakbo nang biglang may malakas na kamay na humila sa akin. Tinutukan ko siya ngunit mabilis niya iyong naagaw.

Ayaw ko ng maging bihag muli pero mukhang nasayang ang pinag-isipan naming plano ng pagtakas.

Huli na nang matutukan ko ng baril ang humila sa akin dahil mas maagap siyang agawin ang armas ko. Alam kong dati na siyang naroon at inaabangan lang ni
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 83

    CHAPTER 83"Saan siya nakaburol. Sasabay na ako sa'yo." Humihikbi kong tanong."Burol? Ma’am, hindi po patay si Rave, Ma’am.”"Buhay si Rave? Buhay pa siya!" Hindi ko alam kung paano ko i-express ang nararamdaman kong saya. "Dindo, narinig mo? Buhay si Rave. Buhay pa si Rave." para akong batang napapatalon sa saya.Niyakap ko si Dame.“Ipagdasal lang natin siya. Kailangan niya ng ating dasal para patuloy siyang lumaban.”“Ibig sabihin nasa panganib pa rin ang buhay niya?”Tumango si Dame. “Ilang araw na kasi siyang walang malay. Comatose siya ngayon, Ma’am. Pero buhay siya at alam kong lumalaban."Ngunit ang marinig itong buhay ay ang tangi kong matagal nang gustong marinig. Nayakap ko si Dindo sa sobrang saya. Tahimik din lang siyang yumakap din sa akin. Lumuluha ang mga mata ko ngunit tumatawa na ako. Para akong nasisiraan ng ulo. Alam kong hindi maganda ang kalagayan ni Rave ngunit ang malamang buhay pa siya ay sapat na para mas magkaroon ako ng pag-asang mabuhay siyang muli. Hangg

    Huling Na-update : 2024-03-11
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 84

    Chapter 84Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa mga ipinakikita ni Rave na kakaiba. Hindi siya ganoon sa akin. Nang tinanong niya kung sino kami ni Dindo ay alam kong malaki ang naging epekto ng pagtama ng ulo niya sa batuhan. Kinabahan ako."Anong sinasabi mong sino ako? Chief ko, ako ‘to. Hindi mo ako nakikilala?" tanong ko."Hindi? Sino ka? Sino kayo? Ano bang nangyari sa akin? Nasaan ako?" tanong muli niya.Bago ako sumagot ay dumating na si Dame kasama ang doctor ni Rave."Dok? Hindi niya ako nakikilala. Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa kaniya." Naluluha kong balita sa padating na doctor."Mawalang galang na ho muna pero puwedeng sa labas na ho muna tayo maghintay para ma-eksamin ko pa muna ang pasyente?" pakiusap ng doctor sa amin.Hinawakan ni Dindo ang braso ko. Naguguluhan akong tumingin sa kaniya. Muli kong tinignan si Rave. Napakarami ko sanang gustong sabihin ngunit nang inakbayan ako ni Dindo palayo doon ay sumunod ang aking paa palabas sa kuwarto. Bago ako

    Huling Na-update : 2024-03-11
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 85

    CHAPTER 85Wala akong magawa kundi sundin ang gusto niya. Lumingon ako sa kaniya. Napapikit siya ngunit Sheineuloy pa rin ang pagbagtas ng mga luha sa kaniyang pisngi. Masakit ang loob kong tinungo ang pintuan. Pinunasan ko ang aking mga luha bago lumabas."Dame, kailangan ka ni Rave sa loob." Nagulat man si Dame ngunit mabilis pa rin siyang pumasok sa loob.Tumingin sa akin si Dindo paglabas ko. Nagkatinginan kami ngunit hindi ako huminto. Nagpatuloy ako sa paglalakad. Napakabigat kasi ng dibdib ko. Gusto kong sumigaw. Lumabas ako sa fire exit. Mabilis ang aking mga paa paakyat hanggang sa rooftop ng hospital. Huminga ako ng malalim ng naroon na ako. Sumasabog ang dibdib ko. Damn!"Makakatulong kung isigaw mo 'yan para mailabas mo kung anuman ang nasa dibdib mo." Si Dindo. Sinundan niya ako hanggang sa rooftop.Humingal ako hindi sa pagod kundi parang napakahirap sa akin ang huminga.“Ilabas mo lang ‘yan. Nandito lang ako.” bulong niya nang gusto niya akong kayapin ngunit itinulak ko

    Huling Na-update : 2024-03-11
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 87

    CHAPTER 86Tinanggal niya ang kamay kong nakayakap sa kaniya. Kung naalala na niya ang lahat bakit aloof pa rin siya sa akin?"Alam ko ang binabalak mong ipaalala sa akin ang lahat na gustung-gusto ko nang kalimutan. Gusto mong maniwala akong mas mahal mo ako kaysa kay Dindo?”“Dahil iyon naman talaga ang totoo?”“Talaga? Alam mo sa sarili mo, Aya na ginagawa mo lang ito dahil nakapangako ka sa akin na kahit bumalik siya ako pa rin ang pipiliin mo.”“Kailan mo pa naramdaman ang tunay na nararamdaman ko?”“Hindi na ito tungkol sa gusto ng isip mo, Aya. Ito’y tungkol na sa tunay na nararamdaman mo. Gusto mong ipaglaban natin ang pagmamahalan natin kahit alam kong may nasasaktan ng iba? Kahit alam mo sa sarili mo na pati ikaw hindi na magiging masaya? Alam kong narito si Dindo para panindigan ka.”“Inaamin ko, nandito siya para panindigan ako pero sa harap niya mismo, alam niyang ikaw ang pinipili ko.”“Iyon na nga e. Ako ang pinipili at pilit mong ipinapasok iyon sa puso mo kasi alam mo

    Huling Na-update : 2024-03-13
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 88

    CHAPTER 88"Gusto mo ng patunay? Sige. Gagawin ko, sasabihin ko sa kaniya na kailangan na niya tayong palayain. Maghintay ka lang." sagot ko. Hindi man ako sigurado sa nasabi ko ngunit tinanggap ko ang hamon."Sigurado ka?" tanong ni Rave.Pinunasan ko ang luha ko. Napakalakas ng kabog ng dibdib ko.Kung hindi ko gagawin ito, ang ibig sabihin lang no’n ay tama ang sinasabi ni Rave sa akin. Na si Dindo pa rin nga talaga ang tunay na nasa puso ko. Ngayon ko na kailangan ngang manindigan.“Hindi mon a kailangan pang pahirapan ang sarili mo. Tanggap ko naman na siya ang pipiliin mo.”"Hindi Rave. Patutunayan ko sa’yo. Bigyan mo ako ng kahit isang oras muna. Gusto kong lakasan ang dibdib kong gawin ang desisyong ito."“Huwag mong gawin dahil lang nasabi mo ito sa akin dala ng bugso ng damdamin. Gawin mo pa rin kung ano sa tingin moa ng makapagpapasaya sa’yo. Kung ako ang pipiliin mo, paninindigan kita, kung siya, maluwag sa dibdib kong tanggapin ang pagkatalo. Kaya gamitin moa ng puso mo s

    Huling Na-update : 2024-03-13
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 89

    CHAPTER 89Tumalikod siya at naglakad sa ulan. Lumakas ang pintig ng aking puso. Parang mahihimatay ako sa nasasaksihan ko. Hindi ganoon ang nararamdaman kong tindi ng sakit kanina kay Rave. Iba kay Dindo. Ibang hapdi na halos dinudurog ang puso ko. Pinapatay ng sakit ang aking pagkatao. Natigilan ako nang marinig ko ang pagsara ng gate at tuluyan na siyang nawala sa paningin ko. Kasabay ng malakas n buhos ng ulan ang di ko mapigilang pagbuhos ng aking luha.Ang pagsara ng gate ang siyang naging hudyat sa akin para bumalik sa aking katinuan. Basam-basa ang aking mukha sa aking luha. Nanikip ang aking dibdib. Parang sandaling huminto ang tibok ng aking puso. Tumayo ako. Kailangan ko siyang habulin. Pipigilan ko siya. Sigurado akong hindi si Dindo ang dapat mawala sa akin. Hindi ko na kakayaning muli siyang mawala sa akin. Iba yung tindi ng naramdaman kong sakit nang tumalikod siya at tuluyan na niya akong isinuko sa laban. Mabilis ang aking mga paa sa paghakbang hanggang sa paglabas k

    Huling Na-update : 2024-03-13
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 90

    CHAPTER 90"Mahal na mahal kita dude. Sobrang mahal na mahal."Nilingon ko siya. Hinawakan ko ang kaniyang pisngi. Inilapit ko ang labi ko sa labi niya. Habang nagpapahinga kami ay sinasamyo namin ang mabangong hininga ng bawat isa.Isang oras kaming nakahiga nang magdesisyon akong kausapin na si Rave. Hindi sapat yung nakita ko kanina sa bintana. Kailangan ko pa ring isatinig sa kanya ang lahan. Bumangon ako. Nagtatanong ang tingin sa akin ni Dindo. Pagkapalit ko ng damit ay bumalik ako sa kama. Umupo ako at nagpakawala ng isang malalim na hininga."Puntahan ko lang si Rave sa kabilang kuwarto. Kailangan na nga naming tapusin ang lahat.”“Kaya mo na ba?”“Kakayanin ko dahil ito naman talaga ang dapat at tama.”“Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.”“Wala ka naman dapat pang sabihin. Pagbalik ko dito, maghanda ka na. Aalis tayo. Simulan na nating lumimot sa hindi magandang mga nangyari. Hindi magandang tignan na nandito tayong apat. Ikaw at tayo na nagmamahalan, si Rave at ako na ma

    Huling Na-update : 2024-03-13
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 91

    CHAPTER 91Nang nakasakay na kami ng bus ni Dindo pauwi ng Tuguegarao ay inakbayan niya ako. Alam kong may sasabihin siya kasi kanina pa siya hindi mapakali."Sige sabihin mo na sa akin kung ano ang kanina mo pa iniisip." Bulong ko."Si Cedrick. Nagtetext siya. Kailangan natin siyang makuha mula sa mga dati kong kasamahan. May matayog na pangarap ang batang iyon at hindi ko siya hahayaang mapunta lang sa wala ang kaniyang katalinuhan. Naawa ako sa pinsan ko.""Iyon din ang iniisip ko. Kailangan natin siyang makuha mula sa kanila."Bago kami tumuloy ng Tuguegarao ay dumaan na muna kami ni Dindo sa Gamu para formal na pagre-resume ko sa aking trabaho. Iniwan ko na muna siya sa bus station dahil hindi ko naman siya puwedeng isama hanggang sa loob ng aming headquarter. Kinamayan at binate ako ng aming commanding officer sa matagumpay naming laban nang nakaraan. Maaring maitatas na ang ranggo ko sa susunod na taong kung magtuloy-tuloy ang matagumpay na pakikisagupa namin sa mga rebelde. No

    Huling Na-update : 2024-03-13

Pinakabagong kabanata

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   FINAL CHAPTER

    FINAL CHAPTER“Go Mama.” Sigaw ng kinikilig na si Shantel."Of course! Yes!" sagot ko. Yumuko din ako. Niyakap ko siya ng mahigpit. Sabay kaming tumayo. Nagyakapan at binuhat niya ako. Ipinaikot niya ako habang nakayakap sa kaniya. Ibinaba niya ako at pinunasan niya ang aking luha. Hinalikan niya ako sa labi. Sumabay iyon sa isang masigabong palakpakan."Tuloy na ang kasal. Double wedding!" wika niya at nag-apir sila ni Rave. Halatang planodo na pala nila ang lahat.Muling itinuloy ni Shantel at Miley ang kanilang pagkanta. Bumalik kami ni Dame sa likod para muling simulan ang aming paglalakad palapit sa aming mga minamahal.On this dayI promise foreverOn this dayI surrender my heartAko ang unang naglakad. Sumunod si Dame. Dama ko ang bawat linya ng kanta. Para akong dinuduyan sa langit. Tanging si Dindo ang nasa paningin ko habang naglalakad ako. Napakaguwapo ng aking magiging asawa sa suot niya. Idagdag pa ang kaniyang nakakikilig na ngiti. Hawig na hawig niya talaga si Ejay Fal

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 102

    CHAPTER 102Dumating ang doctor. Pinalabas kami ni Rave para maeksamin pa daw si Dindo ng maigi. Sila man ay hindi makapaniwala sa nangyari. Kakausapin na dapat nila kami para taggalin ang life support ni Dindo ngunit heto’t nangyari ang isang himala. Naka-recover si Dindo sa hindi nila malaman na kadahilanan.Masaya kami ni Rave sa labas ng kuwarto ni Dindo. Yumakap siya sa akin. Hindi nga lang mahigpit dahil ayaw niyang magalaw ang sugat ko. Sunod naming pinuntahan si Dame sa kaniyang kuwarto. Mahina man si Dame nguni ligtas na siya. Nagawa na nitong itaas ang kamay niya para sumaludo sa akin nang makita kami ni Rave na pumasok sa kuwarto niya. Bakas sa mukha nina Rave at Dame ang kakaibang saya. At sa harap ko, nakita kong hinagkan ni Rave ang labi ni Dame. Tanda na iyon ng isang simula ng tapat at magtatagal na pagmamahalan.Ilang araw pa ay tuluyan ng lumakas si Dindo. Ako man din ay halos bumalik na sa normal ang aking katawan. Ako na ang matiyagang nagbabantay sa kaniya. Masaya

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 101

    CHAPTER 101Paggising ko. Huminga ako ng malalim. Pilit kong inalala ang nangyari bago ako nakatulog. Mabilis kong nilingon ang kama na kung saan nakahiga si Dindo ngunit wala na ang kama niya doon. Pinanghinaan na ako ng loob. Alam kong mahaba ang tulog ko. Hindi ko inalis ang mga mata ko sa kinalalagyan ng kama ni Dindo. Umagos ang aking luha. Sumisikip ang aking dibdib. Ang tahimik na pagluha ay naging hagulgol. Hangga’t hindi ko na napigilan pa ang pagsigaw sa pangalan ni Dindo. Awang-awa ako sa kanya na kahit sahuling sandali ng kanyang buhay ay hindi man lang siya nakaramdam ng kaginhawaan. Buong buhay niya ay puro pasakit at hirap kasama na doon yung mga panahong dumating si Rave sa buhay ko. lalong nadagdagan yung sakit na kanyang dala-dalawa. Sa buong buhay niya, ako lang ang tanging niyang minahal. Ako rin pala ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Nahihirapan akong huminga. Para akong nalulunod sa matinding emosyon ng pagkawala sa akin ni Dindo.May humawak sa kamay ko. Pinisi

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 100

    CHAPTER 100Nang una ay wala pa akong naririnig hanggang sa lumakas ng lumakas ang kanilang mga sinasabi.“Tita! Tita gising na siya. Gising na si chief!” masayang nasambit iyon ni Rave.Nakita ko si Mommy sa kabilang bahagi ng kama. Hinawakan niya ang palad ko. Naroon din sa paanan ko si Claire. May luha sa kanilang mga mata ngunit nang makita ni Mommy na nagbukas ako ng aking mga mata ay napalitan iyon ng ngiti at tawa.“Sandali lang, tatawag ako ng doktor tita.” Mabilis na lumabas si Rave."Salamat sa Diyos. Salamat anak at buhay ka. Dalawang araw kang walang malay. Salamat anak at lumaban ka para sa amin ni bunso."Hinawakan ni Mommy ang kamay ko. Ngumiti ako. Hinalikan niya ako sa noo."Anak laban lang ha. Tinawag na ni Rave ang anak. Gagaling ka. Hinidi mo kami iiwan. Hindi ko na kakayanin pang pati ikaw ay mawala sa amin ni bunso!"Noon ko lang din naisip ang lahat mula nang nabaril ako at tuluyan na akong ginapi ng kawalang pag-asa. Buhay ako. Buhay na buhay ako.Mabilis na pu

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 99

    CHAPTER 99Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Sandali akong nagising. Pinilit kong ibukas ang aking mga mata. Wala ako naririnig sa paligid ngunit malinaw kong nakita ang pagbukas din ng mga mata ni Dindo. Nahihirapan niyang inaabot ang kamay ko habang nakahiga kami magkatabing stretcher. Pilit ko ding inabot ang kaniyang kamay. Ginamit ko ang natitira kong lakas para pisilin iyon ngunit hindi ko kayang gawin. Sandaling nakita ko ang ngiti sa labi ni Dindo hanggang sa tuluyang unti-unting pumikit ang kaniyang mga mata. Hindi ko nagawang mapanatili ang kaniyang mga palad sa akin dahil sa sobrang kahinaan. Nahulog ang kamay niya kasabay ng kaniyang pagpikit. Tinawag ko siya. Pinilit kong may lumabas na tinig sa aking labi ngunit walang kahit anong tunog akong mailikha. Gusto kong sabihin sa kanya na lumaban kami. Kailangan naming magpakatatag. Na nandito lang ako para sa kanya ngunit hanggang sa isip ko lang ang lahat. Hanggang sa itunulak na ng isang nakaputi ang kaniyang stretc

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 98

    CHAPTER 98Ang kanina'y makulimlim na kalangitan ay tuluyan nang bumigay. Pumatak ang ulan. Sabay ang madamdaming paggapang namin palapit sa isa't isa ang pagtawag ng pangalan ng bawat isa sa amin. Nakita ko sa kaniyang mga mata ang luha. Umiiyak siya. Ganoon din ako. Hirap akong huminga dahil sa mga tama ko sa katawan. Nagsalubong ang aming mga palad. Hindi ko na iyon binitiwan. Gusto kong maramdaman siya. Sa kabila ng nararamdaman kong hapdi ng tama ng bala ay mas gusto kong mayakap siya hanggang sa lumalaban pa kami para sa aming mga buhay. Pinilit pa rin niyang gumapang palapit sa akin. Sinikap niyang maigapang ang sugatang katawan.“Hindi, hindi tayo susuko dude ko. Hindi tayo mamatay di ba?” bulong niya. Nakita kong pinilit niya talagang tumayo pagkatapos niyang huminga ng malalim. Nang nakatayo na siya kahit pa duguan na siya ay nagawa niya akong buhatin. “Aya, dude ko… Aya. Huwag kang pipikit ha? Huwag kang bibigay dude ko.” Ang madamdamin niyang pagtawag sa aking pangalan ay

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 97

    CHAPTER 97Mga putok ng baril ang siyang hudyat para ituloy ang laban dahil nasa paligid na namin ang mga kaaaway.Kasunod iyon ng isa pang putok hanggang sa natumba ang isang rebelde na malapit sa amin."Kung ayaw ninyong umalis dito, utang na loob, gamitin ninyo ang hawak ninyong baril!" si Rave. Siya ang bumaril sa rebeldeng dapat kikitil na sa aming buhay.Ikinasa ni Dindo ang hawak niyang armas. Ganoon din ako. Nagkatinginan kami."Sigurado ka, kaya mo talaga?""Kaya ko. Ako na lang ang magsisilbing back up ninyo. Dito lang ako.”“Kahit anong mangyari ngayon, lagi mo lang tandaan na nandito ako para sa’yo. Wala akong hindi kayang gawin para sa’yo dahil mahal na mahal kita.”“Sige na, dude. Tulungan mo na sina Dame at Rave."Gumapang siya at umasinta. Alam kong hirap ang kalooban niyang kalabanin at barilin ang dati niyang mga kasamahan ngunit ginagawa na niya iyon dahil sa pagmamahal niya sa akin. Noon ko lalong napatunayan kung gaano niya ako kamahal.Nakita kong maraming inasint

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 96

    CHAPTER 96“Katapusan mo na! Papatayin kita hayop ka!” sigaw ko kasabay ng kaagad kong pagkalabit sa gatilyo...Inulit ko pa, inulit ng inulit ng inulit...Ngunit walang putok...Walang bala ang lumabas. Nanlumo ako.Walang bala ang naagaw kong baril.Nagtawanan silang lahat. Lalo akong kinabahan."Ano ha? Akala mo mauutakan mo pa kami gaga!" singhal ng kumander nila.Hindi ko kailangan sagutin iyon. Hindi ko kagustuhang magkamali sa aking diskarte."Sige Jacko. Dalhin mo ang mainit na tubig na iyan at ibuhos mo sa kaniya para malapnos siyang buhay!"“Pero kumander paano naman yung usapan. Mas masarap ‘yang kainin na hindi luto. Pwede bang matikman na muna bago lutuin ng buhay?” paningit ng dumidila-dila pang isang rebelde.“Oo nga kumander. Tirahin na muna kaya namin ‘yan.”“Tumahimik nga kayo. Kahit naman lapnos na ang balat niyan ay titirahin niyo pa rin. Mamayang gabi na lang ‘yan tirahin kapag hindi pa dumating ang kanyang tagapagligtas para bukas ng umaga, hindi na ito sisikata

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 95

    CHAPTER 95Madaling araw nang kumulog at kumidlat. Bumuhos ang ulan. Naging dobleng pasanin ang ibinigay niyon sa akin. Malamig at tuluyan nang parang walang pakiramdam ang aking mga paa. Namamanhid na ang aking katawan. Dahil sa pagod, hirap at hapdi ng natalian kong kamay at paa, idagdag pa ang mga suntok at sipa nila sa akin ay hindi ko na kaya pang pigilan ang aking pagluha. Gusto kong ilabas ang sakit na aking nararamdaman. Ganito ba kahirap ang kailangan kong pagdaanan? Paano kung bukas nga ay hindi na ako sisikatan ng araw? Paano kung hanggang bukas wala pa rin ang aking tagapagligtas? Ngayon palang naiisip ko na ang gagawin ng lahat sa akin. Mas gugustuhin ko pang mamatay na lang kaysa babuyin ako’t pagpapasa-pasaan.Isa pang nakakapagbagabag sa akin ay ang takot na maaring nasa hospital si Dindo ngayon kung hindi man siya natuluyan kanina ng mga rebelde. Bakit laging ganoon? Bakit lagi akong walang magawa kung nasa kapahamakan ang taong mahal ko? Lagi bang kailangang ako ang

DMCA.com Protection Status