Sinuri ni Summer ang buong eksena. "Ang isang sanggol ay ang pinakamahusay na paraan upang itali ang isang babae. Magpapakasal ako sa ibang tao kung wala ako sayo. Kung maaari mong mabuntis si Tiffie, ang gawaing ito ay magiging lubos na magagawa. Ito ang pinakaligtas at pinaka-tanga-patunay na plano!"Medyo nag-aalala si Jackson. "Hindi ... sa palagay ko gagana ito. Ako at ako ay perpektong malusog, ngunit hindi namin nagawang maglihi pagkatapos ng mahabang panahon. Nawawalan ako ng pag-asa. Wala bang ibang paraan?"Tiningnan siya ng masama ni Summer, "Wala. Kasalanan mo ang hindi pagpigil sa iyong sarili. Abstain para sa isang habang, maghintay para sa isang magandang pagtaas sa iyong maliit na tadpoles, pagkatapos ay ilunsad ang isang buong pag-atake sa scale. Naiintindihan? Sige. Hindi ko ipagpapatuloy ang paksang ito. Hindi nararapat para sa akin na makipag-usap sa aking anak tungkol sa mga bagay na ito. Naghihintay sa akin ang driver sa ibaba; Uuwi na ako. Masakit pa rin ang pa
'Natatakot ako na baka mangialam si Mark Tremont, kaya hiniling ko sa isang tao na ibigay sa iyo ang liham na ito. Hindi mo siya dapat tiwala! Isa siyang demonyo! Alam mo na siya ay nasa likod ng pagkamatay ng iyong ama, hindi ba? Inaasahan ang iyong kapatawaran, alang-alang sa sanggol. Pagkatapos ng lahat, napakaraming taon na. Magiging maayos ito hangga't siya ang bumubuo para dito. Ngunit alam mo ba na sanhi din siya ng pagkamatay ng lola mo? Ang iyong lola ay ipinadala lamang sa ospital dahil sa isang malamig at lagnat; siya ay may isang bahagyang labanan ng pulmonya. Gayunpaman, namatay siya nang makita siya. Sigurado ako na natatakot siyang sabihin sa iyo ang tungkol sa pagkamatay ng iyong lola, hindi ba? Pag-isipan mo.'Maaaring hindi kami nauugnay sa dugo, ngunit dapat mo pa rin akong talakayin bilang iyong tiyuhin. Hindi kita masasaktan. Pinatay niya ang lola mo dahil alam niya ang tungkol sa kanyang bahagi sa pagkamatay ng iyong ama. Nais niyang iwanan ka niya. Takot na mapi
"Bakit mo ginawa iyon?” Sabi ni Mary habang nanatili siyang nakayuko. "Paano kung may mangyari? Sisiguraduhin ni Mr. Tremont na hindi ka na pwedeng maiwan ng mag-isa dito. Ako ay natakot nang sapat sa pag-iwan sa iyo ngayon. Dapat Mr. Hindi ko alam, hindi ko naririnig ang pagtatapos nito."Nawalan siya ng emosyon. "Nag-aalala ba siya tungkol sa aking kaligtasan, o nais niyang panatilihin ako sa ilalim ng pagsubaybay? Tumigil sa pag-aayos sa akin!"Ang kanyang pagsigaw ay nagdulot ng pagkabigla kay Mary. "Ari ... Anong problema? Bakit mo iisipin iyon? Hindi mo ba alam kung gaano kahusay si Mr. Si Tremont ay naging sayo? Kami ay naging mabait sa iyo sa kabutihan ng aming mga puso. Nais naming alagaan ka. Bakit nais naming subaybayan ka? Hindi ka ba nakakaramdam? Gusto mo bang tawagan ang doktor?"Naramdaman ito ni Arianne. Sa tuwing wala nang kontrol ang kanyang emosyon, ang sanggol sa kanyang tiyan ay lilipat at sipa. Sa kasamaang palad, hindi na niya kayang maglaman ang kanyang sari
Nanginig pa rin ang kanyang kamay nang bahagya matapos na ibitin ang telepono. Kung may nangyari kay Arianne, tiyak na gagawin niya si Mr. at Mrs. Harris na bayaran ito. Di-nagtagal, dinala nila ang sanggol ni Arianne sa pamamagitan ng paghahatid. Ang bata ay pitong buwan lamang, at kailangan niyang ilagay sa pansamantalang incubator. Hindi man lang nag-abala si Mark sa sulyap sa bata. Nalaman niya ang tungkol sa kasarian ng bata mula sa nars; ito ay isang batang lalaki. Nasa loob pa rin ng incubator si Arianne. Masyado siyang sabik na lumayo. Maliban sa pag-sign ng form ng pahintulot sa incubator, hiniling niya kay Mary na harapin ang natitirang mga pamamaraan ng pag-ospital. Walang nakakaalam kung gaano siya nagdusa sa loob ng dalawang oras na naghintay siya sa labas ng silid ng incubator. Siya ay panahunan at hindi nakakarelaks kahit isang solong sandali. Bukod dito, hindi siya naglakas-loob na isipin ang anumang uri ng mga kakila-kilabot na aksidente na maaaring mangyari kay Ar
Tumango siya. "Oo, maayos ang kanyang kalagayan. Nasa incubator na siya ngayon. Kailangan nilang obserbahan nang mabuti ang kanyang kalagayan dahil sa napaaga na kapanganakan. Narinig ko ang kanyang pag-iyak, at ito ay lubos na malambot. Maaaring maliit siya ... Ipangako mo sa akin na aalagaan mo ang iyong kalusugan. Gusto ko lang na maging malusog ka at ang bata." Wala siyang natanggap na tugon mula sa kanya. Nang tiningnan niya ulit siya, napagtanto niya na nakatulog na ulit siya. Ang tanging bagay na magagawa niya sa sandaling ito ay hilingin kay Jackson na maghanda ng isang masustansiyang pagkain lalo na para sa kanya pagkatapos ng paggawa, bago siya ipinadala para sa pagsisinungaling, pagkulong ng postpartum. Ito ay isang kritikal na panahon, at kailangan niyang palakasin muli ang kanyang katawan, pagpapabuti ng kanyang kalusugan. Labis siyang natakot nang makita niya ang sobrang maputla niyang mukha. Matapos matanggap ang balita tungkol sa paggawa, sina Tiffany, Tanya at Er
Tumango si Mary. Tumingin si Mark sa Arianne, na nakahiga sa kama ng ospital, bago siya tumalikod at umalis. Nang makarating siya sa silid ng pagsubaybay sa bata, nakita niya si Tiffany na nag-snap ng mga larawan sa incubator, na pinagsama ng nars malapit sa bintana. Ang isang napaaga na bata ay tiyak na hindi maganda ang hitsura. Maliit ang kanyang mga braso at binti, at ang buong katawan niya ay namula na pula. Sa sandaling iyon, siya ay natutulog nang maayos sa incubator. Ngumiti si Mark nang tumingin siya sa batang iyon. Anak niya. Siya ay kanyang anak at Arianne. Ang pagiging isang ama sa kauna-unahang pagkakataon ay medyo isang kahanga-hanga at kakaibang pakiramdam. Hindi mapigilan ni Tiffany ngunit magbigay ng ilang mga puna matapos niyang makuha ang mga litrato ng sanggol. "Marcos, ang bata na ito ay kasing pangit ng nakikita mo sa ultrasound na larawan ..." Walang pagsasalita si Mark. "Panoorin ang iyong bibig. Tiyak na mag-aalaga siya pagkatapos nating alagaan siya." P
Bumuntong hininga si Mary. "Fine, iiwan ko ito dito. Kung gusto mong kumain, sabihin mo lang sa akin. Sa pamamagitan ng paraan, tingnan ko ang unan na nakaupo ka. Bago umalis si Sir, hiniling niya sa akin na suriin ito dahil sa takot na maaari kang magdusa ng isang matinding pagdurugo ... " Medyo nakaramdam si Arianne. Sa ilalim ng gayong mga kalagayan, hindi niya kayang mahiya o mahihiya. Kailangan niyang pahintulutan ang iba na mga pribilehiyo na tumingin sa kanyang pinaka-kilalang-kilala na bahagi na ibinigay na wala siyang magagawa sa kanyang sarili. Ang isang tao na hindi pa nagsilang ng isang sanggol ay hindi kailanman maiintindihan iyon. Matapos manganak ang sanggol, siya ay inilagay sa isang estado sa kagustuhan ng iba. Hindi man niya kayang makipagtalo kay Mark. Hindi rin maganda ang kanyang kalusugan sa kaisipan. Matapos tingnan ito, huminga si Mary ng hininga. "Mabuti at normal ito. Hindi masama. Ari, relaks lang ang iyong isip upang makabawi ka nang mas maaga. Kung hind
Galit na galit si Mark kaya hinampas niya ang baso sa kanyang kamay. Ang mamahaling karpet ay naging marumi dahil dito. "Hanapin niyo sila. Kailangan mong hanapin ang mga ito kahit na ano ang paraan. Alam ang mga ito, hindi sila magiging matapang na magsagawa ng gayong balak laban sa amin para lamang sa paghihiganti. Ang pera na ibinigay ko sa kanila bago dapat ay ginamit na ngayon. Paano nila pinamamahalaan ang pagtakas? Tingnan ito at tingnan kung sino ang nasa likuran nila, na nagbibigay sa kanila ng mga order. Humukay nang malalim! Gayundin, magpadala ng dalawang bodyguard sa ospital. Huwag hayaan ang sinumang estranghero na lumapit kay Ari." Tumingin si Butler Henry. Parang nag-aalangan siya. Sa huli, wala siyang sinabi bago siya lumingon at umalis sa pag-aaral. ...Matapos siyang umalis sa ospital, 9 p.m. Si Tiffany ay kumakain ng isang bagay na kaswal sa isang hawker stall sa kalsada. Pagkatapos, umuwi siya nang walang pagmamadali. Nang malapit na niyang buksan ang pintuan,
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy