"Bakit mo ginawa iyon?” Sabi ni Mary habang nanatili siyang nakayuko. "Paano kung may mangyari? Sisiguraduhin ni Mr. Tremont na hindi ka na pwedeng maiwan ng mag-isa dito. Ako ay natakot nang sapat sa pag-iwan sa iyo ngayon. Dapat Mr. Hindi ko alam, hindi ko naririnig ang pagtatapos nito."Nawalan siya ng emosyon. "Nag-aalala ba siya tungkol sa aking kaligtasan, o nais niyang panatilihin ako sa ilalim ng pagsubaybay? Tumigil sa pag-aayos sa akin!"Ang kanyang pagsigaw ay nagdulot ng pagkabigla kay Mary. "Ari ... Anong problema? Bakit mo iisipin iyon? Hindi mo ba alam kung gaano kahusay si Mr. Si Tremont ay naging sayo? Kami ay naging mabait sa iyo sa kabutihan ng aming mga puso. Nais naming alagaan ka. Bakit nais naming subaybayan ka? Hindi ka ba nakakaramdam? Gusto mo bang tawagan ang doktor?"Naramdaman ito ni Arianne. Sa tuwing wala nang kontrol ang kanyang emosyon, ang sanggol sa kanyang tiyan ay lilipat at sipa. Sa kasamaang palad, hindi na niya kayang maglaman ang kanyang sari
Nanginig pa rin ang kanyang kamay nang bahagya matapos na ibitin ang telepono. Kung may nangyari kay Arianne, tiyak na gagawin niya si Mr. at Mrs. Harris na bayaran ito. Di-nagtagal, dinala nila ang sanggol ni Arianne sa pamamagitan ng paghahatid. Ang bata ay pitong buwan lamang, at kailangan niyang ilagay sa pansamantalang incubator. Hindi man lang nag-abala si Mark sa sulyap sa bata. Nalaman niya ang tungkol sa kasarian ng bata mula sa nars; ito ay isang batang lalaki. Nasa loob pa rin ng incubator si Arianne. Masyado siyang sabik na lumayo. Maliban sa pag-sign ng form ng pahintulot sa incubator, hiniling niya kay Mary na harapin ang natitirang mga pamamaraan ng pag-ospital. Walang nakakaalam kung gaano siya nagdusa sa loob ng dalawang oras na naghintay siya sa labas ng silid ng incubator. Siya ay panahunan at hindi nakakarelaks kahit isang solong sandali. Bukod dito, hindi siya naglakas-loob na isipin ang anumang uri ng mga kakila-kilabot na aksidente na maaaring mangyari kay Ar
Tumango siya. "Oo, maayos ang kanyang kalagayan. Nasa incubator na siya ngayon. Kailangan nilang obserbahan nang mabuti ang kanyang kalagayan dahil sa napaaga na kapanganakan. Narinig ko ang kanyang pag-iyak, at ito ay lubos na malambot. Maaaring maliit siya ... Ipangako mo sa akin na aalagaan mo ang iyong kalusugan. Gusto ko lang na maging malusog ka at ang bata." Wala siyang natanggap na tugon mula sa kanya. Nang tiningnan niya ulit siya, napagtanto niya na nakatulog na ulit siya. Ang tanging bagay na magagawa niya sa sandaling ito ay hilingin kay Jackson na maghanda ng isang masustansiyang pagkain lalo na para sa kanya pagkatapos ng paggawa, bago siya ipinadala para sa pagsisinungaling, pagkulong ng postpartum. Ito ay isang kritikal na panahon, at kailangan niyang palakasin muli ang kanyang katawan, pagpapabuti ng kanyang kalusugan. Labis siyang natakot nang makita niya ang sobrang maputla niyang mukha. Matapos matanggap ang balita tungkol sa paggawa, sina Tiffany, Tanya at Er
Tumango si Mary. Tumingin si Mark sa Arianne, na nakahiga sa kama ng ospital, bago siya tumalikod at umalis. Nang makarating siya sa silid ng pagsubaybay sa bata, nakita niya si Tiffany na nag-snap ng mga larawan sa incubator, na pinagsama ng nars malapit sa bintana. Ang isang napaaga na bata ay tiyak na hindi maganda ang hitsura. Maliit ang kanyang mga braso at binti, at ang buong katawan niya ay namula na pula. Sa sandaling iyon, siya ay natutulog nang maayos sa incubator. Ngumiti si Mark nang tumingin siya sa batang iyon. Anak niya. Siya ay kanyang anak at Arianne. Ang pagiging isang ama sa kauna-unahang pagkakataon ay medyo isang kahanga-hanga at kakaibang pakiramdam. Hindi mapigilan ni Tiffany ngunit magbigay ng ilang mga puna matapos niyang makuha ang mga litrato ng sanggol. "Marcos, ang bata na ito ay kasing pangit ng nakikita mo sa ultrasound na larawan ..." Walang pagsasalita si Mark. "Panoorin ang iyong bibig. Tiyak na mag-aalaga siya pagkatapos nating alagaan siya." P
Bumuntong hininga si Mary. "Fine, iiwan ko ito dito. Kung gusto mong kumain, sabihin mo lang sa akin. Sa pamamagitan ng paraan, tingnan ko ang unan na nakaupo ka. Bago umalis si Sir, hiniling niya sa akin na suriin ito dahil sa takot na maaari kang magdusa ng isang matinding pagdurugo ... " Medyo nakaramdam si Arianne. Sa ilalim ng gayong mga kalagayan, hindi niya kayang mahiya o mahihiya. Kailangan niyang pahintulutan ang iba na mga pribilehiyo na tumingin sa kanyang pinaka-kilalang-kilala na bahagi na ibinigay na wala siyang magagawa sa kanyang sarili. Ang isang tao na hindi pa nagsilang ng isang sanggol ay hindi kailanman maiintindihan iyon. Matapos manganak ang sanggol, siya ay inilagay sa isang estado sa kagustuhan ng iba. Hindi man niya kayang makipagtalo kay Mark. Hindi rin maganda ang kanyang kalusugan sa kaisipan. Matapos tingnan ito, huminga si Mary ng hininga. "Mabuti at normal ito. Hindi masama. Ari, relaks lang ang iyong isip upang makabawi ka nang mas maaga. Kung hind
Galit na galit si Mark kaya hinampas niya ang baso sa kanyang kamay. Ang mamahaling karpet ay naging marumi dahil dito. "Hanapin niyo sila. Kailangan mong hanapin ang mga ito kahit na ano ang paraan. Alam ang mga ito, hindi sila magiging matapang na magsagawa ng gayong balak laban sa amin para lamang sa paghihiganti. Ang pera na ibinigay ko sa kanila bago dapat ay ginamit na ngayon. Paano nila pinamamahalaan ang pagtakas? Tingnan ito at tingnan kung sino ang nasa likuran nila, na nagbibigay sa kanila ng mga order. Humukay nang malalim! Gayundin, magpadala ng dalawang bodyguard sa ospital. Huwag hayaan ang sinumang estranghero na lumapit kay Ari." Tumingin si Butler Henry. Parang nag-aalangan siya. Sa huli, wala siyang sinabi bago siya lumingon at umalis sa pag-aaral. ...Matapos siyang umalis sa ospital, 9 p.m. Si Tiffany ay kumakain ng isang bagay na kaswal sa isang hawker stall sa kalsada. Pagkatapos, umuwi siya nang walang pagmamadali. Nang malapit na niyang buksan ang pintuan,
Kahit na siya ay matapang at malakas, lahat ito ay acting lamang. Nakaramdam siya ng hindi kapanipaniwalang awkwardness sa mga ganitong uri ng damit. "Kumuha ako ng isang shirt. Mas gugustuhin kong magsuot ng damit kaysa dito. Natatakot ako na mawalan ka ng kontrol. Nasa pagkawala ako ng pagtatapos dito. Bilisan mo!"Tulad ng paglipat ni Jackson mula sa pagkakaroon niya sa tuktok niya at bumangon, natapos niya ang pag-straddling sa kanya. Instinctively niyang itinapon ang kanyang mga braso sa kanyang leeg upang maiwasan ang pagbagsak. Ang pares ay ngayon pulgada ang layo sa bawat isa. Ang mga blushes at racing heart ay hindi maiiwasan."Tiffie ... Ikaw ..."Inaasahan niyang makabuo si Jackson ng ilang kaakit-akit ngunit masasamang pahayag; pagkatapos ng lahat, pinuri niya lamang siya sa pagkakaroon ng isang mahusay na pigura. Sa kasamaang palad, ang susunod na bahagi ng kanyang pangungusap ay - "Ikaw ay uri ng mabigat. Pwede mo akong tanggalin?"Pinakawalan ni Tiffany ang sarili mu
Naintindihan agad ito ni Summer. "Uh ... Ang mga batang babae sa mga araw na ito ay tulad ng pagkakaroon ng kasiyahan. Hindi maganda hangga't nananatili siyang ligtas. Maganda ka ring babae, Tanya. Walang maraming mga magagaling na batang babae na katulad mo ngayon. Sa pamamagitan ng paraan, maaari kang magkaroon ng ilan sa mga bagay na dinala ko para sa Tiffany. Malapit ka, at nakatira ka rin. Dapat kang mag-ingat sa bawat isa."Ngumiti si Tanya at mahusay na tumulong sa pag-uri-uriin ang mga item. "Pagkatapos ay magbabad din ako sa kaluwalhatian ni Tiffany. Aalagaan mo ba si Tiffany na madalas mula ngayon, Gng. Kanluran? Kahit na siya at si Jackson ay hindi na muling magkasama ... magpapatuloy ka bang gawin ang pareho?"Pinahigpit ng Summer ang kanyang mga mata at itinapon sa kanya ang isang sukat na titig habang nakita niya ang pinagbabatayan na kahulugan sa kanyang mga salita. "Kung mayroon kang sasabihin, sabihin mo lang. Dalawa lang kami dito, kaya hindi na kailangang itago. Bu