Nakahinga ng maluwag si Tiffany pagkatapos lumabas sa West Residence. Bigla niyang napagtanto na ito ay isang "panalo ka, may natatalo ka" na sitwasyon. Talagang naabot niya ang kanyang unang malaking layunin, ngunit... Nasa bangin ngayon si Jackson. Habang naaalala niya ang pag-uusap nila pagkatapos ng kaganapan, naramdaman niya ang isang distansya mula sa kanya na nagpabalisa at lubos na nawalan ng pag-asa. Bright Incorporated, ang kumpanya ng West Family.Galit na galit si Jackson sa isang fashion designer sa opisina. “Magsalita ka. Paano mo nakuha ang sketch na iyon? Wala ka bang ideya kung ano ang mangyayari sa mga plagiizer?”Ang copycat designer ng sketch ni Tiffany ay isang maamo at mukhang scholar. Nakasuot pa nga siya ng salamin at parang hindi naman talaga kontrabida. Inayos ng lalaki ang kanyang salamin at mahinahong sinabi, “Wala akong ideya sa sinasabi mo. Never akong nangopya.”Galit na winalis ni Jackson ang lalagyan ng lapis sa kanyang mesa sa sahig. “Beckett Hush
Online na kaibigan? Naghinala at nagagalit si Jackson. “Sino itong online mong kaibigan? Ikaw ang naghuhukay ng sarili mong libingan dito. Talaga bang naisip mo na ang plagiarizing ay ang tamang gawin? Pagnanakaw ng pagsisikap ng ibang tao at ginagamit ito bilang iyong sarili? Mawawalan ng trabaho si Tiffany kapag nanalo ka. Ayos lang ba talaga sayo? Isa kang kahihiyan!”Si Beckett ay ganap na hindi nabalisa. “Bawat tao para sa kanyang sarili. Hindi ako kahihiyan.”Hindi mapakali si Jackson na mag-aksaya ng oras sa isang walanghiyang lalaking tulad niya. “Sige. Hindi mahalaga kung hindi mo ibunyag ang pagkakakilanlan ng iyong online na kaibigan. Maaari kong malaman ang aking sarili. Isa pa, ipapadala ko ang aking mga abogado para kausapin ka tungkol sa mga pagkalugi at epekto sa kumpanya, na dulot ng iyong plagiarism.”Malaki ang pagbabago sa ekspresyon ni Beckett. "Ikaw..."Ikinaway ni Jackson ang kanyang kamay nang mapang-asar. "Maaari kang pumunta. Tanggal ka na sa trabaho. Pumi
Tumango si Tiffany. “Yung White Moonlight mo, natatakot ako na empleyado siya sa kumpanya ni Jackson. Ang kanyang pangalan ay Beckett Hushman. Ipinaliwanag nito kung bakit pinili niya ang 'Hush' bilang kanyang online na palayaw. Makulimlim siya. Baka hindi mo na siya kausapin."Halatang gulat na gulat si Tanya. Ang "Hush" ay parang puting liwanag ng buwan sa kanya. Hindi niya akalain na ang pagiging muwang niya ay magdudulot ng ganoong bagay. “I'm sorry... Tiffany... I'm really sorry. Hindi ko akalain na mangyayari ito. Kasalanan ko ang lahat...”Bumuntong-hininga si Tiffany. “Natututo tayo sa ating mga pagkakamali. Sa susunod, tandaan mo lang, huwag mong ipakita kahit kanino ang iyo o ang aking mga sketch. Isa kang hangal na gansa. Alam mo na siya ay isang fashion designer at na siya ay nasa parehong industriya, ngunit aktwal mong ipinakita sa kanya ang sketch sa isang kompetisyon. Hindi ba dapat mag-ingat ka sa lalaking ito? Lalo na ang isang sketch na may kaugnayan sa kumpanya. Hi
Naantig si Tanya sa kagandahang loob ni Eric. Tumango siya at niyaya si Tiffany na mag-lunch kasama niya. Nag-ring ang phone niya habang kumakain. Isa itong abiso mula sa isang social media application. Inaabangan niya noon ang tunog ng notification na iyon dahil ang ibig sabihin noon ay nagpadala ng mensahe sa kanya ang "Hush". Ngayon, napakalma niya tungkol dito. Bigla niyang inilabas ang phone niya at tinignan ang message niya. Laking gulat niya nang makita ang isang friend request mula kay Hush at sumulyap siya kay Tiffany, na nakaupo sa tapat niya ng mesa. Pagkatapos, maingat niyang tinanggap ang friend request.Hindi siya nagpasimula ng mensahe kay Hush. Gusto niyang magtagal at makita kung bakit pinadalhan siya ni Hush ng friend request na iyon. Siya ang unang humarang sa kanya. Hindi nagtagal, nagpadala si Hush ng mensahe sa kanya: 'Pasensya na, hindi ako dapat naging sobrang obsessive at gumawa ng ganoong bagay. Nagsisisi talaga ako ngayon. Hindi ko dapat ginamit ang tiwa
Nang matapos na niyang ayusin ang sarili, tumawag si Beckett gaya ng ipinangako niya. “Nandito ako, nasa lobby. Bumaba ka na."Napakaganda ng boses ni Beckett. Nag-usap sila sa isa't isa sa pamamagitan ng social media messenger, at ito ang unang pagkakataon nilang magkausap sa telepono. Bumilis ang tibok ng puso ni Tanya. “Sige, sasama na ako.”Nakita niya ang kotse ni Beckett sa lobby. Hindi ito isang marangyang sasakyan, ngunit mukhang malinis at bago. Ang sasakyan ay may dalang plate number mula sa kabisera. Sumakay siya sa kotse at napuno siya ng halimuyak nito ng magandang impresyon sa kanya. Si Beckett ay tulad ng inaakala niya, maamo at pino. Napakaayos at malinis niyang tingnan, at walang kahit isang batik ng alikabok sa kanyang sasakyan. Nakaramdam siya ng paghingi ng tawad. "Pasensya na sa abala."Ngumiti si Beckett, lumingon sa gilid, at tinulungan siyang magsuot ng seatbelt. Lalong naramdaman ni Tanya ang pagtibok ng kanyang puso nang magkalapit ang mag-asawa. “S-saan ta
Matapos pagmasdan ang magandang tanawin, inilabas niya ang phone ni Tanya at hinanap ang number ni Tiffany. Pagkatapos, pinadalhan niya siya ng mensahe: 'Aminin mo na nangopya ka kung gusto mong buhayin si Tanya. Gusto ko ang sagot sa balita bukas.'Napatayo si Tiffany nang matanggap niya ang mensahe. Kalmadong tinitigan siya ni Alejandro. “Anong mali?”Medyo namutla si Tiffany. “Hindi ko talaga maipaliwanag... Natatakot ako na kailangan kong pumunta. Bibili ulit kita ng pagkain sa susunod. Sorry!”Kumunot ang noo ni Alejandro. "Maaari mong sabihin sa akin, gagawin ko ang lahat para matulungan ka."'Umiling si Tiffany. "Ayos lang. Ayokong mahirapan ka. Mag-uusap tayo mamaya. Kailangan ko ng umalis!"Tumakbo siya palabas ng restaurant, kasing bilis ng hangin. Binatukan ni Alejandro ng tingin si Jett na nasa tabi niya. Naintindihan naman ni Jett at sinunod ito. "Miss Lane, ihahatid na kita!"Hindi naman tinanggihan ni Tiffany ang alok. Hindi siya nagmaneho ngayon, at mag-aaksaya ng
Pagkatapos ng tawag, nagsimulang mag-panic si Tiffany at paikot-ikot siya sa isang lugar habang nahihirapan siya sa paghihintay.Hindi niya alam kung gaano na katagal siyang naghintay, ngunit mabuti na lang at nakita niya na dumating na ang kotse ni Jackson. Mabilis siyang sumugod dito at pinaharurot naman ng lalaki ang sasakyan. "Pasok."Galit na hinatak ni Tiffany ang pinto at umupo sa may passenger seat, “Nakausap mo na ba si Beckett? Wala akong number niya at hindi rin sumasagot si Tan — oh my God, kinakabahan talaga ako!”Minasahe ni Jackson ang kanyang noo para pakalmahin ang sakit ng kanyang ulo. “Mag-seatbelt ka muna. Tatawagan ko na si Beckett ngayon."Nanginginig ang mga kamay ni Tiffany habang pinipilit niyang ipasok ang seatbelt. Si Tanya ay isang kawawang orphan na walang natitirang kamag-anak. Kung may mangyari man kay Tanya, dadalhin ni Tiffany ang kasalanang iyon hanggang sa mamatay siya, lalo na't kasalanan ni Tiffany ang buong pangyayari na ito.Kung umabot man sa
"Hindi ka naniniwala na mas mapanganib na manatili sa bahay ko kaysa ma-kidnap ka?"Tumalsik si Jackson. "Ayaw kong may mangyari sayo bago malutas ang problema ni Tanya, okay? Dahil ang huling bagay na gusto ko ay isang dobleng whammy. Kung ikaw ay nag-aalala tungkol sa kung ano ang maaari kong gawin, pagkatapos ay pagmultahin; Dadalhin kita sa aking bahay at pagkatapos ay magpalipas ng gabi sa aking tanggapan."Ang kanyang tahasang konsesyon ay naging mahirap para kay Tiffany na tanggihan ang kanyang alok, karamihan mula noong siya ay, sa katotohanan, natakot sa pag-uwi. Kung si Beckett ay walang problema sa paggawa ng mga bagay kay Tanya, kung gayon wala siyang problema sa pag-ambush kay Tiffany sa kanyang condominium. At kung nakakuha siya ng kamay sa kanya... Kahit na lumabas siya ng kanyang mga kamay na buhay, marahil ay nasa mga tahi siya."W-well, kung igiit mo ... Pagkatapos ay paumanhin para sa abala," umasa si Tiffany.Walang sagot si Jackson. Si Tiffany ay hindi pa niya