Kinabahan si Tiffany. Gayunpaman, nagbihis siya ng maaga sa umaga, isinuot ang kanyang pinakamahal na damit — ang pormal na damit noong nakaraang taon. Kinulot niya ang kanyang mahabang buhok sa malambot na alon, na ginawa siyang parang isa sa mga elite mula sa industriya. Ibang-iba ang pakiramdam nito sa kanyang karaniwang hitsura. Nagsuot siya ng pares ng matataas na stilettos, na lalong nagpahaba at pumapayat sa kanyang mga binti. Pati si Tanya ay nabigla. “Hindi pa kita nakikitang nagsusuot ng ganito. Ang ganda mo talaga! Mukha kang may kakayahan at mahusay na karanasan. Walang maghihinala na ikaw ay bimbo basta't itikom mo ang iyong bibig."Pinanlakihan siya ng mata ni Tiffany. “Huwag mo akong purihin at bastusin nang sabay. Alam ng buong mundo kung gaano ako ka-bimbo. Sasali ako sa saya, papasok man ako o hindi. Kung hindi ako magtagumpay sa pagkakataong ito, susubukan kong muli sa susunod. Ang kumpetisyon ay dumarating isang beses bawat tatlong taon. Pagtrabahuan ko ito.”Para
Umiling si Tanya, hindi sigurado sa kung ano ang mangyayari. “Hindi ko rin alam. Hintayin nalang natin...”Makalipas ang ilang minuto, biglang nagsalita ang emcee sa microphone. “As you all know, hindi kinukunsinti ang plagiarism sa industriyang ito. Bagama't nangyari na ito noon, naisip namin na hindi na mauulit ang ganito, na gagawa ng mga halimbawa mula sa aming mga nauna. Sa kasamaang palad, ito ay nangyari muli sa pagkakataong ito, at sa ganoong katapangan din. Mayroon kaming dalawang disenyo na halos magkapareho."Napanganga ang buong venue nang marinig nila iyon. Si Mark at Jackson, na nakaupo sa unang hanay, ay hindi nagpakita ng reaksyon, dahil sigurado sila na hindi sila makakasama nito.Pinikit ni Tiffany ang kanyang mga mata na parang nawawala sa pag-iisip. “Narinig ko na ang mga plagiarizer ay mai-blacklist at hindi na muling makakapagtrabaho sa industriyang ito. Madadamay at pagbabawalan ang kumpanya na sumali sa kompetisyon sa loob ng limang season, na nangangahulugan
Agad na dinagsa ng mga mamamahayag si Jackson, sabay-sabay silang nagsasalita at nagtatanong, "Alam mo ba ang pangongopya ng iyong designer?"“Kung alam mo, bakit hindi mo sila pinigilan? Wishful thinking lang ba?""Ang iyong kumpanya, ang Bright Incorporated, ay nahaharap ngayon sa pagbabawal sa pagsali sa kompetisyon sa loob ng limang season. Ano ang iyong mga iniisip?”"Maaari mo ba kaming bigyan ng tumpak na sagot? Kung hindi mo alam ito, bakit mo inamin na nangongopya bago imbestigahan ang bagay?""Mayroon pang ibang qualified entries mula sa iyong kumpanya. Hindi mo ba naisip na nakakahiya na ma-ban sa kompetisyon, ganoon na lang?”Isa lang ang sagot ni Jackson para sa mga nagugutom na mamamahayag, “Kasi kilala ko si Tiffany Lane. Hindi siya ganoong klase ng tao. Tungkol sa lahat ng iba pa, walang komento."Halu-halo ang nararamdaman ni Tiffany. Hindi siya labis na nasisiyahan sa posibilidad na makapasok sa qualifying round. Naabot na niya ang kanyang inaasam-asam para sa l
Inilabas ni Tanya ang dalawang pirasong tissue paper nang sumakay siya pabalik sa sasakyan. “Huwag kang umiyak… Hindi ka nangongopya; hindi na kailangang makonsensya. Pero sa tingin ko, naging mabait si Jackson sa iyo. Alam niya ang kanyang eksaktong pagkalugi sa ilalim ng mga sitwasyong ito, ngunit umamin siya nang walang anumang pag-aalinlangan. Sa pagitan ng kita at ng isang dating, karamihan sa mga lalaki ay malamang na pumili ng kita."Ngumuso si Tiffany. "Kung malaman ni Mrs. West ang tungkol sa kung ano ang nangyari sa kanyang kumpanya, magagalit siya. Kailangan kong bisitahin ang West Residence. Ihahatid muna kita sa bahay.”Matapos ihatid si Tanya sa condo ay agad siyang nagtungo sa West Residence.Nagpapagaling pa si Summer sa bahay. Natanggal na ang cast sa kanyang binti at kaya na niyang maglakad mag-isa. Gayunpaman, nakapikit pa rin siya. Nang makita niyang bumisita si Tiffany, mabilis na pinakiusapan ni Summer ang kasambahay na maghanda ng pagkain at inumin. "Tiffie, an
Nakahinga ng maluwag si Tiffany pagkatapos lumabas sa West Residence. Bigla niyang napagtanto na ito ay isang "panalo ka, may natatalo ka" na sitwasyon. Talagang naabot niya ang kanyang unang malaking layunin, ngunit... Nasa bangin ngayon si Jackson. Habang naaalala niya ang pag-uusap nila pagkatapos ng kaganapan, naramdaman niya ang isang distansya mula sa kanya na nagpabalisa at lubos na nawalan ng pag-asa. Bright Incorporated, ang kumpanya ng West Family.Galit na galit si Jackson sa isang fashion designer sa opisina. “Magsalita ka. Paano mo nakuha ang sketch na iyon? Wala ka bang ideya kung ano ang mangyayari sa mga plagiizer?”Ang copycat designer ng sketch ni Tiffany ay isang maamo at mukhang scholar. Nakasuot pa nga siya ng salamin at parang hindi naman talaga kontrabida. Inayos ng lalaki ang kanyang salamin at mahinahong sinabi, “Wala akong ideya sa sinasabi mo. Never akong nangopya.”Galit na winalis ni Jackson ang lalagyan ng lapis sa kanyang mesa sa sahig. “Beckett Hush
Online na kaibigan? Naghinala at nagagalit si Jackson. “Sino itong online mong kaibigan? Ikaw ang naghuhukay ng sarili mong libingan dito. Talaga bang naisip mo na ang plagiarizing ay ang tamang gawin? Pagnanakaw ng pagsisikap ng ibang tao at ginagamit ito bilang iyong sarili? Mawawalan ng trabaho si Tiffany kapag nanalo ka. Ayos lang ba talaga sayo? Isa kang kahihiyan!”Si Beckett ay ganap na hindi nabalisa. “Bawat tao para sa kanyang sarili. Hindi ako kahihiyan.”Hindi mapakali si Jackson na mag-aksaya ng oras sa isang walanghiyang lalaking tulad niya. “Sige. Hindi mahalaga kung hindi mo ibunyag ang pagkakakilanlan ng iyong online na kaibigan. Maaari kong malaman ang aking sarili. Isa pa, ipapadala ko ang aking mga abogado para kausapin ka tungkol sa mga pagkalugi at epekto sa kumpanya, na dulot ng iyong plagiarism.”Malaki ang pagbabago sa ekspresyon ni Beckett. "Ikaw..."Ikinaway ni Jackson ang kanyang kamay nang mapang-asar. "Maaari kang pumunta. Tanggal ka na sa trabaho. Pumi
Tumango si Tiffany. “Yung White Moonlight mo, natatakot ako na empleyado siya sa kumpanya ni Jackson. Ang kanyang pangalan ay Beckett Hushman. Ipinaliwanag nito kung bakit pinili niya ang 'Hush' bilang kanyang online na palayaw. Makulimlim siya. Baka hindi mo na siya kausapin."Halatang gulat na gulat si Tanya. Ang "Hush" ay parang puting liwanag ng buwan sa kanya. Hindi niya akalain na ang pagiging muwang niya ay magdudulot ng ganoong bagay. “I'm sorry... Tiffany... I'm really sorry. Hindi ko akalain na mangyayari ito. Kasalanan ko ang lahat...”Bumuntong-hininga si Tiffany. “Natututo tayo sa ating mga pagkakamali. Sa susunod, tandaan mo lang, huwag mong ipakita kahit kanino ang iyo o ang aking mga sketch. Isa kang hangal na gansa. Alam mo na siya ay isang fashion designer at na siya ay nasa parehong industriya, ngunit aktwal mong ipinakita sa kanya ang sketch sa isang kompetisyon. Hindi ba dapat mag-ingat ka sa lalaking ito? Lalo na ang isang sketch na may kaugnayan sa kumpanya. Hi
Naantig si Tanya sa kagandahang loob ni Eric. Tumango siya at niyaya si Tiffany na mag-lunch kasama niya. Nag-ring ang phone niya habang kumakain. Isa itong abiso mula sa isang social media application. Inaabangan niya noon ang tunog ng notification na iyon dahil ang ibig sabihin noon ay nagpadala ng mensahe sa kanya ang "Hush". Ngayon, napakalma niya tungkol dito. Bigla niyang inilabas ang phone niya at tinignan ang message niya. Laking gulat niya nang makita ang isang friend request mula kay Hush at sumulyap siya kay Tiffany, na nakaupo sa tapat niya ng mesa. Pagkatapos, maingat niyang tinanggap ang friend request.Hindi siya nagpasimula ng mensahe kay Hush. Gusto niyang magtagal at makita kung bakit pinadalhan siya ni Hush ng friend request na iyon. Siya ang unang humarang sa kanya. Hindi nagtagal, nagpadala si Hush ng mensahe sa kanya: 'Pasensya na, hindi ako dapat naging sobrang obsessive at gumawa ng ganoong bagay. Nagsisisi talaga ako ngayon. Hindi ko dapat ginamit ang tiwa