Pumasok sa tenga niya ang nakakaawa at nagulat na boses ni Sasha. “Nasa... nasa malapit na coffee shop. Gusto... Gusto mo bang samahan ako?”Sinabihan siya ni Jackson na hintayin siya bago niya i-end ang tawag.Pagkatapos niyang sunduin siya, diretso siyang nagmaneho papunta sa isang hotel.Habang nasa byahe ay nanatiling tahimik si Sasha. Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito at hindi rin siya naglakas-loob na magtanong nang makita ang madilim nitong ekspresyon.Paglabas na pagkalabas nila ng sasakyan, hinawakan ni Jackson ang kanyang pulso at mabilis siyang hinila patungo sa nakareserbang suite. Pagkapasok na pagkapasok nila sa suite, itinulak siya nito sa dingding.Natigilan at natakot si Sasha sa mapusok na halik. Gayunpaman, hindi maitatago ang kanyang kaligayahan. Mukhang tama si Desdemona. Napakahusay ni Jackson. Kahit medyo magaspang siya, nag-enjoy pa rin siya. Tila walang pagsisikap, pinasigla niya ang pagnanasa sa kanya, at ang kanyang katawan ay lumambot.
Ngumiti si Tiffany at tumango siya bago niya hinatid si Summer sa may pintuan.Sumigaw si Tanya nang makaalis na si Summer, "Si Mrs. West ay halos naging biyenan mo. Ang bait pa rin niya sayo kahit na matapos kang maghiwalay kay Jackson."Bumuntong hininga si Tiffany. "Sa totoo lang, ang kanyang mga aksyon ay uri ng stress sa akin. Wala akong karapatang tanggapin ang kanyang mabuting kalooban dahil hindi ko siya mababayaran. Nais niya talaga akong maging manugang na babae, ngunit hindi ko magawang matupad ang kanyang nais ... Sana ang sigasig na ito ay tatagal lamang sa isang maikling panahon at hindi siya magiging sobrang pag-aalaga sa ako sa hinaharap. Kung hindi, tiyak na mababaliw ako."Mas mababa sa ilang minuto mamaya, nakatanggap ng tawag si Tiffany mula sa Summer. Akala niya ay may naiwan si Summer. "Ano ang mali, Gng. Kanluran? May nakalimutan ka ba?"Ang mga naghihirap na Summer ay maaaring marinig mula sa kabilang dulo ng linya. "Hindi ... nahulog ako ... sa palagay ko n
Agad na tinanggihan ni Tiffany ang alok. "Hindi na, kaya ko itong gawin ng sarili ko."Tinitigan niya ito at pinaliit ang kanyang mga mata. "Bakit? Natatakot ka ba?"Tumawa naman si Tiffany. "Natatakot? Sayo? Oh, please. Kung natatakot ako sayo, ang aking apelyido ay hindi Lane. Ayaw kong umupo sa iyong sasakyan. Ano? Tumigil sa paghihimok sa akin."Ang mga sulok ng kanyang mga labi ay kulot sa isang surreptibong ngiti. "Hindi mo gusto ang aking kotse? Para bang makakakuha ka ng taksi sa pamamagitan ng pagtayo rito. Itigil ang dallying at pag-aaksaya ng oras."Walang alinlangan na hindi komportable na nakatayo sa gitna ng malamig na panahon. Nagpupumiglas siya sa loob. Pupunta siya upang mangolekta ng alahas ni Summer, at walang mali sa pagsakay mula sa kanya. Ituturing lang niya siya bilang driver. Matapos makumbinsi ang sarili, binuksan niya ang pintuan ng kotse at umakyat sa back seat.Nang makita ito, si Jackson ay pansamantalang hindi nagsasalita. Pagkaraan ng isang maikling
Lumingon siya sa gilid at tumingin kay Tiffany, ang kanyang emosyon ay isang misteryo sa kanya. "Alam mo naman na maingat ako kahit paano. Meron akong precautionary measures."Hindi ipinagpatuloy ni Tiffany ang pag-uusap. Hindi siya mukhang one-up sa kanya kapag nag-bicker sila, at inisin ito sa kanya.Nang makalapit sila sa patutunguhan, naramdaman niyang lalong nagagalit. Maaari niyang talunin siya sa anumang bagay, ngunit hindi sa mga damdamin at sa buhay. Ayaw niyang mawala! Pagdating nila sa ground floor ng kanyang apartment, tinanggal niya ang seatbelt at ngumiti. "Sa pamamagitan ng paraan, mayroon akong kasintahan ngayon. Ang pangmatagalang uri. Padadalhan kita ng isang imbitasyon kung magpasya kaming magpakasal."Matapos niyang matapos ang pagsasalita, isang smug expression ang makikita sa kanyang mukha habang binuksan niya ang pintuan ng kotse upang umalis. Lumabas lang siya nang siya ay kinaladkad pabalik sa kotse.Nasa harap niya ang mukha ni Jackson sa sandaling ito. Tu
Napansin ni Tanya kung gaano gutom si Tiffany at tinanong, "Ano ang kasama mo? Ang nangyari? Hindi ka ba kumain?"Sumandal si Tiffany sa upuan at hinaplos ang isang mahabang buntong-hininga. "Wala ito ... pagod na ako. Matutulog na ako. Gagawin ko ang pinggan bukas ng umaga. Iwanan mo sila doon."Humiga siya sa kanyang kama, naghuhugas at lumingon, hindi makatulog. Hindi niya maiwasang maialog ang pakiramdam na ang kanyang mga salita kay Jackson ay tumawid sa linya. Naramdaman niyang dapat siyang humingi ng tawad ngunit napahiya.Nagpadala siya ng mensahe kay Arianne, humihingi ng payo. Binigyan niya si Arianne ng isang maikling buod ng nangyari.Mabilis na sumagot si Arianne. "Dahil sa palagay mo ay tumawid ka sa linya, hindi ka dapat mag-atubiling humingi ng tawad. Kung hindi, magpapatuloy ka lamang na hindi mapakali. Ituring lamang ito bilang isang paraan upang mapawi ang iyong budhi. Hindi tulad ng mawawala ang iyong balat sa isang paghingi ng tawad. Hindi malaki ang aming bilo
Bumaba siya mula sa kotse at tumingin sa buong paligid nang dumating siya sa labas ng bar. Hindi niya mahanap si Jackson. Nasa loob pa ba siya? Ayaw talaga niyang hanapin siya sa bar, bihis na ganyan. Sa kadahilanang iyon, tinawag niya siya. Ilang sandali bago kumonekta ang tawag. Ang kanyang pasensya ay halos nasa hangganan sa sandaling iyon. "Nasaan ka? Nasa labas ako ng bar. Bilisan mo!"Bigla, narinig niya ang kotse na nagmula sa likuran. Tumalikod siya at nakita si Jackson sa kanyang sasakyan! Lumakad siya at pumasok sa sasakyan.Nakasandal siya sa upuan ng pasahero, na mukhang malapit na siyang makatulog. Hindi siya nag-aaksaya ng anumang oras at pinalayas siya pabalik sa White Water Bay Villa. Sa una, hindi niya balak pumasok sa loob. Gayunpaman, nang makita niya kung gaano siya inebriated, naipon niya ang kanyang tapang at tinulungan siya sa loob.Natagpuan niya ang switch sa dingding ng sala na may kadalian, inililipat ang mga ilaw bago itapon siya sa sopa. "Magiging maayos
Hinawakan ni Tiffany ang kanyang mga labi at tahimik siyang tinitigan. Pagkatapos, lumakad siya patungo sa pintuan."Late na," sinabi niya sa kanya, "Hindi ako mananagot kung may mangyari sa iyo. Maaari kang manatili dito o dalhin mo na lang ang kotse ko."Tumahimik siya sa kanyang mga yapak ngunit hindi nagtatagal. "Walang mangyayari. Hindi ko kailangan mag-alala tungkol sa akin."Hindi alam sa kanya, sinundan siya ni Jackson. Pinanood niya ang kanyang ulan ng taksi at sumakay sa taksi bago sumunod sa kanyang likod sa kanyang bahay hanggang sa sigurado siyang ligtas siya at maayos....Kinabukasan sa Tremont Estate.Inayos ni Mark ang kanyang oras upang dalhin si Arianne sa kanyang pagsusuri sa prenatal tulad ng dati.Nagising si Arianne huli na kaya umalis na lang sila sa bahay nang halos 10 AM.Ang isang halata na paga ay makikita sa kanyang mas mababang tiyan ngayon. Ang sanggol ay gumagalaw din sa pagtaas ng dalas. Ginawa nitong mas nababahala si Mark. Babantayan niya siya
Nang pumunta si Arianne sa ultrasound room, lumapit siya upang suportahan siya. "Kumusta? Ano ang sinabi ng doktor?"Ipinakita sa kanya ni Arianne ang ulat. "Bakit ang pangit ng baby? Sinabi ng doktor na normal ang pag-unlad ng maliit at medyo malusog ito. Nakuha niya ang lahat ng mga milestone... Ang mga kamay at binti ay mahusay na binuo, pero ... ang pangit niya. Ito ay isang larawan mula sa 3D ultrasound kaya hulaan ko na maaari itong isaalang-alang bilang unang larawan ng sanggol..."Nakatitig si Mark sa 3D na ultrasound na larawan at sumimangot. "Siguro ... mas maganda ang hitsura nito kapag ipinanganak ito? Ang lahat marahil ay mukhang pangit sa tummy, tama? Huwag kang mag-alala. Hangga't ang sanggol ay ligtas na naihatid, iyon ay higit pa sa sapat. Kahit na pangit ito, walang paraan na hindi natin ito magugustuhan. Anak namin ito pagkatapos ng lahat."Umikot ang labi ni Arianne. "Bagaman sinasabi mo sa akin na manatiling maasahin sa mabuti, ang nakasimangot sa iyong mukha ay