Nagtaas ng kilay si Mark. "Oo. Kaya pwede bang umalis ka sa pagmumukha ko?"Sa wakas ay bumangon mula sa sopa ang asawa ni Zoey. "Fine, aalis na ako ngayon. Hangga't mayroong pera, ang lahat ay maayos. Hindi ba mas madali kung magawa mo ito nang mas maaga? Ito ay makatipid sa akin ng isang paglalakbay dito. Dahil tinanggihan ni Zoey ang pera, hindi mo na kailangang sabihin sa kanya ang tungkol sa aking pagbisita ngayon. Pupunta ako ngayon, cousin-in-law."Hindi nag-deign si Mark na sagutin siya. Masasabi niya na hindi ito ang magiging huli sa kapwa ngayon na siya ay may lasa ng madaling pera. Si Arianne ay kasalukuyang buntis kaya pinakamahusay na para sa kanya na manahimik ang mga bagay. Ang $ 750,000 na iyon ay dapat sapat upang pigilan ang taong iyon nang ilang sandali. Nang ligtas na maihatid ni Arianne ang sanggol, hindi na niya ito papayag. Maya-maya, sinabi niya kay Davy, "Baguhin ang sopa at talahanayan ng kape. Disimpektahin ang lahat sa opisina."...Sa pagtatapos ng bu
Tumayo si Jackson ng walang emosyon sa kanyang mukha at tumungo sa kusina. "Gagawa ako ng juice."Nang makita ito, walang pagpipilian si Tiffany kundi umupo sa sopa. "Okay ... aalis ako pagkatapos ng hapunan ...""Mas katulad nito," sabi ni Summer na may ngiti, "Aalis din si Jackson pagkatapos ng hapunan. Maaari kang sumakay sa kanya. Tingnan mo, naaalala pa rin ni Jackson kung gaano ka nasisiyahan sa fruit juice ... "Nilinis ni Tiffany ang kanyang mga labi, tumahimik.Sa katunayan, alam ni Summer ang kagustuhan sa inumin ni Tiffany. Sinadya niyang i-post ang tanong na iyon. Natagpuan ni Tiffany ang kape na masyadong mapait, at hindi siya komportable sa kalahating araw pagkatapos uminom nito. Ang kanyang pagmamahal sa fruit juice ay walang lihim. Parang mahirap si Jackson ay hindi nakalimutan iyon. Napansin ang katahimikan ni Tiffany, hindi niya lubos na binago ang paksa. "Ibinigay mo ang kotse sa iyong ina, tama? Narinig kong sinabi mo sa kanya na hindi mo kakailanganin ang kot
"Ano naman?" Tanong ni Tiffany. "Problema ko ito, hindi sayo."Bumagsak pa ang ekspresyon ni Jackson. Sa wakas ay nagsalita ulit siya pagkatapos ng mahabang pag-pause. "Siya ba ang dahilan kung bakit naghiwalay tayo?"Si Tiffany ay nahuli, pagkatapos ay medyo nagagalit. "Ano ang pinag-uusapan mo? Sinasabi mo ba na itinapon kita para sa ibang lalaki? Ang ginawa mo kay Lynn sa kotse ay hindi kabilang doon? Jackson West, maaari kang maging makatuwiran? Kung hindi mo masabi ang anumang maganda, kaya shut f *ck up!"Tumawa si Jackson. "Nagtataka lang ako kung nawala ako sa isang lumpo ... Natutuwa ako na wala ako. Inaamin ko sa aking sariling mga pagkakamali.""Kaya, aminin mo ang iyong pakikipag-ugnay kay Lynn?"nagtanong siya sa pamamagitan ng mga gradong ngipin.Ibinaling niya ang kanyang mukha sa tagiliran at tinanong, "Ngayon nais mong marinig ang aking paliwanag?"Tumawa siya ng tawa. "Hehe, walang salamat. Hindi na kailangan."Wala na siyang sinabi. Bigla, pareho ang kanilang m
Tulad ng pangamba ni Mark, ang scumbag ni Zoey Harris ng isang asawa ay labis na nasiyahan sa masamang pera na hinikayat siyang hilingin muli. Naisip ni Mark na ang $ 750,000 ay maaaring tumagal hanggang sa manganak si Arianne sa bata, ngunit naisip niyang mali.Upang makuha ang maraming pera sa isang lakad ay upang pilitin ang isang tao na mawala ang lahat ng kanyang mga pakiramdam. Si Harris, na isang kasuklam-suklam na taong sakim, ay pinamamahalaang mawala ang bawat solong sentimos sa isang serye ng mga fiascos sa pagsusugal. Matapos ang isang gabi ng kamangha-manghang pagkalugi, ang taong nasira ay bumalik sa pagtuktok sa pintuan ni Mark tulad ng isang walang imik na husk.Hindi pa kilala si Mark sa kanyang pasensya. Maaari niyang iunat ang kanyang mga limitasyon para sa kapakanan ni Arianne, ngunit ang pagbabanta ng parehong tao nang paulit-ulit ay isang hamon na mukha lamang sa kanyang kontrol. Ang $ 750,000 ay sapat lamang sa loob ng ilang araw? May isang butas sa kanilang
Mabilis na sumagot si Davy, "O-oo! Aalis na kaagad ako!"Ang unang bagay na napunta sa linya ng paningin ni Mark sa sandaling siya ay pumasok sa Tremont Estate ay si Arianne. Bigla, natunaw ang lahat ng kanyang stress.Tanging ang kanyang presensya lamang ang maaaring magtatanggal sa bawat madilim na ulap na umiikot sa kanyang isipan. Nakakarelaks, nag-coo siya, "Mabait ba ang bata kay Mommy? O inaasahan namin ang isang maliit na manggugulo, Ari?"Ang kanyang banayad, mapagmahal na tono ay totoo sa malambot na lugar ni Arianne. Mahinahon si Chuckling, tumingin siya sa ibaba at sinubaybayan ang mga hindi nakikita na mga bilog sa kanyang tiyan. "Oh, naging mabuti ang bata. Walang sinuman ang maaaring maging isang problema sa laki at edad na ito, tama? Ngayon, bakit ka bumalik sa lalong madaling panahon ngayon? Wala ka bang trabaho? Alinmang paraan, nasa oras ka lang para sa tanghalian. Babalik ka ba sa trabaho para sa gabi?"Si Mark ay lumuhod, inilalagay ang kanyang tainga nang mas
"Kinuha ko ito! Nakuha ko! Nawalan ako ng kontrol sa aking emosyon pabalik doon, tama? Diyos, lahat ay naiinis sa akin."Tumalikod si Mark sa upuan at pinatay ang kanyang noo. "Sa tuwing binabanggit niya si Granny, ang aking puso ay lumaktaw sa isang takot at pagtataksil. Gayunman, paulit-ulit, ang walang kabuluhan na walang kabuluhan na patuloy na dumarating sa aking pintuan, na sinasaka ang lihim na iyon laban sa akin. Hindi ko lang talaga siya maipabatid, Brian. Kung ang lihim na ito ay patuloy na nakabitin sa pamamagitan ng isang thread, walang magandang maaaring lumabas dito. Hindi, hindi na magiging susunod na oras para sa kanya. Wala nang banta..."Oh, na nagpapaalala sa akin. Magsagawa ng mga pakikipag-ayos sa ospital upang sila ay nakatayo ngayon para sa kanyang panganganak. Ang mahina na konstitusyon ng Ari ay ginagawang posible ang napaaga na paghahatid; Hindi ko nais na mangyari ang anumang komplikasyon sa buong proseso."Pinakawalan ni Brian ang isang tahimik na hininga n
Huminga si Mary ng hininga sa magandang pagliko ng mga kaganapan. Dahil inihanda niya ang hapunan sa kusina sa buong oras na ito, inilatag niya ang lahat ng ito sa mesa sa isang malabo, na pumapasok, "Tama iyon, Ma'am. Hindi ka dapat lumaktaw sa isang pagkain! Kailangan ng bata ang lahat ng masarap na pagkain upang lumago malusog at malakas."Pinaalalahanan si Arianne ng imahe ng ultrasound ng kanyang anak at biglang nakaramdam ng kaunting kawalan ng katiyakan. "Mary, sa palagay mo ba ay gusto ko, alam mo, ipinanganak ang isang pangit na duckling o isang bagay? Ibig kong sabihin, hindi ko gusto ang aking sariling anak para dito, ngunit ... kung ang bata ay naging medyo mabigat sa pangit, hindi ko akalain na gusto ko iyon."Sinira ni Mary ang isang chuckle. "Mga poppycocks! Pareho kayo at Mr. Napakaganda ng Tremont, kung paano ang alinman sa iyong mga gen ay makagawa ng isang pangit na duckling? Ang kailangan lang gawin ng bata ay ang pag-aalaga sa alinman sa iyo, at voila, ginagarant
Nang umuwi si Mark para sa tanghalian, nagsimula si Arianne ng isang interogation sa harap ng hapag kainan. "Mark, ilan na naging girlfriend mo?"Hindi inasahan ni Mark ang katanungan na ito. Nanatili siyang walang emosyon habang nagtatanong si Mark, "Bakit mo tinatanong?"Tumaas ang isang kilay ni Arianne. "Wala. Curious lang. Ayaw mo na akong magtanong, huh? O baka bawal pakialaman ang nakaraan mo?"Hindi niya ito sinagot ng diretso. Sa halip, nagtanong rin siya, "Naging saksi ka sa bawat sandali ng buhay mula noong eighteen years old ako. Kailangan mo pa bang magtanong?"Biglang nairita si Arianne. “Ito lang naman ang katanungan ko; ilan ang naging girlfriend mo? Bakit ka lumihis sa pinag-uusapan natin?" sagot niya bago niya kinagat ang kanyang mga labi.Nagdilim ang mga mata ni Mark. Ngayon niya lang ba nakita si Arianne na magalit dahil nagtatampo ito sa kanya? Masyadong cute ito -Pilit niyang pinigilan ang kanyang sarili na halikan ang labi ni Arianne habang nagpapanggap s
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy