Tinapik siya ni Eric sa likuran, "Hindi mo kailangang mag-alala sa maliit na halaga. Isipin mo na lang na karangalan ko na maging host niyo. Tara na! Dadalhin ko kayo sa beach. Medyo malapit yun dito."Biglang ngumiti ang matanda nang makita ang kanyang reaksyon, "Grandson-in-law ..."Sabay na napahinto sina Tanya at Eric. Biglang namula si Tanya, “Lolo! Huwag mong sabihin ang mga bagay na ito! Kaibigan ko si Ricky. Hindi… Hindi ko siya boyfriend…"Naging awkward din ng pakiramdam ni Eric kaya nauna na siyang lumabas.Sa isip ng matanda, boyfriend ng kanyang apo ang sinumang lalaking dumampi dito.Sa loob ng sasakyan, kinausap ng seryoso ng matanda si Eric, “Si Tan ay isang mabuting batang babae at masunurin rin siya. Muhay siya."Hindi tumanggi si Eric, "Alam ko."Ang matandang lalaki ay mukhang nagmamayabang, "Dapat mo siyang alagaan ng mabuti."Biglang sumakit ang ulo ni Eric, hindi siya sigurado kung paano ito ipaliwanag sa matanda. Nahiya si Tanya, “Ricky, alam mo naman ang
“Tiffie, tigilan mo na ang pang-aasar mo sa akin, okay?" Nahihiyang sinabi ni Arianne, "Si Jackson ay mapagbigay din sa allowance mo, hindi ba? Napansin ko rin na nagbago ang style ng iyong pananamit pagkatapos ng engagement party. Ang mga suot mong damit ngayon ay mas modern at mga branded pa ito. Nagkakahalaga siguro ang mga ito ng hindi bababa sa ilang libo. Napakaganda!"Si Tiffany ay walang magawa kundi ang magtapat, “Tama ka, naging maingat ako mula sa paggastos mula nang nalugi ang pamilya ko. Siyempre, bubuhayin ko muli ang mga araw na tulad ako ng isang prinsesa, dahil meron nang isang tao na handang gumastos para sa akin. Ikaw ang loko-loko dito. Mayroon kang pera, pero hindi mo ito ginagastos. Binigyan ka ni Mark ng $150,000, pero natatakot kang gastusin ito. Ang $150,000 ay parang ekstrang barya pwra sa kanya. Dapat mong alam man lang kung may ekstrang pera ang ibang tao. Tama lang na mag-atubili ka ng ganyan kung hindi mayaman ang asawa mo. Sa isang tao tulad ni Mark, kal
Kanina pa ba naghihintay si Mark sa labas ng pintuan?Hindi siya mapalagay sa sobrang hiya. Kinuha niya ang kanyang damit, isinara ang pinto, at mabilis na sinusuot ang kanyang damit. Pagkatapos, naglakad siya palabas at kumilos na parang walang nangyari. Mukhang walang planong gawin si Mark sa kanya at mukhang normal ang kalagayan niya ngayon, "Matulog ka ng mahimbing. May kailangan pa akong asikasuhin sa trabaho. Goodnight."Napansin ni Arianne na ginamit ni Mark ang gentleness para bitagin siya. Ito ay talagang kakaiba para sa kanya. Bigla siyang kinilabutan matapos marinig na nag ‘goodnight’ si Mark sa kauna-unahang pagkakataon. Siya ang unang nakaranas ng pagiging manhid at siya rin ang nakatanggap ng mga masasakit na salita mula kay Mark. Ang mga salitang "goodnight" ay mga salitang kinagulat niya. Ang puso niya ay kikilabutan kapag maririnig niya ulit si Mark na sabihin ang mga salitang iyon.Pagsapit ng gabi, nakaramdam ng malalang pagkabalisa si Tanya at hindi siya makatulo
Bakit matatakot si Arianne kay Eric na dumating pa ang punto na naisip niyang sinamantala niya ang babae na ito? Natatakot siya na baka nagkaroon sila ng drunken sex!Gayunpaman, hindi maikakaila na maayos pa rin ang itsura ni Tanya, kaya nakahinga siya ng maluwag, "Uh... Pwede ka bang maghanda at sumama ka sa akin sa ospital? Kailangan nating tapusin ang funeral procedures para kay Old Anderson. Dadalhin mo ba sa bahay niyo ang abo niya?"Niyakap ni Tanya ang kanyang kumot at tumahimik bago siya magdesisyon, "Hindi, sinabi ng lolo na gusto niyang ihagis ang abo niya sa dagat. Iyon ang kanyang huling hiling. Kailangan kong tuparin ito para sa kanya. Mag-isa na ako mula ngayon. Masakit na isipin ito... Totoo na nahirapan ako sa buhay ko, pero hindi ako nag-iisa... Ngayon ... hindi ko kayang mapakalma ang sarili ko. Masakit talaga. Para akong nawalan ng pag-asa. Ari, masakit talaga."Ramdam ni Arianne ang sakit na nararamdaman niya. Napagdaanan niya ito, kung tutuusin, "Okay lang ‘
Ito ay isang mahirap na problema. Ayaw makita ni Arianne ang pagkabigo sa mukha ni Mary, ngunit hindi siya maaaring manatili sa lugar na ito, "Babalik ako, Mary."Umupo si Tiffany sa bagong ayos na kama, "Huwag mo siyang pansinin, Mary. Malokong tao si Mr. Tremont niyo. Hindi nakakagulat na hindi siya pinagbibigyan ni Ari. Manatili dito si Ari sa tamang panahon.”Bumuntong hininga si Mary, “Si Henry ang nakiusap sa akin na tanungin ka. Hindi siya mahilig makipag-usap at siya ay isang malamig na tao. Siya ay katulad ni Mr. Tremont pagdating sa ganoong sitwasyon. Pero hindi siya isang manhid na tao. Medyo makatao pa rin siya. Wala akong sasabihin sa kanya dahil ito pala ang kasalukuyang sitwasyon. Sana maging mas madalas ang pagbisita mo, Ari. Inaasahan kong permanente ka nang titira dito sa susunod at makakasama mo na si Mr. Tremont. Ang bahay na ito ay parang walang buhay kung wala ka."Naisip ni Arianne kung paano nagkasakit si Mark matapos ang mahabang panahon ng sobrang pagod han
Matagal siyang naupo sa kama bago niya tinawanan ang kanyang sarili. Pagkatapos nito, tumayo siya mula sa kama at naghilamos tulad ng nakasanayan niya, upang maghanda na pumunta sa shop. Habang nagsisipilyo, napansin niya ang mga patak ng tubig sa ilalim ng kanyang tasa. Ang sipilyo ni Mark ay medyo basa rin. Nangangahulugan iyon na ang nangyari kagabi ay hindi isang panaginip. Talagang nandito siya, at… ginamit niya ulit ang tasa ni Arianne!Naging manhid ang kanyang isipan. Itinapon niya ang kanyang sipilyo sa basurahan. Umalis siya pagkatapos niyang samantalahin ang katawan niya nang hindi man lang nagpaalam sa kanya. Ano ba si Arianne para sa kanya? Nakatulog siya ng maayos kagabi, hindi ba? Walang insomnia? Siya naman ay hindi nakatulog nang maayos at nagising siya ng one hour late!Nagpatuloy ang mga reklamo niya habang nagsisipilyo siya, bigla niyang narinig ang tunog ng pagbukas ng pinto mula sa labas. Naninigas ang buong katawan niya. Sa isang saglit, lumitaw si Mark sa pin
Lumapit si Tanya sa tainga ni Naya at maingat na tinanong, "Naya, base sa mga kasalukuyang nangyayari, sa palagay mo ba ay malapit nang magsara ang dessert shop? Si Ari ay si Mrs. Tremont pa rin. Kailangan niya pa rin bumalik sa marangyang buhay niya kahit papaano…"Napahinto si Naya at napa-isip, pagkatapos ay sinabi niya ang kanyang saloobin, "Nabanggit ni Ari na hindi niya kailanman naisip na umalis. Magandang balita naman kung babalik siya sa capital. Ayaw mo ba na ayusin niya ang kanyang kasal? Hindi natin ito kailangang pag-isipan pa ng sobra hangga't ang shop ay nakatayo pa rin. Kahit na magsara ang shop, ang tanging inaalala ko lamang ay ito ay masasayang kung ito ay tatalikuran. Pwede pa rin naman tayong maghanap ng bagong trabaho. Huwag mong isipin ito."Umiling si Tanya, "Siyempre, gusto kong ayusin ni Ari ang kasal niya. Hindi ko masyadong iniisip ito. Nagtatanong lang ako. Wala na ang lolo ko ngayon ... Mag-isa na lang ako sa buhay ko ngayon. Haharapin ko na lang ang baw
Inabot ni Tiffany ang isang bote kay Aye, “Ito, patas na tayo, okay? Maliit ang mga boobs mo. Dapat kang uminom ng mas marami pa nito, baka lumaki sila kapag may ganito ka."Hinampas siya ni Aye sa sobrang hita, “Tumigil ka nga! Siya nga pala, mukhang okay ka nitong mga nakaraang panahon ah. Pareho naman tayo ng sahod, pero mukhang magaganda ang binibili mo para sa sarili mo. Palagi kang nakasuot ng iba`t ibang damit at nagdadala ng iba't ibang bag araw-araw. Ang relo na suot mo ay nagkakahalaga rin ng libo-libo. Hindi ka naman isang mayaman na babae, pero hindi malabo na maituring ka bilang isang yuppie."Hindi sumagot si Tiffany. Sa kanyang nakaraang kumpanya, kumalat ang mga tsismis tungkol sa kanya dahil lamang sa bitbit niya ang isang handbag na nagkakahalaga ng ilang sampung libong dolyar. Na-trauma siya kaya ngayon ay pinigilan niya ang kanyang sarili na gawin ang parehong pagkakamali sa kumpanya ni Jackson. Nagbihis siya ng average at ginamit ang pinakamurang relo na meron si
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy