Halatang sinasadya na doon mapunta ang usapan. Kailangang pukawin ni Raven ang guilt sa loob ni Aristotle, pagkatapos ng lahat.Walang magawa ang lalaki at tahimik na tinanggal ang kamay nito mula sa kanya. "Ni minsan hindi kita naisip na ganyan, okay? Alam kong hindi ito para sa pera—di bale. Marahil ay hindi natin dapat pag-usapan ang isang bagay na malayo sa hinaharap, "sabi niya. “Matutulog na ako. Kailangang bumangon ng maaga bukas."Alam ni Raven na ang pinakamahalagang bagay sa kanya ay ang kumpanyang kanyang mamanahin. “Samahan mo ako bukas! Alam kong may mga bagay akong matutulungan ka. Kakabalik mo lang, kaya logical lang na baka kulang ka sa manpower. Makakatulong ako diyan!" nagboluntaryo siya. “Bonus point? Hindi mo ako kailangang bayaran kahit isang sentimo."Totoo, natamaan niya ang ulo—kailangan ni Aristotle ng human resources. Ngunit siyempre, ang sakit na konstitusyon ni Raven ay nagpabaliw sa kanya sa pagsasaalang-alang sa kanya para sa trabaho. "Sa palagay ko, da
Nakangiting sinalubong ni Raven ang assembly. “Salamat sa paghatid sa akin.”Si Melissa ay nabighani ng mga de-latang kagandahang-loob. Nginuya niya ang kanyang gum na may bagong hangin ng paghamak at bumuga ng malaking bula. “Puh-lease. Ang tanging mga tao na maaaring sumali sa kumpanyang ito ay ang tunay na pakikitungo sa mga kasanayan upang suportahan ang mga ito, tao, karapat-dapat silang narito. Walang ‘taken in’,” she stated sharply. “Basahin mo ang kwarto, bagong gal. Hindi mo ba nakikita na sinusubukan naming mag-host ng panloob na pagpupulong dito? Ang mga tagalabas na hindi bahagi ng grupo, narito ang pintuan."Si Raven, na naramdaman ang matinding poot ni Melissa, ay sinubukang pigilan ang lumalaganap na kamalayan sa sarili sa loob niya habang naglalakad siya palabas ng opisina.Sinundot ni Melanie ang kanyang anak sa likod ng kanyang ulo. "Ano iyon? Kaklase iyon ng iyong pinsan na kinaiinisan mo lang. Pakiusap, magpakita man lang ng disenteng pagtanggap.”Hindi naramdam
Bumilis ang tibok ng puso ni Raven. Gayunpaman, sa panlabas, naapektuhan niya ang kawalang-interes. “Oh oo? At sino kaya iyon? Ikaw?"Maglalaglag na sana ng F-bomb si Melissa nang biglang bumukas ang pinto ng elevator. Ang mga empleyado mula sa iba pang mga palapag ay dumagsa at pinunan ang espasyo sa kanilang paligid.Tahimik na nagpasya ang dalawang babae na hindi na ituloy ang dati nilang palitan. Nang makalabas na silang dalawa sa elevator ay sinira ni Melissa ang kanilang kunwa'y tigil sa pamamagitan ng pagturo sa isang direksyon na nakakunot ang noo. "Nandito ang canteen mo. Pumunta ka doon sa iyong sarili; Hindi ako mag-aaksaya ng oras na dalhin ka doon—ito ay isang lugar na kahit isang baboy ay malalaman."“Huh. Lumalabas na ang isang high-class socialite representative na tulad mo ay kasing uncouth and jerkish din ng iba nating ‘plebs,’,” Raven riposted acridly. “Sa tingin mo lahat ng pumupunta sa canteen para mananghalian ay baboy ha? Well, laktawan ko ang canteen at mag-o
Medyo naiinis siya dahil sa trabaho. “Hindi rin siya ganap na nagbibiro. May fiance ako, pero hindi siya. Gawin ang anumang dapat mong gawin; May trabaho pa akong dapat asikasuhin."Agad na nawala ang saya na naramdaman ni Raven kanina. Pakiramdam niya ay bigla siyang nabuhusan ng balde na puno ng malamig na tubig. Sa kabila ng mainit na araw ng tag-araw, naramdaman niya ang matinding lamig na tumutusok sa kanya.‘Kalahating taon na akong nakatira sa iisang bubong niya, pero hindi ko alam na may fiance siya!‘Sinasabi niya na kapatid niya si Cynthia at hindi niya fiance si Melissa, so sino kaya ang fiance niya?!’Habang puno ng pagdududa si Raven, ayaw niyang umalis sa opisina dahil alam niyang ayaw ni Aristotle na maiistorbo siya habang nagtatrabaho. Sa katunayan, "nalampasan" niya ang kanyang mga hangganan ilang sandali ang nakalipas. 'Tiyak na hindi ko maiparamdam sa kanya ang galit sa akin, siya na ang huling straw na natitira ko!'Dahil pareho silang nakatira sa Tremont Estat
Habang pinagmamasdan niya si Cynthia na umakyat sa itaas, nakaisip si Melissa ng isang plano. “Agnes, bilisan mo na at maghanda ng hapunan. Nasa paligid si Raven, hindi ba? Hahanapin ko siya."Tumango si Agnes at sumagot, “Nandito siya. Itutuloy ko ang trabaho ko, habang kayong mga kabataan ay nagpapatuloy at magsaya.”Kaya naman, naglakad si Melissa patungo sa silid ni Raven at kumatok sa pinto. Narinig na ni Raven ang kaguluhan kanina, pero kusa niyang ikinulong ang sarili sa kwarto niya. "May problema ba?"Tinulungan ni Melissa ang sarili habang diretsong tinulak ang pinto at pumasok. “Siyempre something’s the matter. Tara, sabay tayong mamili. Bibilhan kita ng hapunan, pwede kang kumain ng kahit anong gusto mo."Malinaw, alam ni Raven na hindi mag-aalok sa kanya si Melissa ng napakagandang bagay nang walang kondisyon. Hindi pa umabot sa puntong pwede na silang mamili at kumain ng magkasama. “Ubo, ubo... hindi maganda ang pakiramdam ko, kaya hindi kita makakasama ngayon. Mas mab
Biglang naging seryoso si Aristotle habang sinasabi, “Hindi ako natatakot. Gusto ko kung paano ka dati. Kung talagang hindi ako makakahanap ng girlfriend, kailangan mo lang magbayad sa pamamagitan ng pagbibigay ng iyong sarili sa akin noon. Iyan ang palaging inaasahan ni Tita Tiffany."Bagama't tila nagbibiro siya, nagawa pa rin niyang pabilisin ang tibok ng puso ni Cynthia. Habang nagpapanic siya, parang namilipit ang dila niya at hindi makabitaw ng salita.Naningkit ang mga mata ni Aristotle at biglang inilapit sa mukha niya. "Nakikita ko na pareho ka pa rin ng nakaraan. Magsisimula kang mautal sa sandaling kinakabahan ka at hindi makapagsalita nang ilang sandali…”May bahid ng pang-aakit ang boses ni Aristotle, na naging dahilan para muling matigilan si Cynthia.Mula pa noong bata pa sila, ang biyolohikal na kapatid ni Cynthia, si Plato, ay ang pinaka-hindi mapagkakatiwalaan. Sa kabilang banda, si Aristotle ay tahimik ngunit banayad sa kanya at noon pa man ay napaka-orthodox. Ga
Habang si Aristotle ay nahaharap sa sandamukal na mga tanong, nagsimula siyang tumangis nang tahimik. ‘Kung hindi dahil sa iyo, tapos na ako sa kung ano man ang ginagawa ko ngayon.’Si Aristotle ay pinananatili ang kanyang imahe bilang isang maaasahang nakatatandang kapatid kay Cynthia, ngunit si Plato ay nag-udyok sa kanya nang labis na siya ay agad na nagmura habang sinabi niya, "Tama na, wala akong oras para maabala ka. Mag-uusap tayo pagbalik mo. Binabaan ako ngayon."Si Aristotle ay palaging napakahusay sa pagtatapos ng mga pag-uusap nang malinis. Sa isang iglap, naging mapayapa muli ang mundo.Pagkatapos, naalala ni Aristotle kung paano tumakbo si Cynthia sa gulat. 'Ipagpalagay ko na hindi ko na mapanatili ang aking karaniwang imahe. Hinalikan ko na siya, kaya hindi na nararapat na magpanggap na inosente, hindi ba?'Tumayo siya at inayos ang kanyang t-shirt bago bumaba. Napasulyap siya at napansin niyang nagtatago si Cynthia sa kusina para tumulong sa pagluluto. Kaya naman, t
Pagdating nila sa ospital ay nasa emergency treatment room pa rin si Raven.Si Melissa ay naghihintay sa corridor na parang batang may nagawang mali. Kung tutuusin, bata pa siya at buong buhay niya ay layaw na siya, kaya paano niya naranasan ang ganoong senaryo noon? Lahat ng bakas ng kayabangan niya ay tuluyan nang naglaho, at nang makita niya si Aristotle, lalo siyang nakonsensya.Gayunpaman, hindi siya sinisisi ni Aristotle. Sa halip, gusto niyang malaman kung ano ang nangyari nang itanong niya, “Ano ba talaga ang nangyari? Bakit nangyari sa kanya habang namimili ka? Masyado bang mahaba ang lakad niyong dalawa? Hindi ka ba umalis kanina lang?"Napasilip si Melissa kay Cynthia bago siya bumulong, "Hindi ko rin alam... Nabalitaan ko nga na hindi siya ganoon kalusog, pero hindi ko alam kung anong klaseng sakit ang mayroon siya. Kaya lumabas kami ng shopping tulad ng mga normal na tao, pero sino ang nakakaalam na bigla siyang mahihimatay? Noon, napansin kong umuubo na siya kaya namum
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy