Si Melissa ay isang mahiyain na bata, kaya napilitan siya ng kanyang instinct na hampasin ang kamay ni Lil’ P bago mas lalo pang sumisid sa yakap ni Melanie."Millie... Anong problema?" Walang magawa si Melanie. “Ito si Lil’ P. Sige, maraming bagay si Kuya Lil’ P na ipapakita sa iyo para sa oras ng paglalaro. Bakit ka nakakatakot na pusa?"Ang takot na si Melissa ay patuloy na tahimik na tumalikod kay Lil’ P, ang kanyang ekspresyon ay nagtataksil ng pag-aatubili.Hindi si Lil’ P ang tipong sumuko kaagad. Mabilis niyang inilabas ang bawat kaselanan, meryenda, at laruan na palihim niyang iniimbak. “Ooh, tingnan mo! Gusto mo bang maglaro? Ibibigay ko sa iyo ang lahat ng masasarap na meryenda na ito!"Nagtagumpay iyon sa pang-akit kay Melissa nang kaunti. Mabilis niyang nilingon si Melanie na may mga mata na nagtatanong para sa kanyang opinyon. Inilapag siya ni Melanie sa sahig. "Ipagpatuloy mo. Magsaya kasama si Lil' P."Noong una, masyadong mahiyain si Melissa para magpakasawa, ngun
Tinapunan siya ni Summer ng maamong titig. “Pakialam mo ba? Dito tayo kakain!"Sandaling pinag-isipan ni Melanie ang kanyang desisyon bago pumili, “Um, Mr. And Mrs. West? Tungkol sa insidente ni Tiffany,... Ako, muli, nais kong linawin na labis kong ikinalulungkot ang kakila-kilabot na paglabag na ginawa ng kapatid ko—"Kumaway si Summer. “Bah, nakaraan na ang lahat, anak. Ano ang punto ng pagpapalaki nito? Hangga't ang aming maliit na si Tiffie at ang kanyang anak-pagpalain sila-ay lumabas na okay, okay kami. Sa totoo lang, kung hindi dahil sa'yo, baka wala pa ring kapalaran si Tiffie na narito at kasama namin ang pagkain na ito! Kung paghingi ng tawad ang hinihingi namin, hindi sa iyo ang dapat ibigay, ikaw ang maghukay?" sumagot siya. "Hindi kami mga hindi makatwirang tao, Melanie. Masasabi natin ang ginto mula sa dumi. Maaaring ikaw ay isang Lark, ngunit tiyak na hindi ka naputol mula sa parehong tela ng mga jerk na iyon."Ginagalit ko ang maliit, nakakainis na bagay na ito, gay
Iniwasan ni Melanie na umuwi kaagad pagkatapos ng kanyang pagbisita sa tirahan ng West Family. Sa halip, kasama si Melissa, siya ay nag-grocery-shopping spree na ang kanyang isipan ay nagsasagawa na ng lahat ng kulang sa bahay.Maya-maya ay lumabas ang dalawa sa supermarket. Si Melissa, pagod at inaantok, ay nag-aalboroto. Gusto niyang buhatin siya ng kanyang Mommy, ngunit ang mga kamay ni Melanie ay ganap na puno ng mga pamilihan noon. “Millie, halika na, maging mabuting babae ka. Paano kung maglakad muna tayo papunta sa sasakyan natin? Kapag nandoon na tayo, maibaba na ni Mommy ang gamit na ito at pagkatapos ay yakapin ka niya, okie? Ang kotse ay nasa basement ng supermarket; hindi naman masyadong malayo, di ba? Halika, maging mabuting babae tayo."Tumangging mangatuwiran si Melissa. Bumagsak siya sa kanyang puwitan at napaupo sa sahig bago umiyak sa sarili. Hindi siya kilala sa malakas na pag-ungol, kaya ang kanyang mga kalokohan ay hindi nakakaakit ng maraming atensyon mula sa mg
Nang makabalik na sila sa estate, mabilis na inutusan ni Melanie ang yaya na bantayan si Melissa para sa gabi. Siya ay pupunta sa isang lugar, pagkatapos ng lahat, at ito ay magiging medyo hindi maginhawa upang magdala ng isang sanggol kasama.Dahil ito ay, epektibo, isang catching-up na hapunan kasama ang isang matandang kaibigan, si Melanie ay nakahanda na mag-doll up para maging mas presentable para sa okasyon—isang gawaing nangangailangan ng isang bravura makeover at isang mahusay na pagpili ng damit.Sa oras na nandoon na siya sa napiling fine-diner, nandoon na si Mateo, naghihintay. Nang makita siya, tumayo siya at inihanda ang kanyang upuan para sa kanya na may pinaka-classically-gentlemanly flourish."Ano ang gusto mong makuha para sa magandang gabing ito? Naaalala ko ang iyong paboritong pagkain, ngunit hindi ko alam kung ipinakilala o tinanggal ng oras ang ilan sa mga ito, "pagsisimula niya. "Alinmang paraan, kailangan kong ipagmalaki ang aking memorya, heh."Muli, natagp
Pagkatapos maghanap ng ilang sandali, nakuha ni Alejandro ang eksaktong lokasyon ni Melanie.Sa hindi malamang dahilan, bumalot sa loob niya ang pagkabalisa habang nakatayo siya sa labas ng fine diner—isa ito sa mga establisyimento na para sa mga mag-asawa, napagtanto niya. Paano kung lalaki pala ang kasama niyang kumakain ngayon?Pinilit niyang manatili at bumaba ng sasakyan bago pumasok sa loob ng restaurant. Napakadaling ilarawan ang isang silweta na napakapamilyar na imposibleng makaligtaan siya; nakaupo siya sa tabi mismo ng bintana. Pagkatapos ay nakita niya siya—si Mateo Rodriguez, na nakaupo sa tapat niya sa parehong mesa.Lumakas ang pali sa loob ni Alejandro, ngunit huminto siya sa kanyang hakbang at tumayo. Muli niyang dinial ang numero ni Melanie.Pinanood niya itong kinuha ang telepono. Pinanood niyang itulak ang tawag palayo sa isang mahusay na pag-tap. Pinagmamasdan siyang hindi nasira ang kanyang pagtitimpi, na parang hindi nangyari ang tawag, bago tumalon pabalik s
Ilang segundo pa lang ay nanahimik na siya, sa sobrang galit ni Alejandro ay agad niyang sinipa ang isang kotse na nakaparada sa gilid. "Pag-uusapan natin 'yan pagbalik natin!"Pareho silang nagmamaneho ng sarili nilang sasakyan habang nasa biyahe pabalik, kaya natural lang na walang anumang interaksyon sa pagitan nila. Nang bumalik silang dalawa sa mansyon ni Alejandro, tila hindi maganda ang mood ni Melanie dahil sa sinabi ni Alejandro.Gayunpaman, mas malala ang ekspresyon ng mukha ni Alejandro. Para bang hindi lumabas si Melanie para kumain kasama si Mateo, ngunit naabutan niya ito sa kama.Nang sumugod si Millie papunta kay Alejandro, hindi niya ito binuhat para yakapin. Sa halip, pinaalis niya si Millie sa yaya. “Melanie Lark, kasama ko sa itaas, ngayon na!”Sa totoo lang, bahagyang natakot si Melanie nang makita niya ang pagmumukha ni Alejandro. 'Sino ang nakakaalam kung ano ang mangyayari sa sandaling magsara ang pinto ng kwarto? Hindi niya talaga ako pinagbuhatan ng kamay,
Noong weekend, para maiwasan si Alejandro, pinalabas ni Melanie sina Arianne at Tiffany para sa isang mini gathering. Sinadya niyang ipaalam kay Alejandro kung saan siya pupunta para hindi na ito muling “magkagulo”.Parehong hindi isinama nina Arianne at Tiffany ang kanilang mga anak, kaya naman si Melanie lang ang nagdala kay Millie. Tinukso pa ni Tiffany si Melanie habang sinabing, “After going through so much trouble to come out to play, you’ve actually brought your daughter with you. Hindi mo ba ito makikitang nakakainis? Melanie, dapat magdahan-dahan ka paminsan-minsan; alam ng lahat na ikaw ang 'perpektong ina'..."Medyo pagod na pagod si Melanie dahil sa mga gabing walang tulog na dulot ng paghihirap ni Alejandro. “Mabait na babae si Millie, kaya sinasama ko siya kahit saan ako magpunta. At saka, hindi nakakainis dahil sanay na ako."Nang mapansin ni Arianne na hindi maganda ang hitsura ni Melanie, nag-aalala siyang nagtanong, “Ayos ka lang ba? May sakit ka ba? Napakaputla mo
Biglang nagring ang phone ni Melanie. Tiningnan niya ang notification sa screen at dahan-dahang bumuntong-hininga bago sinagot ang tawag. "Kamusta? Teo?”Sa kabilang dulo ng tawag, nagsalita si Mateo sa napaka-relax na tono. "Ano bang pinagkakaabalahan mo nitong mga araw na ito? Nagmamadali kang umalis sa huling pagkakataon, kaya maraming bagay na hindi ko nagawang pag-usapan sa iyo. Duda ko ang asawa mo kung magkikita tayo sa liwanag ng araw, kaya bakit hindi tayo lumabas para kumain?"Bahagyang naagrabyado si Melanie habang nakatingin kay Tiffany at Arianne bago ito pumayag. "Oo naman, bigyan mo ako ng isang address at pupunta ako doon. Isa pa, ok lang ba kung isama ko ang dalawa kong kaibigan? Noong huling pagkakataon... I'm really sorry, kakaiba ang ugali ng asawa ko."Natatawang sabi ni Mateo, “No worries, it’s understandable. Sa totoo lang, masaya ako na inaalagaan ka niya. Nagkamali ako sa hindi pag-iisip at pagtawag sa iyo sa gabi. Ipapadala ko sa iyo ang address ngayon, sum
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy