Oo. Siya ay isang tanga, dahil pinatay ng mga Tremont ang kanyang ama at ginawa siyang ulila, nawalan ng mga kamag-anak at suporta, pero nahulog ang loob niya kay Mark, ang anak ng pamilya. Naisip niya na hangga't nasa tabi niya parati si Mark, palagi siyang magiging okay. Gayunpaman, lumabas na tinulungan niya si Shelly na itago ang isang kakila-kilabot na sikreto.Ito ay isang direct affront sa kanyang mukha. Ito ang pinakamalinaw na palatandaan na siya ang pinakamalaking tanga sa mundo—"Hindi ko siya tita... Siya ang aking nanay!"Natigilan si Arianne. Ang kanyang biglaang pag-amin ay idinala siya sa isang seismic shock na ginawa siyang isang statue sa loob ng isang segundo.Pagkatapos nito ay sumigaw si Arianne, "A-anong sinabi mo?!"Sinabi sa kanya ni Mark ang lahat ng ikinuwento ni Shelly sa kanya noong araw na iyon. Napakahirap na kailangan niyang pilitin ang sarili na sabihin ito, ngunit ito ay isang bagay sa nakaraan na hindi niya binalak na sabihin kahit kanino.Dahil
Gusto lang ni Arianne na mamuhay ng masaya at walang takot si Smore. Dati, naisip niya na ang pagkakaroon ng buong pamilya na magkasama ay ang pinakamagandang kapaligiran para gawin iyon, ngunit nagbago ang kanyang isip. Ang divorce ay naging mas mabuting option dahil ano ang magandang alternative para dito? Dalhin ang kanyang sarili sa isang walang katapusang alitan kay Shelly?Hindi hahayaan ni Arianne na mapahiya siya ng ilang beses at tanggapin ito na parang wala lang. Hindi rin matatanggal ni Shelly ang presensya ni Arianne sa paligid ni Mark.Isinara ni Mary ang pinto sa kwarto ni Arianne at nagsimulang pumunta sa nursery. Doon siya naging matagumpay sa pagpapatulog kay Smore.Napabuntong-hininga siya."Mr. Tremont, mukhang umabot na kayo sa dulo… sa pagkakataong ito, hindi ba?” pabulong niyang sinabi. “Hindi natin masisisi si Madam sa kanyang sama ng loob at dahil gusto niyang makipaghiwalay. Bago ito, akala niya tiyahin mo lang si Mrs. Leigh, pero ngayon? Lumalabas na siya
Kung ikukumpara sa kanyang hysterical outburst, lalong kumirot ang puso ni Mark nang ikwento niya ang mga detalye sa nalalapit nilang divorce. Kailan lang ay sinabi ni Arianne ang tunay niyang nararamdaman nang hindi na niya ito makontrol, at noon pa man ay naging magulo na ang kanilang relasyon. Ngunit ang nakakatakot para sa kanya ay ang katahimikan na ipinakita ni Arianne, lalo na dahil ang tono na ginamit niya na parang ipinapakita na normal lang ang lahat.Mas gugustuhin pa ni Mark na makita siyang magwala kaysa dito, dahil kahit papaano ay nagpahiwatig na may isang maliit na window ng pagkakataon para sa pagkakasundo...Matagal na nanahimik si Mark. Hinding-hindi niya hahayaang makulong si Shelly, lalo na't alam niyang si Arianne ang tipo ng tao na ginagawa ang mga bagay na sinasabi niya. Siyempre, ayaw ni Mark ng divorce, ngunit napunta na sila sa isang gulo na hindi niya kontrolado o nailigtas.Pero dahil sa katotohanan na si Arianne ay hindi huminto sa kanyang trabaho sa Tr
Sa simula pa lang ay hindi na lumayo ang mga mata ni Mark sa kanyang laptop para tingnan si Arianne. Nakakainis na parang hindi siya desperado na kumapit sa kanya sa buong magdamag.Gayunpaman, hindi importante kay Arianne ang kanyang distansya. Matapos matanggap ang mga dokumento at i-browse ang nilalaman ng mga ito sa loob ng ilang segundo, nakita niya kaagad ang ebidensya ng "mga legal tricks" na pinaghihinalaan niyang gagawin ni Mark—hindi niya palalayain si Arianne dahil lang hiwalay sila.Gaya ng hiniling niya, babalik kay Mark ang pagmamay-ari ng Tremont Enterprise at magkakaroon siya ng bahay sa ilalim ng pangalan ni Smore, at hindi na makakatanggap ng karagdagang pera. Gayunpaman, makikita sa kontrata ang isang sampung taong kontrata sa pagitan niya at ng Tremont Enterprise, na nakatakdang awtomatikong i-renew pagkatapos ng term. Nakasulat rin na ang tanging panig na maaaring wakasan ang kontrata ay ang Tremont Enterprise; Walang masasabi si Arianne laban dito.Sa huli, si
Medyo nasaktan si Shelly sa distansya ng kanyang anak, kahit na ito ay isang maliit na aksyon lamang. “Mark, dear, ginawa ko lang ang alam kong makakabuti! Hindi siya para sayo, hindi mo ba naiintindihan? Pwede kang magpakasal sa sinuman sa mundo—sa literal na sinuman! Pero bakit meron kang hyper-fixation sa babaeng ito lamang?" paalala niya. "Hindi ako makapaniwala sa idealistic ideya na ang isang babaeng nagdusa ay walang pakana laban sayo o sa mga Tremont. Imposible na wala siyang hinanakit o galit, anak, at isang araw, markahan ang aking salita, kikilos siya sa kanyang sama ng loob at sasaktan ka. Ang paghihiwalay sa kanya ay ang pinakamatalinong paraan, dahil ngayon, binuksan mo ang iyong sarili para magkaroon ng isang mas mabuti at mas angkop na asawa. Huwag mag-alala, anak. Pansamantalang sakit lang ang nararanasan mo, at mawawala ito nang hindi mo napapansin."Magkadikit ang kilay ni Mark sa gitna. "Ganyan ka ba talaga? Ang sakit na iyon ay pansamantala at nawawala lang? Dahil
Itinaas ni Smore ang kanyang maliit na ulo at tiningnan si Mark. "Sabi ni Lola, ilalayo ako ni Mommy dito, kaya dapat makita kita lagi, dahil hindi na tayo magkikita pagkatapos nito."Mabilis na namula ang mga mata ni Mark bago niya hinila si Smore sa kanyang yakap. "Hindi hindi. Hindi ‘yan totoo. Lagi kang bibisitahin ni Daddy hangga't maaari. Pansamantalang hiwalay sina Daddy at Mommy, pero hindi nito binabago ang katotohanan na mahal na mahal ka naming dalawa.”Mukhang hindi nabalisa si Smore. “Okay lang. Hindi ko naman masyadong nakikita si Daddy sa bahay. Lagi kang busy. Ako at si Mommy lang ang magkasama, at hindi siya masaya dito. Kaya gusto kong sumama sa kanya."Ang mga salitang ito ba ay isang bagay na sinasabi ng isang bata na wala pa sa edad na tatlong taong gulang, hindi ba? Sa isang sandali, natuwa si Mark sa kanyang kakayahang pakalmahin ang sarili niya, dahil kung hindi, sa malamang ay maluluha na siya.Nang gabing iyon, pagdating ng hapunan, kumilos si Arianne tali
Matapos ang outburst na iyon, humakbang pasulong si Arianne at itinulak ang bintana. “Sige, manigarilyo ka hangga’t gusto mo. Mukhang nagmamdali kang mamatay?!"Binigyan ni Mark ng isang sidelong stare si Arianne at pinatay ang kalahating sunog na sigarilyo. Iyon ay mga salita na may pag-aalala at pagmamalasakit, ngunit kailangan niya itong takpan ng mga tinik at tusok. Hindi sila nagkahiwalay dahil hindi na nila mahal ang isa't isa; marami pa rin silang ginawa para sa bawat isa at talagang napilitan lang silang maghiwalay sandali.Pagkatapos niyang mag-impake ng mga gamit, humiga na si Arianne sa kama habang naghahandang matulog. Alam niyang hinding-hindi siya papayagan ni Mark na tumira si Smore sa isang hotel, pero hindi rin niya posibleng iwan dito ang bata habang nananatili siya doon. Sa madaling salita, dapat siyang manatili sa Tremont Estate. Pero pwede niyang ihinto ang pagtulog kasama si Mark sa parehong kwarto pagkatapos ng kanilang divorce bukas sa pamamagitan ng paglipat
Nilalandi ba siya ni Mark? Hindi naman ito mahalaga; Namumula na ang pisngi ni Arianne kahit na dapat ay isang malungkot na pangyayari. Mahirap manatiling malungkot nang biglang ipakita ni Mark ang kanyang panlalandi. Personal na hinatid ni Mark ang kanyang sarili at si Arianne sa opisina ng civil affairs noong araw na iyon. Sa madaling salita, sinusubukan niyang bawasan ang bilang ng mga tao na maaaring makabalita ng hiwalayan ng mag-asawa. Mabilis na nakarating ang sasakyan sa kanilang destinasyon, gayunpaman parehong tahimik na nakaupo ang driver at ang pasahero nang matagal habang nagsalubong ang kanilang mga mata. Sa wakas, sinira ni Arianne ang spell sa pamamagitan ng pagtingin sa oras at napansing mahuhuli na sila sa trabaho. "Pwede mo bang i-check kung nadala mo na ang lahat ng iyong mga kinakailangang dokumento?” Sabi niya. "Hindi na kailangan. Nakalimutan kong dalhin ang mga iyon,” sagot ni Mark. "Tumigil ka sa pagbibiro at seryosohin mo ito," walang lakas na sinabi
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy