Pagdating ni Tiffany sa West family residence, mabilis siyang bumaba sa kotse at tumakbo papasok ng bahay. "Ma, gising na ba si Plato?"Naglakad si Summer patungo sa kanya habang buhat niya si Plato. “Gising na siya. Nasanay na siyang makita ka dito sa ganitong oras kaya sabik excited siyang naghihintay para sayo. Iba-iba ang kanyang sleeping time. Bubuhatin ko na sana siya at hihintayin ka sa may pintuan bago ka dumating. Wala bang traffic ngayon? Maaga ka yata ngayon."Kinuha ni Tiffany si Plato mula kay Summer at hinawakan ito sa kanyang mga braso. Makikita ang pagmamahal sa kanyang mga mata habang nakatingin siya sa kanyang anak. “Good boy! Hindi naman hassle sa kalsada ngayon, walang masyadong traffic. May milk powder ka pa ba, ma? Kailangan ko pa bang bumili ng mas marami? Bibili kami ng milk powder ni Plato sa susunod, napakabait mo para alagaan si Plato para sa amin, kaya sisiguraduhin ko sa susunod na kami ang gagastos para sa bata."Natatawang sumagot sa kanya si Summer, “
Alam ni Jackson na gustong buhatin ng kanyang ama si Plato, kaya ibinigay niya si Plato sa kanyang ama at sinabing, "Tingnan mo."Masayang binuhat ni Atticus si Plato at sinuri ang kanyang mga diaper. Ang diaper ni Plato ay napalitan ay ito ay napakalinis.Inikot ni Tiffany ang kanyang mga mata nang makitang hindi na buhat ni Jackson si Plato.Halos maluha si Jackson dahil wala siyang ibang choice kundi ibigay si Plato kay Atticus. Ano pa ba ang dapat niyang gawin tungkol dito?Sa hapunan, si Plato ay umiinom ng kanyang gatas sa kanyang baby carriage sa tabi ni Summer. Paminsan-minsan ay nakikipaglaro si Summer sa kanya.Mataas ang paggalang ni Tiffany kay Summer, akala niya ay pansamantalang aalagaan ni Summer si Plato bago siya magsasawa sa gawain na ito. Ngunit makikita na masaya si Summer sa kanyang pag-aalaga at mahusay niya itong inaalagaan. Dahil sa kadahilanang iyon, lalos siyang naging komportable sa pag-aalaga ni Summer kay Plato.Biglang lumingon si Summer kay Tiffany
Hindi napigilan ni Tiffany ang kanyang excitement at agad na ipinaalam kay Lillian ang tungkol sa ginawa nilang arrangement sa sandaling umalis siya sa West family residence. Neutral ang naging reaksyon ni Lillian at gusto niyang makita ang lalaki bago siya makapag-desisyon. Minsan na siyang nakatikim, kung dalawang beses na siyang napahiya. Gusto munang alamin ni Lillian ang lahat ng magagawa niya tungkol sa lalaki.Pagsapit ng weekend, kinansela ni Tiffany ang mga unang plano nila ni Arianne na tumambay pagsapit ng weekend.Hindi kakaiba para kay Arianne matapos niyang malaman ang intensyon ni Tiffany na ipakilala ang isang manliligaw kay Lillian. Ganyan talaga ang mga tao, hindi mahalaga kung gaano katanda ang isang tao dahil kailangan nila ng taong magiging kaibigan nila. Ang mga tao ay mga social creatures, walang sinuman ang may gustong mamuhay ng mag-isa.Pagdating nila sa eleganteng room na naka-reserve para sa kanila sa White Water Bay Cafe, nag-ayos na si Jackson ng ilang
Lalong namula si Lillian nang marinig ito. “S-Sige... Gusto ng anak ko ang buffet spread. Sabay kaming bibisita doon balang araw."Pinigilan ni Tiffany ang kanyang tawa nang makita na may nagaganap na sa pagitan nila. Sino ang nakakaalam na si Johnny ay nagmamay-ari ng isang buffet restaurant na tumpak sa kanyang taste pagdating sa pagkain? Nangangahulugan ba iyon na makakain siya ng mas maraming pagkain na gusto niya sa hinaharap?Tahimik ang kanilang tanghalian dahil si Johnny ay hindi isang madaldal na tao. Nang umalis sila sa cafe, tumingin si Johnny kay Lillian at nagtanong, "Mag-isa ka na lang ba ngayon?"Kakaibang tanong para sa isang tao na ngayon niya lang nakilala. Parang may ulterior motive siya.Gayunpaman, napansin ni Tiffany na walang masamang hangarin sa tanong ni Johnny kaya sumagot siya para kay Lillian, "Mag-isa lang ang nanay ko ngayon, pero madalas ko siyang binibisita dahil hindi naman masyadong malayo dito ang bahay niya."Tumango si Johnny sa kanya. “Gusto k
Biglang ngumuso si Tiffany. “Hindi ba ako ang una mong ginalit? Paano ko maaalala na nandoon ang mga magulang mo? Isa itong honest na pagkakamali... Sorry na, okay na ba ‘yon? Nahihiya din ako kasi nakita ako ng mga magulang mo. Ang bilis pa rin ng tibok ng puso ko parang lalabas na ito. Napahiya ako, okay? Sa tingin mo ba iisipin nila na bastos ako? Wala akong napansing ibang tao sa pasukan, tayong dalawa lang.”Hindi talaga nagalit si Jackson dahil alam niya na si Tiffany ay isang simpleng tao at hindi siya nag-iisip bago siya kumilos. "Tama na, hindi mo na kailangang magpaliwanag pa. Maghuhukay ka lang ng butas para sa sarili mo kung ipagpapatuloy mo ito. Never pa akong nasampal sa... Kalimutan mo na, ginagawa mo rin naman ito sa bahay. Alam na ng mga magulang ko kung ano ka sa simula pa lang, at nakaukit na ito sa kanilang alaala. Relax, hindi na magbabago ang katotohanang iyon.”Curious na nagtanong si Tiffany, "Anong klaseng tao ako para sa kanila?"Umangat ang mga labi ni Jac
Napalunok si Jett. “Uh… nagtatanong lang ako.”Tiningnan ni Alejandro ang oras, bago siya bumangon, at sinuot ang kanyang coat. “Ako na ang magda-drive pauwi. Dapat umuwi ka na rin."Tumango si Jett habang binubuksan ang pinto ng opisina. Sabay na naglakad ang dalawa patungo sa entrance ng opisina bago sila maghiwalay. Kahit na matagal na siyang nagtatrabaho para kay Alejandro, hindi pa rin niya alam ang iniisip ni Alejandro. Mas mahirap maintindihan si Alejandro kumpara kay Don Smith. Ang isang tao ay masyadong nakakatakot kapag ang kanyang isip ay hindi mabasa. Ipinakita lang nito na siya ay isang tuso at calculative na tao.Gising pa si Tanya nang dumating si Jett sa bahay. Inilabas ni Tanya ang tsinelas ni Jett sa bahay mula sa shoe cabinet bago siya pumunta sa kusina at pinaghandaan niya ito ng pagkain.Kakaibang ang magaan na pakiramdam na naramdaman ni Jett habang nakatingin siya sa busy na babaeng ito. Ang pinakamalaking comfort sa buhay ay ang malaman na mayroong isang tao
Hindi sigurado si Jett kung ano ang magiging reaksyon niya. Noong nakaraan, ibinenta niya ang kanyang kaluluwa kay Don Smith at palagi siyang pagod kaya't wala siyang panahon na mag-isip tungkol sa pakikipag-date. Nang maglaon, nagsimula siyang magtrabaho para kay Alejandro at nagsimulang pumunta sa mga nightclub. Bagama't nagkaroon siya ng mga ka-fling sa mga babae, walang nararamdamang kasangkot. Wala man lang siyang karanasan sa pakikipag-date. Siya ay walang karanasan bilang isang maliit na bata.Nadismaya si Tanya sa kanyang pananahimik. “Ano ito? Nakaramdam ako ng sobrang insecure. Hindi ba tayo nagkasundo na magsama-sama tulad ng normal na mag-asawa? Ngunit... hindi mo ako ginalaw, maliban sa tatlong beses sa simula. Anong klase tayong mag-asawa? Lalaki ka. Wala ka bang… pangangailangan?”Naalala ni Jett ang mga unang beses niyang natulog sa kanya. Nagawa niya ito sa utos ni Alejandro sa oras na iyon at nakatuon siya sa pagkumpleto ng kanyang gawain. Tumunog ang kanyang Adam's
Galit siyang lumabas pagkatapos nito.Naguguluhan si Melanie. Kailan niya kailangan itong matulog sa kanya? Kailanman ay hindi siya nagpakita ng interes kahit na hindi siya umuwi, huwag matulog sa silid. Gayunpaman, totoo na iniiwasan siya nito. Kamakailan lamang, napagtanto niya na medyo malibog siya, ngunit kakapanganak pa lang niya at hindi pa ganap na gumaling ang mga sugat. Pakiramdam niya ay napigilan siya. Hindi siya ang uri ng lalaki na makiramay sa kanya.Si Alejandro ay mukhang nagtatampo sa buong paglalakbay patungo sa opisina. Si Jett naman ay parang nabuhayan ng loob. Hindi siya nakatiis kaya nagtatampo siyang nagsabi, “Nakabit ka ba kagabi? Bakit ka masaya?”"Hindi, maganda lang ang mood ko," sagot ni Jett na may diretsong mukha, "Bakit parang bad mood ka kaninang umaga, sir?"Ang mismong pag-iisip kay Melanie ay ikinagalit ni Alejandro. “Huwag mo nang itanong. Ayokong pag-usapan ito. Umalis ng maaga sa trabaho ngayon para makapagpahinga."“Hindi ako sasama,” mabilis
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy