Ang kaninang galit ni Jessica ay unti-unting namatay, ngunit purong kahihiyan at malisya ang nananatili sa kanyang mga mata.Mabilis niyang binuksan ang kanyang laptop at ipinakalat sa publiko ang kuwento sa pagitan nila ni Sylvain. Kung guguho ang mundo niya, baka may kaladkarin siyang kasama niya.Pagkalipas ng ilang araw, ang pinakahuling pag-unlad sa mga iskandalo ni Jessica ay naging mga headline sa bahay. Ang lakas ng nakalap na ebidensiya, kasama ang kanyang pagsuway sa legalidad at karaniwang pagiging disente, ay epektibong nagpatibay kay Jessica bilang nagkasala. Siya ay sinentensiyahan ng tatlong taong pagkakakulong.Ang ripple effect ng kaso ay naipasa sa mga sikat na male fashion designer na nakatrabaho nang malapit sa kanya. Dahil marami sa kanilang mga ipinagbabawal na relasyon kay Jessica ay ipinalabas din sa publiko, ang kanilang kinabukasan ay halos napapahamak.Si Arianne ay isa sa mga huling taong nakarinig tungkol sa buong kapahamakan. Kung tutuusin, napangiti l
Natigilan si Arianne saglit bago siya natauhan. “Ah. Kaya pala may konsensya pa rin si Sylvain. Alam kong ang kanyang pagkakanulo ay higit pa sa isang pag-iingat sa sarili kaysa sa anupaman, ngunit hey... gumawa siya ng isang mahusay na pagpipilian."‘At least, hindi na-inlove si Robin sa maling tao,’ naisip niya sa kanyang sarili."Isang beses kang pinauwi ni Sylvain, hindi ba?" Biglang umikot si Mark sa usapan nila. "Hindi mo akalain na wala akong alam tungkol dito, di ba? At saka, ano ang kaginhawaan ng iyong boses, ha? Ano, masaya na may ibang lalaki na hindi isang kumpletong douchebag?"Napaawang ang labi ni Arianne. “Naku, may nag-install ng security camera sa entrance gate at nag-espiya sa akin, ha? 'Dahil alam kong hindi iyon sasabihin ni Mary sa iyo. But to get to your question: yes, pinauwi niya nga ako minsan. Iyon ay bago ko pa siya kilala nang husto!—Scrap that; Hindi ko pa rin siya lubos na kilala hanggang ngayon. At hindi ba siya napalapit sa akin dahil sa lihim na mo
Siyempre, tinanggihan ni Mark ang kanyang kahilingan. “Huwag mo nang isipin iyon. Ang aking mukha ay hindi iyong aparato sa pagpapahirap. Hindi ako magmumukhang ate.”Mas lalo siyang nagprotesta, mas gustong gawin ito ni Arianne. Inilabas niya ang isang facial mask at pilit itong inihiga sa kama. “Huwag kang gumalaw. Malapit na itong matapos. Magugustuhan mo ito. Ang iyong mukha ay magiging malambot at mabango sa oras na ako ay tapos na. Hindi ba ito kahanga-hanga? Tara, subukan natin."Mariing tumutol si Mark. Inikot niya ang kanyang ulo sa paligid. "Hindi!"Nagsimula siyang sumuko nang mapansin ang mga patak ng tubig mula sa facial mask sa kanyang katawan. Masyado na siyang natatakot na gumawa ng anumang mas malalaking paggalaw. “Alisin mo na. Hindi ko kailangan!"Nang mapagtantong nabawasan na ang kanyang paghihirap, mabilis na idinikit ni Arianne ang facial mask sa kanyang mukha. “See, hindi ba mas mabuting makinig sa akin? Kailangan mo lang magpumiglas, hindi ba?"Biglang nag
Nang maramdaman niyang nagrelax ang bahagyang nanigas na katawan nito, natulog nang payapa si Arianne.…Ang panahon ay nagiging mas mainit sa tagsibol. Ang maiinit na pagsusuot sa taglamig ay inalis at si Aristotle ay gumagapang nang mas mabilis kaysa dati. Kahit si Arianne ay hindi makasabay sa kanya, pati si Mary. Siya ay karaniwang nauuwi sa pawis mula sa paghabol sa kanya sa paligid. Higit pa rito, si Aristotle ay nagsimulang magpakita ng mga palatandaan ng pag-aaral na lumakad at isasandal ang sarili sa isang pader upang gumawa ng dalawang hakbang, pagkatapos ay madapa at bumagsak sa kanyang bum. Kahit na ganoon, hindi siya umiyak. Siya ay isang malakas na sanggol.Naghahanda si Tiffany para sa panganganak at tatawagan si Arianne araw-araw kamakailan, nagtatanong sa kanya kung ano ang kailangan ng sanggol at kung ano ang ihahanda. Itatanong niya ang parehong tanong nang hindi mabilang na beses, paulit-ulit. Masyado na siyang nag-aalala.Tuluyan na ring bumitiw sa trabaho si J
"Malapit na rin manganak si Tiffany, di ba?"Lumingon sa gilid si Arianne at nakita niya si Jett na may hawak na lunch box. Mukhang nag-check in si Tanya sa ospital para hintayin din ang panganganak niya. Tutal, naglihi siya sa halos parehong oras ni Tiffany. Tumango siya. "Tama iyan. Malapit na ring dumating si Tanya, di ba?""Mm," sagot ni Jett. Bumukas ang pinto ng elevator pagkatapos. Nanatili siya sa pwesto niya at pinapasok muna si Arianne. Tapos, sumunod naman siya.Parang walang kabuluhan ang lahat ng pinagdaanan ni Tanya. Si Jett ang ama ng kanyang sanggol, at isang maselan at magalang na lalaki. Magkakaroon ng magandang buhay si Tanya sa kanya.Hindi close sina Arianne at Jett, kaya nagpalitan lang sila ng ilang mga conversation.Gayunpaman, ang pagkabunggo kay Jett ay nagsilbing paalala para kay Arianne na mayroong isang ticking time bomb sa anyo ni Alejandro, na naghihintay. Sino ang nakakaalam kung kailan siya magpapasya na sumabog?Smith Manor.Sa hapag-kainan, mas
Napakunot ang noo ni Alejandro nang banggitin ang pangalan ni Tiffany. "Ihinto ang pangingialam sa buhay ng ibang tao at alagaan ang iyong sarili.""Nag-aalala ka na masyado kong binibigyang pansin si Tiffany, hindi ba?" tanong niya. "Don't worry, wala akong gagawin sa kanya. Hindi iyon kung sino ako. Nagbibigay lang ako ng update sa kalagayan niya. Babantayan mo rin siya, kahit itikom ko ang bibig ko, hindi ba?"Hindi ito itinanggi ni Alejandro. Totoo, pinagtutuunan niya ng pansin ang lahat tungkol kay Tiffany, kasama na ang pag-check-in nito sa ospital para hintayin ang kanyang panganganak. Alam niya ang lahat tungkol dito.Sa sandaling iyon, talagang nakaramdam ng pagod si Melanie. Ito ay isang pagkahapo na nagmumula sa kanyang mental na estado. Si Alejandro ay parang bato, isang batong hindi mag-iinit. Kahit anong pilit niya, malamig lang ang pagtanggap niya rito. Ang kanyang paminsan-minsang pagpapakita ng init ay para lamang ipakita sa mga tagalabas.Hindi niya nais na mabuha
Nang makitang tumaas ang kanyang emosyon, wala nang ibang pagpipilian si Don Smith kundi ang lumambot sa kanyang tono. “Melanie, na-misunderstood mo ako. Hindi iyon ang ibig kong sabihin. Hindi ko hinihiling na protektahan mo si Ale sa harap ng mga miyembro ng iyong pamilya. Alam kong alam ko kung paano ka niya tinatrato, at kasalanan niya iyon. Nag-aalala lang ako na ang away na ito ay maghihiwalay lamang sa inyong dalawa, sa halip na lutasin ang problema. Kung gusto mo talagang pumunta, ihatid ka ni Ale doon. Kailangan mong ayusin ang mga bagay-bagay bago ka umalis, naiintindihan?"Ayaw ni Melanie na sayangin ang kanyang lakas sa paghula kung ano ang iniisip ni Don Smith. Hindi mahalaga kung ang lahat ay hindi kung ano ang tila. Ang pagkakaroon ng pakikitungo sa mga haka-haka sa lahat ng oras ay masyadong nakakapagod. Wala na siyang pakialam, at ayaw niyang subukang basahin ang nasa isip niya. Ang gusto lang niyang gawin ay maihatid ang sanggol na ito nang ligtas at maayos. "Naiinti
Tiningnan siya ni Robin at naramdaman niyang hindi siya nagbibiro. Sa pag-iisip na maaaring may nangyari, nag-aalala siyang nagtanong, “Anong problema, Arianne? Okay ka lang? Hindi pa kita nakitang nagpa-panic ng ganito dati…”Huminga ng malalim si Arianne bago bumalik sa katinuan. "Ang kaibigan ko ay nanganganak ngayon. Pareho akong masaya at nasasabik! Kailangan kong pumunta doon ngayon, kaya iiwan ko ang sketch sa iyo. Bibilhan kita ng pagkain pagbalik ko!"Nakahinga ng maluwag si Robin, nagtanong, “Yung babae ba na nakasabay namin sa tanghalian noong isang araw? Tiffany, kung hindi ako nagkakamali. Hindi ko inasahan na magla-labor siya nang ganoon kaaga. Huwag kang mag-alala, ako na ang bahala sa gawain sa paligid dito, magpatuloy ka at lumabas ka. Akala ko ikaw ay nasa isang uri ng problema... Kung ito ay isang bata na malapit nang dalhin sa mundong ito, iyon ay isang magandang bagay."Ang panganganak ay talagang isang magandang bagay, ngunit ang pag-aalala ni Arianne ay ang ka
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy