Kinagat ni Arianne ang labi niya at napahagikgik. “Kung sasabihin mo. Hindi ako tututol. Yung Janice Bell na yun, nasa kumpanya pa ba siya?”Pinikit ni Mark ang kanyang mga mata, yumuko, at lumapit sa kanya. Ipinatong niya ang mga kamay sa harapan ng katawan niya, na para bang handa siyang itulak pababa anumang oras. "Malamang nasa paligid pa siya... Naiisip mo ba siya?"Nagtaas siya ng kilay. “Nagtatanong lang ako. Hindi ka ba nag-o-overthink? Pumunta at gawin ang iyong trabaho. Sabay tayong uuwi kapag tapos ka na."Hindi niya ito pinakawalan at sa halip ay ipinagpatuloy ang kanyang mapang-aping paninindigan. Lumapit pa ito sa kanya. Napakalapit na nila ngayon kaya ramdam na ramdam nila ang hininga ng isa't isa. Kitang-kita niya ang maselang pisngi nito oh-so-clear. Napakapatas ng mga ito kaya kitang kita niya ang mga berdeng ugat sa ilalim ng kanyang balat. Nang iangat niya ang kanyang baba, bumaba ang tingin nito—ang makinis na leeg nito ang naglabas ng nakakatuwang halimuyak, na
Nagulat si Arianne. Sinasabi niya ba na pwede siyang magdala ng ibang babae dahil na-inform na niya kanina? Kahit pa malinaw ang layunin, sinong makatitiyak na walang mangyayari? Sino ang magsasabi na hindi siya magkakaroon ng labis na inumin o magsaya, at may nangyari dahil dito? Kahit anong isipin niya, hindi pa rin siya mapakali.“Hindi makakapunta si Tiffany dahil buntis siya, pero kaya ko itong gawin. Hindi ako natatakot sa panganib. Kahit na si Alejandro si Ethan, hindi niya ako sinaktan noong nakilala ko siya nang pribado, di ba? Dapat tulungan ko si Tiffany na bantayan si Jackson. Nag-aalala ako na hindi makontrol ni Jackson ang kanyang sarili…”Hinaplos ng isang kamay ni Mark ang baba niya at tumawa. "Malinaw na ikaw mismo ay nag-aalala, ngunit ginamit mo ang iyong matalik na kaibigan bilang isang dahilan, na sinasabi na balak mong i-stalk ang kanyang asawa. Sa totoo lang, hindi ako papayag na sumama ka sa akin. Hindi kita hahayaang kumuha ng kahit katiting na panganib. Maki
Ang tubig mula sa showerhead ay patuloy na bumabagsak sa kanila—ang kanyang basang-basang damit ay malinis na tinanggal. Hindi maimulat ni Arianne ang kanyang mga mata nang ilang sandali dahil napasok ang tubig. Sa sandaling iyon, hindi na mahalaga ang kahihiyang naramdaman niya. Gusto lang niyang kumuha ng tuwalya at punasan ang tubig sa kanyang mga mata dahil nakaramdam siya ng insecure na wala sa kanyang paningin.Inabot niya ang kanyang kamay para kumuha ng tuwalya base sa kanyang memorya, ngunit nahawakan na ni Mark ang kamay niya bago niya ito makuha. Wala siyang lakas ng loob na itulak siya palayo dahil madulas ang sahig at nagmakaawa sa kanya dahil sa insecurity. "May tubig ako sa mata ko, iabot mo sa akin ang tuwalya, pakiusap... hindi ko makita..."Ibinaba niya ang kanyang ulo at bumulong sa kanyang tenga, "Pwede mo akong hawakan kung natatakot ka, nandito ako..."Alam niyang sinasadya niya iyon at sinagot siya ng medyo apurahang tono, “Stop fooling around. Masyado akong h
Natagpuan ito ni Arianne na parehong nakakabigo at nakakatawa. Nag-iisip siya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Smore—kaya si Mark ang problema sa lahat ng panahon. Parang naalala niya na hindi niya pinakain si Smore ng gatas nito kagabi. Palihim na ginamit ni Mark ang nakareserbang gatas para pakainin si Smore, di ba? Paanong hindi niya ito nakitang nakakapagod! Na-brainwash si Smore sa kalokohan ng kanyang ama!Galit na galit siyang pumasok sa kwarto. Nagulat si Smore sa biglang malakas na ingay. Inosenteng tinitigan siya ng mga mata nito, kurba ang labi. Walang oras si Arianne para alagaan si Smore at agad na sumugod at kumuha ng unan bago ibinato kay Mark. "Paano mo nagawa ito! Alam kong hindi ko dapat iniwan si Smore sayo ngayong gabi! Hindi ko alam na tuso ka pala?!" sabi niya.Nakita ni Mark na nalantad siya at sinabi nang may diretsong mukha, “Nag-aalala lang ako na masyado siyang na-attach sa iyo, at mapagod ka dahil doon. Ang aking mga pamamaraan ay maaaring hindi ta
Nagreklamo si Arianne, “Sino ang magiging partner mo? Pwede mo ba itong sabihin sa akin? Dahil siya ang magiging partner mo, kailangan mong magkaroon ng isang paraan ng body contact, halimbawa… hahawakan niya ang kanyang braso... Kaya dapat may karapatan akong magtanong, di ba?"Walang magawang sinabi ni Mark, “Hindi ba manners to hold onto our arms? Mag-relax, gagawin ko ang lahat para maiwasan ang anumang anyo ng body contact. Hindi ako sigurado kung sino ang partner ko dahil ipinaubaya ko na kay Jackson ang pag-aayos. Ang hula ko ay malamang na siya ay isang estudyante sa university na umaasa na kumita ng kaunting pera bilang part-time, kaya dapat itong isang simpleng kaso ng pangangalakal. Wala na talaga akong masasabi sayo dahil hindi ko naman siya kilala. Si Jackson ay palaging ang pinaka-pamilyar sa mga babae."Ngumuso si Arianne nang walang ibang sinasabi.Ibinaba siya ni Mark sa pintuan ng kanilang bahay bago nagmaneho. Pasado alas-tres na ng kaunti ang oras, at iniisip niy
Nagtanong si Arianne, “Nabanggit ba talaga niya?”Hindi itinago ni Helen ang katotohanan at sinabing, “Oo, kaya nga ipinapaalala ko sa iyo. Kung ano man iyon, anak ko siya. Pero wala siyang kinalaman sa iyo, kaya hindi mo kailangang maging manlambot sa kanya."Sa totoo lang, nagustuhan ni Arianne ang karakter ni Helen, hindi lahat ay nagawang masira ang lahat ng aspeto ng isang sitwasyon nang kasinglinaw ng ginawa niya. Si Helen ay may maraming mga merito na hindi maaaring makuha ng maraming tao maliban sa pagiging isang malakas, independiyente, at magandang babae, at ang mga natatanging katangiang iyon ay nagpangyari sa kanya na talagang kaakit-akit. Kung hindi, hindi siya nalilibugan ng kanyang ama.Sa gilid ni Mark, pasado alas sais na ng gabi. Dumating si Mark sa luxurious ball event, which was a front for a big party organized by familiar faces, ang pinagkaiba lang ay ang lahat ay maginoo at mas eleganteng manamit. Siyempre, ang gilas ay nasa ibabaw lang, dahil maraming maitim
Matapos matanggap ang number ng private room? Sabik na iniwan ni Jackson si Janice at sumugod kaagad. Kasabay nito ang pagpapaalam niya kay Mark sa pamamagitan ng text message.Nagpapagaling noon si Alejandro sa bahay dahil sa sugat sa paa, kaya wala siyang pagkakataong makalapit sa kanya. Sa pagkakataong ito, hindi niya hahayaang makawala!Itinulak niya ang pinto, at tumahimik ang silid. Bukod kay Alejandro at isang mataba at malangis na lalaki, may dalawang bodyguard at ilang babaeng kulang sa damit. Napatingin si Jackson kay Alejandro. "Sabihin sa lahat na umalis, kung hindi."Mahinahon siyang tinitigan ni Alejandro. Ikinumpas niya ang kanyang kamay, at ang mga bodyguard at mga babae ay tumayo at umalis. Takte namang umalis ang matabang matandang lalaki nang makita niya ito."Ang iyong network ng impormasyon ay mahusay. Hinihintay mo ako, hindi ba? Alam ba ni Tiffany na may dalang date ka?" Si Alejandro ay nagbuhos ng isang baso ng alak, ganap na kalmado.Pinagsalikop ni Jackso
"Ang iyong minamahal na babae ay minsang umibig sa akin sa loob ng tatlong taon," mahinahong sagot ni Alejandro. “Nakuha ko rin siya. Bago mo ginawa. Minsan, mag-isa lang ako sa paningin niya. Pero ngayon, ikaw na lang sa mata niya. Hindi ko lang matanggap. Bata pa ako at hangal, at paghihiganti lang ang naiisip ko. Hindi ko talaga pinansin ang babaeng kasama ko sa kama. Isisi sa panghihinayang. Wala namang masama kung gugustuhin mong makabawi, di ba?"Ang mga salitang "babae na kasama sa aking kama" ay muling nagpagalit kay Jackson. Hindi ba’t diretso niyang sinabi sa kanya na may ibang nakitulog sa kanyang asawa noon? Mabuti sana kung hindi napag-usapan ang bagay na iyon, ngunit nakakasakit na marinig ito. “Bumabawi? Hah! Sa tingin mo ba deserve mo yan? Siya at ako ay maaaring hindi kailanman nasangkot kung hindi mo sinira ang kanyang pamilya at pinatay ang kanyang ama. Para sa kanya, mas maganda kung hindi mo na ipapakita ang iyong mukha sa harap niya. At gayunpaman, ikaw ay sapat
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy