Tinignan ni Madeline ang nakangiting lalaki sa gulat. "Sinabi mo ba na niligtas kita, Mr. Jones?" Nabigla si Ryan nang marinig niya iyon. Pagkatapos ay tumango siya. "Kaso hindi ko alam kung naaalala mo to." Tinaas ni Ryan ang isang barya sa pagitan ng kanyang daliri. Nalilitong umiling si Madeline. "Hindi." "Kung gayon, nakalimutan mo na talaga ang tungkol dito." Tumawa si Ryan sa bahagyang pagkadismaya. Nang magpapaliwanag sana siya ay pumasok si Mrs. Jones. Kumpara sa agresibong ugali niya noong araw na iyon, mas mukha siyang palakaibigan at malalapitan sa pagkakataong ito. "Narinig ko ang nangyari sa bahay mo, Ms. Montgomery. Kung wala kang ibang lugar na mapupuntahan sa ngayon, pwede kang manatili sa guest room. Pasensya na sa nangyari noon at sana hindi mo to dinamdam." Nilapag ni Madeline ang tasa at umalis sa kama. "Salamat sa kabaitan ninyo, Mrs. Jones. Isa lang iyong hindi pagkakaunawaan, kaya hindi ko to dadamdamin." Tinignan niya ang oras at napansin niya na
Sa sandaling narinig iyon ni Lana ay nagulat siya dahil akala niya ay nagkamali siya ng rinig. Ngunit matalim ang titig ni Madeline. Malakas niyang hinila si Lana at sinipa siya sa kanyang kanang tuhod. Hindi handa si Lana. Nang tumupi ang kanyang kanang binti, nakaluhod na siya ngayon nang isang tuhod sa harapan ni Madeline. Walang nag-akala na gagawin ito ni Madeline at natulala rin si Lana. Ngunit hindi nagtagal ay nainis siya. Tinaas niya ang kanyang ulo para tumayo pero mabigat siyang sinampal ni Madeline sa mukha nang walang sabi-sabi. Nanggagalaiti si Lana. "Eveline, ikaw––" Nang magmumura sana siya para balaan siya, malakas na hinawakan ni Eveline ang kanyang baba. Ang kanyang malalamig na mga mata ay puno ng apoy ng paghihiganti na mahigpit na bumalot kay Lana. "Humingi ka ng tawad!" Direktang nakatingin nang masama si Madeline sa kanya. Pagkatapos, naglabas siya ng isang polaroid picture Mula sa kanyang bulsa. Ito ang larawan ni Eloise at Sean na kinuha niya no
Ngunit bumigay si Madeline pagkatapos itong gawin ni Jeremy. "Jeremy, anong ginagawa mo? Bitawan mo ko! Gusto kong pagbayaran ng babaeng to ang kasalanan niya sa mga magulang ko!" Nagpumiglas siya, at bigla na lang, hinila siya nang malakas ng lalaki sa kanyang yakap. "Linnie, wag mong gawin to. Alam ko na malungkot ka na namatay sina Mom at Dad, pero wala tong kinalaman kay Ms. Johnson." Ano? Nabigla si Madeline. Tinignan niya ang lalaking tinawag siyang 'Linnie' sa napakamalumanay na boses sa kanyang harapan, bakas sa kanyang mukha na hindi siya makapaniwala. Ngunit nagpatuloy si Jeremy at niyakap siya nang mas malapit. "Linnie, masyado ka pang emosyonal. Ihahatid kita pauwi para makapagpahinga ka." Nagdududa sina Lana at Naomi nang makita nila si Jeremy na kumilos nang ganito. Bumalik na ba ang mga alaala niya? Hindi. Imposible iyon. Pagkatapos ay napansin ni Lana si Jeremy na nakatingin sa kanya. "Ms. Johnson, pasensya ka na. Emosyonal lang ang asawa ko dahil sa p
Nang tinanong siya ni Jeremy ng ganito, bahagyang nabigla si Madeline. Ngunit habang nakatingin sa mga malalalim na matang iyon, hindi na umaasa si Madeline sa kanya. Lalo ring lumalamig nang lumalamig ang kanyang mga mata. "Jeremy, mula ngayon, ako, si Eveline Montgomery, ay unti-unti kang tatanggalin sa puso ko. Hindi na ikaw ang taong pinakamamahal ko. Sa halip, ikaw na ang taong pinakakinamumuhian ko!" Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Jeremy nang marinig niya itong sabihin nang walang pag-aalinlangan. Nawalan rin ng buhay ang kanyang mga braso na nakapalibot sa kanya. Nakawala si Madeline sa kanyang yakap at binalak na tanggalin ang wedding ring sa kanyang harapan. Ngunit para bang lumiit ang singing at hindi niya ito matanggal kahit gaano pa niya ito kalakas na hilahin. Sumigaw si Madeline at ginamit ang lahat ng kanyang lakas para tanggalin ito. Sinubukan niya ang lahat ng kanyang makakaya na ulitin na tanggalin ang singsing kahit na namula na ang kanyang daliri.
Matapos itong sabihin ni Ava, kumatok sa pinto ang sekretarya ni Madeline. "Mrs. Whitman, mayroong isang lalaki na may dalang bouquet ng rosas at sabi niya ay gusto ka niyang makita. Naghihintay siya ngayon sa labas." "Isang lalaki? Rosas?" Naguluhan si Ava. "Maddie, manliligaw mo ba siya? Inisip ba niya na patay na si Jeremy kaya nililigawan ka niya ngayon?" Ganoon rin ang naisip ni Madeline. Dahil dito, sinabihan niya si Coco na tanggihan ang lalaki. Ngunit pagkatapos ng ilang sandali, narinig ni Madeline ang isang pamilyar na boses mula sa labas ng kanyang opisina. "My lady, ang tagal na nating hindi nagkikita. Nakalimutan mo na ba ako?" Nang marinig niya ng boses na iyon, nakita niya ang malarong mukha ni Fabian si kanyang harapan. Naguluhan si Ava. "Maddie, sino to?" "Malapit akong kaibigan ni Eveline," malarong sabi ni Fabian. Pagkatapos, tinaas niya ang kanyang kulay at naglakad papunta kay Madeline. Tama ba ako?" nakangiti niyang tanong. Pagkatapos, napansin niya
Ang kanyang mga mata ay nakatuon sa kanya at biglang nagsimulang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Napakaganda niyang tignan sa harapan niya ngayon. Mayroon siyang malamig na aura sa kanyang paligid at walang ngiti sa kanyang maliit na mukha. Ngunit habang mas lalo siyang malamig ay mas lalo siyang nakakaakit. Kahit na hindi siya magbihis, malinaw na naglagay siya ng kaunting makeup. Nakita niya rin ang isang pulang linya sa palasinsingan ng kanyang kaliwang kamay na nakahawak sa kanyang bag. Iyon ang sugat noong pilit niyang tinanggal ang singsing. Dinala siya ni Fabian sa ikalawang palapag. Nang madaanan nila si Jeremy, nagpanggap si Madeline na parang hindi niya siya nakita at simple lang siyang nilagpasan. Hinawakan ni Jeremy ang kanyang manipis na braso nang may kalungkutan sa kanyang mga mata. "Bakit ka nandito?" Hindi man lang siya tinignan ni Madeline. "Wala ka nang pakialam dito," malamig niyang sagot at nagpatuloy na umakyat ng hagdan pagkatapos niyang kumawa
Paano naman papayag si Lana ng ganun? Pero, natigilan siya nang makita niya ang masamang tingin ni Yorick. Tinignan niya si Madeline at kinagat ang kanyang labi. Pagkatapos, ay alangan niyang sanabi, “Eveline, gustong gusto mo talagang humingi ako ng tawad, ano?. Sige, hihingi ako ng tawad sayo!” “Sandali lang.” Pinigilan siya ni Madeline. Nanggigil na si Lana. “Ano pang gusto mo?”“Sabi ko sayo na gusto kong lumuhod ka at humingi ng tawad,” Pagdidiin ni Madeline, na may masamang tingin. “Ikaw… Eveline, sumosobra ka na!” Sigaw ni Lana sa sobrang inis. Subalit, hindi pa rin nagbago ang ekspresyon ni Madeline. “Anong pinagkaiba ng paghingi ng tawad sa buhay ng dalawang tao?” “Oo, wala!” Sumbat ni Fabian habang nasa tabi ni Madeline. tinitigan ng masama ni Lana si Fabian bago tinignan si Yorick. Pero, desidido na si Yorick sa kanyang desisyon. Kung gusto ni Madeline na lumuhod siya, kung ganun ay kailangan niyang lumuhod. Ngayon pa lang naranasan ni Lana na mapahiya ng
Nang tumalon palabas ng kotse si Madeline, nagblanko ang utak ni Jeremy. Gumapang ang hindi mawaring takot sa kanyang lalamunan. “Linnie!”Habang inabot niya ang kanyang kamay para hawakan si Madeline, tumalon din ang kanyang katawan papunta sa direksyon kung saan tumalon si Madeline.Dahil sa lakas ng pagbagsak nila, hinawakan ni Jeremy si Madeline habang ialng beses na nagpagulong-gulong sa kalsada bago tumigil. Pagkatapos, bumangga ang kotse sa isla na naghihiwalay sa kalsada. Kumaskas ang gulong nito sa kalsada. Pero, walang pakialam si Jeremy sa kotse o kaya sa kanyang mga natamong sugat at binuhat ang walang malay na Madeline.“Linnie! Linnie!”Binuhat niya ang ulo nito at tinapik ang pisngi nito.“Linnie, huwag kang matutulog.”Nanginginig ang kanyang boses, at hindi niya maunawaan kung bakit siya natatakot. Nung maramdam niya na may malagkit sa likod ng ulo ni Madeline, dun lang niya nalaman na duguan na pala ang kanyang kamay. Lalong lumakas ang tibok ng puso
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si