Ginamit ni Madeline ang mata niya para sulyapan ang lalaking ayaw man lang tumingin sa kanya. "Wala na akong ibang magagawa." Tumigil siya sa pagtingin dito at nilunok ang kanyang luha. Hindi rin alam ni Karen ang gagawin niya, kaya tinulungan niya si Madeline na humiga nang dahan-dahan sa sofa. Nang makita ni Karen na may dalawang bodyguard sa sala, galit silang pinalayas ni Karen. "Labas! Lumayas kayo! Lahat kayo!" Tinignan niya ang lalaking nakatayo sa tapat ng bintana habang nakatingin sa kanyang cellphone. "Jeremy, kahit di mo makilala si Eveline, ganyan ka ba talaga kawalang puso para balewalain siya sa kasalukuyan niyang kalagayan? Babalewalain mo ba ang buhay ng isang tao at ng hindi pa ipinapanganak na bata?" Kumunot ang kilay ni Jeremy, at pagtalikod niya, malinaw na hindi siya natutuwa. Babalaan na niya si Karen nang makita niya si Madeline na nakahiga sa sofa, pinagpapawisan at namumutla. Sa di malamang dahilan, biglang nakaramdam si Jeremy ng matinding saki
Nang biglang marinig ni Jeremy si Karen na sinisigawan si Madeline nang labis na kinakabahan, nagulat din siya. Nang makita niya ang mukhang inaantok na si Madeline, lumapit siya ulit dito. Pinagpapawisan ito nang sobra at ang mukha nito ay kasingputi ng papel. Nakikita niya kung gaano ito nagsusumikap na ipanganak ang bata, pero mukhang kulang na ito sa lakas. Nakita ni Madeline ang lalaking nakatayo sa tabi niya nang tulala, at iniabot niya ang kamay niya dito nang nahihirapan. "Jeremy…" Humikbi siya at tinignan ito nang may pag-aasam sa kanyang malabo at basang mata. Tahimik na lumipas ang oras, at nang makita niyang hindi siya pinapansin ni Jeremy, ngumiti si Madeline nang nanlulumo bago dahan-dahang ibaba ang mahina niyang kamay. Sa sandaling ito, biglang hinawakan ni Jeremy ang kamay niya. Ang hawak nito ay parang nagbigay-lakas sa katawan at isipan ni Madeline. Idinilat niya ang pagod niyang mga mata sa gulat at nakita ang malupit na lalaki. "Kung masakit, su
Ibinuka ni Madeline ang bibig niya at ngumiti nang bahagya. "Basta't anak namin ito ni Jeremy, ayos lang sa akin kung babae o lalaki ito." Masaya noong una si Eloise pero nang marinig nito ang sagot niya, nabasa ulit ang mata nito. Pinisil niya ang kamay ni Madeline at sinabi, "Noon, ito rin ang pinaniniwalaan mo at ibinuwis mo ang buhay mo para ipanganak ang batang ito diba?" Ngumiti si Madeline nang hindi ito tinatanggi. Noon… Noon, minahal niya si Jeremy nang sobra na ayos lang sa kanyang mamatay siya kung para ito sa kanya. Tingin niya wala pa ring nagbabago. Minahal niya ito nang sobra. "Lalaki ito," Sinabi ni Eloise sa kanya nang maluha ito at tumawa. "Isang pangit na lalaki." Ngumiti din si Madeline. "Paglaki niya, magiging gwapo din siya. Tingin ko pangit din si Jack noon nung ipinanganak siya," Sinabi niya tapos biglang tumahimik. Hindi niya nakita kung anong itsura ni Jackson noong ipinanganak ito… Iginugol ni Madeline ang higit kalahating buwan sa ospit
"Jeremy," Masayang sinabi ni Madeline, "Nagpunta ka ba para makita ang anak natin?" Tinignan ni Jeremy si Madeline na nakangiti at lumapit sa bintana nang walang pakialam. Tinignon niya ang mga bagong-silang na nakahiga sa incubator sa nursery. Ang manipis niyang labi ay bumukas nang itanong niya, "Alin diyan ang sa'yo?" Napakahina ng tono niya na walang makakatukoy ng emosyon dito. Ngumiti si Madeline at sinabi sa kanya, "Nasa ikalawa sa huling hanay, yung pinakamaliit." Mayroong kislap ng ligaya sa kanyang magagandang mata nang ituro ng maninipis niyang daliri ang sanggol na natutulog. "Lalaki ito. Siguro magiging kamukha ka niya sa hinaharap." "Paanong magiging kamukha ko ang anak mo?" Ang mga salita ng lalaki ay parang isang timba ng malamig na tubig na ibinuhos kay Madeline. Tinignan niya ang malupit na lalaki sa gulat. "Jeremy?" "Umaasa ka pa rin ba diyan? Patay na ang asawa mong si Jeremy," Sinabi niya nang direkta at walang awa, habang ang masasakit niyang salita
Malungkot niyang tinignan ito at tumalikod nang desidido. Bago pa siya makahakbang, ang likod ng leeg niya ay hinawakan ng mainit na palad ng lalaki at napilitan si Madeline na tumalikod. Hinawakan siya nito sa harapan niya. Ang malalalim at bilugang mata ng lalaki ay humarang sa paningin niya na parang isang malalim at malawak na gabi. "Di mo ba alam na mamamatay ka kapag nagpatuloy kang umasta nang ganyan?" "Kung ganon, papatayin mo ba ako, Mr. Zimmerman?" Seryosong sinalubong ni Madeline ang nakakatakot at nagyeyelong mata niya. Ang maganda, malinaw at nakakahumaling niyang mata ay mukhang taglagas na makikita sa mga mata niya. Tila ba ang tanawin ay humihila sa puso niya, kaya natulala siya nang matagal. Kaagad siyang nahimasmasan at tumitig nang maigi sa mata ni Madeline. "Wag kang mag-alala, di kita papatayin, pero ipapakita ko sa'yo ang kapalit ng paggalit mo sa taong di mo dapat ginagalit." Ang pagbabantang ito ay lumabas mula sa manipis nitong labi nang walang
Nasasabik na tinignan ni Lana ang katawan ni Jeremy. Manipis at perpekto ang katawan niya, katulad ng mga top model. Ang unang bagay na nakakuh ng pansin ni Lana tungkol kay Jeremy ay ang itsura nito. Pagkatapos nito, nahumaling siya sa lambing at aura na nilalabas nito. Nitong nakaraang mga buwan, ginamit niya ang lahat ng tao at kasangkapan niya para lang makuha ang lalaking ito. Ngayong gabi, nandito na ang oportunidad niya sa wakas. Bumaba si Jeremy ng treadmill at tinignan ang babaeng palapit sa kanya, ngunit walang mga alon sa kanyang puso at wala ding pagbabago sa tibok ng kanyang puso. Inalis ni Lana ang sigarilyo, tumayo sa harapan ni Jeremy, at tinignan niya ito nang malandi. Dahan-dahan niyang ipinikit ang kanyang mata. Tinignan ni Jeremy si Lana na naghihintay habang nakapikit. Itinaas niya ang kanyang kamay at idiniin ito sa likod ng ulo ni Lana, pero hindi niya magawang yumuko at halikan ito kahit anong gawin niya. Lumitaw sa isipan niya ang halik ni Madel
Nang makarating siya, ang tao lang na nakaupo sa bangko ay si Naomi Lionel. Nakita ni Naomi si Madeline na naglalakad palapit sa kanya at ngumiti. Ngunit ang mata niya ay puno ng selos at inggit. 'Eveline Montgomery. Mula siya sa isang magandang pamilya, ikinasal sa isang magandang pamilya, at parehong may mga anak at kasikatan. 'Kakapanganak lang niya, ngunit bumalik na agad ang katawan niya sa napakagandang itsura nito. Higit pa rito ay ang napakaganda niyang mukha. Nabalitaan ko na siya ang pinapangalanang numero unong magandag binibini ng Glendale.' Naramdaman ni Madeline na may binabalak na masama si Naomi sa sandaling nakita niya ito. Ngunit para sa kapakanan ni Ryan, umupo din siya. "Paumanhin, Mrs. Whitman. Kinailangang umalis ni Rye ngayong alas onse dahil sa ilang importanteng bagay. Hiling ko na sana wag mong damdamin ang nangyari noong araw na iyon sa bahay ko. Ngayon, kaya ko inimbitahan si Mrs. Whitman ay para humingi ng tawad." Sinenyasan ni Naomi ang tigapag
"Ito pala ang babae, huh?" "Medyo maganda din siya." "Edi simulan na natin ang kasiyahan!" Sinimulang palibutan ng ilang lalaki si Naomi. Alam ni Naomi na may mali, pero hindi niya makontrol ang kanyang katawan. Kahit na pangit at mukhang naiirita ang ilang mga lalaki, binalewala ni Naomi ang itsura nila. Ang pinakamahalaga para sa kanya sa mga oras na ito ay lalaki silang lahat. Ang pinakakailangan niya ngayon para mapunan ang pangangailangan niya ay isang lalaki. Sa sandaling lumabas si Madeline ng kwarto, nakita niya ang ilang lalaking papasok ng kwarto kung nasaan si Naomi. Sinasabi sa kanya ng kutob niya na isa itong patibong na inilatag ni Naomi. Tulad ng inaasahan niya, di nagtagal pag-alis nila ng clubhouse, mayroong malaking balita na lumitaw sa screen ng kanyang cellphone. Sinasabi sa news na isang kilalang tao sa Glendale ay nakikipagtalik sa ilang lalaki sa isang kwarto. Pinaparating ng balita na si Eveline ang kilalang taong ito. Pinindot ni Madeline ang
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si