Napakalamig ng panahon. Sa sobrang lamig agad na nagyelo ang puso ni Madeline. Subalit, umaasa siya na sana mas lumamig pa. Mas maganda kung sa sobrang lamig ay mamanhid na ang kanyang buong katawan. Para hindi niya siya makaramdam ng sakit kailanman, sa katawan man o maski sa kanyang puso. Nakita ni Jeremy na hindi man lang nanlalaban si Madeline. Kaya tumigil siya sa ginagawa niya at hinila si Madeline habang nanginginig ito. Nakita niya na kasing puti ng niyebe ang kanyang mukha at walang kahit na anong kulay dito. Mukha siyang isang manyika na tinanggalan ng dugo mula sa katawan nito. Ang natitira na lang ay ang panlabas nito. Biglang nakaramdam ng takot si Jeremy. "Madeline, Madeline…" Tinatawag niya ang kanyang pangalan pero hindi siya sumasagot. "Madeline, 'wag kang magpanggap na patay! Ang sabi ko magsalita ka!" Napakabilis ng tibok ng puso ni Jeremy na pakiramdam niya ay sasabog siya. Bumalot sa kanya ang isang takot na kahit kailanman ay hindi pa niya naramdam
Pagkatapos niyang sabihin ito, pakiramdam niya ay para bang nagyelo ang hangin sa paligid nila. Tumayo si Jeremy sa ibabaw ng babae. "Anong sabi mo? Ulitin mo ang sinabi mo." "Mag-divorce na tayo." Ulit ni Madeline nang walang pag-aalinlangan. Malinaw ang tatlong salita na iyon. Nanahimik muli ang paligid. Pagkatapos ng ilang segundo, narinig ni Madeline si Jeremy na suminghal. Ang kanyang mga mata ay parang kay Satanas. Madilim ito at para bang lalamunin siya nito. "Divorce? 'Wag ka nang umasa!" Ang mga malalamig at tagos-butong salitang iyon ay lumabas mula sa kanyang mapang-akit na labi. "Hindi ba napakadesperado mo na maging akin? Tutuparin ko ang hiling mo." Nararamdaman ni Madeline na nagugunaw ang kanyang sarili habang nakatingin sa kanyang malagim na ngiti. "Hindi ko kailangang tuparin mo ang aking hiling! Jeremy Whitman, gusto na kitang hiwalayan!" "Managinip ka na lang." Walang awa siyang tinanggihan ni Jeremy. Pagkatapos ay kinurot niya ang panga ni Madeli
"Namumutla ka." Nang marinig ni Madeline si Felipe, naiilang niyang hinawakan ang kanyang mukha. Hindi mabuti ang kanyang kalagayan. Mas lumalala na ang kanyang katawan, kaya malamang hindi siya magmumukhang malusog. "Ayos ka lang ba?" Nag-aalala niyang tanong. "Salamat sa pag-aalala niyo, Mr. Whitman. Ayos lang ako." Mabilis siyang pinasalamatan ni Madeline bago tumayo. Naalala niya kung paano nadamay si Felipe dahil kay Jeremy at nakaramdam siya ng pagsisisi. "Kahit di mo na ako tawaging Mr. Whitman kapag walang ibang tao sa paligid." Nagdalawang-isip si Madeline sabay nagsabing, "Mauuna na ako, tito." "Actually, mas matanda lang ako kay Jeremy ng tatlong taon. Ayaw kong tinatawag na tito, kaya pwede mo akong tawagin sa pangalan ko. Nabigla si Madeline. Pagkatapos ay tumango siya. "Babalik na pala ako sa trabaho, Mr. Whitman." Tumingin si Felipe kay Madeline at ngumiti. "Sige." … Pinagtuunan ng pansin ni Madeline ang kanyang trabaho. Sa ganitong paraan ay na
Sabi ni Jeremy sabay umupo. Kinapitan siya ng mapagpanggap na si Meredith. "Jeremy, sa tingin ko hindi 'to isang mabuting ideya. Mukhang hindi natutuwa si Maddie." Gustong gusto na ni Madeline na ibato ang kanyang baso ng juice sa mukha ni Meredith. Nais niyang itanong kung alin sa mga p*tanginang mata niya ang nakakita na hindi siya natutuwa sa mga nangyayari? Sa gitna ng katahimikan, narinig ni Madeline si Jeremy na kalmadong nagsalita, "Sino ba siya para tanggihan tayo?" Hehe. Oo nga, sino ba siya?Wala lang naman talaga siya para sa kanya sa simula pa lang. Nang makita ni Meredith na hindi nagtatangkang magsalita si Madeline ay natuwa siya ng sobra. Binaba niya ang kanyang pitaka at umupo sa tabi ni Madeline. Subalit, hindi niya inaasahan na uupo si Jeremy sa tabi ni Madeline. Nabigla si Meredith, at sa kabilang banda, nabigla rin si Madeline. Subalit, base sa kanilang pagkatao, walang mali na umupo si Jeremy sa tabi niya. Kahit na hindi siya nasisiyahan dito,
"Ihahatid kita pauwi." "..." Nabigla si Madeline. Habang sk Meredith naman ay nagulat at nagsimula siyang makiusap nang may landi. "Pero nangako ka na sasamahan mo ako magshopping Jeremy." "Pwede mo muna akong hintayin dito." Lumapit si Jeremy kay Madeline nang hindi man lang sinisipat si Meredith. "Tara na." "Ayos lang. Kaya ko nang umuwi mag-isa." Mabilis itong tinanggihan ni Madeline. Wala siyang ideya kung anong balak ni Jeremy, pero di niya gusto ang pakiramdam niya dito. "May iba ka bang gustong maghatid sayo, bukod pa sa asawa mo? Siguro isa ding Mr. Whitman?" Bumaon sa kanya ang titig ni Jeremy, umabot sa kanya ang mga salitang hindi nasabi. Dahil ayaw na niyang pumalag, tumigil si Madeline sa pagtanggi at hinayaan na lang si Jeremy na ihatid siya pauwi. Hindi mapigilan ni Madeline ang ligaya na naramdaman niya nang lumingon siya kay Meredith at nakita niyang sasabog na ang matatambok nitong pisngi. Ginamit ni Jeremy ang paghatid sa kanya pauwi bilang oportunida
Naramdaman ni Madeline na kaagad na kumalma ang puso niya at nawala na ang init, lumamig ang dugo niya sa kanyang mga ugat. Haha. Ang isipin na inakala niya talagang nagseselos ito. Kalokohan. Kahit na sadyang nagiging mahigpit lang ito at pinapakitang dominante siya. Isa lamang siyang kasangkapan sa dula nito. Malungkot na ngumiti si Madeline, nang maramdaman niya na palapit si Jeremy mula sa likod. "Iiwan ko na sa iyo ang asasa ko, Uncle Felipe. Salamat sa pagbabantay sa kanya," Pinasalamatan nito si Felipe. Maginoong ngumiti si Felipe. "Syempre." … Kahit na di bumili ng scarf si Madeline, bumili siya ng band-aid para takpan ang pulang bakas na iniwan sa kanya ni Jeremy. Umupo siya at nagsimulang magtrabaho. Di nagtagal, nagsimula siyang makatanggap ng mga galit na mensahe mula sa ilang mga di kilalang numero. Lahat ito ay inaaway siya sa kung gaano daw kakapal ang mukha niya na akitin si Jeremy. Napakadali na hulaan kung sino ang may pakana nito dahil walang iba
Aroganteng tumingala si Madeline para tingnan si Madeline. Malamang ang galit niya ay dulot ng kahihiyan mula sa ginawa ni Jeremy nitong hapon. Bahagyang humagikhik si Madeline. "Eh bakit ka nagagalit kung sigurado kang naglalaro lang siya nung hinalikan niya ako? Bakit ka pa gagastos ng malaking pera para lang utusan ang ibang tao na padalhan ako ng mga mensaheng yun?" "Ikaw…" Namuo ang mga salita sa lalamunan ni Meredith, at di na niya ito masabi. Napagtanto ito ni Madeline. "Yan ang dahilan bakit mo ako pinatawag sa mga utusan ng Whitman? Para saan at pinapunta mo ako dito?" "Importanteng bagay malamang." Naging malagim ang ngiti ni Meredith nag bigla niyang hablutin ang braso ni Madeline, at mabagsik ang mga mata niya. "Bakit di ka na lang lumayo Madeline? Ilang beses ko bang kailangang sabihin sayo na akin lang si Jeremy? Alam mo na dapat ngayon kung anong mangyayari kapag inagaw mo ang lalaki ko. "Nakalimutan mo na ba kung bakit ka nabilanggo? Nakalimutan mo na ba kung
Bumangga ang sikmura ni Madeline sa kanto ng lamesa nang bumagsak siya s sahig at nangatog nang may tumusok na sakit sa kanya at kumalat ang pabugso-bugsong sakit sa kanyang katawan. Habang nahihirapang makatayo, sinampal siya ulit ni Mrs. Whitman bago pa niy maibalanse ang kanyang sarili. "Napakasama mong babae ka! Gagawin kong impyerno ang buhay mo kapag may nangyari sa apo ko!" Galit na babala ni Mrs. Whitman, bago muling itulak si Madeline. Habang nanghihina, bumagsak ulit si Madeline sa sahig nang itulak siya ni Mrs. Whitman. Sa pagkakataong ito ang ulo niya ang tumama sa lamesa. Nahiwaan ang noo niya sa lakas ng pakakatama at nagsimulang tumagas ang dugo mula sa kanyang sugat. Nagsisulpot ang mga itim na tuldok sa kanyang paningin nang magpanting ang kanyang isipan. "Ang sakit sa puso Jeremy! Bakit kailangan na lang palagi akong atakihin ni Madeline?" Nagsimulang humagulhol at magreklamo si Meredith. Dumaan muli kay Madeline ang nagbabanta at nakakatakot na titig ni Jer
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si