Habang nakatingin sa pagtataka sa mukha ni Madeline, malambing na hinawakan ni Eloise ang kanyang kamay. "Anak, simple lang ang dahilan. Ginawa niya yun kasi mahal ka niya." 'Kasi mahal ka niya.' Ang mga salita na narinig ng kanyang tainga ay nalaglag sa kanyang puso na para bang mga kakaibang karayom. "Tatlong buwan ang nakakaraan, sa araw bago ka umalis ng Glendale, nagpunta ako para hanapin si Jeremy." Naalala ni Eloise ang sitwasyon noon. "Sinabi ko sa kanya na aalis ka papuntang F Country kasama ni Felipe kinabukasan at umaasa ako na pipigilan ka niya. Pero sinabi niya lang sa'kin na ang huling bagay na magagawa niya para sa'yo ay ang wag kang guluhin at kulitin." Wag siyang guluhin at kulitin… Ninamnam ni Madeline ang limang salitang iyon na para bang unti-unti niyang naiintidihan ang malayong kinikilos ni Jeremy sa kanya ngayon. Sinasadya niyang gawin iyon? Sinasadya niyang maging malayo sa kanya, tratuhin siya nang malamig, at maglagay ng harang sa pagitan nila pa
Ngumiti ang labi ni Madeline. "Gusto mo kong makuntento? Simple lang. Makukuntento lang ako kung mananahimik ka." "Ikaw…" Nainis si Karen. Ang palalayasin niya pa lang si Madeline, nakita niya ang isang kotse na huminto sa may entrance. Nang makita niya si Felicity na bumaba ng kotse ay nabigla siya. Lumingon siya para tuminging muli sa mukha ni Madeline. Masyadong magkamukha ang dalawang mukha na iyon! Napansin rin ni Madeline si Felicity. Nagdududa niyang tinignan ang mukhang iyon at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaiba. 'Mayroon ba talagang tao sa mundong ito na kamukhang-kamukha ko?' "Sino ka?" Tinuro ni Karen si Felicity at nagtanong, tinignan niya ang maigi ang mukha na kahawig ng kay Madeline. Tinignan ni Felicity si Madeline at nagpakita nang isang maliwanag na ngiti. "Hi Tita, ako ang girlfriend ni Jeremy, si Felicity Walker." "Ano? Girlfriend ni Jeremy?" Nanlaki ang mga mata ni Karen sa gulat habang nandidiri niyang tinignan ang mukha ni Felicity. Ngu
Biglang naging seryoso tono ni Madeline. Mukhang nabigla si Jeremy, pero hindi niya makita ang ekspresyon ni Madeline sa sandaling ito nang dahil sa kadiliman sa kanyang harapan. Hindi rin niya mahulaan kung bakit siya hinahanap ni Madeline. "Nasa harapan lang ang kotse ko. Jeremy, maghanap tayo ng lugar para umupo at mag-usap." Ang kanyang kusang imbitasyon ay nagpabilis sa puso ni Jeremy. Pero, ngumiti siya at tumanggi. "Hindi pwede, Ms. Montgomery. May gagawin pa ako." Tinignan ni Madeline si Felicity na naghihintay sa tabi. "Ayos lang. Lumabas ka muna kasama ng girlfriend mo. Magkita na lang tayo sa susunod." Girlfriend? Naintindihan na ni Jeremy. Nakaramdam siya ng kirot sa kanyang puso. 'Jeremy, bakit nadismaya ka? 'Hindi ba gusto mo na magkamali siya ng pagkakaintindi?' Minaliit niya ang kanyang sarili nang tahimik pero malambing pa rin niyang nginitian si Madeline. "Sige, Ms. Montgomery." Pumasok siya sa kotse ni Felicity pagkatapos niya itong sabihin. Uma
"Hoy ganda, bakit di ka makipaglaro saming tatlo? Hindi ka namin tatratuhin nang masama." Nagsalita ng kalokohan ang mga siga habang malaswang nakatingin sa mukha at katawan ni Madeline. Nandidiring pinadaan ni Madeline ang kanyang tingin sa tatlong lalaki. Malamig at matalim ang kanyang titig. "Lumayas kayo sa dinadaanan ko." Malawak at walang laman ang tabing-dagat. Hindi inaasahan ni Jeremy na marinig ang boses ni Madeline habang nakaupo at hindi gumagalaw. Nilingon niya ang kanyang mukha para makinig nang maigi, pero sa halip ay narinig niya ang mga bastos na boses ng ilang kalalakihan. "Ang sungit mo!" "Nagkataon na gusto namin ang ganitong klase ng ganda na ganyan ang ugali!" "Tara na, pasasayahin ka namin!" Malamig silang tinignan ni Madeline. "Wag niyo kong hawakan. Lumayas kayo." Ngunit, kapag lalong nanlalaban si Madeline ay mas lalong nasasabik ang tatlong lasing na lalaki. "Linnie?" Sigurado na si Jeremy na boses nga iyon ni Madeline. Hindi niya inasa
Paanong matitiis ni Jeremy ang isang lalaki na gumagamit nang bastos na salita tungkol sa katawan ni Madeline? Nagdilim ang kanyang mga mata at ang kanyang mga salita ay parang yelo. "Kahit na simple lang kayong mag-isip at simple lang ang mga braso niyo, matalas ang paningin ninyo. Asawa ko nga siya." Narinig ang kanyang boses, at gamit ng kanyang matalas na pansinin, pinatumba niya ang tatlong siraulo nang may malakas na pwersa. "Atay, aray!" Sumigaw ang siraulong nagngangalang Nate. Tumulo ang dugo mula sa gilid ng kanyang bibig. Binawi ni Jeremy ang kanyang kamay at niyakap muli si Madeline, kumalat ang kaligtasan sa kanya. Unti-unting lumakas ang ulan, pero naramdaman ni Madeline ang isang mainit na kuryente na lumipat mula sa katawan ni Jeremy papunta sa kanya. Gumaan ang kanyang pakiramdam sa init na iyon. Kahit na wala siyang makita, matalim ang mga mata ni Jeremy at nakakapigil-hininga. "Kung gusto niyo pang mabuhay, humingi kayo kaagad ng tawad sa asawa ko."
Sa atakeng iyon, initsa ng lalaki ang kutsilyo sa sakit at gumulong sa lapag nang may namumutlang mukha. "Lumayas kayo!" Agresibong sabi ni Madeline. Sobrang natakot ang dalawa na nakakita sa pangyayari na tumalikod sila at tumakbo. Kaagad na nagtawag ng pulis si Madeline, pero pagkatapos makita ang dugo na tumutulo pa rin mula sa braso ni Jeremy at kung paanong umuulan pa rin, hindi na siya naghintay sa pagdating ng pulis. Dahil dito, dinala niya si Jeremy sa kotse. "Dadalhin kita sa malapit na health center para balutin ang sugat mo." "Paano mo nalaman na may health center sa malapit?" Nagulat rin si Madeline nang biglang tinanong ito ni Jeremy. Oo nga, paano niya nalaman? Ngunit totoo ito sa kanyang alaala. Kaagad niyang dinala si Jeremy sa health center base sa kanyang naaalala. Nang lumabas sila pagkatapos gamutin ang sugat ay malakas na ang buhos ng ulan. Sa sandaling iyon, nakatanggap si Madeline ng tawag mula kay Felipe, tinanong siya nito kung nasaan si
Mukhang nag-aalala si Jeremy pero hinahanap pa rin niya ang anyo ni Madeline sa gitna ng kadiliman. Kahit hindi na mahina si Madeline, nagulat pa rin siya nang biglang may biglang gumapang na butiki sa kanyang gilid. Hindi niya rin inaasahan si Jeremy na bigla na lang papasok nang natataranta. "Linnie? Anong nangyari sa'yo? Asan ka?" Kumapa-kapa si Jeremy sa kung saan-saan. May matinding pag-aalala sa kanyang tono. Nakatayo si Madeline sa gilid at nakita niya kung paano siya hinahanap ni Jeremy sa pagkalito habang lihim na nanginig ang kanyang puso. "Linnie, sagutin mo ko kaagad. Asan ka?" tanong niyang muli nang kinakabahan. Hindi na kayang manahimik ni Madeline. "Nandito ako." Sa sandaling marinig niya ang boses ni Madeline, sinundan ni Jeremy ang direksyon ng pinagmulan nito. Sa sandaling nahawakan niya ang katawan ni Madeline, niyakap niya ito nang mahigpit habang hinihiling na matunay siya papunta sa kanyang dugo. "Ayos ka lang ba?" Nanginginig ang kanyang mababang
Iniunat ni Jeremy ang kanyang kamay para kunin ito pero hindi niya nahawakan ang baso nang ilang saglit. Nang makita niya siya na nahihirapan, hindi mapakali ang puso ni Madeline sa kung anong dahilan. Hinawakan niya ang kamay ni Jeremy at nilagay ang tasa sa kanyang palad. Ang pagdikit ng kanilang balat sa maikling sandali na ito ay nagpatulala kay Jeremy. Naramdaman niya ang mainit at malambot na palad ni Madeline sa likod ng kanyang kamay nang ilang sandali. Ang ginger tea na dumaloy sa kanyang lalamunan ay naging matamis. Inabot ni Madeline ang kanilang basang damit sa proprietress at nang makabalik siya ay naubos na ni Jeremy ang kanyang ginger tea. Tahimik siyang nakaupo sa tabi ng bintana. Naglakad siya papunta sa kanya, at nang magsasalita sana siya ay biglang kumati ang kanyang ilong. Lumihis siya para bumahing. Lumingon ang ulo ni Jeremy ay tinignan siya nang nakakunot ang noo. "Ms. Montgomery, kung hindi maganda ang pakiramdam mo, mauna ka nang magpahinga. Wag kan