Dalawang araw na ba siyang nawawala? Bakit hindi niya maalala na nawawala siya nitong nagdaang dalawang araw? Naalala niya lang na pilit siyang hinila papalayo ni Jeremy sa tapat ng mall at nakita niya ang isang aksidente. Tapos bigla na lang, nandito na siya. Nanatiling nakatayo si Jeremy sa kanyang posisyon nang hindi gumagalaw habang pinapanood niya si Felipe na unti-unting naglaho kasama ni Madeline papunta sa dulo ng mataong daan. Tahimik na umapaw ang kaba at nakakabaliw na selos sa kanyang malulungkot na mga mata. 'Linnie, hindi na kita hahayaang mawala sa'king muli. 'Hindi pwede.'…Sinundan ni Madeline si Felipe pabalik sa apartment. Pagbalik nila, hawak pa rin ni Madeline ang bookmark. Umalingawngaw ang mga salita ni Jeremy sa utak niya, "Linnie, kung na sa'yo pa rin ang bookmark, ibig sabihin may pakialam ka pa rin sa'kin sa kailaliman ng puso mo." 'Ano ba ang bookmark na to?' Pagpasok niya sa lugar, tinanong ni Madeline si Felipe ng isang diretsong tanon
Kaagad na nanlaban si Madeline at siniko ang lalaki sa kanyang likuran. Hindi sinalag ng lalaki ang atake niya pero niyakap siya nito. "Linnie, ako to." Pumasok sa kanyang tainga ang malalim at makapal na boses ng lalaki. Saglit na nabigla si Madeline habang naamoy niya ang pamilyar na amoy ng cedarwood. "Linnie, wag kang matakot. Hindi kita sasaktan. Ayaw ko lang na magdesisyon ka na pagsisisihan mo sa buong buhay mo," mahinang sabi ni Jeremy nang may bakas ng pakikiusap sa kanyang tono. "Maaari ka bang sumama sa'kin?" Nagsalubong ang magagandang kilay ni Madeline. "Bitiwan mo muna ako." Nang marinig ni Jeremy ang sinabi niya, binitawan niya ito kahit na nag-aalangan siya. Lumingon si Madeline at nakita niya ang gwapong mukha na napakalapit sa kanya. Kaagad na nagliyab ang apoy sa kanyang mga mata. Sa hindi inaasahan, nakita niya ang apoy ng poot sa mga mata ni Madeline at bahagya siyang nagulat. Ayaw lang sa kanya at iniiwasan siya ng pagkatao na may kontrol sa kany
Pakiramdam ni Jeremy ay para siyang mababaliw, at ang kanyang pagiging kalmado kanina ay tuluyan nang nawala. Niyakap niya si Madeline na para bang isang baliw at nagpumilit na nagsabing, "Hindi, Linnie! Hindi mo mahal si Felipe, ako ang mahal mo! Sa unang beses tayong nagkita noong mga bata tayo, ako lang ang lalaki na nagmamay-ari ng puso mo!" Malakas siyang tinulak ni Madeline. "Bitiwan mo ko, Jeremy! Hindi ako magmamahal ng isang walang pusong kagaya mo! Zip!Biglang bumukas ang kurtina ng fitting room. Nang marinig nina Ava at Eloise ang mga tunog ay nagmadali silang pumasok. Nang makita nila si Jeremy na yakap si Madeline sa pagbukas nila ng kurtina, nagmadaling lumapit si Ava para hilahin siya papalayo. "Jeremy, walang hiya ka! Anong ginagawa mo rito? Bitiwan mo si Maddie ngayon rin! Bitiwan mo siya!" Pinagalitan siya ni Ava at pwersahang hinila si Jeremy papalayo. "Walang hiya ka! Kailan ka ba titigil na pahirapan si Maddie?!" Napahinto si Jeremy sa mga sinabi
And gabi na walang liwanag ng buwan ay kasing dilim ng isang nakataob na lalagyan ng tinta. Sa loob ng bar, dumuyan ang maliliwanag na mga ilaw habang binalotbng romantikong ere sa paligidang lahat ng mga pumapasok. Sa sandaling iyon, hindi pinansin ng dalawang lalaki na nakaupo sa harapan ng bar counter ang mga babaeng lumapit sa kanila para kausapin sila at pinatunog lang ang kanilang mga baso. Pagkatalos malaman ni Daniel ang tungkol sa kondisyon ni Madeline mula kay Adam, nagmadali siyang nagmaneho para pigilan si Jeremy. Inisip niya na magkakaroon ng giyera sa pagitan nilang dalawa pero nauwi lang sila sa bar at nagsimulang maging sarkastiko sa isa't-isa. "Buti nga sa'yo, Jeremy." Pasaring ni Daniel. Bihira siyang uminom ng alak, pero sa araw na iyon, tahimik siyang uminom ng ilang baso. "May iba nang nagmamay-ari kay Munting Madeline sa wakas. Hindi siya kailanman napunta sa'kin." Mapait na tumawa si Daniel at uminom ng isa pang baso. Dumaan sa kanyang lalamunan ang mala
Lumipas ang isang gabi at hindi siya makatulog. Ang kanyang malalim na mga mata ay namumula habang nakikita ang mga ugat rito. Gwapo pa rin ang kanyang mukha, pero mayroong senyales ng kawalan ng buhay na makikita rin sa mukhang ito. Nagpatuloy na bumuhos ang ulan habang bumagsak sa lapag ang patak ng ulan. Bandang alas nueve ng umaga, dumating ang mga wedding car ni Felipe. Hindi nagtagal, nakita niya si Madeline na lumabas ng bahay. Nakasuot siya ng isang napakagandang puting wedding gown. May makeup sa kanyang mukha, nagmukha siyang isang obra maestra habang ang kanyang kamay ay may hawak na bouquet ng mga bulaklak. Bigla siyang malumanay na ngumiti, ang imahe ng kanyang magandang mukha ay nanatili sa mga mata ni Jeremy. Hinawakan niya ang manibela habang bumayo ang selos sa kanyang mga mata. 'Linnie, akin ka. Maliban sa akin, hindi kita hahayaang mapunta sa ibang lalaki." Mariin na nakatikim ang kanyang maninipis na labi at sumunod siya sa likod ng mga wedding ca
Lumitaw si Jeremy nang may dominanteng boses. Kakaunting tao lang ang nasa hall at lahat sila at lumingon sa kanya. Nakasuot ng itim si Jeremy at ang kanyang mukha ay mayroong dominanteng aura. Mabilis siyang naglakad, elegante na para bang isang bugso ng hangin. Kasunod nito ay katabi na niya si Madeline. Hinawakan ni Jeremy ang kamay ni Madeline habang nakatulala ang lahat. "Linnie, wag mo siyang pakasalan. Ikaw ang asawa ko. Sa akin ka lang." Nagulat si Madeline. Bahagya niyang binuksan ang kanyang maliit na bibig. Nang magsasalita na sana siya ay biglang lumitaw si Felipe sa kanyang harapan. Hinila niya si Madeline sa kanyang tabi. Hinarap niya si Jeremy ay nagpakita ng isang seryosong ekspresyon sa kanyang gwapo at malumanay na mukha. "Jeremy, dahil pamangkin kita, pababayaan ko ang bagay na to kung aalis ka na." "Pababayaan?" Ngumisi si Jeremy, "Felipe Whitman, sa tingin mo hindi ko alam kung anong ginawa mo? Nagulat siguro kita kasi lumitaw pa rin ako rito nang bu
Napakaganda niya sa kanyang wedding dress. Pero, makasarili niyang hiniling na siya lang ang tanging magmamay-ari ng kanyang magandang bahagi. Sinubukang alalahanin ni Madeline kung bakit siya nauwing magsuot ng wedding gown pero wala siyang napala. Alam ni Jeremy na ang kasalukuyang alaala at ugali ni Madeline ay bumalik sa panahong mahal na mahal pa siya nito. Nagpapasalamat siya at nasasaktan nang magkasabay. Dinala niya ito sa kama at umupo. Ang kanyang kamay ay marahang lumapag sa kanyang magagandang kilay habang siya'y nagsabing, "Linnie, wag mo nang pag-isipan yan. Hindi mo iyon maalala dahil nawalan ka ng alaala.""Ako? Nawalan ako ng alaala?" Nanlaki ang mga mata ni Madeline sa pagkalito. Tinignan siya ni Jeremy at tumango, nakaramdam siya ng kurot sa kanyang puso. "Linnie, kinasal tayo anim na taon na ang nakakalipas. Nagkaroon lang ng problema sa mga alaala mo at marami kang nakalimutan. Napagaling na nila ang tumor sa loob ng katawan mo. Nakuha na ni Meredith at ng k
Nakasuot pa rin ng damit pangkasal si Felipe na espesyal na pinagawa para sa araw na iyon. Hawak niya ang isang payong habang mas lalong lumakas ang pagbuhos ng ulan. Mukha pa rin siyang elegante, pero wala na ang lambing sa kanyang mga mata. Tinitigan ni Madeline si Felipe na nakatayo sa kanyang harapan habang lumilitaw sa kanyang isipan ang mga alaala, sinasabi nito na kilala niya ang lalaking ito. Lumipas ang oras habang nagpatuloy na lumakas ang buhos ng ulam at nakahawak pa rin si Felipe sa payong habang nakasuot ng itim na tux. Naglakad siya papalapit sa kanya. "Felipe, bakit ka nandito?" Nawala sa pagkakatulala si Madeline nang marinig niya ang boses ni Jeremy. Tinaas niya ang kanyang tingin at nagkataon ay nakita niya na ngumiti si Felipe. "Hindi ako nagpunta rito para sa'yo." Lumipat ang tingin ni Felipe sa mukha ni Madeline at naging malumanay ito. "Madeline, nalilito ka siguro kung bakit mo ko papakasalan kanina sa wedding ceremony. Ang dahilan––" "Felipe Whitm
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si