Naghahanap lang ng dahilan si Ada para dalhin si Shirley sa kinaroroonan nina Adam at Cathy. Sa hindi inaasahang pagkakataon, si Shirley ang kusang nagpunta sa kanila.Lihim na natuwa si Ada ngunit nagkunwari siya na hindi niya gusto ang pinag-uutos ni Shirley."Shirley, nakita mo ang nangyari noong nakaraan. Dinala kita para makita ang kapatid mo, at nalaman ito ni Carter. Hindi ko na balak suwayin ulit ang utos ni Carter.""Pero hiniling din ni Carter na igalang mo ang lahat ng kahilingan ko habang inaalagaan mo ako. Gusto kong makita ang kapatid ko ngayon. Kaya mo ba akong tanggihan?"Bilang tugon sa mga salitang iyon, nagkunwaring hindi nasisiyahan si Ada, at nagkunwari siyang nakikipagkompromiso siya."Kung ganun dapat makunsensya ka, Shirley. Kapag umuwi si Carter at nalaman niya na dinala kita sa kapatid mo, dapat mong ipaliwanag sa kanya na pinilit mo akong ihatid ka."Si Shirley, na walang kamalay-malay na bahagi ito ng plano ni Ada upang makaiwas sa mga bintang, ay suma
Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Ada.“Carter, alam ko na madalas masama ang ugali ko, pero hindi ako ganun kasama. Dapat mong samahan si Ms. Brown. Siguradong hindi maganda ang nararamdaman niya ngayon…”Nang hindi na hinintay na matapos ni Ada ang kanyang pagsasalita, iniwan siya ni Carter at dire-diretsong naglakad papunta kay Shirley.Patagilid na sumulyap si Carter sa sunog na bahay na nasunog hanggang sa frame nito. Nagsalubong ang kanyang mga kilay nang malanghap niya ang amoy nito.Lumapit siya kay Shirley, ibinaba ng bahagya ang katawan, at magsasalita na sana siya nang hindi inaasahang nagtaas ng kamay si Shirley at sinampal siya.Natulala si Carter. Nanatiling nakatagilid ang kanyang mukha, tila walang reaksyon, at hindi gumagalaw.Nasaksihan ni Ada at ng mga katulong sa malapit ang buong eksena, at lahat sila ay nagulat.Hawak ni Carter ang posisyon bilang kagalang-galang na Viscount ng St. Piaf; dala niya ang dugo ng maharlika.Mula pa noong bata siya, sino
"Carter, masama ito!" Nagmamadaling lumapit si Ada kay Carter sa takot.Naramdaman ni Carter na si Shirley ang tinutukoy ni Ada. "Alam mo ba kung saan nagpunta si Shirley?" diretsong tanong ni Carter. Paulit-ulit na tumango si Ada. "Hindi ko masyadong pinapansin noong una, pero nagulat ako nang hindi mo mahanap si Shirley.""Magsalita ka na." "Pagbalik ko kanina mula sa pinangyarihan ng sunog, malabo kong nakita si Shirley na papunta sa kalsada para sumakay ng taxi." Nang marinig ito, nagmamadaling lumabas si Carter. Isang pambihirang tanawin ang makitang nag-aalala at nababalisa si Carter, at lalo pang gumaan ang pakiramdam ni Ada. Siya ay nagpapasalamat para sa kanyang sariling pagpapasya. Kung hindi, mas lalo siyang nasaktan sa kasalukuyan.Sa totoo lang, nakita niya kanina si Shirley na pumara ng taxi sa tabi ng kalsada, pero sinadya ni Ada na naghintay ng ilang oras bago sabihin kay Carter. Nais niyang si Shirley ay magsimula nang maaga para mahirapan si Carter sa p
Nanginginig ang pintig ng puso ni Shirley habang hawak niya ang anti-toxoid test reagent sa kanyang kamay.Hindi niya alam na wala sa Glendale sina Madeline at Jeremy. Ang gusto lang niyang gawin ngayon ay maghatid ng anti-toxoid test reagent na makakapagtanggal ng lason sa katawan ni Madeline. Alam niya, gayunpaman, na si Madeline at Jeremy ay mahihirapang magtiwala sa kanya. Nagtiwala sila kina Adam at Cathy, pero ngayon...'Addy, nagkamali ako.'Alam ko na kanina na mali ako.'Ngunit wala akong lakas ng loob na aminin ang aking pagkakamali.'At hindi mo man lang ako binigyan ng pagkakataong humingi ng tawad.'Addy. 'Cathy.'Alam ko na ang iyong pinakamalaking pag-asa ay para sa akin na ibigay ang anti-toxoid test reagent kay Eveline.'Wag kang mag-alala. Hindi na kita pababayaan muli.' Mahigpit na hinawakan ni Shirley ang anti-toxoid test reagent at itinago ito sa kanyang manggas. Patuloy ang pagbuhos ng ulan habang siya ay hindi kumikibo. Kakababa pa lang ni Jerem
Nakita ni Shirley ang isang sasakyan na dumaan sa entrance. Magsasalita na sana siya nang makarinig siya ng mga yabag mula sa likuran niya. Pagtingin sa gilid, nakita ang matangkad at balingkinitang silhouette ni Jeremy. Nagliwanag ang mga mata ni Shirley na nawawalan ng pag-asa sa kislap ng pag-asa. Inayos niya ang anggulo ng kanyang wheelchair at dahan-dahang humarap kay Jeremy. May payong sa kamay, ang gwapong anyo ni Jeremy ay may kasamang panlalamig habang dire-diretsong naglakad papalapit kay Shirley.Nang hindi umimik, tinanong niya, "Narito ka ba talaga para maghatid ng anti-toxoid test reagent para sa AXP69?"Tumingin si Shirley kay Jeremy at tumango. Gayunpaman, hindi siya sigurado kung nagtagal siya sa ulan. Kaakibat ng pagkamatay nina Adam at Cathy, masama ang pakiramdam ng buo niyang katawan. Sa kabila nito, buong pagsisikap niyang itinaas ang kanyang braso at iniabot ang anti-toxoid test reagent kay Jeremy. "Ang isang kumpletong anti-toxoid test reagent ay h
Nang gusto niyang ipagpatuloy ang pagtatanong, nakita niya si Jeremy na inagaw ang vial sa kamay ni Shirley at mabilis na tumakbo patungo sa bahay. Si Karen, na nag-aalala sa kaligtasan ni Madeline, ay wala sa mood na magtanong, kaya pinandilatan niya si Shirley at mabilis na sinundan si Jeremy. Matapos makita ni Shirley si Jeremy na tumalikod para umalis, sa wakas ay binitawan na niya ang pagkukunwari ng katahimikan na pilit niyang pinapanatili. Nakakapanghina na ang sakit niya na hindi na niya nakayanan pa. Alam din niya na ang karagdagang pisikal at mental na sakit na naghihintay sa kanya ay malapit nang sumunod. Gayunpaman, hindi na iyon mahalaga.Sa ngayon, nakita na lamang niya ang apoy na lumamon sa lahat ng nasa harapan niya. Si Jeremy, hawak ang anti-toxoid test reagent sa kanyang mga kamay, dumiretso sa loob ng bahay.Nang makita si Jeremy, tuwang-tuwang tumakbo si Jackson papunta sa kanya. "Daddy, bumalik ka na!" Nang makita ni Jeremy ang kanyang anak na masaya
Agad siyang tinanong ni Jeremy, ngunit nakita niya ang maputlang mukha at arko ng katawan ni Shirley, na tila ba uubusin ang kanyang katawan. Lahat ng ginawa ni Shirley noon ay naging mahirap para kay Jeremy na makiramay sa kanya o maawa sa kanya, ngunit sa pag-iisip na alam ni Shirley ang nangyari kina Adam at Cathy, lumapit si Jeremy sa kanya at nagtanong. "Shirley, masama ba ang pakiramdam mo?" malamig na tanong ni Jeremy. Itinaas ni Shirley ang kanyang basang-basang mukha laban sa bumabagsak na tubig-ulan at mahinang umiling. "Hindi ako masama." “Paano sina Adam at Cathy? Nasaan sila?" tanong ulit ni Jeremy.Hinawakan ni Shirley ang kanyang mga kamay na nakatago sa kanyang manggas; nanlalabo ang kanyang mga mata dahil sa parehong luha at tubig ulan.“Addy, Cathy…”Addy?Napanganga si Jeremy ng marinig ni Shirley ang pagtawag kay Adam bilang Addy.Sa natatandaan niya, may matinding hinaing sa pagitan nina Shirley at Adam, at si Shirley ay puno ng galit kay Adam. Ngayo
"Shirley, anong meron? Masama ba ang pakiramdam mo?" “Heh, hehe...” mapait na tumawa si Shirley. “Pagganti.” Binibigkas niya ang salita nang may matinding pagsisikap. Kumunot ang noo ni Carter. “Anong kalokohan ang sinasabi mo?” "Ang ikaapat na yugto ng lason ay sumiklab." Mabigat ang paghinga ni Shirley; hindi malinaw ang kanyang pananalita.Agad na natigilan si Carter. Kinuha niya ang sandaling ito upang tingnang mabuti ang mukha ni Shirley, at nagsimula siyang mag-panic. "Nasaan ang anti-toxoid test reagent? Nagpunta ako sa iyong lab at nakita kong natapos mo na ito. Hindi mo ba itinurok ang iyong sarili nito?" incoherent na tanong ni Carter. Inangat ni Shirley ang kanyang pagod na mga mata at, sa pamamagitan ng kanyang malabong paningin, nakita ang nag-aalalang mukha ni Carter. “Oo, tapos na. At oo, na-inject ko ito, ngunit wala ito sa loob ko." Isang nakakagaan na ngiti ang ipinakita ni Shirley habang nagsasalita. "Napakaraming pinsala ang nagawa ko sa iba n