Pagkatapos ilahad ni Fabian ang inis niya sa tao sa phone, handa na siyang putulin ang linya. Sa sandaling ito, ang malalim na boses ng isang lalaki ay narinig sa linya. “Wag mong kalimutan Fabian. Kung hindi ko sinabi sa’yo ang totoo, di mo sana malalaman ang totoo kay Jeremy at Madeline.” Nang mabanggit ito, humigpit ang hawak ni Fabian sa phone. “May sarili kang pakay nang sinabi mo ang lahat ng ito sa akin. Tingin mo ba maniniwala pa rin ako na nagiging mabuting tao ka lang?” Naiinis na sumagot si Fabian. “Diretsuhin mo na lang ako at sabihin mo sa akin kung anong pakay mo. Ayaw ko nang magkaroon ng balita tungkol sa’yo.” Nilinaw ni Fabian ang saloobin niya. Makalipas ang ilang segundo, narinig sa linya ang kampanteng boses ng lalaki. “Alam kong nasa F Country pa rin si Jeremy at Eveline. Ang gusto kong malaman ay ano na bang kalagayan ni Eveline ngayon?” Nang marinig ang boses, nanahimik ang paligid ni Fabian, tapos sinabi ni Fabian, “Maayos ang lagay niya. Kasam
"Tsaka, mas maganda na ang kondisyon niya kaysa sa iniisip mo." Hindi makapaniwala si Jeremy sa mga sinasabi ni Fabian. “Fabian, ikaw pala talaga ang kumuha kay Lillian, pero tinanggi mo yun kay Linnie.”Sa halip na makipagtalo siya, umamin na lamang si Fabian, “Oo, kinuha ko si Lillian, at hindi ko pa rin siya ibabalik sayo.”Naguluhan si Jeremy noong narinig niya ito. “Fabian, ano ba talagang gusto mo?”Nagkibit-balikat si Fabian, mukhang wala siyang pakialam.“Gusto kong ipagamot ang anak mo.”Pagkatapos niyang pakinggan ang sagot ni Fabian, hindi alam ni Jeremy kung ano ang magiging reaksyon niya, at pagkatapos ay narinig niya na seryosong nagsalita si Fabian.“Jeremy, kahit na ibalik ko sayo si Lillian, hindi mo maibibigay sa kanya ang pinakamabisang lunas, pero ako kaya ko.“Kaya, dapat isama mo na muna pabalik sa Glendale si Eveline. Mananatili dito si Lillian kasama ko at ipapagamot ko siya. Alam ko na hindi makakabuti kay Eveline na magkikikilos ngayon. Ipapahanda k
Nang makita niya si Carter, namutla ang mukha ni Ada, at tinikom niya ang bibig niya sa sobrang pagkataranta niya.Dinaanan ng malalim at malamig na mga mata ni Carter ang mukha ni Ada bago ito bumaling kay Shirley.“Gising ka na pala.”Tumawa lamang si Shirley. “Mr. Gray, mahusay ang paningin mo. Tama ka. Gising na ako.”“...” Hindi interesado si Carter na makipagtalo kay Shirley kahit na alam niyang sinasadya ni Shirley na insultuhin siya.“Tutal gising ka na, bumangon ka na. Pupunta tayo sa ospital para sa isang full examination.”Pagkatapos niyang magsalita, tumingin si Carter kay Ada at umalis.Alam ni Ada na pinaaalalahanan siya ni Carter na asikasuhin ang mga pangangailangan ni Shirley nang bumangon sa higaan si Shirley.Hindi napansin ni Shirley ang tingin ni Carter kay Ada, ngunit naramdaman niya na gumanda ang asal ni Ada pag-alis ni Carter.Inutusan pa nga ni Ada ang isang tagapagsilbi na paliguan at bihisan si Shirley. Sa huli, ngumiti pa si Ada noong tinanong niy
Sinadya ni Shirley na sabihin ang mga bagay na iyon sa pag-asang titigil na si Carter sa pagdala sa kanya sa mga medical examination, ngunit sineryoso ni Carter ang mga sinabi niya.Dalawang araw na ginalugad ni Adam ang buong bayan nang mapansin niya na nawawala si Shirley.Habang pinapanood niya si Adam, sumama ang loob ni Cathy.Lumalabas na may plano na si Shirley bago pa siya nagpunta sa Gray Manor.Nag-iwan siya ng sulat para kay Adam na nagsasabing umalis siya dahil hindi na siya interesadong manatili kasama si Adam at ayaw na niya siyang makitang muli.Ngunit, yung totoo, humingi siya ng tulong kay Cathy bago siya umalis ng bahay.Habang pinagmamasdan ni Cathy si Adam na hinahanap si Shirley kung saan-saan, hindi mapakali ang kanyang puso.Kasunod ng dalawang araw ng pag-iisip ng maigi, nagdesisyon si Cathy na sabihin kay Adam ang nalalaman niya.“Adam, pasensya na talaga. Ako ang naglabas kay Shirley.”Aalis na sana ng bahay si Adam upang hanapin ulit si Shirley noong
Bakas ang pagkagulat sa mukha ni Carter noong narinig niya ang mga sinabi ni Adam, ngunit agad din itong naglaho. Ngumiti si Carter at nang-iinsulto siyang sumagot, "Mukhang hindi ka lang umuupo sa clinic mo at nag-eeksperimento, Dr. Brown; pinag-aaralan mo rin ang buhay ng ibang tao.""Hindi ako interesado sa mga ginagawa mo sa buhay mo. Nagkataon lang na may nakita akong mga bagay na hindi kanais-nais at inusisa ko ang mga ito." Ngumiti si Carter, ngunit sa pagkakataong ito, hindi umabot sa mga mata niya ang ngiting ito. Paglipas ng sampung minuto, huminto ang kotse sa Gray Manor.Bumaba sa kotse si Adam at tumakbo siya sa pasilyo kasama si Cathy.Habang kinakabahan si Adam, hindi naman mapakali si Cathy at nakokonsensya rin siya.Siguro ay hindi dapat siya pumayag na magpaiwan si Shirley noong isang araw. Kapag may nangyari kay Shirley, isa siya sa mga dapat sisihin.Subalit, noong pumasok sa mansyon sila Cathy at Adam, nagulat sila nang makita nila si Shirley na nakaupo
Naintindihan ito ng mga bodyguard. Agad silang lumapit at hinila palayo si Adam ng buong lakas.Walang ibang kasama si Adam, kaya sinuntok niya ang isa sa mga bodyguard.Hindi ito nasalag ng bodyguard at tinamaan siya ni Adam. Sa sobrang inis, sinubukan ng bodyguard na bawian si Adam.Sa sobrang galit ni Shirley, sumigaw siya upang pahintuin sila.“Huwag mo siyang sasaktan!”Huminto agad ang bodyguard nang magsalita si Shirley.Nagulat si Adam sa ginawa ni Shirley, ngunit wala siyang oras para pag-isipan ito. Mabilis niyang iniwasan ang isa pang bodyguard at nagpatuloy siya sa pagtulak sa wheelchair ni Shirley.Nang makita nila ito, agad na hinabol ng dalawang bodyguard sila Adam upang pigilan siya.“Huwag niyo siyang hahawakan!” Muli silang pinatigil ni Shirley. Nagsimula siyang makaramdam ng inis. Tumingin siya ng masama kay Carter at nagsalita, “Carter, sabihin mo sa mga tauhan mo na layuan nila sila. Hindi ako aalis, pero kailangan mo silang paalisin.”Mahinahong tumingin
Noong narinig ni Adam ang mga sinabi ni Carter, hindi niya mapigilang mainsulto.“Bakit naman ako magkakaroon ng parehong layunin sa isang taong gaya mo?”“Sigurado ka ba?” Binalik ni Carter ang tanong kay Adam ng nakangiti. “Ayaw mo bang ayusin ang pilat sa mukha ng kapatid mo? Ayaw mo ba siyang makita na makatayo ulit balang araw?”Sandaling natulala si Adam nang marinig niya ang sinabi ni Carter.Yung totoo, hindi niya inasahan na dadalhin siya dito ni Carter dahil dito.Nagulat din si Cathy sa kanyang narinig, ngunit tila makatwiran ito para sa kanya.Noon pa man, naramdaman na ni Cathy na may nararamdaman si Carter para kay Shirley, ngunit nakatago ang mga emosyon niya.Subalit, hindi alam ni Shirley kung ano ang dahilan kung bakit dinala ni Carter sila Adam at Cathy sa Gray Manor. Nasa kwarto na niya si Shirley, nag-iisip siya kung bababa ba siya ulit noong pumasok sa kwarto niya si Ada.Noong nakita ni Ada ang nag-aalalang ekspresyon sa mukha ni Shirley, ngumiti si Ada,
”Tama na ‘tong walang kwetang usapan na ‘to,” Biglang nagsalita si Shirley, “Layuan mo na lang ako. Huwag na huwag mong pagbabalakan ng masama ang batang nasa sinapupunan ko. Kung hindi, ipaparanas ko sayo kung ano ang pakiramdam ng mawalan ng isang binti o ang masira ang mukha mo.”“Pinagbabantaan mo ba ako?” Nagalit si Ada; dumilim at pumangit ang ekspresyon niya. “Sa tingin mo ba magagawa mo na ang anumang gusto mo dahil pinagbubuntis mo ang anak ni Carter? Sinasabi ko sayo, Shirley. Kung gusto kong patayin yang bata sa sinapupunan mo, hindi ko na kakailanganin pang kumilos. Maghintay ka lang!”Galit na galit na binalaan ni Ada si Shirley. Aalis na sana si Ada, ngunit nakatayo si Camille sa tapat ng pintuan ng kwarto.“...” Agad na namutla ang mukha ni Ada. Hindi niya alam ang gagawin niya habang pinagmamasdan niya si Camille na papasok ng kwarto. “Mom.”Tumingin ng masama si Camille kay Ada. “Ano na? Dahil hindi mo kailangang kumilos, kaninong kamay ang gagamitin mo para patayi