Tinapos ni Carter ang kanyang sinasabi ng may malalim na ngiti at naglakad papunta kay Madeline habang hawak ang bolang kristal. Kaagad niyang nakuha ang atensyon ni Madeline at binigay niya ang kanyang utos. “Eveline, tignan mo ang bolang kristal. Simula sa oras na ito, mararamdaman mong kakalama ang iyong katawan. Hindi ka maaapektuhan ng kahit sinoman. Lagi mo lang iisipin na ang lalakeng pinakamamahal mo ay si Carter Gray.” Nang marinig niya ito, kaagad na nagalit si Jeremy. Tinikom niya ang kanyang kamay hanggang sa naging mga kamao ito at hinawakan ang kwelyo ng damit nib Carter. Kinuha niya ang bolang kristal mula sa kamya nito. “Carter, ganito mo ba hinipnotismo ang asawa ko? Ako ang mahal ni Eveline. SA tingin mo ba ay kaya mong lokohin ang asawa ko ng ganito habang buhay?” Mahinang sabi ni Jeremy. Ang mga ugat sa kanyang noo at likuran ng kamay ay bumubukol. Hindi na niya kayang kontrolin ang kanyang emosyon sa mga sandaling yun. Kung kaya lang niya, gusto na niya
Naglakad siya papunta sa balkonahe at nakita niya si Jeremy na nilagpasan ang mga bisita. Naglalakad siya papunta sa may labasan. Hindi inaasahan ni Carter na may ganung kakayahan si Jeremy sa pagtalon. Pero, wala siyang magawa sa ngayon. Muli siyang lumingon pabalik sa kwarto at nakita niya si Madeline na natutulog pa rin. Tinignan niya ang bolang kristal na hawak niya at naglakad ng dahan dahan papunta sa kama para gisingin si Madeline. Pagkatapos minulat ni Madeline ang kanyang mga mata, sandali itong nagmukhang walang alam. Nalilito siya at hindi alam ang nangyayari sa paligid na para bang isa siyang bata. Pagkalipas ng ilang sandali, bumalik na siya sa dati. “Nakita ko si Jeremy na pumunta dito,” sinabi ni Madeline ang nilalaman ng kanyang puso. Tumango si Carter. “Nandito nga siya. Sinubukan niyang tangayin kang muli, pero naitaboy ko na siya.” Napasimangot si Madeline ng marinig niya ito. “Nakakairita talaga siya.” “Hindi ko na hahayaan na gambalain ka pa niya m
Biglaan na lang itong nangyari na kahit si Carter ay hindi inaasahan na mangyayari ang bagay na ito. Kaagad siyang lumapit sa may kama at tinapik ang pisngi ni Madeline. “Eveline, Eveline!” Paulit ulit na sinigaw ni Carter, pero hindi kumibo si Madeline. Hindi sigurado sa kung ano ang nangyari o dahilan kung bakit hinimatay si Madeline, kaagad na tinawag ni Carter ang kanilang family doctor. Hinihintay ni Camille sila Carter at Madeline na bumaba nang biglang, narinig niya ang balita na hinimatay si Madeline. Mabilis siyang naglakad pabalik sa kwarto at nakita niya na ang doktor ay kakatapos lang na tignan si Madeline. “Anong nangyari? Paano nangyari na hinimatay na lang siya bigla?” Hindi mapakaling tanong ni Camille. Pagkatapos siyang matignan ng doktor, sumimangot ito na may namomoblemang tingin sa mukha nito. “Pagkatapos ko siyang tignan, si Miss Montgomery ay wala namang problema. Normal lang naman ang presyon ng kanyang dugo. Marahil ito ay dahil sa hypoxia na dulot
Dumaan sa mukha ni Ada ang malamig na tingin ni Carter. “Pwede ka na ring umuwi.” “...”Tinikom ng mahigpit ni Ada ang kanyang bibig. Kahit na nagdadalawang-isip pa siya, wala na siyang ibang pagpipilian. At kaya, ang magagawa na lang niya ay magpanggap na maging isang makatwiran na tao at nag-aalalang sinabi kay Camille.“Aunty Cammy, uuwi na po ako. Masyado kang naging abala itong buong araw na ito. Pakiusap magpahinga ka ng maaga.” Kumaway si Camille. “Sige na umuwi kana.” Hindi na nangahas pa si Ada na magsalita pa at umalis na lang kaagad. “Wala pa rin ba siyang malay?” Medyo hindi natutuwa ang boses ni Camille. Tumango si Carter. “Baka masyado siyang naging tensyonado nitong mga nakaraang araw, kaya siya nagkaganito.” “Meron na ba talaga siyang tatong anak sa Jeremy na yun?” Biglang binago ni Camille ang usapan, pero kalmado pa rin si Carter. “Wala akong pakialam kung gaano karami pa ang naging anak niya.” “... W-Wala kang pakialam?” Nagulat si Camille at napa
Kaagad na binuksan ni Madeline ang ilaw ng silid, at sa isang tingin lang, nakita niya ang dugo na umaagos palabas sa kaliwang bukong bukong ni Jeremy. May sugat siya.Mukhang malubha ang natamo niyang sugat. Tinignan ni Jeremy ang nagdudugo niyang sugat sa kanyang bukong bukong. Kahit na hindi magandang pakiramdaman, tiniis niya ang sakit para lang makabalik siya kay Madeline. “Linnie, hindi ako pwedeng manood lang habang ikakasal ka sa ibang lalake. Kailangan kitang maitakas dito ngayon.” Ang tingin ni Madeline ay sandaling nanatili sa sugatang bukong bukong ni Jeremy, pagkatapos ay tiniaas niya ang kanyang matatag at matapang na tingin. “Hindi ako aalis.” Determinado pa rin siya. “Jeremy, para sa dati nating relasyon bilang mag-asawa, bibigyan kita ng tiyansa na umalis ngayon. Mas maganda kung hindi mo ibabato ang sarili mo sa patibong na ito, naiintindihan mo ba?” Tinitigan niya ang lalong nasasaktan at nangungulilang mga mata ni Jeremy. “Umalis ka na ngayon din.”
Ang reaksyon an ito mula kay Madeline ay parang lunas sa kanyang sugat. Bigla na lang, naramdaman ni Jeremy na ayos lang na nasaktan siya. Natural niyang itinaas ang kanyang kamay, at ang malamig niyang mga daliri ay dumampi sa pisngi ni Madeline. Huminto si Madeline. Hindi sya pumalag. Sa halip, binilisan lang niya ang kanyang paggalaw para balutan ng gasa ang sugat ni Jeremy sa bukong bukong bago niya itinabi nag first aid kit. “Sumama ka sa akin.” Tumayos iya habang nagsasalita. Sa ilalim ng liwanag ng buwan, madali niyang nahanap ang pinto. Naunawaan ni Jeremy kung ano ang ibig sabihin ni Madeline. Tutulungan siya nitong makatakas. Kahit na malamig at walang emosyon ang ekspresyon ni Madeline sa sandaling yun, hindi na ganun ang naiisip ni Jeremy. Nilagpasan ni Madeline ang mga lugar na kung saan madadaanan ng mga gising pa na katulong at dinala niya si Jeremy sa pintuan sa likod. “Umalis ka na.” Malamig pa rin at desidido ang ugali nito. Masunurin na tumango si J
Nang marinig niya ito, panandalian na nanigas ang mga mata ni Madeline. Tinitigan niya ang mga malalim na nakangiting mga mata sa kanyang harapan, at bigla, isang nakakapanginig na pakiramdam ang gumapang mula sa kanyang mga talampakan. Ang lalakeng ito ay nakita na ang kanyang pag-arte, pero kalmado pa rin ito. Nang makita niya na tahimik lang si Madeline at mukhan hindi nito itatago o dedepensahan ang sarili niya, nagkaroon ng bahid ng tuwa ang mata ni Carter. “Pwede mo bangs abihin sa akin kung kailan ito nangyari?” Marahan na tanong ni Carter, “Kailan pa nasira ang aking hipnotismo?” Binago ni Madeline ang maamo niyang ugali na meron siya kanina. Sa sandaling ito, ang kanyang mga mata ay matalas at kahit pati ang kanyang tono ay biglang nagbago at naging magaspang. “Kung ganun ay pwede mo rin bang sabihin sa akin kung ano ba ang balak mo kaya mo ginawa ito? Bakit nangongolekta ka ng impormasyon tungkol sa aking asawa at bakit mo gusto akong ihipnotismo para lang para la
"Masusunod po, Mr. Carter," mabilis na sumagot ang isa sa mga katulong at naglakad papunta sa tabi ni Madeline. Tinignan ni Madeline si Carter na kalmadong pa rin hanggang sa mga oras na yun at sa mga malalaking bodyguard na katabi niya. Wala na siyang ibang magagawa king hindi ang bumalik sa kanyang kwarto. Nang makabalik na siya, tinignan ni Madeline ang natitirang bakas ng dugo sa lapag. Nang maalala niya si Jeremy na dumudugo sa sakit kanina, sumakit ang puso niya. “Jeremy…” Ginalaw ni Madeline ang wedding ring sa palasingsingan niya. Nang maisip niya ang malamig na pakikitungo niya kay Jeremy noon, lalo siyang nahiya. Klik. Muling bumukas ang pinto. Tumingin sa taas si Madeline at nakita si Carter na hawak ang pihitan nang habang nakatayo ito sa tapat ng kwarto. “Gaganapin ang kasal bukas tulad ng inaasahan. Umaasa akong patuloy na susunod sa akin si Ms. Montgomery. Tingin ko gusto mong makitang makaalis nang ligtas ng St. Piaf si Jeremy.” Pagkatapos niyang sabih
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si