Hindi niya alam kung nasaan siya. Noong magising siya, nakita niya na nakatayo sa harap niya si Meredith habang tinitingnan siya ng masama. "Gising ka na pala? Akala ko patay ka na e. Nakakabagot 'to kung patay ka na." Suminghal si Meredith at umupo. Pagkatapos, hinablot niya ang mukha ni Madeline. Habang tinitingnan niya ang sugatan ngunit magandang mukha ni Madeline, napuno ng galit at inggit ang mga mata ni Meredith. "Madeline, masyado mitang minaliit. Kahit na ganyan na ang itsura mo, nakakapang-akit ka pa rin ng mga lalaki!" Hinablot niya ang sugat ni Madeline na nagsisimula pa lang maghilom. "Paano mo inakit si Jeremy? Gamit ng mga nakakaawa mong mata?" Sa wakas ay naintindihan na ni Madeline kung bakit ito ginagawa ni Meredith dahil sa narinig niya. Nalaman ni Meredith na magkasama sila ni Jeremy kagabi. Dagdag pa dito, naiisip ni Meredith ang itsura nilang dalawa na magkayakap sa kama. Suminghal siya at humalakhak ng malakas. Nang-iinsulto ang kanyang pagtawa at k
Dahil sa epekto ng tranquilizer, hindi alam ni Madeline kung gaano katagal siyang walang malay. Noong magising siya, manhid ang pakiramdam ng kanyang braso. Pagkatapos, nakaramdam siya ng matinding sakit sa kanyang mga mata. Dahandahan niyang minulat ang kanyang mga mata at napansin niya na nanlalabo ang paningin niya. Halos wala na nga siyang makita.Bangungot lang ba ang nangyari? Noong maalala niya ang sinabi ni Meredith bago siya mawalan ng malay, mabilis na umupo si Madeline at binalewala ang kanyang mga sugat. Kinapa-kapa ni Madeline ang sahig sa gitna ng kadiliman. Yung larawan… Ang larawan ng anak niya! Nagsimulang siyang hanapin ang larawan sa dilim. Subalit, wala siyang nakita o naramdaman na kahit ano. Kinuha niya ang phone niya mula sa kanyang bulsa at nagnadali siyang buksan ang screen nito. Subalit, hindi nagbukas ang screen nito. Naubusan kaya 'to ng baterya? Habang nag-iisip-isip siya, nakapa niya ang isang bagay na parang isang card. Sigurado siya na i
Pagkaalis niya sa estasyon ng pulis, napangiti si Madeline. Sa wakas ay pagbabayaran na ni Meredith ang krimeng ginawa niya. Kapag nalaman nila na dugo ni Brittany ang nasa hikaw, hindi na maitatanggi pa ni Meredith ang ginawa niya. Naghintay si Madeline na makatanggap siya ng balita mula sa mga pulis, pero wala pa rin siyang natanggap pagkalipas ng dalawang araw. Hindi na siya makapaghintay, kaya muli siyang pumunta sa estasyon ng mga pulis. Subalit, nakasalubong niya sila Meredith at Jeremy sa tapat ng estasyon. Hindi makita ni Madeline kung sino sila mula sa malayo. Hawak niya ang isang payong habang nakatayo siya sa gitna ng ulan. Naririnig lamang niya ang boses ni Meredith mula sa malayo. "Jeremy, bakit ba ayaw akong tigilan ni Madeline? Magiging masaya lang ba siya kapag patay na ako?" Pagkatapos iyong sabihin ni Meredith, nakita niya si Madeline. Maririnig ang kanyang pagkagulat sa kanyang boses. "Maddie?" Sinubukang imulat ni Madeline ang kanyang mga mata, pagkata
Lalong lumakas ang ulan habang nakaluhod si Madeline sa lupa. Natataranta siyang nangapa sa paligid niya. Dumaan ang ilang sasakyan sa tapat ni Madeline at paulit-ulit siyang natalsikan ng tubig. Subalit, hindi pa rin niya mahanap ang payong niya. Paaandarin na sana ni Jeremy ang sasakyan, ngunit hindi niya mapigilang tumingin sa rearview mirror. Napansin ito ni Meredith at agad niyang kinuha ang atensyon ni Jeremy. "Jeremy, tara na. Ipapatingin pa natin sa doktor yung mukha ni Jack." Lumingon si Jeremy. "Huwag kang mag-alala, hindi magkakapeklat sa mukha si Jack." "Hindi ko inasahan na magagalit ng ganito si Maddie sakin. Hindi ko rin inakala na uupa si papa ng mga tao para sugatan yung mukha ni Madeline para lang maiganti kami ni Jack." ang sabi ni Meredith. "Jeremy, hindi ka naman siguro magagalit sa papa ko, di ba?" "Loko ka, bakit naman ako magagalit sa kanya?" Ngumiti si Jeremy. Muli siyang tumingin sa rearview mirror. Nakita niyang tumayo si Madeline nang mahanap
Naging mas malamig ang mukha ni Jeremy. "Madeline, sinasabi ko sayo na pirmahan mo ang mga papeles." "Di ko yan gagawin," sinabi ni Madeline habang may kakaibang kalmadong tono. Nakita ni Jeremy si Madeline na nakaupo sa harap niya habang walang kibo at nakatingin sa malayo ang mga mata nito. Di ito tumingin sa mata niya kahit isang beses. Naramdaman ni Jeremy na bumubugso ang galit sa kanyang dibdib. "Madeline, wag mong sinusubok ang pasensya ko. Alam mo ang magiging kapalit niyan." Nang harapan siya ng pagbabanta at pagbabala, walang takot sa mukha si Madeline. Sa halip ay ngumiti pa ito. "Jeremy, huling beses ko na itong sasabihin sayo. Di ko pipirmahan ang divorce papers mo. Kung gusto mong pakasalan si Meredith, sige lang. Pagkatapos hintayin mo na lang ako na kasuhan ka ng bigamy.""Madeline Crawford!" Galit na galit si Jeremy. "Huling beses na din kitang tatanungin. Pipirmahan mo ba o hindi?" "Hindi!" Matindig na sinabi ni Madeline. Nanlamig ang mukha ni Jeremy. Nan
Pagkatapos niyang sabihin ito, nakaramdam si Madeline ng init sa likod ng kanyang kamay. Mahigpit na hinawakan ni Jeremy ang kanyang kamay at pwinersa siya na isulat ang kanyang pangalan na 'Madeline Crawford' sa huling pahina. Pangalan niya ito ngunit sulat-kamay ni Jeremy. Pagkatapos ni Jeremy, tinabig niya palayo ang kamay ni Madeline at kinuha ang mga papeles. Tinignan niya ang pangalan sa papel at nakaramdam siya ng pagkabahala sa kanyang puso. Di lang siya hindi mapanatag, nakaramdam din siya ng matinding bigat na dumidiin sa kanya. Tumingin siya sa baba at tinignan si Madeline na nasa sahig pa rin. Maputla ang mukha niya at may luha sa kanyang mga mata. Bukod pa dito, may dugo sa labi niya na tila ba kinagat niya nang malakas ang kanyang labi. Balisa at nakakaawa siyang tingnan. Sumimangot si Jeremy. "Madeline, may hiling ka ba?" "500,000 dollars," walang alinlangan sagot ni Madeline. Pagkatapos marinig ni Jeremy ito, nanghahamak siyang nangutya. "Mukhang handa ka
Hinigpitan ni Jeremy lalo ang hawak sa manibela. Nagsimula siyang maghinala kung may problema ba sa mata niya. Subalit, halatang si Madeline ang may problema sa mga mata nito. Bulag siya. Talagang bulag siya. Di siya nagbibiro noong sinabi niya na nahihirapan siyang pirmahan ang divorce paper. Totoo iyon. Subalit, maayos naman siya kanina. Bakit bulag na siya ngayon? Nanood si Jeremy habang gumagapang si Madeline sa lapag na may hinahanap at lumuluha. Pakiramdam niya na kakapusin siya ng hininga. Bumibigat ang niyebe at nagsimula na ding bumuhos ang ulan. Umalis na ang mga tao sa paligid niya, at nawalan ng tao ang kalye. Subalit, may hinahanap pa rin si Madeline. Umiiyak siya. Labis siyang nababahala, mukhang isang batang nawalan ng paborito nitong laruan. Malungkot na lumabas ng kotse si Jeremy. Unti-unti siyang lumapit kay Madeline at kakaiba ang bigat ng mga hakbang niya. Subalit, di nito napansin ang presensya niya. Nasa lapag pa rin ang payat nitong katawan ha
Nang marinig ang boses niya, inilayo ni Jeremy ang kanyang kamay. Sa isang iglap, wala nang hawak ang kamay ni Meredith nang huminto ang saya sa mukha niya. Kasunod nito ay gumuho ang ekspresyon niya. Tinignan ng lahat ang pinanggalingan ng boses at nakita ang isang maliit na katawan. Ito ay si Madeline. Suot niya ang isang simple at eleganteng bestida. May kaunting makeup siya sa kanyang mukha. Sa kabila ng mga peklat sa kanyang mukha, maganda pa rin siya at parang lumabas siya sa isang larawan. Natukoy ng lahat na ito ay si Madeline. Siya ang dating asawa ni Jeremy. Subalit walang nakakahalata na bulag siya. Pinilit niya ang kanyang sarili na maglakad papunta sa destinasyon niya. Sinasalubong na ng katawan niya ang yakap ni kamatayan, ngunit naglalakad siya sa kabila ng hirap. Pinanood ni Jeremy si Madeline na dahan-dahang lumapit sa kanya. Pinipilit niya na tumingin sa kga mata ni Madeline, ngunit walang pokus sa mga kata nito. Di na niya mahahanap ang nag-aapoy na pag