Nang marinig ni Ava ang boses niya, para bang nakuryente siya at hindi kumilos. Tok, tok. Kumatok siyang muli sa pinto. "Ava, nandiyan ka ba?" Marahang pumasok sa kanyang tainga ang boses ni Daniel. Nangiwi ang puso ni Ava at lalo siyang hindi mapakali. Ang lalaking kanyang minahal ay nakatayo sa labas ng pinto, pero siya… "Ava, kagabi…" "Dan, m-masyado akong maraming nainom kagabi. Medyo pagod pa ako at parang gusto kong matulog," pinigilan ni Ava ang kanyang emosyon ay pinigilan si Daniel habang nagpanggap siyang kalmado. Sa labas ng pinto, natagalan si Daniel na makasagot. Parang malungkot ang kanyang boses. "Magpahinga kang mabuti." "Salamat, Dan," sagot ni Ava. Nakasuot ng pantulog si Ava nang niyakap niya nang mahigpit ang kanyang katawan habang nakatulala niyang tinignan ang pinto. Pagkatapos niyang tumayo ng ilang sandali, mabagal na naglakad si Ava papunta sa pinto. Gusto niyang makita ang likod ni Daniel pero hindi niya inasahan na makikita niya siya sa sandal
Bumilis ang tibok ng kanyang puso, pagkatapos ay kaagad niyang tinawagan si Madeline. Doon lang niya nalaman na inutusan niya si Daniel na ihatid siya pauwi kagabi. Sa halip na magising siya sa bahay ay nagising siya sa hotel. Hindi niya maalala ang kahit na anong nangyari sa pagitan ng mga oras na iyon. Ang tanging naalala niya lang ay nagising siya katabi ng isang lalaki. Hindi man lang niya nakita kung anong itsura ng lalaki. 'Posible kaya na nakita ni Dan ang nangyari? 'Nakita kaya niya kami ng lalaki na…' Pakiramdam ni Ava ay sasabog ang kanyang ulo nang bigla na lang ay tumunog muli ang doorbell. Akala niya ay si Daniel ang bumalik pero nang binuksan niya ang pinto, nakita niya ang taong hindi niya gustong makita… Hindi nakatulog si Madeline kagabi. Tumayo siya nang maaga, pinakain ang sanggol, at naghanda ng agahan para kay Ryan. Pagkaalis ni Ryan, dinala niya ang mga bata sa Whitman Manor. Hindi pa rin nakakapagsalita si Lilian kaya sinasamahan ko Jackson ang
Narinig nina Jeremy at ng lalaking nakaupo sa tapat niya ang tunog. Sabay silang lumingon. Nang makita niya si Madeline na nakaupo sa may hagdan habang hawak ang umiiyak na si Lilian ay sobrang nagulat si Jeremy. Mabilis siyang humakbang at gustong patahanin ang bata pero pinigilan siya ng lalaki. Umiling ang lalaki kay Jeremy at binigyan siya ng ideya gamit ng kanyang mga mata. Pagkatapos ay tumalikod siya at naglakad papunta sa kabilang pinto. "Wag kang umiyak Lilian. Bad balloon! Tignan mo, ayos lang ang lahat. Tahan na, wag ka nang umiyak." Malungkot na niyakap ni Madeline ang maliit na bata. Ngunit hindi huminto si Lilian sa pag-iyak. Maliban sa pag-iyak, hindi gumawa ng ibang tunog si Lilian. Tinignan ni Jeremy ang munting prinsesa na tumutulo ang luha sa kanyang pisngi na para bang ulan. Sumakit ang kanyang puso sa kanyang nakita. Ngunit wala siyang ibang magawa kundi malamig na lumapit sa kanila. "Eveline, sinusundan mo ba ako?" Tinaas ni Madeline ang kanyang mata
Gusto niya itong ipa-laboratory test. Sa sandaling makaalis si Jeremy sa cafe, nakatanggap siya ng tawag mula kay Lana na nagtanong kung nasaan siya. Simple niyang sinabi na bumibili siya ng regalo para sa kanya at naloko siya. Dalawampung minuto ang lumipas, bumalik si Jeremy sa villa ni Lana na may dalang isang box ng chocolate ba binili niya sa daan. Sa sandaling makapasok siya ng kwarto, narinig niya ang hindi natutuwang boses ni Yorick na nagtanong, "Sinabi ko na sa'yo na bumalik ka na ng F Country. Bakit nandito ka pa?" "Yorick Johnson, kapatid mo ko. Bakit mo ko tinatrato ng ganito nang dahil lang kay Eveline?" Hindi natutuwang ngumisi si Lana habang nakaupo siya sa sofa. Nagsindi siya ng sigarilyo at bumuga ng maraming usok na para bang isang lady gangster boss. "Yorick Johnson, interesado ako. Sino ang lalaking pumipigil sa'yo na saktan si Eveline?" Walang pakialam si Yorick kung gaano kabastos siyang kausapin ni Lana ngayon na ginamit pa niya ang buo niyang pangal
Nang marinig ni Lana ang sinabi ni Jeremy, biglang nanigas ang kanyang ngiti at isang bakas ng pagkalito ang dumaloy sa kanyang mga mata. "Jeremy?"Nakita ni Jeremy ang pagbabago sa natatarantang ekspresyon ni Lana at kuntento siyang ngumiti.Dahan-dahan niyang sinaksak ang USB sa computer. Binuksan niya ang files at kinopya ang lahat ng nasa loob nito. Kinakabahang lumapit si Lana. "Jeremy, anong ibig sabihin mo roon?" Sumagot si Jeremy nang hindi tumitingin sa kanya, "Gusto ko lang makita ang reaksyon mo." "Ang reaksyon ko?" Hindi ito naintindihan ni Lana at nagpatuloy na makinig sa paliwanag ni Jeremy. "Nasa mga kamay mo ang buhay ko, at binigay mo sa'kin ang pinakaimportanteng bagay na gawin. Ngayon, hindi na tayo mabubuhay nang wala ang isa't-isa, tama?" Nang marinig ni Lana ang kanyang sagot, kaagad na naging saya ang kanyang kalungkutan. Isang nahihiyang ngiti ang lumitaw sa kanyang mukha. "Jeremy, hindi ko na naisip na gagawa ka ng ganito katamis na biro. Natakot
"Linnie, sana kaya kitang yakapin ngayon." 'Pero mukhang hindi na ako mabibigyan ng isa pang pagkakataon na tumayong muli sa harapan mo.' ...Pag-alis ni Lana sa Whitman Corporation, sobra siyang nahilo sa sandaling makasakay siya sa kotse. Nagpunta siya sa ospital para magpasuri at hindi niya inaasahang malaman na buntis siya mula sa resulta ng mga pagsusuri. Sobrang natuwa si Lana. Gusto niyang tawagan kaagad si Jeremy para sabihin sa kanya ang magandang balita, pero pagkatapos niya itong pag-isipan, inikot niya ang manibela at pinaandar ang kotse papunta sa gate ng Whitman Manor bago pumasok. Nakaupo si Karen sa sala habang inaalagaan ang maliit na sanggol. Nakaupo si Jackson sa tabi ni pudding at tumutulong sa pag-aalaga sa kanya. Bigla na lang, nakita ng bilugang mga mata ni Jackson ang hindi imbitadong bisita na si Lana. Nakilala siya ni Jackson. Kinuha niya ang mansanas na nasa fruit bowl at binato ito kay Lana nang may seryosong mukha. "Masama ka." Mabilis itong na
Bumagsak sa lapag si Lana. Dahil nakasuot siya ng isang mini dress, nakitang dumaloy ang dugo mula sa ilalim. "Aray!" Kumunot ang noo ni Lana sa sakit at tinuro si Madeline na nasa phone. Mabangis siyang nagsabi, "Eveline, ikaw ang may gawa nito! Kapag may nangyari sa anak ko, dudurugin ko ang mga b*stardo mong anak! Aray…" Lumapit si Madeline kay Lana nang may malamig na mukha. Nang may mala-reynang aura, tinitigan niya si Lana na namamaluktot sa lapag. Bigla niyang iniunat ang kanyang kamay para hilahin ang kwelyo ni Lana. Matalim pa rin ang kanyang titig. "Kung hindi lang dahil sa inosenteng batang to, hindi sana ako tatawag ng ambulansya para sa isang taong kagaya mo. Isang trahedya para sa batang to na ikaw ang ina niya. Sa isang nanay na kagaya mo, hindi magiging masaya and anak mo!" "Eveline, ikaw…" Galit at nasasaktan si Lana. Gusto niyang lumaban pero wala siyang lakas. Gustong makita ni Jeremy ang mga bata at si Madeline sa pinakahuling pagkakataon kaya bumalik si
Tinignan niya ang lalaking tumulak sa kanya para ipagtanggol si Lana at para bang dinurog ng mga kamay ang kanyang puso. "Mommy!" Nag-aalalang tumakbo si Jackson kay Madeline at sinundan ito ni Lilian. Kahit na masakit ang tiyan ni Lana ay nagawa niyang ngumiti. Nagmadaling lumapit si Karen kay Jeremy. "Anong ginagawa mo, Jeremy? Paano mo nagawang itulak si Eveline nang ganito?" Walang pakialam ang mga mata ni Jeremy. Tinulak niyang muli si Madeline. "Bakit di ko siya itutulak? Pinadugo niya ang nobya ko. Hindi naman malakas ang pagkakatulak ko sa kanya.""Nobya mo? Ginamit ka ng malanding to para patayin ang mga magulang ni Eveline at paghiwalayin kayong dalawa! Bakit ka sumama sa ganitong klaseng tao at hayaan siyang ipagbuntis ang anak mo?!" Hindi maintindihan ni Karen ang pagbabago sa ugali ni Jeremy. "Jeremy, paano mo nagawa to kay Eveline?" "Bakit hindi?" Ngumisi si Jeremy. "Kasal na siya kay Ryan. Siya na si Mrs. Jones ngayon. Wala na siyang kaugnayan sa'kin. Kung gan
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si