Splash, splash! Nagpupumiglas si Lilian sa tubig. Samantala, nakatayo si Lana sa tabi ng pool at natutuwa sa nakikita niya. Pinanood niya si Lilian na unti-unting huminto sa kanyang pagkilos at dahan-dahang lumubog sa ilalim ng pool. Pagkatapos ay nanigarilyo si Lana, ang kanyang mga mata ay mas lalong naging baliw at nakuntento. "Eveline, mukhang malapit ko nang makita kung anong itsura mo kapag nagdurusa ka sa sakit."Ngumiti si Lana sabay tumalikod at lumabas. Balak niyang iligpit ang bangkay ni Lilian pagbalik niya. Nakarinig ng mga kakaibang tunog si Fabian na lumabas ng bahay para sagutin ang kanyang phone. Naglakad siya papunta sa pool kung saan nanggagaling ang tunog. Noong una, akala niya ay isa itong ibon na pumapagaspas sa swimming pool, pero nang tinitigan niya itong maigi, nalaman niya na isa pala itong bata! Hindi niya alam kung bakit may bata sa tubig. Nagmadali siya at tumalon sa tubig nang walang pag-aalinlangan. Nang makita niya na ang batang babae ay s
Makatwirang sumagot si Fabian. "Nakababata ko tong kapatid. Sino ang hindi naligo kasama ng kuya nila noong mga bata sila? Anong masama sa pagtingin?! At saka, pinapalitan ko lang ng damit si Lily. Hindi yon bastos kagaya ng iniisip ninyo!" Nagtakip ng bibig si Earl at Red at tumawa nang marinig iyon. Sa loob ng kwarto, seryoso si Fabian sa pagpapalit ng damit ni Lily. Sinabihan pa niya sina Earl at Red ba pumunta kaagad sa mall para bumili ng mga damit habang marahan niyang pinapatuyo ang buhok ni Lily at pinunasan ang kanyang mukha. Nang makita niyang unti-unting bumabalik ang kulay sa mukha ng bata ay dahan-dahang lumitaw ang isang ngiti sa mukha ni Fabian. "Kapag nandito ako, tiyak na magiging ayos lang si Lilian. Nangako siya pero kakaiba kung paano napunta si Lily sa pool sa kanilang bahay. Kahit na wala siyang talino para sa negosyo hindi gaya ni Yorick, hindi rin siya tanga. Kaagad niyang naisip si Lana at nagpasyang pagpaliwanagin si Lana pagkatapos magising ni L
Nandidiring tinignan ni Jeremy ang likod ni Lana at naiinis na bumaba ng kotse para sundan siya. "Ang sweet naman!" May pangungutya ang tono ni Lana kina Madeline at Ryan. Bumitaw si Madeline sa yakap ni Ryan. Nang tumingin siya kay Lana, nakita niya rin si Jeremy na nakasunod kay Lana. Ang kanyang mga luhaang mata ay naging matalim at mayroong malamig na kinang sa mga ito. Ngunit hindi na gustong magsayang ni Madeline ng oras. Lumingon siya kay Ryan at nagsabing, "Rye, pumunta tayo sa police station." "Sige." Tumango si Ryan at humakbang para hawakan ang kamay ni Madeline. Sandaling napahinto si Madeline nang maramdaman niya ang mainit na palad ni Ryan pero hindi siya bumitaw. Kahit na madilim na ang gabi ay nakita pa rin niya ang mga luha sa mata ni Madeline. 'Umiyak siya. 'Bakit siya umiyak?' Maingat niyang inisip. Nang makita niyang ihahatid na ni Ryan si Madeline paalis, binuksan ni zherrny ang kanyang bibig at nagpanggap na nang-iinis, "Mr. Jones, hindi ba
Inapakan ni Lana ang preno nang marinig niya ito. Tinignan niya ang gwapo at malamig na lalaki nang may pananabik at antisipasyon. "Jeremy, totoo ba ang sinabi mo?" "Sa tingin mo ba peke to? Kahit na sa kung paano kita tratuhin, hindi mo pa rin nararamdaman?" Simpleng tanong ni Jeremy. Nag-isip sandali si Lana at wala na siyang pagdududa. "Kung ganon, Jeremy, kahit na may mangyari sa anak ninyo ni Madeline, wala ka nang pakialam?" Tahimik na tinago ni Jeremy ang lungkot sa kanyang mga mata. "Sinabi ko na sa'yo, ikaw lang ang mahalaga sa'kin ngayon." "Kung ganon, magaling." Ngumiti si Lana sabay nagsabing, "Hindi inaasahang nakasalubong ng kasamahan ko ang anak na babae ni Eveline at nairita siya sa bata kaya pinatahimik niya siya." Biglang sumara ang mga kamay ni Jeremy, pinipigilan niya ang kanyang mga emosyon. "Anong ibig sabihin mo sa 'pinatahimik'?" "Nagkusa siya na lunurin ang bata." Itinikom ni Jeremy ang kanyang mga kamao nang marinig niya ito. Nasisiraan na siya
Tatapusin na sana ni Jeremy si Lana nang marinig niya si Felipe na galit na nagmumura. Maganda ang timpla ni Lana pero pinagalitan siya kaagad ni Fabian sa sandaling makapasok siya ng bagay. Nanigas ang kanyang ekspresyon. Bubuksan na sana niya ang kanyang bibig para sumagot nang makita niya si Fabian na karga ang ligtas na si Lilian sa kanyang mga braso.Nakita rin ni Jeremy si Lilian. Ang kanyang sugatang puso na nagkabutas-butas na ay kaagad na naghilom. ‘Lillian.'Ang munti kong prinsesa. 'Ayos ka lang pala. Buti naman! 'Natatakot si Daddy na baka may nangyaring masama sa'yo. Kapag nasaktan ka, talagang masisira ba kami ng nanay mo.' Tahimik na nasa isip ni Jeremy, pagkatapos ay narinig niya si Fabian na pagalitan muli si Lana. "May inutusan ka para kidnapin si Lilian, tama? Binato mo sa pool ang bata nang walang pakialam kung mamatay ba siya o mabubuhay. Tao ka pa ba?" "Fabian Johnson! Manahimik ka!" Sobrang nagalit si Lana. "Kailan ko kinidnap ang batang to? Wag k
"Lana, wala akong kapatid na kagaya mo!" Kinarga ni Fabian si Lilian, tumalikod, at naglakad papunta sa garahe. Si Lilian na nasa kanyang mga braso ay nanatiling nakatining kay Jeremy na hindi siya pinapansin. Kumurap ang kanyang mga bilugan at inosenteng mata pero unti-unti itong nagdilim at pumikit. Tinignan ni Jeremy si Lilian na dinadala palayo mula sa gilid ng kanyang paningin. Sigurado siya na hindi sasaktan ni Fabian si Lilian. Bumulong siya ng libo-libong paghingi ng tawad sa loob niya pero hindi niya mapawala ang sakit sa kanyang puso. Siya ang nag-iisa nilang prinsesa ni Madeline pero hindi man lang niya matulungan ang kanyang pinakamamahal na munting prinsesa nang matumba siya sa harapan niya. Anong klaseng ama siya? Kababalik pa lang ni Madeline at Ryan sa Whitman Manor mula sa istasyon ng pulis. Nag-aalala pa rin sila tungkol sa kinaroroonan ni Lilian nang makita nila ang isang sports car na nakaparada sa may pintuan. Tinitigan niya ito at nakita niya si
Naalala ni Madeline ang sigarilyong kinuha niya mula sa kahon ni Jeremy noon. Kinuha niya ang sigarilyo upang alamin ang mga nilalaman nito. Subalit, sunod-sunod ang mga pangyayari kasunod nito. Namatay ang mga magulang niya, at si Jeremy ang naging dahilan ng pagkamatay nila. Napuno siya ng poot at paghihinagpis, at tuluyan niyang nakalimutan ang tungkol sa sigarilyo. Pagkaalis nila Fabian at Ryan, bumalik sa kwarto si Madeline upang bantayan si Lillian. Noong maisip niya ang tungkol sa kagustuhan ni Lillian na kargahin siya ni Jeremy pagkatapos niyang madapa ngunit hindi man lang siya pinansin ni Jeremy, malamang ay nalungkot ng husto ang bata. Kahit masyado pang bata si Lillian at hindi pa niya masabi ng maayos ang mga saloobin niya, mararamdaman pa rin niya na ayaw sa kanya ni Jeremy. Lalong naghinala si Madeline. 'Paano naging ganun kasama ang isang tao? Nasa sigarilyo siguro ang sagot.' Buong gabing sinamahan ni Madeline si Lillian at hindi niya namalayan na nakatul
Naglakad si Madeline palapit kay Jeremy. Tanging na kay Jeremy lang ang atensyon niya. Hindi alam ni Jeremy kung bakit siya pinuntahan ni Madeline, ngunit masaya siyang makita si Madeline.Yung nga lang, noong oras na makalapit si Madeline kay Jeremy, tinaas niya ang kanyang kamay at sinampal niya ng malakas si Jeremy. Nagulat si Jeremy. Nagulat ang lahat sa nangyari. Natahimik silang lahat at walang kahit na anong tunog ang maririnig sa buong conference room. Nang makita niya ang nangyari, natulala rin si Ken sa loob ng ilang sandali. Pagkatapos, agad niyang pinakiusapan ang lahat na lumabas ng conference room bago siya sumunod sa kanila. Sinara niya ang pinto paglabas niya. Sa isang iglap, tanging si Madeline at Jeremy lang ang naiwan sa conference room. Hinawakan ni Jeremy ang kanyang pisngi. Pagkatapos ay tumayo siya at tumingin sa galit na galit na Madeline. Matalim din ang tingin sa kanya ni Madeline. "Ms. Montgomery, sinabi ko na sayo noon na ayaw na kitang makita