Gumasgas ang kanto ng talaarawan sa hindi pa gumagaling na sugat sa kanyang mukha at mayroong bugso ng sakit bago muling tumulo ang dugo. Subalit hindi ito napansin ni Jeremy. Dinaanan siya nito at tumama sa payat na katawan ni Madeline ang malapad nitong balikat at sa isang iglap, bumagsak siya sa tabi ng kama. Sa harap niya, ang nakabuklat na talaarawan na nilaglag ni Jeremy. Tumingin pababa si Madeline at nakita niya ang mga salitang isinulat niya. "Jez, sa wakas nakita na kitang muli…" Tinignan ni Madeline ang mga salitang nakasulat sa pahina ng talaarawan at tinawanan niya ang kanyang sarili. Tumatawa nang tumatawa hanggang sa msgsimulang kusang tumulo ang mga luha mula sa kanyang mata. Tumulo sa dumudugong sugat ang mainit na tubig, kasama ng kurba ng baba, at sa huli humalo sa patak ng dugo, pumatak sa salita sa diary. Jez… Ang dati niyang Jez ay namatay na sa puso niya. Ang mahinhin na sikat ng araw, ang lalaking nagsabi na gusto siyang makasama habambuhay, ay tulu
Lumalabas na ito ay ang asawa ni Eloise, si Sean Montgomery. Nang tignan ang matangkad at matikas nitong likod, nakaramdam si Madeline ng lungkot at pighati sa kanyang puso. Ginusto niya ring magkaroong ng ama, ngunit sa kasamaang palad, hindi niya kailanman naramdaman ang pagmamahal ng isang ama at ina sa kanyang buhay. "Kumusta ang kalagayan ng nanay mo?" Labis na nag-aalala si Sean sa sitwasyong ito. Umiyak si Meredith, "Hindi ko alam kung anong mayroon. Mukhang may aksidente sa operasyon. Malubhang dumudugo si ina at kasalukuyan siyang inooperahan…" "Ano?" Biglang nagbago ang ekspresyon ni Sean at tumakbo siya patungo sa operating room. Huminto saglit ang tibok ng puso ni Madeline. Paanong nagkaroon ng aksidente? Pinisil niya ang kanyang daliri sa pag-aalala ngunit narinig niya ang galit na boses ni Meredith na nagsasabing, "Saan biglang nanggaling ang mga taong may RH blood? Isang beses noon tapos ngayon na naman." Walang utang na loob sa tono ni Meredith, ngunit m
Napamura si Sean. "Hindi na nakakapagtaka kung bakit hindi ka gusto ng mga magulang mo. Hindi dapat mabuhay sa mundong ito ang isang mabagsik na taong kagaya mo!" Hiss. Huminto ang paghinga ni Madeline. Iniinsulto at kinekwestyon ng mga taong napadaan at ng walang muwang na masa sa mga nagdaang ilang taon, pero matagal na siyang namanhid. Subakit nang marinig niya ang bawat salita at murang sinabi sa kanya ni Sean sa sandaling ito, pakiramdam niya ay para bang ilang libong hiwa ang lumatay sa laman at dugo niya sa kanyang katawan. Nahirapan siyang huminga dahil sa sobrang sakit. “Dad, kalimuttan niyo na ‘yun. Kasalanan ko itong lahat. Ako ang dapat na hindi nahulog para kay Jeremy…” Inako ni Meredith ang lahat ng sisi. Mas lalong nalungkot si Sean para sa kanyang pinakamamahal na anak nang marinig niya ito. “Paanong naging kasalanan mo? Ang babaeng ito ang may kasalanan!” Malungkot na tinignan ni Sean si Madeline. “Kung hindi niya inagaw si Jeremy, sana ay naging isang ma
"Wala lang 'yon." Ngumiti lang si Madeline. "Oo nga pala, kumain ka na ba, Mr. Whitman?" Umiling si Felipe. "Anong meron?" "Gusto mo bang subukan ang gawa ko? Nagkataon na nagluluto ako, patapos na 'to." Bahagyang inamoy ni Felipe ang hangin at naamoy niya ang mabangong amoy ng kanin. "Kung ganoon, tatanggapin ko ang alok mo." Sobrang natuwa rin si Madeline nang marinig niya ang kanyang sagot. Sa una ay balak niyang matulog na pagkatapos kumain, pero ngayon, nagprito pa siya ng dalawa pang putahe. Noon ay umaasa pa siya na darating ang isang araw na uuwi ang kanyang pinakamamahal pagkatapos ng trabaho. Pagkatapos, kakainin nito ang kanyang nilutong pagkain na sarili niyang ginawa habang nag-uusap silang dalawa. Inakala niya na si Jeremy ang unang makakatikim ng kanyang lutuin, pero walang permanente sa mundo. Sa kabila ng mga magagandang pangarap na mayroon siya noon, lahat ng iyon ay naging kulay abong kastilyong buhangin na malinis na tinaboy ng hangin. Matagal nang
Pumasok si Jeremy nang may kalmadong ekspresyon at nakakapangilabot na ereng nakabalot sa kanyang katawan. "Jeremy." Tinawag siya ni Felipe. Hindi sumagot si Jeremy. Tumingin ang kanyang malalamig na mga mata sa hapag bago huminto sa maputlang mukha ni Madeline. "Madeline, anong klaseng tanong ba yan? Asawa mo ako. Ganun ba kapambihira na magkaroon ako ng susi?" "...""Lantaran ka bang nagdadala ng lalaki rito para kumain at uminom habang wala ako?" Nakangiting nagsalita si Jeremy pero mariin niyang tinignan si Felipe. "So, Tito Felipe, gusto mo ng ganitong klaseng babae?" Nautal ang tibok ng puso ni Madeline. 'Ganitong klaseng babae.' Ginamit niya ang mga salitang ito para ilarawan siya. Mas lalong namutla ang mukha ni Madeline, pero hindi siya nagtangka na kaharapin siyang muli. Sa harapan niya, para siyang isang natatakot na ibon, natataranta at kinakabahan. "Jeremy, 'wag mo kong masamain," Kalmadong paliwanag ni Felipe, "Nag-aalala lang ako na baka may nangyari
Nang matapos siyang magsalita, kinuha niya ang kanya coat at tumalikod. Tinignan ni Madeline ang likod ni Felipe habang papaalis ito at unti-unting nawawala ang ilaw sa kanyang mga mata. Tanging kawalan ng pag-asa ang natira sa kanyang mga mata sa huli. Hindi niya alam kung anong gagawin sa kanya ni Jeremy, ang tanging alam niya lang ay tiyak na napakasama ng kanyang mga pamamaraan. Hindi niya makakalimutan na para siyang isang demonyong nagmula sa impyerno. Hinukay niya ang libingan at hinayaan ang abo ng kanyang anak na tangayin ng hangin at ng niyebe, at nakangiti pa nga siya habang ginagawa ito. Nang makita niya ang mga namumulang mga mata ni Madeline na nakatingin sa direksyon kung saan dumaan si Felipe ay nagalit si Jeremy. "Ganito ka ba kalungkot na umalis siya? Madeline Crawford, tinuturing mo ba akong patay na? Ako ang asawa mo." Galit niyang tinulak si Madeline gamit ng kanyang mga braso. Nawindang si Madeline at tumumba sa gilid ng sofa, gumasgas ang kanyang su
Biglang nanlamig ang buong katawan ni Madeline, para bang nagyelo ang dugo sa kanyang katawan. Nakatulala siyang tumingin sa nakangising lalaki. Para siyang si Satanas sa isang madilim na gabi, ang kanyang buong katawan ay itim. Sa huli ay gusto pala niyang makita siyang mamatay. 'Jeremy, 'di magtatagal ay matutupad din ang hiling mo.' 'Sana kalmado ka pa rin kagaya sa sandaling ito kapag dumating ang araw na iyon.' Subalit, nang magsisimula pa lang siyang mag-isip na tuluyan nang iwanan ang mundong ito at kalimutan ang lalaking ito habangbuhay, nakaramdam siya ng panghihinayang sa kanyang puso. Hanggang ngayon, mayroon pa rin siyang nararamdaman para sa kanya. Nagsimulang bumagsak ang mga luha sa mga ni Madeline nang biglaan, pero kahit na gaano pa kainit ang kanyang luha, hindi nito mapapainit ang kanyang puso. "Bakit ka umiiyak? Umaarte ka na naman bang kawawa?" Ngumisi si Jeremy, pinisil ng kanyang maiinit at balingkinitang daliri ang baba ni Madeline para pilitin
Nararamdaman pa niya ang kanyang malakas na tibok ng puso. Pero, anong nangyayari? Sinubukan niyang alalahanin kung anong nangyari kagabi, pero ang naaalala niya lang ay tumakbo siya palabas dahil ayaw niyang makita ni Jeremy ang kanyang kasalukuyang nakakadiring itsura. At iyon na nga, hinimatay siya habang tumatakbo. Nang sinisimulan pa lang niyang alalahanin kung anong nangyari ay mukhang nagising si Jeremy. Sa kanyang gulat, kaagad na pinikit ni Madeline ang kanyang mga mata, napakabilis ng tibok ng kanyang puso na halos tumalon ito sa kanyang lalamunan. Binuksan ni Jeremy ang kanyang mga mata at iniangat ang braso na nakapalibot sa beywang ni Madeline, sabay umalis sa kama. Akala ni Madeline ay nakaalis na si Jeremy pero bigla siyang nakaramdam ng hininga na papalapit sa kanya. Sa susunod na sandali, nagkadikit ang kanilang mga noo na para bang pinapakiramdaman niya ang temperatura ng kanyang katawan. Hindi pinaniwalaan ni Madeline ang kasalukuyang kinikilos ni Jerem
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si