Si Erika ay palaging larawan ng isang kalmado at mahinhing tradisyonal na babae. Pero mula nang makilala niya si Logan, lahat ng iyon ay nagbago. Ang lahat ng kanyang pagpipigil ay naglaho nang ipagtanggol siya ni Logan sa harap ng lahat.Simula pagkabata, ang tingin ng kanyang ama ay hindi siya nararapat ikasal, habang ang kanyang ina ay pinipilit na ang tanging paraan niya ay ang makapag-asawa ng mayaman. Simple lang ang paniniwala ni Dylan: ang magagandang babae ay dapat umaasa sa mga lalaki.Walang sinuman sa kanila ang nagbigay-pansin sa tunay niyang nararamdaman. Kung nasasaktan siya o nagdurusa, wala silang pakialam. Ang mahalaga lang sa kanila ay kung hanggang kailan mananatiling maganda ang kanyang itsura.Ilang taon na rin siyang naglalakad nang mag-isa sa madilim at maputik na daan, tangan ang sirang payong.Ngayon lang, sa kauna-unahang pagkakataon, nang itulak siya sa putikan, may isang taong tumayo at tinanggihan lahat ng mga batikos para sa kanya.Naramdaman ni Erika an
Inaamin ni Erika sa sarili na medyo naging sakim siya. Wala mang pag-ibig sa pagitan nila, hindi niya maikakaila na nakakaadik ang lakas at galing ng katawan ng lalaking ito.She wrapped her arms around his neck, refusing to let go. Ever since she called their game over, Logan had been hanging on, giving her little tastes of sweetness here and there. It felt like scratching an itch. Not only did it not solve the root cause, it made her even more worried.Logan’s gaze flickered down to her flushed cheeks. Her big, expressive eyes held a seductive charm, and her slightly parted lips silently invited him closer."Are you sure you want this?" His voice was low, almost a growl.Habang nakaparada sa gilid ng kalsada, mga kotse ang dumadaan. May naririnig na busina mula sa malayo, pati na rin ang mga naglalakad na tao, magkasama, dalawa-dalawa.It felt secretive, a little bit forbidden.Erika, embarrassed, pouted, "No."A smirk tugged at Logan’s lips as he reached out to ruffle her hair. "Yo
Ang bulaklak ng matataas na bundok, na palaging maringal at walang katulad sa kagandahan, ay napigilan sa pintuan ng isang babae. In the blink of an eye, Erika was teasing Logan’s sensitivity in the darkness, her touch chipping away at the iron chain of reason that bound him.Logan’s Adam's apple bobbed as an internal battle raged in his mind, the air thick with tension. How could he not want Erika?For so long, he hadn’t touched her, letting all that pent-up energy simmer. Instead of releasing it with cold showers at home, he would dream of her, bullying her in his sleep until she was begging for mercy.Pero gaano man kaganda ang mga panaginip, hindi ito totoo. The woman in front of him was real, alive, and there was no comparison. Kahit ang hangin ay tila may bahid ng rosas, na lalong nagpagulo sa isip niya.But this wasn’t just a night of fleeting pleasure that he imagined. Nor was he some hidden bedmate, unacknowledged in the light of day. A quick snack and a grand feast—there’s a
She looked so much like a stray cat, iniwan sa gilid ng kalsada sa gitna ng ulan. Her wide eyes stared up at him—the only boy kneeling in front of her. She looked at him so pitifully, silently pleading for him to take her away.How could anyone refuse someone so lovely?Logan felt a sharp pang in his chest, parang may tumusok sa puso niya. A voice echoed in his mind, Give her everything—the sky, the moon, flowers in the mirror—whatever she wants. Give her your life.His gaze locked onto her face. It took a moment before he could speak, his voice low and rough. "What do you want from me? Do you want me to kiss you right here?"Hinila ni Erika ang damit niya saka bumulong, "Let’s go home first, then…"Before she could finish, Logan cupped her chin and kissed her fiercely.She had been planning to say that after eating, they could go home and relax. Ilang araw na siyang hindi nakakain nang maayos. Erika regretted how much her body craved his touch during their nights together.If she had
Erika had no doubt about Logan’s abilities. Kapag sinabi niyang "all night," siguradong hindi lang hanggang hatinggabi ang ibig niyang sabihin.Nang may magdaang couple, Erika grew flustered. Agad niyang tinulak ang mga gamit sa kamay ni Logan papunta sa cart, sabay sabi, "Hurry up, hurry!"Her reaction, parang nahuli sa akto, made her ears turn red. Nakakatuwa siyang tingnan kaya Logan couldn’t resist teasing her further.He casually looped his arm around her neck, pulling her close like a mischievous school bully with a crush. Gently, he held her head, drawing her closer in a playful yet dominant way.Erika’s face was already flushed, pero lalo siyang kinabahan being this close to him in public. Pakiramdam niya, parang tatalon na ang puso niya sa kaba.What was strange was that despite his noble and mysterious identity, Logan rarely appeared in public. Halos walang nakakakilala sa kanya, pero ngayon, he was acting so boldly. Leaning close to her ear, his voice teasing, "Teacher Lars
Ji Yanchen's plan to "boil the eagle" was a strategy where he'd hurt his enemy while suffering even more himself. It was a reckless move, but he'd been holding back for too long. Ang halik kanina ay parang munting aliw na lang, isang sandaling ginhawa. Sa huli, ang malayong ilog ay hindi makakatulong sa naglalagablab na apoy malapit sa kanya.God only knows how much he wanted to indulge in something as tempting as Erika. But in the end, reason won out. He restrained his desire, lowered his head, grabbed the plastic bag, and stepped out of the elevator first.Mabilis na sumunod si Erika, namumula ang mukha, at agad na binuksan ang pinto. Naisip ni Erika na wala silang kinain sa handaan ng pamilya, kaya nagmungkahi siya."Ilagay mo na lang ang mga ‘yan sa kusina, magpapalit ako at ipagluluto kita."Sinabi niya sa sarili na hindi siya dapat masyadong masangkot kay Logan, pero pagkatapos ng lahat ng ginawa niya, karapat-dapat siyang makatikim ng isang masarap na pagkain.Pagkatapos magpa
Kung tutuusin, malalim at malamyos ang boses ni Logan, na may tono na madaling maituturing na seductive. Sa totoo lang, sobrang sexy nito bilang lalaki.But when it comes to romance, whether you're a man in a tailored suit or a street vendor, when the lights go out at night, none of that matters. If things get too serious, it only makes everything feel overly intense, and then something feels off.Si Logan ay tipong tao na kayang magsabi ng pinakamaselan na bagay nang may tuwid na mukha, naiiwan si Erika na litong-lito at medyo overwhelmed. Para bang nasisiyahan itong ilagay siya sa sitwasyon kung saan siya ay nalilito at napapahiya.She tried to focus on the task at hand—making fish, making fish… paano nga ba talaga ito gawin?Ang kanyang mga emosyon, na sa wakas ay kumalma, ay muling naantig ng presensya ni Logan. Para siyang isang male temptress, na effortlessly siyang hinahatak papalapit.Nang humarap siya sa tukso, bumawi si Erika sa pamamagitan ng pag-apak sa paa ni Logan gamit
Pagkatapos marinig ang mga sinabi ni Erika, parang natulala si Logan."Somewhere else, where’s that?" he thought.Napatingin siya sa kanyang mukha na puno ng luha, at dahan-dahang bumaba ang kanyang tingin sa mga labi nito, matingkad na pink at namamaga. Her lips still bore faint bite marks from earlier, the rich color almost like she’d applied a fresh coat of lipstick. They glistened slightly, edges shining under the light.Naramdaman ni Logan ang biglang pagkipot ng kanyang lalamunan, at isang mainit na sensasyon ang nagising sa kanyang tiyan.Samantala, si Erika ay nakatingin sa kanya na may inosenteng ekspresyon. Ang kanyang mukha, leeg, at pati likod ng kanyang mga tainga ay namumula dahil sa pag-iyak. Her nose and the corners of her eyes were red.Naisip ni Logan kung paanong ang mga babae, kapag may makeup, ay parang laging medyo lasing, at ganon din si Erika ngayon. Hindi siya matanggihan.Hinawakan niya ang mukha nito at marahang dinampi ang hinlalaki sa mga labi niya. Ang bo
Ang mga karanasan ni Logan sa buhay ay parang isang makapal at kapanapanabik na libro, ngunit wala ni isang kabanata tungkol sa pag-ibig. Ngayon, unti-unti niyang natutuklasan ang kagandahan ng unang pag-ibig.Sa harapan, nagpatugtog ng masiglang kanta si Gio, habang masayang ngumuya si Frida ng potato chips. Samantala, magkahawak ang pinkies nina Logan at Erika. Ang babaeng dati’y pumipigil sa kanyang paglapit, ngayo’y nakakapit sa kanya tulad ng isang baging na nakapulupot sa puno, ang maliliit na daliri’y nakayakap sa kanya, na para bang nagbabalik ang alaala ng mga malalabong gabing iyon.Mabilis na tumatakbo ang sasakyan sa kahabaan ng baybaying kalsada, at ang papalubog na araw ay nagpapasok ng mainit na liwanag sa kanilang magkahawak na mga kamay.May tamis doon, may pahiwatig ng mas higit pa.Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang huli niyang nakita si Erika, ngunit lalo itong nagningning. Ang pisngi niya ay may banayad na pamumula sa ilalim ng sinag ng araw, at ang mababang
Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan
Umiling si Erika. "Next time na lang."Gusto niyang pag-isipan ang hinaharap kasama si Logan kapag tunay na silang naging malapit at settled na. Ang paggawa ng hakbang na ito ay bihira para sa kanya.Hinatid siya ni Logan sa isang pribadong kwarto. "Magpahinga ka muna rito."Pagpasok ni Dylan, unang napansin niya ang kaunting pagkapukaw sa ayos ni Logan—nakabukas nang bahagya ang kwelyo, mayroong bahagyang pulang marka sa balat. Nakalaylay ang kanyang kurbata, at ang pinaka-kapansin-pansin ay ang "strawberry" mark na iyon.Narinig ni Dylan ang mga tsismis tungkol sa love life ng tiyuhin, ngunit hindi niya alam na may girlfriend pala ito. Iniisip niyang malamang mahirap pigilan ang sarili kapag kasama ang babaeng iyon.Hindi niya inaasahang makita si Logan sa ganitong maselang sandali, lalo na dito sa opisina. Para kay Dylan, si Logan ay palaging modelo ng disiplina at pagiging disente. Sino kaya ang misteryosong babaeng ito?Logan adjusted his tie with calm indifference. "Sit down.""
Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na
Pagkatapos ipadala ang mensahe, wala pa ring tugon mula sa kabilang linya.Nanlaki ang mga mata ni Erika, puno ng paghanga habang tinitingnan si Frida. “Ate, ang galing mo talaga.”Nakangisi si Frida. “To deal with perverts, you’ve got to out-pervert them by a hundred times. Make them feel as uncomfortable as they make you.”Hindi mapigilang manginig si Erika. “Parang masyado kang natural sa ginagawa mo. Nakakatakot.”The silence from the other side was deafening, as if they had completely vanished. But despite that, Erika still felt unsettled. She knew she wouldn’t rest until she found out who was really behind the harassment.Kung hindi si Mr. Santos, baka si… Lance?Hindi niya ito nakita kamakailan. Nang subtly niyang itanong tungkol dito, sinabi ni Logan na nasa business trip daw si Lance.Sa lunch break, nakatanggap si Erika ng tawag mula kay Maximo, iniimbitahan siyang pumunta sa kompanya para pag-usapan ang arrangements ng playground project.Pagdating niya sa school gate, isan
Sa tahimik na sala, nakaupo ang isang matangkad na lalaki sa leather na sofa, suot ang silk pajamas. Kumislap ang satin fabric na may banayad na liwanag, pinapakalma ang kanyang matipuno at maskulin na aura, binibigyan siya ng isang marangal na anyo.A girl sat on his lap, her fair skin accentuated by her delicate chin and lightly pursed red lips. The two looked perfectly matched.Mainit ang kamay ni Logan habang tinatakpan ang mga mata ni Erika, ang kanyang haplos ay malambing at nakakaakit tulad ng kanyang boses.In this quiet moment, her thoughts began to wander. Even if they couldn’t go any further, just being close to him felt enough to quench her longing.Dahan-dahang iniangat ni Erika ang kanyang kamay at ipinatong ito sa leeg ni Logan, nararamdaman ang lakas ng mga makapal at nakausling ugat sa ilalim ng kanyang mga daliri, isang sensasyong nakabighani sa kanya."Logan, I think..." she started to say, but the housekeeper’s voice cut in from the doorway, “Young Master, it’s urg
Nakataas ang tingin ni Logan, mababa at masidhing titig na tila may tinatagong gutom, parang mabangis na hayop na nakapako ang kagustuhan kay Erika.Habang bumubulong siya, dama ni Erika ang mainit na hininga nito sa kanyang tainga, mabagal at malat na boses, "Baby, what do you want?"Parang napasok siya sa lungga ng isang mabangis na nilalang, kung saan bawat sulok ay may tatak ng kanyang presensya. Maging ang hangin ay mabigat sa kanyang aura, nakakatakot pero nakakaakit, tulad ng pagkakataon nila sa tent noon.Dinilaan niya ang tuyong mga labi, "I..."Sa pagtitig niya sa kanya, napansin niya ang mga natuyong dugo at ang manipis na pawis, patunay ng kanyang hindi mapigilang pagkalalaki. Halos hindi sinasadya, bahagyang lumapit si Erika, "I..."Ngunit biglang narinig ang boses ng isang bata mula sa pasilyo. "Is Teacher Larson really here?"“Oh, my young master, please don’t go in,” sigaw ng butler, bumalik ang katinuan ni Erika.Agad niyang itinulak si Logan palayo at mabilis na tuma
Sa dami ng beses na nasaktan si Logan, tila nasanay na siya sa sakit. Pero walang sakit na mas lalim pa kaysa makita ang mga luha na unti-unting tumulo mula sa mata ni Erika.“It doesn’t hurt,” he rasped, voice rough as he fought to hide the cold fury in his gaze.Kahit halos maghilom na ang mga sugat ni Logan, nag-aalala pa rin si Erika. Ngayon, tila mas malala pa ito dahil sa sariwang dugo na bumalot sa sahig. Mahirap para sa kanya ang makita ito.Logan had faced this senseless punishment because of her. And the one behind it all was Mr. Santos.Nang dumating si Erika, nakita niya kung paano sinikap ni Mr. Santos na ipagtanggol ang sarili, ngunit ang desperasyon niya ay nagtulak sa kanya na saktan si Logan. Lahat ng ito, nasaksihan ni Erika.Lumapit siya kay Symon Santos, na may lihim na damdamin para sa kanya. Malubha ang mga sugat nito at hirap itong bumangon mula sa pagkakahiga. Pero bago pa siya makatayo, hinablot ni Erika ang kwelyo nito at binigyan ng dalawang malakas na sampa
Napalunok si Logan, at gumalaw ang Adam's apple niya habang nanuyo ang kanyang bibig at katawan. Napaisip siya, siguro naman ay walang masama kung magkadikit sila, tama ba?Pero bago pa niya lubusang maisip iyon, kusa nang lumapit siya kay Erika. Halos maabot na niya ang maliit na “isda” nang bumukas ang mga mata ni Erika.Napatitig siya sa kanya nang malabo pa sa antok at nagtanong ng paos na boses, “What are you doing?”Damn it, why is she awake now? Thankfully, Logan’s dark complexion and thick skin kept his flushed face hidden. He quickly grabbed a corner of the blanket, pulling it up with an innocent expression that masked the earlier thoughts in his mind.“Your blanket slipped; I was just covering you up.” Erika gave him a sleepy smile. “You’re so kind.”With that, she drifted back to sleep, a faint smile lingering on her lips, her long eyelashes curling beautifully like a delicate beauty lost in fevered dreams.Napatingala si Logan at napabuntong-hininga. Grabe ang struggle! Tu