Chapter 6

For the first time, Erika knew that for such a tough and muscular man, his voice could actually make people weak in their legs, but not her, or not at this point. Mas nangibabaw ang pag aalala niya sa kanyang future at career kaysa sa panandaliang pagbigyan ang pangangailangan ng kanyang katawan.

Kaya bago pa man siya tuluyang bumigay sa pang aakit sa kanya ni Logan, tinulak na niya ito at mas pinatigas ang kanyang ekspresyon.

“I’m sorry, pero hindi ko pinangarap maging kabit,” diretso niyang sabi sa lalaki na ikinagulat nito.

Logan’s jaw clenched and his eyes turned sharp while staring at Erika. “So, do you want me to marry you then?”

Nangunot ang noo ni Erika at agad na nakaramdam siya ng iritasyon. “I think you misunderstood our agreement, Mr. Vallejo. I made it clear from the beginning that our relationship is limited to bed. It doesn't matter whether you want to marry me or not. I have never had the idea of ​​marrying you. Hindi ngayon, o kahit na kailan maiisip kong magpakasal sa isang katulad mo,” pinal na pahayag ni Erika kay Logan at mabilis na tinanggal ang kanyang dress saka nagpalit ng ibang pares ng damit para sa pag uwi niya.

“Good bye, Mr. Vallejo,” aniya at tuluyan nang umalis nang hindi nililingon ang lalaki.

Agad na kinastigo ni Erika ang kanyang puso at mabilis na kinuha ang kanyang cell phone. She was about to block Logan’s number, nang sa ganon ay hindi na siya macontact nito, ngunit bigla niyang naalala si Zion. Napanguso siya. Logan is Zion’s father, who is her favorite student.

Sa halip na iblock ang numero ng lalaki ay pinalitan na lamang niya ang pangalan nito sa kanyang contact. From now on, she will draw a line with this man and there will no longer be any involvement.

Ngunit tila ba inaasar siya ng tadhana nang maalala niyang home-visit day niya kinabukasan at nasa unahan ang pangalan ni Zion sa kanyang listahan na kailangan niyang bisitahin. The kid’s family is in a special situation. Hindi rin niya nakakausap nang maayos ang guardian nito kaya nagdesisyon siyang ito ang unang bibisitahin niya. At that time, Erika did not know that Logan  was Zion’s father.

Marahas na bumuntong-hininga si Erika. Batid niyang abalang tao si Logan kaya sigurado siyang hindi niya ito makikita sa bahay na pupuntahan niya ngayon. May tsansa na hindi sila magkita.

Halos hapon na nang makarating si Erika sa tila mansion na bahay ng mga Vallejo dahil kinailangan pa niyang tapusin ang task niya sa araw na iyon. Isang gwapo at magalang na butler ang sumalubong sa kanya sa pintuan pa lamang.

Una pa lang niyang makita ang bahay ay namangha na kaagad siya. Ito ang unang beses na makakatungtong siya sa isang malapalasyo na bahay. The lights were on, and the villa in front of her was majestic. The shape was exactly the same as the castle in the fairy tale book!

It was hard to imagine that a man who dressed simply every time he met her lived in a place like this.

Kukunin na sana ni Erika ang shoe cover na nasa bag niya nang pigilan siya ng isa sa mga kasambahay sa bahay at inabutan siya ng isang pares ng tsinelas. Tila bago pa iyon.

“Nakahanda na po ito para sa inyo, Teacher Larson,” magalang na pahayag sa kanya ng kasambahay kaya agad niyang tinanggap ang tsinelas.

“Thank you,” tipid na tugon niya. Agad niyang hinubad ang high heels na suot niya saka sinuot ang tsinelas na kasyang kasya sa paa niya.

Nang tuluyan nang makapasok sa bahay ay nilibot niya ng tingin ang malawak na sala. There was no one under the crystal chandelier several meters high.

“Nasaan ho si Zion?” tanong niya sa matandang kasambahay na agad lumapit sa kanya.

“Naku, nag eensayo ng boxing. Halika ho kayo, Teacher Larson.”

The old housekeeper took her in the elevator to the second floor. She felt strange. Could it be that their living room was in the basement? Anong gagawin nila sa basement?

Bago pa man makapag-isip ng kung anu-ano si Erika ay bumukas na ang lift at agad na natanaw niya ang isang boxing ring. Sa loob ng ring na iyon ay natanaw niya ang dalawang pigura ng tao; isang malaking tao at isang maliit. The little guy was wearing gloves and his hair was soaked with sweat.

Logan was wearing a pair of black casual pants, with his upper body bare. Under the dim light, his eyebrows were lowered, and even if Erika couldn't see Logan’s expression clearly, she could still feel the surging murderous intent coming from all directions.

Sweat beads slid down the man's chin, and his Adam's apple rolled. SuchLogan was cold and rusty, completely opposite to the way he pressed himself to her in the locker room.

Saglit na naputol ang titig niya kay Logan nang biglang tumunog ang tila bell. Kitang kita ni Erika ang butil-butil na pawis ng lalaki na unti-unting bumababa sa kumikintab at batu-bato nitong dibdib, and then soaking into the scar little by little.

Dumako ang tingin niya kay Zion nang bumagsak ito sa sahig. His father is cold and strong that it reminded Erika of her military training instructor, who was stern and cold as well.

“Stand up and carry on. Knock me down!” Logan ordered his son firmly.

The poor Zion was exhausted and struggled to get up. His right foot gave out and he knelt down again. He placed his hands on the ground and gasped for air, but his father didn't think it was enough, so he picked up Zion with one hand, the muscle lines of his arms bulging.

Doon na nagpuyos ang galit sa dibdib ni Erika kasabay ng awa para sa kanyang estudyante. Ni hindi na niya pinansin ang nakakapaglaway na braso ni Logan. Mabilis siyang nagmartsa at pumasok sa boxing ring. Hinablot niya ang basang braso ni Logan dahil sa pawis at hinarang ang kanyang sarili sa harapan ni Zion.

“Enough, Mr. Vallejo,” mariin niyang usal sa lalaki na saglit na nagulat sa biglaang pagdating niya.